—###ตอนพิเศษ###
[ริมฝีปากและน้ำผึ้ง]
“คุณริโกะ…นั้นอะไรเหรอครับ?”
“อ่อ..นี่เหรอคะ มันคือลิปบาล์ม ใช้ปลายนิ้วตักออกแล้วทาลงบนฝีปากแบบนี้!”
ริโกะใช้ปลายนิ้วของเธอจิ้มไปที่ฝาของลิปบาล์มแล้วทาที่ปากของตัวเองเพื่อแสดงเป็นตัวอย่าง
“ฮะ..ผมเดาว่ามันคงเหมือนเป็นขี้ผึ้ง โอ้! นี่ก็ใกล้จะถึงฤดูหนาวแล้วนี่ครับ”
“ใช่แล้วค่ะ ให้ความชุ่มชื้นกับริมฝีปากแถมยังมีกลิ่นหอมอีกด้วย ฮะฮะ..”
“อึม..”
เธอยิ้มพร้อมใช้มือจิ้มลิปบาล์มขึ้นมาด้วยนิ้วชี้
“คุณมินาโตะคะ อยู่นิ่งๆ!!”
“เอ๊ะ!!?”
ริโกะยื่นปลายนิ้วชี้มาทางผม ทำให้ผมชะงักไปชั่วขณะ และปลายนิ้วของเธอแตะริมฝีปากของผม จากนั้นค่อยๆลูบไล้ไปทั่วริมฝีปากเบาๆราวกับว่ากำลังจั๊กจี้ด้วยสำลี..ทำให้ผมรู้สึกประหม่ามากจนทำหัวใจแทบทะลุหน้าอกออกมา
ริโกะผู้ซึ่งจดจ่ออยู่กับการทาลิปจ้องมาที่ริมฝีปากของผม..นั่นมันทำให้ยิ่งรู้สึกอายมากขึ้นไปอีก
“อ๊ะ…เสร็จแล้ว..”
“….!”
“คุณมินาโตะได้กลิ่นน้ำผึ้งมั้ยคะ?”
พูดตามตรงผมไม่ได้กลิ่นน้ำผึ้งเลย ขณะที่ผมคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ริโกะก้าวขาเข้ามาใกล้ๆหนึ่งก้าวและดมกลิ่นที่ริมฝีปากผมด้วยท่าทางน่ารัก
“อึม..กลิ่นหอมจัง…”
“..!!”
ผมรีบใช้มือปิดริมฝีปากตัวเองด้วยความเขินอาย การโจมตีที่รุนแรงแบบนี้ทำให้ผมเขินจนทนไม่ไหวและหมอบลงตรงจุดนั้น….
=====
[เมนูอาหารทำเองของภรรยาสุดน่ารัก]
“อ๊ะ..คุณมินาโตะมาได้จังหวะพอดีเลย ตอนนี้ฉันกำลังกำการ์ดเมนูอาหารสำหรับเดือนหน้า พอจะมีอะไรที่พอแนะนำได้บ้างมั้ยคะ”
“ทำเองเหรอครับ….ตกแต่งด้วยสติกเกอร์ดอกไม้…มันสวยสุดๆไปเลยครับ”
“อ-อย่าชมแบบนั้นสิคะ…”
“ว่าแต่ในเมนูนี่..อึม…นี่มีแต่อาหารโปรดของผมทั้งหมดเลยไม่ใช่เหรอ ยังไงก็มีแต่ของเพื่อสุขภาพทั้งนั้นเลย คงใส่ใจในเรื่องนี้มากเลยสินะครับ”
“ก็ฉันแค่ให้อยากให้คุณสามีได้กินอาหารดีๆและมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงเท่านั้นเองค่ะ!”
“เข้าใจแล้วครับ…ขอบคุณนะ มันคงจะลำบากมากเลยที่ทำเรื่องซับซ้อนขนาดนี้ คุณรู้อะไรมั้ยครับ ผมดีใจนะที่คุณทำงานแบบนี้ในฐานะแม่บ้าน แต่คุณก็สามารถแบ่งเวลาเหล่านี้ไปทำในสิ่งที่ตัวเองชอบได้”
“ใช่แล้ว..สิ่งที่ฉันชอบ..รู้มั้ยคืออะไร นั่นคือการปรนิบัติคุณมินาโตะยังไงล่ะ!!”
“อ่า…ทำไมถึงใช้คำพูดแบบนั้นล่ะ มันรู้สึก…..อึ๊กแบบว่า—”
“คุณมินาโตะคะ เป็นอะไรไป..!?จู่ๆ หมอบลงไปแบบนั่น ไม่สบายรึเปล่าคะ”
“ไม่!! ผมสบายดี ผมสบายดี ผมแค่รับไม่ได้กับคำพูดแสนมีค่าของคุณริโกะมากเกินไป..”
“เอ๊ะ!?…เอ๊ะ!? หมายความว่ายังไงเหรอคะ…”
“ความลับ…”
“เอ๊..!!
=====
[(เกือบ)จูบอรุณสวัสดิ์]
“คุณมินาโตะคะ…ตื่นได้แล้ว”
“อึม..”
“คุณนี่ก็ขี้เซาจังเลยนะคะ ฉันชอบเวลาที่คุณนอนแบบนี้จัง… แต่เราจะไปโรงเรียนสายเอานะ”
“อึ้ม…”
“ได้โปรดตื่นด้วยค่า~~~..”
“อึ้มมมมมม…”
“วันนี้คุณดูหนังจนดึกใช่มั้ย..”
“อึม..”
“…ฮื้อ น่ารักจัง..”
“อึม…”
“ฉันชอบคุณนะคะ…รู้มั้ย ฮิฮิ..”
“อึม…”
“…ว้า..นี่มันน่าอายเกินไปแล้ว..แต่ขออีกนิดนะ คุณมินาโตะ ถ้ายังไม่ตื่นฉันจะขอจูบคุณได้มั้ยคะ”
“อึมม…หึม?…เอ๊ะ!!!!! เห๊ะ!!!?? อะไรนะ…?”
“ตื่นแล้วสินะ อรุณสวัสดิ์ค่ะ!~~”
“เมื่อกี้ที่ได้ยิน…ผมฝันไปรึเปล่า”
“คุณไม่ได้ฝัน…ฉันขอโทษ เมื่อกี้ฉันถามคุณมินาโตะที่กำลังนอนอยู่ว่าขอจูบเขาได้ไหม”
“….!!..”
“คราวหน้าฉันจะลองเสี่ยงดูถ้าคุณมินาโตะยังไม่ตื่น”
“…!!!!”
—เรื่องนี้เกิดขึ้นในเช้าวันหนึ่ง
=====
[การทำความสะอาดหู]
ในวันปกติ ผมเล่นเกมกระดานกับริโกะ
แต่ครั้งนี้เธอเป็นฝ่ายชนะ เช่นเดียวกับครั้งที่แล้วเธอขอให้ผมนอนหนุนตัก
ครั้งนี้ผมแพ้ก็เลยต้องยอมทำตามคำขอของเธออีกครั้ง…
“เดี๋ยวก่อนครับ แบบนี้ไม่เอา…มันน่ากลัว”
“นี่…คุณมินาโตะคะ อย่าขยับสิ นี่ก็เพื่อตัวคุณเองนะ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันแล้วอยู่นิ่งๆไว้ดีกว่าค่ะ ตกลงมั้ย?”
“เอ่อ..คือ..”
“ฟู่ววว(เสียงลม)~~”
“ห๊ะ..ตะกี้คุณป่าลมเข้าหูผมเหรอครับ!!”
“มันจั๊กจี้มั้ยคะ….”
“มันจั๊กจี้และมันรู้สึกขนลุกสุดๆเลย…”
“ฉันขอเอาเข้าไปลึกกว่านี้ได้มั้ยคะ…”
“ท-ทำได้…”
“ตอนนี้กำลังตื่นเต้นอยู่ใช่มั้ยคะ…”
“ก็นะ…แต่คุณดูมีความสุขมากเลยนะครับ”
“ใช่ค่ะ ตอนนี้ฉะนมีความสุขมาก ฉันฝันอยากทำแบบนี้กับคุณมินาโตะมาตลอดเลย..”
“คุณไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อนเหรอ..”
“มู่…คุณมินาโตะคือครั้งแรกทุกอย่างสำหรับฉันทุกๆอย่างคือทั้งหมด
“…..”
“เอาล่ะ..แอบเนียนเปลี่ยนเรื่องคุยสินะคะ มาทำกันต่อดีกว่าค่ะ!..”
“อย่าา!!!!”
###สิ่งที่เธอทำคือการทำความสะอาดหูของผม…
จบ!!!!!!
![[WN] Tsukushita Garina Uchi no Yome ni tsuite Dere temo ii ka?](https://novel00.net/wp-content/uploads/2022/09/หหๅ-150x150.jpg "[WN] Tsukushita Garina Uchi no Yome ni tsuite Dere temo ii ka?")
