[WN]boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru – ตอนที่ 12

ชื่อเรื่อง:boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru

ตอนที่ 12

【ฉากสังหาร】

สถานที่ที่เกิดการต่อสู้นองเลือดและความขัดแย้ง
นั่นก็คือสภาพแวดล้อมรอบๆตัวของโคโมริ โชตะ

[คุณทาคามิเนะ ขอโทษนะแต่ช่วยลุกออกจากที่นั่งได้รึเปล่า จากนี้ฉันอยากจะทานมื้อเที่ยงกับโคโมริคุงน่ะ]

[…นั่นน่ะคงไม่ได้หรอกนะ ก็ฉันน่ะอยากจะทานมื้อเที่ยงกับโชจังอะ]

――เปรี๊ยะ เปรี๊ย!!

สายตาของนัตสึคาวะ ชิสุคุ แหละ ทาคามิเนะ มายูกะ กระทบกันจนเป็นประกายไฟ
และทันทีที่เวลาพักกลางวันมาถึง ท่ามกลางบรรยากาศที่ปั่นป่วนห้องเรียนก็หยุดนิ่ง
ในขณะที่เหล่านักเรียนสูดลมหายใจเข้า คนแรกที่เปิดฉากนั้นก็คือนัตสึตาวะ ชิสุคุ

[ก็เข้าใจความรู้สึกอยู่หรอกว่าอยากทานข้าวกับเพื่อนสมัยเด็กน่ะ แต่ว่าขอโทษนะ ฉันทำข้าวกล่องมาให้เขาแล้วล่ะ]

((( เอ๋อ๋อ๋อ๋อ๋อ๋อ๋! ทำไมถึงได้ทำข้าวกล่องให้แฟนที่เลิกกันไปแล้วด้วยละ!? )))

เหล่านักเรียนที่มีส่วนข้องเกี่ยวกับฉากสังหารนั้นกำลังสับสนไปกับการกระทำที่เข้าใจยากของนัตสึคาวะชิสุคุ
แน่นอนว่ารวมไปถึงโคโมริ โชตะเองก็ด้วย

(เอ๊ะ!? อะไรกัน ทำไมละ!? ถ้าเป็นแฟนปลอมมันก็ตั้งแต่เมื่อวันก่อนแล้วนี่!? ไม่สิ บางที่คงจะมีเหตุผลอะไรอยู่แน่ๆ? แต่ก็สมแล้วจริงๆอ่านไม่ได้เลย!?)

โคโมริ โชตะไม่อาจลบความประหลาดใจที่ซ่อนเอาไว้ได้
ทว่าเขายิ่งจะประหลาดใจขึ้นไปมากกว่านี้

[เอ๊ะ? คุณนัตสึคาวะต่างหากทำไมถึงได้ทำข้าวกล่องให้แฟนที่เลิกกันไปแล้วละ? ไม่เห็นจะเข้าใจความหมายเลยสักนิด]

((( จู่ๆก็เข้าประเด็นเลยเหรอออออออออออออ! ข้ามเยอะเกินไปแล้วคุณทาคามิเนะ! )))

เหล่านักเรียนเหงื่อแตกพลั่กในขณะที่กุมหัวใจที่กำลังจะระเบิด

[ห๊ะ? แล้วทำไมถึงจะต้องอธิบายด้วย เธอน่ะเป็นแค่เพื่อนสมัยเด็กใช่มั้ยละ?]

นัตสึคาวะ ชิสุคุพูดมาด้วยท่าท่างที่เหมือนกับเป็นแฟนของโคโมริ โชตะ
และยังเน้นไปที่『เป็นแค่』อย่างน่าประหลาด

(((( คำพูดทิ่มแทงออกมาแล้วววว! ใครก็ได้! ใครก็ได้เอา*ห่วงออกมาที! ทนฟังไม่ไหวแล้ว! ))))
*คนแปล:ล้อห่วงผ่านตลอดของโดเรม่อน

ในจุดนี้มีนักเรียนสิ้นสติไปแล้ว2ราย
เป็นลม ตาเหลือก พ่นฟอง
ความตึงเครียดภายในห้องเรียนเริ่มจะท่วมท้นเสมอกันแล้ว

รู้สึกไม่ชอบบรรยาศแบบนี้เอาซะเลย

[คือว่าทั้งสองคน ทะเลาะกันไม่―]

[โคโมริคุงน่ะเงียบไปเลยค่ะ] [โชจังนะเงียบไปซะ]

[จะเงียบครับ]

คิดว่าไม่น่าสมเพชเท่าไหร่
ท้ายที่สุดก็มีมังกรฟ้าและเสือขาวฉายออกมาจากด้านหลังของพวกเธอเพราะจิตต่อสู้เยอะเกินไป
และข้างหลังของโคโมริ โชตะมีหนูที่สั่นไปด้วยความกลังถูกฉายออกมา

ที่นี่ทาคามิเนะ มายูกะนั้นตัดไพ่โจ๊กเกอร์ออกโดยที่ไม่ลังเล
*切り札ใช้คำนี้น่ะ สงสัยก็ไปหากันเอา

(ชิ…ยัยนัตสึคาวะ ทำข้าวกล่องมาพร้อมๆกับฉัน น่ารำคาญซะจริง แล้วที่ใหนในโลกนี้จะมีผู้หญิงคนใหนที่ทำข้าวกล่องให้ผู้ชายที่ไม่ชอบกัน สุดท้ายก็ตกหลุมรักโคโมริไม่ใช่รึไงกัน ดีเลยชั้นจะขอรับมันมาไว้เอง พูดถึงเรื่องตกผู้ชายเนี้ยฉันเก่งนะขอบอก?)

[เป็นแค่เพื่อนสมัยเด็กเหรอ… ก็จริงนั่นแหละนะ แต่ก็ยังสำคัญกว่าแฟนเก่าไม่ใช่รึไงกัน?]

[แล้วข้อโต้แย้งคืออะไรละ?]

[ก็ฉัน―สารภาพรักกับโชจังแล้วก็รอคำตอบอยู่ไง]

(((กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!)))

ทุกคนในห้องเรียนรวมไปถึงโคโมริและนัตสึคาวะต่างกรี๊ดลั่นออกมา
====จบตอน====

เริ่มการต่อสู้สักที

ตามมาอ่านผลงานอื่นๆได้ที่ ดอกไม้ไฟ | Facebook