[WN]boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru – ตอนที่ 17

ชื่อเรื่อง:boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru

ตอนที่ 17

อาซาฮินะ อายะ

พลศึกษาค่ะ

กำลังแข่งกระโดดสูงอยู่ค่ะ

ตัวประกอบรวมถึงฉัน(ทุกคนในชั้นขอโทษด้วยค่ะ!)ถูกลืมเป็นที่เรียบร้อยแล้วค่ะ

ณ ปัจจุบัน คุณนัตสึคาวะกับคุณทาคามิเนะกำลังแข่งกันเพื่อทำสถิติใหม่อยู่ค่ะ

ถึงจุดๆนี้แล้วคงจะเคลือบแคลงในตัวตนของเทพเจ้าสินะคะ

สาวงามที่มีสไตล์โดดเด่น นอกจากนี้ยังเก่งทุกด้านแม้กระทั้งกีฬา

อ้าว ฟ้าประทานให้สองสิ่งเลย…?

เพราะอย่างนั้น มาแอบฟังบทสนทนาของทั้งคู่กันดีกว่าค่ะ

[โชจังเนี่ยไม่ถนัดออกกำลังไม่ใช่เหรอ?]

[…..ทำไมถึงได้มีชื่อของโคโมริคุงหลุดออกมากันละ ไม่เห็นจะเข้าใจเลย]

โอ๊ะ เสียงแตกเป็นสเก็ดไฟเลย

[อ้าว นี่คุณนัตสึคาวะคงไม่ได้ฟุ้งซ่านหรอกใช่มั้ย? เรื่อง ของ โชจัง สมัย เด็กๆ น่ะ]

[!?]

คุณนัตสึคาวะตอบสนองกับคำพูดแล้วหน้าแดง

ไอ้นี่คือ”กำลังโกรธอยู่”เหรอ “หรือกำลังเขิน”แยกไม่ออกเลย—

[พูดเนี๊ยวอยู่เนี๊ยว]

—ชัดเลยว่ากำลัง”เขิน”อยู่ น่าแปลกค่ะ

แถมคุณนัตสึคาวะก็เป็นแมวสาวไปแล้วด้วย

[พอคิดถึงเด็กที่จะเกิดมาในอนาคต ไม่คิดเหรอว่าผู้หญิงที่ถนัดออกกำลังควรจะเป็นพาทเนอร์ของโชจังน่ะ?]

[…ยั่วยุราคาถูก]

[คงงั้นมั้ง ฉันน่ะจริงจังนะ? กับอนาคตของโชจังน่ะ]

แกร๊ก

ที่ได้ยินเสียงน้ำแข็งแตกคงจะคิดไปเองล่ะมั้ง

[…ตามหลักเหตุผลในตอนนี้ผู้หญิงที่มีประสาทตอบสนองดีน่ะเหมาะจะเป็นพาทเนอร์ของเขานะ]

[อืม]

[ถ้าอย่างนั้นก็เป็นฉันนั่นแหละ]

[เอ๊ะ?]

[ก็ฉันตอบสนองได้ดีกว่าคุณทาคามิเนะอีกนิ]

[หา?]

[คะ?]

[[……]]

โอ๊ะ เดจาวูรึเปล่านะ

เหมือนจำได้ว่าก่อนหน้านี้ก็มีฉากคล้ายๆกันแบบนี้แต่ว่า….

หยุดเหงื่อไม่ให้ไหลไม่ได้เลยค่ะ

[งั้นลองดูมั้ยละ? ว่าใครจะกระโดดได้สูงกว่ากันน่ะ ]

[ก็จัดไปอย่าให้เสีย]

—เปรี้ยง เปรี้ยง!!

ทั้งสองสบตาและยิงปืนใส่กัน

ด้านหลังของคุณนัตสึคาวะเป็นมังกรดำทรงพลัง ส่วนคุณทาคามิเนะมีเสือสีทองสุดสะพรึงโผล่จากด้านหลัง

ไม่ได้เห็นมาสักพักแล้ว บรรยากาศแสนอึดอัด

เต็มไปด้วยบรรยากาศที่เหมือนเป็นการต่อสู้ของผู้หญิงที่แพ้ไม่ได้เด็ดขาด

แถมเพื่อนร่วมชั้นที่ได้ยินเพียงแค่นิดเดียวดูเหมือนจะไม่เข้าใจถึงสถานการณ์

ฉันที่หูดีกว่าชาวบ้านถูกล้อว่า”เหยย ชาวดาวนาแม็ก” ก็เลยสวนไปว่า”ไม่ใช่พิคโกโร่สักหน่อย”

ถึงจะเป็นมุกที่เกลียดมากเลย ดูเหมือนทั้งสองจะไม่มีความแตกต่างที่ราวฟ้ากับเหวเลย? คิดยังไงคะ?

เพราะแบบนั้นเลเวลของทั้งสองคนเลยเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ทั้งคุณนัตสึคาวะทั้งคุณทาคามิเนะใช้การหันหลังกระโดดเพื่อที่จะให้ร่างกายโค้งทำให้หน้าอกที่แสนอวบอิ่มกำลังถูกเน้นอยู่

คุณทาคามิเนะไม่ได้เอาเสื้อใส่ในกางเกงพละ เลยเหลือบเห็นชุดชั้นในสีเหลือง

พอทั้งสองคนกระโดดผู้ชายก็ยืดริมฝีปากบนพร้อมกับส่งเสียง[[[[โอ้อ้อ้อ้อ้!]]]]ให้กับการเคลี่ยนไหว….ช่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่โง่เง่าซะจริง

ถึงจะว่างั้นจากมุมมองของผู้หญิงอย่างฉัน คุณนัตสึคาวะกับคุณทาคามิเนะนมโตสวยได้รูปนั่นแหละค่ะ

ถึงจะไม่เคยจับแต่ว่าจะต้องหยืดหยุ่นเด้งดึ๋งเหมือนกับมาชเมลโล่แน่ๆ

เอาล่ะการประชันการกระโดดสูงดำเนินมาจนถึงจุดสุดท้ายแล้ว

ผลการแข่งครั้งครั้งนี้ผู้ชนะก็คือคุณทาคามิเนะค่ะ

ถึงจะรู้มาทีหลังแต่เหมือนว่าคุณทาคามิเนะจะเคยร่วมการแข่งกระโดดสูงระดับประเทศด้วย

นั่นเองก็สุดยอดแต่ว่า คุณนัตสึคาวะนั้นพึ่งเคยได้กระโดดสูงเป็นครั้งแรก

แต่ก็ยังไล่ต้อนคุณทาคามิเนะได้อย่างเฉียดฉิวจนวินาทีสุดท้าย นับถือเลยค่ะ ปิดความทึ่งในความสามารถของเธอเอาไว้ไม่ได้เลย

คุณทาคามิเนะแสยะยิ้มให้กับคุณนัตสึคาวะที่คุกเข่าอยู่

โอ๊ะ สีหน้าแย่ๆทำเอาตัวฉันหนาวนิดๆเลยล่ะค่ะ

[น่าเสียดายจังเลยนะคะคุณนัตสึคาวะ]

[คึ…..ก งือ….!]

เหมือนกับพนักงานเงินเดือนที่เดิมพันชีวิตไว้กับงานแล้วแพ้ให้กับความก้าวหน้าในหน้าที่การงานเลย

…เอ่อ ขอโทษนะคะ จะต้องเป็นฉากที่จริงจังสำหรับพวกเธอแน่ๆ แต่ตามไม่ทันเลยค่ะ

[….จำเอาไว้เลยนะคะ]

ด้วยเพราะถูกทำให้ขายหน้าอย่างไม่คาดคิดคุณนัตสึคาวะเลยความขมวดคิ้วจากความพ่ายแพ้และทิ้งคำพูดเอาไว้

======จบตอน======

กำลังเข้มข้นรึเปล่านะ?

ติดตามผลงานอื่นๆกับสนับสนุนผู้แปลได้ที่

ดอกไม้ไฟ | Facebook