[WN]boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru – ตอนที่ 27

“คือว่า…ช่วยอย่าพูดล้อเล่นได้ป่ะคะ—เดี๋ยวก็จับหมกป่าซะหรอก”

“ไม่เห็นจะต้องพูดถึงขนาดนั้นก็ได้นี่!?”

คุณอิซุมิเปิดเผยความอารมณ์เสียออกมาแบบตรงๆ

ไม่สิถึงจะอดไม่ได้ที่จะแปลกใจก็เถอะ…แต่จำไม่เห็นได้ว่าโดนฆ่าน่ะ!?

“กับคุณโคโมริแล้วอีกฝ่ายเป็นคนที่มีความสามารถแล้วก็เป็นที่รู้จักในโรงเรียนอื่นๆ…….ใช้วิธีสะกดจิตแบบใหนกันคะ”

“ไม่ได้ใช่เลยเหอะ!?”

“ถ้างั้นส่วนใหนของคุณโคโมริที่ทำให้ตกหลุมรักกันละคะ บอกหน่อยสิ”

“น่าเศร้าที่ตัวผมเองก็ไม่รู้!”

ไม่สิ เพราะตั้งแต่แรกพวกเราก็เป็นแค่คู่รักปลอมๆก็เลยไม่ได้ตกหลุมรักอะไรนั่นหรอกนะ!

หลักฐานก็คือผมไม่ได้เป็นอะไรไปมากกว่าคนรับใช้ของเธอไงละ

….คนรับใช้สินะ

ตอนที่ถูกบอกต่อหน้าก็มีเรื่องที่ต้องอดทนเอาไว้ล่ะนะ ถึงจนป่านนี้จะยังช็อคอยู่ก็เถอะ

“เอ๊ะ นั่นน่ะหรือว่า—”

คุณอิซุมิกำลังคิดอะไรสักอย่างอยู่

อย่างที่คิดคนนอกที่ไม่รู้ถึงความจริงก็คงไม่เชื่อเรื่องความสัมพันธ์ของผมกับคุณนัตสึคาวะสินะ..

แต่จะเปิดเผยเรื่องคู่รักปลอมๆไม่ได้ด้วยสิ จะทำไงดีนะ

ตอนที่ผมกำลังกังวลคุณอิซุมิก็ทำหน้าขอโทษออกมา

“—คือว่า มันออกจะโหดร้ายไปสักหน่อยที่พูดแบบนี้กับคุณโคมิริทั้งที่เพิ่งได้เจอกันครั้งแรก”

“เอ๊ะ?”

“จริงๆแล้ว คือว่า มันออกจะพูดยากไปหน่อย….”

“ไม่ต้องใส่ใจหรอก พูดมาเลย”

“งั้น เหรอคะ ถ้างั้นขอโทษด้วยนะคะที่พูดอะไรที่เสียมารยาทแต่ว่าบางทีคุณโคโมริ—”

“—กำลังถูกคุณนัตสึคาวะคบซ้อนอยู่ค่ะ แถมยังเป็นแค่ฉากบังหน้าด้วย”

ฉากบังหน้า พริบตาที่ได้ยินคำๆนั้น ก็เหมือนรู้สึกหัวใจของผมถูกบีบแน่น

แล้วจู่ๆก็เหมือนหายใจลำบากขึ้น

“น นั่นมันหมายความ….”

“สิ่งที่จะพูดจากนี้ทั้งหมดเป็นแค่การคาดเดาของฉันนะคะ”

ผมพยักหน้า

“อย่างแรกเลยในโรงเรียนของฉันไม่มีใครที่ไม่รู้จักคุณเคนโก”

“เหมือนเป็นเรื่องที่เคยได้ยินจากที่ใหนสักที่เลยนะ”

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร เรื่องของคุณนัตสึคาวะไงละ

“ถ้าเกิดว่าเป็นนักเรียนหญิงของโรงเรียนคุณโคโมริคิดว่าคงจะเคยได้ยินชื่อของเขาสักครั้งแน่ๆค่ะ”

“ย ยอดเลยนะ…”

“ค่ะ ซะจนคิดว่าพระเจ้าลำเอียงเลยล่ะค่ะ เพราะว่าคุณเคนโกถูกเรียกว่าอัจฉริยะรอบด้าน”

และรูปร่างก็อยู่ในระดับดาราดังๆด้วย ผนวกกับส่วนสูงที่บดบังคุณอิซุมิ

นั่นมันมิวแทนท์แล้วไม่ใช่รึไง!

“แน่นอนว่าคุณนัตสึคาวะเองก็พอกัน คุณโคโมริน่ะรู้ดีอยู่แล้วใช่มั้ยละคะที่ว่าเธอคือดอกไม้บนเขาสูงน่ะ”

มากซะจนคิดว่าพระเจ้าลำเอียงจริงๆเลยล่ะ

“คิดว่าจะเป็นยังไงละคะถ้าเกิดว่าคุณเคนโกกับคุณนัตสึคาวะคบกัน?”

ใช่ผมแตกสลายเป็นผงในทันที เหมือนกับว่าถูกบังคับให้ให้เผชิญหน้ากับสิ่งที่ตัวเองหันหลังให้

“จะต้องโกลาหลแน่ๆเลยล่ะคะ ผู้หญิงที่ชอบคุณเคนโกคงจะไม่อยู่นิ่งแล้วใช่มั้ยละคะ อาจจะไปสร้างปัญหาให้คุณนัตสึคาวะที่อยู่คนละโรงเรียนก็ได้ และแน่นอนว่าในทางกลับกัน ถ้าเกิดว่าคุณโคโมริเป็นคนรักของคุณนัตสึคาวะคงจะมีประสบการณ์อยู่แล้วใช่มั้ยละคะ? อย่างน้อยๆฉันก็พอจะมีอยู่ การกลั่นแกล้งของพวกผู้หญิงต่างจากของผู้ชายตรงที่เหลี่ยมจัดเลยทำให้ทำบากค่ะ”

ผมเห็นในสิ่งที่คุณอิซุมิอยากจะพูดโดยที่ไม่รู้สาเหตุฃ

“รึก็คือสร้างฉากบังหน้าก็เพื่อหันเหความเกลียดชังมาที่ผมแทนเคนโกคุงงั้นสิ?”

“แน่นอนว่ามันเป็นเพียงแค่การคาดเดาเท่านั้นค่ะ แต่ก็ใช่ว่าเป็นเรื่องที่ไม่มีความเป็นไปได้ค่ะ”

“…….”

ทำการไตร่ตรอง

ว่าตามตรงว่าลางสังหรของคุณอิสุมิสำหรับผมแล้วมันสมเหตุสมผลอยู่

ถึงไม่อยากจะเชื่อว่าคุณนัตสึคาวะจะจัดฉากบังหน้าก็เถอะ แต่ก็เป็นความจริงที่ผมเป็นแค่คนรับใช้

ก็คิดว่า[ถ้าเกิดว่ามีแฟนตัวจริงอยู่แล้วตั้งแต่เมื่อ3เดือนก่อนก็ไม่จำเป็นต้องอุตส่าแกล้งทำเป็นรักกันก็ได้]อยู่หรอก

แต่พอคิดว่าจำเป็นต้องมีแฟนปลอมๆเพราะมีแฟนตัวจริงแล้ว อย่างนี้นี่เอง สมเหตุสมผลเลย

และอย่างที่คุณอิสุมิบอก ถ้าเกิดว่าคุณนัตสึคาวะกับเคนโกคุงกลายเป็นคนรักกันก็คงจะมีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้นแน่ๆ

เพียงแต่ว่าสมมุติฐานนี้มีคนที่เข้าใจได้ลึกยิ่งกว่าผมอีก

คุณอิสุมิที่ชอบเคนโกคุงจริงๆคงจะได้รับดาเมจทางจิตใจยิ่งกว่าผมที่เป็นแค่คนรักปลอมๆแน่ๆ คาดเดาไม่ได้เลย

“…….คุณโคโมริเนี่ยใจดีจังเลยนะคะ ทั้งที่ฉันเดาอะไรที่มันเสียมารยาทแท้ๆก็ยังเป็นห่วงใช่มั้ยละคะ?”

“เอ๊ะ เปล่านะผมไม่ได้พูด–”

“—ก็แบบนั้นนั่นแหละค่ะ ถ้าเป็นปกติก็คงเถียงว่า[ที่เป็นฉากบังหน้ามันก็เธอเหมือนกันไม่ใช่รึไง]แล้วน่ะค่ะ”

คุณอิสุมิกันริมฝีปากของตัวเอง

จนถึงตอนนี้ก็คงฝนความรู้สึกของตัวเองที่แทบจะล้นออกมาจนนาทีสุดท้าย

“พูดตรงๆฉันน่ะสู้คุณนัตสึคาวะไม่ได้หรอก ไม่มีทางที่ฉันจะเอาชนะคนที่ทั้งสวยและมีพรสวรรค์ขนาดนั้นได้หรอกค่ะ”

พูดไม่ออก เพราะในเวลาแบบนี้มันปฏิเสธไม่ได้ว่าผมมันตัวประกอบ

เพราะงั้นถึงผมจะพึ่งได้พบกันแต่ก็พูดไปว่า[ไม่ใช่สักหน่อย! คุณอิสุมิเองก็มิเสน่ห์นะ!]

สำหรับผมแล้วมันก็เป็นคำโกหกเหมือนกัน

เอาชนะคุณนัตสึคาวะไม่ได้ คิดว่ามันก็ใกล้เคียงกับความเป็นจริง

เพราะอย่างนั้นผมถึงไม่ได้ใจดีเลยสักนิด

แค่สงสารเท่านั้น เป็นเพียงแค่นั้นเท่านั้นเอง

“แต่ว่าก็มีเรื่องที่แพ้คุณนัตสึคาวะไม่ได้อยู่ค่ะ ความรักที่มีต่อคุณเคนโก มีแค่เรื่องนั้นเท่านั้นที่จะไม่มีวันยอมแพ้เด็ดขาด ไม่ว่ายังไงก็ตาม เพราะอย่างงั้นฉันจะไม่ยอมแพ้ค่ะ จะต้องทำให้คุณเคนโกตกหลุมรักให้ได้เลยค่ะ เพราะงั้น–”

อาเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งจังเลยนะ

เธอพูดความปรารถนาที่เหลือเชื่อกับผม

“—อยากจะทำข้อตกลงกันมั้ยคะคุณโคโมริ ฉันจะต้องทำให้คุณเคนโกตกหลุมรักให้ได้ เพราะงั้นมาทำให้คุณนัตสึคาวะรู้สึกเสียใจภายหลังกันเถอะค่ะ ที่ทิ้งโอกาสจับปลาตัวใหญ่ไป ทั้งๆที่มีผู้ชายดีๆอยู่ข้างๆแท้ๆน่ะ”

ไม่คิดเลยว่าจะได้คำขอขอความร่วมมือ สรุปข้อตกลงคือเพื่อทำให้คุณนัตสึคาสะกับเคนโกคุงแยกทางกัน

“ฉันน่ะจะต่อต้านให้จนถึงที่สุดค่ะ เพราะชอบจนถึงขนาดนี้เลยไงละคะ อยากจะเป็นของๆเขาแค่คนเดียว ไม่ยอมจบทั้งๆที่ยังเป็นตัวประกอบหรอกค่ะ”

“คุณอิสุมิ…”

ผมน่ะหวังจากก้นบึ้งของหัวใจเลยว่าอยากจะให้ทั้งคุณนัตสึคาวะทั้งคุณอิสุมิมีความสุข

แต่ว่า จากนี้ไปเส้นทางข้างหน้ามีอยู่สองคน และเป็นทางที่แคบซะคนผ่านไปได้แค่คนเดียวเท่านั้น 

เพราะแบบนั้นถึงได้เจ็บปวดที่ต้องสนับสนุนเพียงหนึ่ง ถึงจะเจ็บปวด ถึงจะเศร้า 

แต่ว่าผมถูกดวงตาที่เข้มแข็งของดึงดูดเอาไว้ก่อนจะทันได้คิดซะอีก

“…..เข้าใจแล้วครับ ผมจะช่วยเท่าที่ทำได้เลยครับ”

“ขอบคุณมากค่ะ ถ้างั้นเพื่อเป็นการขอบคุณฉันจะทำให้คุณโคโมริเป็นผู้ชายที่ดีเองค่ะ สัญญาเลย”

======จบตอน======

กำลังเดือดๆเลย
___________________

ติดตามผลงานอื่นๆและสนับสนุนผู้แปลได้ที่

ดอกไม้ไฟ | Facebook