[WN]boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru – ตอนที่ 47

โคโมริ โชตะ

 

“คิดว่าอะไรที่จำเป็นสำหรับคนที่หน้าตาธรรมดาๆเหรอคะ?”

 

คุณอิสุมิถามในขณะที่กำลังเลือกดูเสื้อผ้าของผู้ชาย

ของที่จำเป็นสำหรับการทำให้ผู้ชายดาดๆดูดีขึ้น?

อืม อะไรกันนะ ไม่รู้เลยแฮะ

 

แต่ถ้ากำลังเลือกชุดที่เข้ากับตัวผมอยู่แบบนี้ก็คง

“เซนส์ด้านแฟชั่นงั้นสินะครับ?”

 

“บู้- ผิดค่ะ”

 

“เอ๊ะ? ไม่ใช่เหรอครับ”

 

“ที่ถูกน่ะก็คือ-”

 

คุณอิสุมิหยุดค้นแล้วก็หันกลับมา

เธอย่นระยะเข้ามาด้วยเชิ้ตขาวและกางเกงสีดำที่อยู่ในมือ

 

เอ๊ะ เอ๊ะ อะไร!? ใกล้สุดๆเลยอะ!?

คำตอบที่ถูกคือการคุ้นชินกับผู้หญิงงั้นเหรอ!?

ม ไม่ได้หรอกนะครับ! ไม่ว่าจะตอบแทนสักแค่ใหน การที่ผู้หญิงจะทำแบบนั้นง่ายๆ-

หน้าของคุณอิสุมิเข้ามาใกล้ ในชั่วพริบตาที่ผมหลับตาลงนั้น

 

 

 

 

 

“-การทำศัลยกรรมไงล่ะคะ♡ ”

 

“บ้าจริงงง! ก็คิดอยู่แล้วล่ะว่ายังไงก็ต้องเป็นแบบนั้นน่ะ!”

 

ก ก็ไม่ได้คาดหวังอะไรไว้หรอกนะ!

ยังไงซะผมมันก็ลูกเป็ดขี้เหร่น่าเกลียดนี่นา

 

“อ้าวๆ แก้มแดงหมดแล้วนะคะ คงไม่ได้คิดว่าคำตอบที่ถูกก็คือ[การคุ้นชิบกับผู้หญิง]หรอกนะคะ?”

 

“อ่านใจได้เหรอ!?”

 

“หื-ม งั้นเดี๋ยวสอนให้แบบเป็นขั้นเป็นตอนเลยมั้ยละ เจ้าหนู”

 

คุณอิสุมิยิ้มและลากนิ้วชี้มาที่อกของผม

เหมือนมีอะไรที่ไม่ค่อยดีแล่นขึ้นกระดูกสันหลังเลยอะ

น นางฟ้าบ้านใหนเนี่ย! ดูยังไงก็ปีศาจชัดๆ!

 

“ฮุฮุ ถึงจะเป็นปีศาจแต่ก็เป็นปีศาจตัวน้อยๆเองนะคะ”

 

“รั่วออกมาจากข้างในหัวผมเลยนิ!”

 

“มีสมองให้เข้าไปด้วยเหรอคะ?”

 

“โอ๊ะ ปากเองก็ร้ายเอาเรื่องด้วย”

 

“แค่หยอกเรื่องหน้าตาคุณโชตะเล่นเองนะคะ”

 

“ไม่สิ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้จริงจังเรื่องหน้าผมสักหน่อยนะ”

 

“จริงๆแล้วเซนส์ด้านแฟชั่นมันก็ไม่ได้ผิดไปทั้งหมดหรอกนะคะ”

 

“ถ้างั้นก็เหมือนวางยาเลยไม่ใช่รึไงครับ…”

 

“แต่ว่าเซนส์ด้านแฟชั่นน่ะไม่จำเป็น ขอยืนยันเลยค่ะ เอาล่ะ ไซส์เองก็น่าจะไม่เป็นไรนะคะ ยังไงวันนี้จะให้แค่[ปลา]ไปก่อนนะคะ แล้วส่วน[วิธีตกปลา]เอาไว้จะอธิบายให้ฟังคราวหน้านะ”

 

“เอ่อ…”

ผมที่ตามเรื่องตามราวไม่ทันถูกทิ้งเอาไว้ข้างหลังแล้วเรียบร้อย

คุณอิสุมิเอาเสื้อเชิ้ตขาวและกางเกงสีดำทาบบนตัวผมแล้วก็วัด จากนั้นก็ยื่นให้ผม

 

“แล้วก็ไปที่แคชเชียร์ได้เลยค่ะ อ๊ะ เปลี่ยนชุดที่ห้องลองให้เรียบร้อยด้วยนะคะ แล้วต่อจากนั้นก็ตรงไปที่ร้านเสริมสวย ฮุฮุ จะตั้งตาคอยเลยค่ะ”

 

 

“โอ้–!  ดูต่างไปจากเดิมสุดๆเลยนะคะเนี่ย!”

หลังจากที่ตัดผมและออกมาจากร้านเสร็จ คุณอิสุมิก็ปรบมือและทักทายผม

แค่ใส่เชิ้ตสีขาวกับกางเกงขายาว(เหมือนจะเรียกว่ากางเกงสแลคนะ)ก็ดูเป็นผู้ใหญ่จนผมแทบจะไม่เชื่อสายตาของตัวเองเลย

 

ก็ดีใจอยู่หรอกที่รูปร่างหน้าตาเลเวลอัพขึ้น แต่มันรู้สึกร้อนใจยังไงไม่รู้

จะบอกว่าเป็นตัวเอง..แต่ก็ไม่ใช่ตัวเองรึยังไงดีล่ะ เป็นความรู้สึกที่แบบ[ลองยืดตัวดูแล้วล่ะ!]

ไม่มีแม้แต่เสี้ยวของเด็กน้อยที่ใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นอยู่เลย

 

“คือว่า..คุณอิสุมิ ก็คิดอยู่หรอกครับว่าแต่งจนดูดีแล้ว…แต่มันเหมาะกับผมจริงๆงั้นเหรอ?”

 

“โดยสมบูรณ์เลยล่ะค่ะ! ผู้หญิงมักจะถูกดึงดูดโดยผู้ชายที่พึ่งพาได้ เพราะว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่หือไม่อือไงล่ะคะ สิ่งที่สำคัญก็คือ[ความเป็นผู้ใหญ่]และ[ความสะอาด]ค่ะ กางเกงสแลคที่คุณโชตะใส่อยู่เป็นขายาว และเชิ้ตสือขาวเองก็ให้ความรู้สึกว่าสะอาดสะอ้านด้วย ยิ่งไปกว่านั้นคือผมเรียบร้อยมากๆเลยล่ะค่ะ ถ้าได้กันคิ้วด้วยก็น่าจะดีนะคะ?”

 

“ก็นะ…”

 

“พวกผู้หญิงจะมีเวทมนต์ที่เรียกว่าการแต่งหน้าอยู่ แต่ว่าโดยพื้นฐานแล้วผู้ชายจะใช้เวทนั้นไปได้ ถ้าแบบนั้นสิ่งที่พอจะจับต้องได้ก็คือคิ้วและผม อ๊ะ ทรงของคุณโชตะเรียกว่าทูบล็อค เป็นการตัดผมด้านข้างออกและก็ทำให้เรียบร้อยค่ะ คุณโชตะผอมด้วยเท่านี้ก็เป็นหนุ่มที่ดูดีในอึดใจเดียวแล้วค่ะ!”

 

จ จู่ๆคุณอิสุมิก็พูดขึ้นมาซะงั้น แถมตายังเป็นประกายด้วย….

อารมณ์แบบแม่ที่ตื่นเต้นที่เห็นลูกชายสุดน่ารักออกเรือเหรอ?

สิ่งที่ออกมาจากคุณอิสุมิเป็นความเป็นแม่ ไม่ใช่พิษงั้นเหรอ หิมะตกแน่ๆ….

 

“เท่านี้นัดตอนช่วงบ่ายเองก็คงไม่เป็นไรแล้วล่ะค่ะ ไม่ว่าไปใหนก็ไม่อายแล้วดูดีเลยค่ะ”

 

“คือว่า…ขอบคุณมากเลยนะครับ แต่ว่าจะไม่เป็นไรจริงๆเหรอ? เพราะคุณอิสุมิก็เลยดูดีขึ้นมาก แต่ว่าเวลามัน…”

 

“….ไม่ต้องคิดมากไปหรอกค่ะ นี่เป็นเรื่องที่ฉันอยากทำเอง อ่อ ถ้าเกิดว่าคุณโชตะมีแฟนอะไรหลายๆอย่างคงสนุกยิ่งกว่านี้แท้ๆ น่าเสียดายที่ไม่ได้เห็นรีแอ็คชั่นสนุกๆ นั่นคือทั้งหมดที่รู้สึกเสียดายค่ะ”

 

คุณอิสุมิทำท่าเศร้า

นี่เราเปลี่ยนไปขนาดนั้นเลยเหรอ?

ถึงจะไม่ได้รู้สึกว่าขนาดนั้นก็เถอะนะ

 

“เพราะแบบนั้นแหละค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาอยู่ด้วยกันกับฉันในวันนี้ ได้เปลี่ยนอารมณ์มากๆเลยล่ะ”

 

“ไม่หรอก ผมไม่–”

 

“ถ้างั้นเดี๋ยวฉันไปเดินดูรอบๆห้างอีกสักหน่อย แยกกันตรงนี้นะคะ”

 

“อ๊ะ ครับ!”

======จบตอน======

“เดินดูรอบๆ”
___________________

ติดตามผลงานอื่นๆและสนับสนุนผู้แปลได้ที่

ดอกไม้ไฟ | Facebook

[WN]boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru

[WN]boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru

Status: Ongoing
อ่านนิยายเรื่อง [WN]boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteruตอนที่ 1 ไม่มีใครในโรงเรียนซากุระโนะมิยะที่ไม่รู้จักชื่อนัทสึคาวะ ชิซุคุ ผมมันเงาสีดำ ดวงตาเย็นชาและใสดั่งลูกแก้ว จมูกที่สอดคล้องไปกับริมฝีปากสีชมพู โครงหน้าที่เปรียบดั่งสินค้าชั้นหนึ่งของช่างฝีมือ ร่างการที่เติบโตขึ้นมาอย่างดีและมีความไม่สม่ำเสมอที่ ฉีกภาพลักษณ์ของสาวน้อยทิ้งไปจนหมด ดอกไม้บนยอดเขาอย่างแท้จริง (高嶺の花 ประมาณว่าสูงเกิดเอื้อม) ไม่สิถ้าจะให้พูดก็คงเหนือเมฆขึ้นไปอีก การที่หนุ่มน้อยธรรมดาๆจะเป็นคนรักกันได้คงมีแค่2มิติเท่านั้น –ผมโคโมริ โชตะเองก็คิดอย่างนั้น

Comment

Options

not work with dark mode
Reset