World domination system WDs Chapter 138 จัดลําดับความสําคัญ
WDS Chapter 138 จัดลําดับความสําคัญ
หากใครมุ่งหน้าไปทางตะวันออกของแลนธานอร์ พวกเขาจะพบกับพื้นที่ที่ปกคลุมไปด้วยภูเขาและที่ราบอันแห้งแล้ง
มีสัตว์ดุร้ายมากมาย อาศัยอยู่ในบริเวณนั้น มันเป็นที่รู้จักกันดีในชื่อ กับดักแห่งความตายสําหรับเหล่านักเดินทาง ซึ่งทําให้ไม่มีใครกล้าที่จะไปที่นั่น เว้นแต่พวกเขาจะมั่นใจในความแข็งแกร่งของตัวเองมากพอ
ในความเป็นจริง ภายในทวีปแอนแกเรีย(ภูมิภาคที่เป็นที่ตั้งของราชอาณาจักรทั้งหก) มีสัตว์เพียงไม่กี่ชนิดที่สามารถจะเติบโตขึ้นมาพร้อมกับพลังได้ แตกต่างจากนักสู้ สัตว์ร้ายบางชนิดสามารถจะดูดซับวัสดุพลังงานได้โดยตรงเพื่อฝึกฝนร่างกายของพวกมัน
แม้พวกมันจะเป็นภัยคุกคามสําหรับเหล่านักเดินทางที่อ่อนแอ แต่พวกมันก็ไม่สามารถที่จะทําอันตรายใดๆต่อคนที่อาศัยอยู่ที่นั่น
มีคนเคยกล่าวว่า แอนแกเรียเคยเป็นบ้านของสัตว์ร้ายที่ฝึกฝนจนถึงระดับผู้ชนะ และแม้แต่ระดับสูงกว่านั้น อย่างไรก็ตาม สําหรับคนทั่วไป สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงตํานาน เพราะความจริงที่ว่าสัตว์ร้ายที่แข็งแกร่งที่สุดที่พวกเขาพบรอบๆแลนธานอร์ เป็นเพียงสัตว์ร้ายผู้โดดเด่นระดับมนุษย์เท่านั้น
หลายคนตายจากการเผชิญหน้ากับพวกมัน แต่พวกเขาก็ไม่สามารถจะตําหนิใครจากความประมาทของพวกเขาได้ เพราะข้อมูลเกี่ยวกับแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์ร้ายเหล่านั้น ถูกบันทึกไว้อย่างชัดเจนและมีอยู่ในทุกๆราชอาณาจักร แม้จะสามารถทําเงินจากการ
ขายพวกมันเป็นสัตว์เลี้ยงหรือวัสดุจากร่างของพวกมันได้ แต่มันก็ไม่ได้เป็นอาชีพที่เป็นที่นิยมมากนัก อย่างน้อยก็ในแลนธานอร์ เพราะมันไม่มีสัตว์ร้ายที่แข็งแกร่งรอบๆเลย
นอกจากนี้ ยังมีพื้นที่หวงห้ามที่ถูกทําสัญลักษณ์สีแดงไว้บนแผนที่ ไม่มีใครรู้เหตุผลที่อยู่เบื้องหลังสัญลักษณ์นี้ แต่มันมีความจริงที่ว่า ทุกคนที่เข้าไปในพื้นที่นั้น ไม่มีใครเคยรอดชีวิตกลับมา ซึ่งมากพอที่จะทําให้ทุกคนหลบเลี่ยงพื้นที่เหล่านั้น
มองไปยังแผนที่ขนาดใหญ่ด้านหน้า แดนีลเห็นพื้นที่สีแดง 3 แห่ง ที่อาจารย์ของเขาบอกว่า มันเป็นที่ตั้งศูนย์ใหญ่ของนิกายใบไม้ร่วง
สงบลงอย่างสมบูรณ์ แดนีลก็กลับไปที่พระราชวัง หลังจากที่ตัดสินใจก้าวต่อไปของเขาได้แล้ว
ขณะที่ถูกถามเกี่ยวกับเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังการมาเยือนของโจนาห์ เขาก็กล่าวตามที่อาจารย์ของเขาบอก เพื่อยื่นข้อเสนอให้เขาเข้าร่วมกับเชิร์ชแห่งความเที่ยงธรรม
มองไปยังใบหน้าที่โศกเศร้าของเคลเลอร์ แดนีลตระหนักได้ว่าเขาอาจจะหวังในบางสิ่ง ที่สามารถจะบรรเทาความเจ็บปวดในหัวใจของเขาได้
ไม่ว่าอย่างไร เขาก็เป็นคนที่มีส่วนร่วมในการจับกุมโจนาห์ เมื่อครั้งที่เขาท้าทายราชาองค์ก่อน
เหตุการณ์ดังกล่าว มันทําให้หัวใจของจอมเวทย์ราชสํานักผู้นี้ได้รับแผลขนาดใหญ่ในหัวใจของเขา
อย่างช่วยไม่ได้ แดนีลไม่มีทางเลือก ข้อมูลเกี่ยวกับการกระทําของอาจารย์เขามีความสําคัญมากเกินไป เขาจึงจําเป็นจะต้องปกป้องมันอย่างระมัดระวังให้มากที่สุด
ตัวเขาเองเคยเห็นคําสาบานตนอันเข้มงวดสําหรับคนที่จะเข้าเชิร์ชแห่งความเที่ยงธรรมมาแล้ว ดังนั้น เขาจึงค่อนข้างจะตกใจเมื่อ ได้เห็นว่าอาจารย์ของเขาพบวิธีหลบเลี่ยงพวกมันขณะส่งต่อข้อมูลให้กับเขา
สิ่งนี้ได้สอนเขาว่า แม้แต่คําสาบานตนก็ไม่ได้สมบูรณ์อย่างแท้จริง
หลังจากตัดสินใจว่า จะบอกความจริงกับเคลเลอร์ในภายหลังแล้ว แดนีลก็บอกให้เคลเลอร์เอาแผนที่มาให้เขา
เรื่องราวก็คือ โจนาห์ได้เสนอที่อยู่ขององค์ชายใหญ่ เพื่อให้แดนีลยอมฟังข้อเสนอของเขา
ได้ยินข่าวนี้ เปลวเพลิงก็ลุกไหม้ในดวงตาของทุกคนที่อยู่ภายในห้องบัลลังก์ องค์ชายใหญ่เป็นปีศาจร้ายที่เป็นรากเหง้าสําคัญของเหตุการณ์ต่างๆที่นําไปสู่การทําลายชีวิตของประชาชนนับหมื่นๆ
หากแดนีลไม่จัดการเกี่ยวกับเรื่องนี้ มันจะราวกับว่า เขาไม่สามารถรักษาสัญญาของเขาได้ ดังนั้น เขาจึงได้จัดลําดับความสําคัญในการดําเนินการนี้
ขั้นตอนแรกสําหรับภารกิจนี้ก็คือ การตรวจสอบ
ตามบันทึกที่อยู่ในเอกสารสําคัญของราชอาณาจักรแลนธานอร์พื้นที่หวงห้ามเกือบทั้งหมด ได้รับการตรวจสอบอย่างน้อย 1 ครั้ง
นี่เป็นโครงการของราชาแห่งแลนธานอร์ ที่หวาดระแวงว่า พื้นที่เหล่านี้จะเป็นที่ซ่อนฐานลับของราชอาณาจักรอื่นๆ
หลังจากสูญเสียกําลังคนไปเป็นจํานวนมาก เขาไม่มีทางเลือกนอกจากหยุดความตั้งใจนั้นเอาไว้ อย่างไรก็ตาม ข้อมูลที่ถูกบันทึกไว้ ก็ช่วยแดนีลได้เป็นอย่างมาก
จากพื้นที่ทั้งสาม หนึ่งเป็นพื้นที่โกรกเขา และอีกสองเป็นหุบเขา ข่าวลือระบุว่า พวกมันเป็นที่ตั้งของราชอาณาจักรโบราณ ที่มีความก้าวหน้าทางศิลปะรูปแบบและการเอนชานท์ เมื่อเทียบกับราชอาณาจักรต่างๆที่ตั้งอยู่แอนแกเรียในปัจจุบัน
แม้พวกเขาจะล่มสลายไปโดยไม่รู้สาเหตุ แต่ก็มีการกล่าวกันว่ารูปแบบของพวกเขายังคงอยู่เพื่อปกป้องแผ่นดินเกิดของพวกเขา และสังหารทุกคนที่กล้าล่วงล้ำเข้าไป
ทั้งสามจําเป็นจะต้องได้รับการตรวจสอบอีกครั้ง แต่แดนลจําเป็นจะต้องทําให้มั่นใจว่า จะไม่มีการผูกมัดในกรณีที่มีบางคนถูกจับ
คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ชื่อของคนผู้หนึ่งก็ผุดขึ้นมาในหัวของเขา ซึ่งก็คือ ปรมาจารย์แห่งการจารกรรม ลูเธอร์
แดนลสั่งให้แอรันไปรับลูเธอร์ที่ยังอยู่ชายแดนมาพบเขา ขณะที่ตัวเขารออยู่ในห้องบัลลังก์ กําลังคิดเกี่ยวกับอนาคตของแลนธานอร์และแอนแกเรีย
หลังจากนั้นไม่กี่นาที ชายที่มีแผลเป็นก็เดินเข้ามาพร้อมกับแสดงสีหน้าแปลกๆ
พร้อมกับแดนีล แคสแซนดร้า, แฟกซัล และเคลเลอร์ ก็เข้าร่วมการประชุมด้วย
ใบหน้าของลูเธอร์เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่สบายใจ แต่ละก้าวของเขารู้สึกราวกับว่า เขากําลังเดินบนพื้นที่เต็มไปด้วยเข็ม
ก่อนที่แดนีลจะกล่าวอะไร แคสแซนดร้าก็กล่าวถึงเหตุผลที่ลูเธอร์แสดงออกเช่นนั้น
“ฝ่าบาท ด้วยเหตุผลบางอย่าง ลูเธอร์มักจะเป็นเช่นนั้นเมื่อเขาถูกเรียกตัวเข้ามาในพระราชวัง แม้พวกเราจะถามเขาหลายครั้ง แต่เขาก็ไม่ยอมบอกถึงเหตุผล สิ่งเดียวที่เขาบอกก็คือ การอยู่ในพระราชวังมันทําให้เขารู้สึกเหมือนถูกกลืนกิน”
ได้ยินเหตุผลเช่นนั้น การแสดงออกที่ตกตะลึงก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแดนีล
“เช่นนั้น ก็ไปข้างนอกกัน ข้าตั้งใจที่จะไปตรวจสอบฝายการวิจัยของพวกเราเป็นที่ต่อไปอยู่เหมือนกัน”
หากแดนีลไม่ผ่านประสบการณ์ในความทรงจํามา เขาจะไม่ออกคําสั่งเช่นนี้
ไม่ว่าอย่างไร เขาก็เป็นราชา ดังนั้น การจะออกคําสั่งกับคนอื่นๆ และไม่สนใจใดๆเกี่ยวกับเขาจึงเป็นเรื่องปกติ
อย่างไรก็ตาม คํากล่าวของเขาในครั้งนี้ ทําให้ผู้บัญชาการทั้งสองที่อยู่ในห้อง มีประกายในดวงตาที่แตกต่างออกไปจากเดิม
ราชาไม่เคยตัดสินใจจัดลําดับความสําคัญกับบุคคลนั้นๆเช่นนี้มาก่อน
นี่เป็นเพียงเรื่องเล็กๆและไม่มีค่าใช้จ่ายใดๆสําหรับแดนีล แต่มันแสดงให้เห็นว่า เขาเป็นคนเอาใจใส่ ไม่ใช่เพียงแค่คนที่จะปกครองผู้คนเท่านั้น
เป็นอีกครั้งที่เขารู้สึกขอบคุณความรอบคอบ ที่ทําให้เขา ตระหนักได้ว่าในก่อนหน้านี้ เขาได้เริ่มต้นเส้นทางเดียวกับราชาองค์ก่อน ซึ่งมันมีแนวโน้มที่เขาจะสังหารทุกคนเพื่ออํานาจของตัวเขาเอง
หลังจากออกมาด้านนอกพระราชวังแล้ว มันสามารถจะสังเกต เห็นได้อย่างชัดเจนว่า ลูเธอร์ผ่อนคลายลง ไม่นานหลังจากนั้น เขากลับมาเป็นคนเดิมที่ทําให้แดนีลประทับใจอีกครั้ง ด้วยการกระทําที่ดูเด็ดเดี่ยวและมีประสิทธิภาพของเขา
“ลูเธอร์ ข้ารู้เหตุผลที่ว่าเหตุใด ท่านถึงได้หยุดการฝึกอบรมสายลับ ข้าสัญญาว่า สิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้จะไม่เกิดขึ้นอีก และจะมีการจัดตั้งทุนสํารองสําหรับส่งทรัพยากรไปยังภายนอกราชอาณาจักรเป็นการเฉพาะ สําหรับตอนนี้ ข้าต้องการให้ท่านฝึกอบรมสายลับกลุ่มใหม่ เป้าหมายหลักก็คือ การสอดแนม ข้าต้องการสํารวจพื้นที่ต้องห้ามทางตะวันออกของราชอาณาจักร เพราะข้ามีข้อมูลที่เชื่อถือได้ว่าองค์ชายใหญ่ถูกพาตัวไปที่นั่น”
แม้การแสดงออกที่ไม่เต็มใจจะปรากฏขึ้นบนใบหน้าของลูเธอร์ แต่เมื่อเขาได้ฟังประโยคสุดท้าย การแสดงออกของเขาก็เปลี่ยนไป
ชีวิตของเขาในแลนธานอร์ มีบางครั้งที่เขารู้สึกสิ้นหวังต่อหน้าอํานาจที่ครอบงํา ซึ่งมันข่มขู่ว่าจะกลืนกินตัวเขา แต่ในตอนนี้ เขารู้สึกราวกับได้เกิดใหม่
ลูเธอร์เงยหน้าขึ้นไปมองท้องฟ้าขณะกําลังคิดบางอย่าง
ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งนี้ ขณะที่คนอื่นๆมองมาที่เขาด้วยสีหน้ามึนงง
โชคดีที่ช่วงเวลาดังกล่าวเกิดขึ้นในฉับพลัน จึงไม่มีใครสังเกตเห็นการแสดงออกของแดนล
ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น แดนลจดจ้องไปยังลูเธอร์ ที่ยังคงเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า
เมื่อรู้ตัวว่าตัวแดนีลกําลังจดจ้องมาที่เขา ลูเธอร์ก็กล่าวว่า “องค์ชายใหญ่จะต้องถูกนําตัวมาเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม ฝ่าบาท โปรดให้ข้าเป็นคนรับผิดชอบภารกิจนี้พร้อมกับคนที่ข้าจะฝึกอบรมด้วยเถิด ข้าสัญญาว่า ข้าจะกลับมาอย่างมีชีวิต พร้อมกับหัวของสัตว์ร้ายตนนั้น แน่นอนว่า ภารกิจนี้จําเป็นจะต้องใช้เวลาระยะหนึ่ง”
แม้แดนีลจะรู้สึกกังวลเล็กน้อยในตอนแรก แต่เขาก็พยักหน้า หลังจากที่เห็นความมุ่งมั่นบนใบหน้าของลูเธอร์
มันถูกตัดสินใจเช่นนั้น สายลับจะได้รับการฝึกอบรม ก่อนจะถูกส่งออกไป
ขณะที่กล่าวถึงรายละเอียด แดนลพบว่า หากเขาไม่ค้นพบตัวเองก่อนหน้านี้ เขาอาจจะไม่สามารถทําให้ชายผู้นี้ยอมรับภารกิจด้งยความเต็มใจได้
