WDS Chapter 60 น้ำยาที่น่าอัศจรรย์
กระบวนการที่นำไปสู่การสร้างกล่องนั้นน่าสนใจไม่น้อย ในตอนเริ่มต้น แนวคิดของแดนีลคือการสกัดอีเธอร์หรือพลังงานจากยุง ไม่ว่าจะกรณีใดๆ ขั้นแรกที่เขาทำก็คือ การสังเกตยุงเพื่อให้ PAM-2 สามารถตอบคำถามของเขาได้
จากนั้น เขาและเอเลนาฟก็เดินทางไปที่ป่าเพื่อจับยุง หลังจากใช้เวลาสังเกตแมลงพิเศษนี้ซักพัก ระบบก็พร้อมที่จะให้คำตอบแก่เขา
น่าเศร้า ความหวังที่จะใช้ยุงเป็นแหล่งพลังทรัพยากรที่ไร้ขีดจำกัดของเขาต้องกลายเป็นฝุ่นไป นี่เป็นเพราะเขาค้นพบเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงพลังงานที่ยุงกัดกิน ซึ่งมันทำให้พลังงานส่วนใหญ่ถูกส่งกลับไปสู่โลก เหมือนในกรณีที่มนุษย์ดูดซับพลังงานจากอีเธอร์ แล้วพลังงานส่วนเกินที่ไม่สามารถจะดูดซับได้ จะกลับคืนสู่โลก
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงต้องคิดหาทางเลือกอื่นๆแทน ผลิตภัณฑ์ใดๆที่เติบโตตามอุปสงค์และอุปทาน ในแลนธานอร์ อุปสงค์สิ่งกีดขวางสำหรับปกป้องร้านค้าจากการสูญเสียพลังงาน สูงเป็นอย่างมาก
เมื่อตระหนักเกี่ยวกับมันแล้ว แดนีลก็เริ่มคิดหาวิธีที่เขาสามารถจะแก้ปัญหานี้ได้ ยุงเหล่านี้ค่อนข้างจะคล้ายกับยุงจากโลกเดิมของเขา ดังนั้น เขาจึงคิดย้อนกลับไปถึงกับดักยุงแบบง่ายๆที่ใช้กันตามบ้านทั่วไป
น้ำผึ้งหรือน้ำตาลจะถูกบรรจุไว้ในโถเพื่อดึงดูดยุง จากนั้นพวกมันก็จะถูกดักจับด้วยน้ำยา เขาจะใช้แนวคิดง่ายๆนี้ในแลนธานอร์
นี่คือเหตุผลที่เขาไปซื้อวัสดุต่างๆสำหรับการทำสอบจากในตลาด
การทดสอบยุงแต่ละตัว ทำให้ตระได้รู้ว่า น้ำผึ้งเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด ปัญหาก็คือ มันไม่เหนียวพอที่จะดักจับยุงได้
แม้ว่าเขาจะรู้ถึงปัญหานี้ แต่เขาก็ไม่รู้ว่าจะแก้ไขมันอย่างไร แน่นอนว่า ปัญหาที่เร่งด่วนมากที่สุดก็คือ ทำอย่างไรให้น้ำผึ้งดึงดูดยุงได้มากกว่าวัสดุพลังงานที่เป็นสิ่งที่พวกมันชื่นชอบที่สุด
อีเธอร์ ที่เป็นวัสดุที่หาได้ง่ายที่สุด ไม่สามารถจะบดและนำไปผสมเป็นน้ำยาได้ เพราะเมื่อบดบล็อกจนมีขนาดเล็ก พลังงานที่อยู่ภายในก็จะเล็กลงตามไปด้วย
นอกจากนี้ มันยังเป็นไปไม่ได้ที่จะผสมก้อนอีเธอร์เล็กๆลงในน้ำผึ้ง เพราะยุงสามารถกลืนกินสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดได้
เนื่องจากคิดอะไรไม่ออก แดนีลจึงคิดถึงทุกสิ่งที่เขารู้เกี่ยวกับอีเธอร์และพลังงานในโลกนี้ ในฉับพลัน เขาคิดย้อนกลับไปถึงน้ำพุสาธารณะที่รักษาเขาเมื่อครั้งที่เขาเพิ่งจะมาถึงโลกแห่งนี้
‘ระบบ เป็นไปได้หรือไม่ที่จะผสมพลังงานในน้ำผึ้ง เช่นเดียวกับที่เคยผสมในน้ำพุสาธารณะ’
เขาเคยถามระบบเกี่ยวกับกระบวนการนี้ และระบบก็ได้ตอบแดนีลว่า แม้ในน้ำจะมีความเข้มข้นของพลังงานต่ำ แต่มันก็เป็นไปได้ที่จะสกัดพลังงานและนำไปใช้ประโยชน์ แล้วในตอนนั้น ด้วยสถานะที่อ่อนแอของร่ายกายเขา และความสามารถของระบบ มันจึงสามารถจะดำเนินการได้ หลังจากตอนนั้น ความเข้มข้นของพลังงานก็ต่ำเกินไปสำหรับร่างของเขา และมันก็มีทางเลือกที่ดีกว่า ในความเป็นจริง ที่ร่างของเขาสกัดพลังงานและใช้ประโยชน์จากมันได้ในตอนนั้น ก็เพราะการคงอยู่ของระบบที่น่าอัศจรรย์ และนี่ก็เป็นสาเหตุที่ว่าเหตุใด พลังงานที่ความเข้มข้นต่ำจึงไม่ส่งผลใดๆต่อคนทั่วไป
ดังนั้น เขาจึงคาดหวังว่า ระบบจะสามารถฉีดพลังงานเข้าไปในน้ำผึ้ง เช่นเดียวกับที่มันเคยทำในตอนนั้น
[แจ้งเตือนโฮสต์ จำต้องใช้เครื่องมือ การพัฒนาเทคนิค-1 ราคา 2,000 แต้มประสบการณ์]
[การพัฒนาเทคนิค-1 : ทำให้โฮสต์สามารถพัฒนาถาคาหรือเทคนิคใหม่ๆ ที่ระดับ 1 ได้, สามารถพัฒนาคาถารูปแบบง่ายๆได้เท่านั้น]
แดนีลเคยเห็นเครื่องมือนี้ในร้านค้ามาก่อน ตอนแรก มันทำให้เขาตื่นเต้นเป็นอย่างมาก แต่เมื่อเขาค้นพบว่า มันทำได้เพียงรูปแบบง่ายๆ เขาก็เลือกที่จะยอมแพ้มันชั่วคราว
รูปแบบง่ายๆ หมายความว่า มันสามารถพัฒนาได้เพียงคาถาง่ายๆอย่างเช่น คาถาบอลเพลิง และขอบเขตของมันก็จำกัดอยู่เพียงแค่ความสามารถในการเปลี่ยนแปลงรูปร่างและขนาด
แม้ว่าการปรับปรุงบอลเพลิงให้กลายเป็นเส้นบางๆ จะช่วยเพิ่มพลังในการทะลุทะลวงของมัน แต่มันก็ฉูดฉาดมากเกินไป เพราะการปรับปรุงเวทมนต์ระดับดังกล่าว จะสามารถทำได้โดยจอมเวทย์ที่มากประสบการณ์เท่านั้น คนที่จะทำมันได้ส่วนใหญ่ ก็ต้องเป็นอย่างน้อยจอมเวทย์ผู้น่ายกย่องระดับมนุษย์ แต่ผู้ที่ทรงพลังระดับนั้น ไม่ค่อยจะปรับปรุงคาถาง่ายๆมากนัก เพราะพวกเขามีคาถาที่ทรงพลังอำนาจในคลังแสงของพวกเขาอยู่แล้ว
‘ระบบ เครื่องมือนี้ทำงานอย่างไร? ข้าสามารถให้รายละเอียดที่แน่นอนของสิ่งที่ข้าต้องใช้ในคาถาได้หรือไม่?’
[ยืนยัน ที่ระดับ 1 สามารถกำหนดลักษณะพิเศษได้ 2 แบบ]
‘ลักษณะพิเศษคืออะไร?’
[เทคนิคหรือคาถาง่ายๆใดๆ ที่ระบบสามารถฉีดเข้าไปในคาถาได้ แต่คาถาหรือเทคนิคเหล่านั้น จะไม่มีประสิทธิภาพเท่ากับที่ระบบใช้โดยตรง]
นี่เป็นสิ่งที่เขาต้องการอย่างแท้จริง แดนีลจึงซื้อเครื่องมือนี้โดยไม่ลังเลใดๆ
[ซื้อเครื่องมือเสร็จสิ้น หักแต้มประสบการณ์ 2,000 แต้ม, คงเหลือ 350 แต้ม ขอบคุณสำหรับการซื้อกับระบบ]
‘พัฒนาคาถาที่สามารถใส่พลังงานจำนวนเล็กน้อยลงไปในน้ำผึ้ง และทำให้น้ำผึ้งเหนียวพอที่จะดักจับยุงได้’
[กำหนดพารามิเตอร์ ยอมรับการปรังปรุงคาถา เริ่มต้นการพัฒนา เวลาที่ต้องใช้ 3 ชั่วโมง]
หลังจากผ่านไป 3 ชั่วโมง แดนีลก็ชี้นิ้วของเขาไปที่น้ำผึ้งและสั่งให้ระบบร่ายคาถาที่เพิ่งจะพัฒนาขึ้นใหม่อย่างรวดเร็ว
ในขณะที่เขาทำเช่นนั้น น้ำผึ้งสีเหลืองทองก็ส่องประกายก่อนที่มันจะแข็งตัวขึ้นเล็กน้อย
เพื่อทำการทดลอง แดนีลได้ยืมบล็อกอีเธอร์ที่มีสิ่งกีดขวางแบบพกพาขนาดเล็กมาจากเอเลนาฟ
เขาวางสิ่งกีดขวางพร้อมกับบล็อกอีเธอร์ลงบนโต๊ะ ขณะที่ในมือถือโถน้ำผึ้งที่ถูกปรับปรุง
สวดภาวนาต่อทวยเทพทั้งหมดบนโลกนี้ แดนีลเปิดโถบรรจุยุงและปิดการทำงานของสิ่งกีดขวาง
โดยไม่มีลังเลใดๆ ยุงทั้งหมดพุ่งไปที่โถน้ำผึ้ง และติดอยู่ในนั้น
สำเร็จ! แดนีลโห่ร้องออกมาขณะที่เขาจูบไปที่โถบรรจุน้ำผึ้งอย่างมีความสุข
เมื่อถามระบบเกี่ยวกับเหตุผล ระบบก็ได้บอกเขาว่า น้ำผึ้งที่ได้รับการปรังปรุง เป็นการผสมผสานระหว่างอาหารที่พวกมันชื่นชอบ มันจึงดึงดูดพวกมันมากกว่าวัสดุอื่นๆที่อยู่ใกล้เคียง
ส่วนที่เหลือถูกจัดการอย่างราบรื่น เสนาบดีตกตะลึงเป็นอย่างมาก ขณะที่เขาได้เห็นประสิทธิภาพอันน่าเหลือเชื่อของน้ำยานี้ หลังจากทดสอบประสิทธิภาพอย่างถี่ถ้วนแล้ว เขาก็ได้เรียกผู้จัดการการเงินที่ไว้วางใจได้มา และมอบงานให้กับเขา
แนวคิดสำหรับการแจกตัวอย่างใช้ลองใช้ฟรี มันถูกคิดขึ้นหลังจากที่แดนีลกล่าวอย่างมั่นใจว่า ทุกคนจะไม่สามารถสร้างน้ำยาเช่นนี้ขึ้นมาได้ ไม่ว่าอย่างไร นี่ก็เป็นคาถาใหม่ที่ถูกพัฒนาขึ้นมาโดยระบบ
การออกแบบกล่องได้รับการแนะนำจากผู้จัดการคนนี้ ซึ่งเห็นได้ชัดว่า เขาทำงานในบ้านของเอเลนาฟมานานกว่า 30 ปี จนถึงตอนนี้ นอกเหนือจากแดนีลแล้ว คนที่รู้วิธีสร้างน้ำยามีเพียง เสนาบดี, เอเลนาฟ และผู้จัดการเท่านั้น
พวกเขาตัดสินใจว่าจะเปิดร้านในอีก 10 วัน ตอนนี้ ภารกิจเดียวของเขาก็คือ เลือกชื่อให้เหมาะสมกับมัน
พรุ่งนี้จะเป็นวันเปิดตัว แดนีลอดไม่ได้เลยที่จะเห็นว่า รายได้ของเขาจะสูงมากเพียงใด
ในช่วงเวลานี้ แดนีลก็ไม่ลืมที่จะพัฒนาคาถารูปแบบต่างๆที่เขาคิดได้ตั้งแต่เริ่มอ่านรายละเอียดของเครื่องมือ
