TL: ขอเปลี่ยนคำเรียกเป็นข้า เจ้า นะครับน่าจะเข้ากับเนื้อเรื่องหลังๆมากกว่า
เด็กสาวมีผิวสีชมพูซีดและใบหน้าที่สวยงาม
หากเธอแต่งตัวสักหน่อย เธอจะต้องเป็นคนสวยที่น่าประทับใจอย่างแน่นอน
ล็อคมีความทรงจำที่คลุมเครือเกี่ยวกับเธอ
“ข้าจำได้ว่าเคยเห็นเธอขายดอกไม้ที่นี่บ่อยๆ! เธอยังเด็ก แต่ความสามารถทางธุรกิจของเธอนั้นสูงมาก!”
“จากที่เห็นสถานการณ์ในครอบครัวเธอคงไม่ค่อยดีนัก หรือไม่เธอก็อาจจะเป็นเด็กกำพร้า”
“อืม บางทีอาจจะเป็นอย่างนั้นก็ได้ มันเป็นเรื่องธรรมดาในโลกนี้ ถูกไหม?”
“แต่เด็กคนนี้มักจะตกอยู่ในอันตรายเสมอ เธอโชคดีที่ยังมีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้”
เมื่อได้ยินเสียงซุบซิบของคนรอบข้าง ล็อคก็อดส่ายหัวไม่ได้
เมื่อเทียบกับความยากลำบากของเด็กสาวแล้ว ล็อคก็รู้สึกดีขึ้นมากกับภูมิหลังของตัวเขาเอง
“หยุดขวางและออกไปให้พ้นทางของข้า!”
ทันใดนั้นก็ได้มีเสียงคนๆหนึ่งดังขึ้น
จากนั้นล็อคก็เห็นชายคนหนึ่งผลักเด็กสาวออกไปจนทำให้เธอถอยหลังไปสองสามก้าว เหรียญในกระเป๋าของเธอหล่นกระจัดกระจายบนพื้น
“ถ้าเจ้าไม่ซื้อก็แค่พูด ทำไมต้องทำอย่างนั้นด้วย?”
เธอพึมพำกับตัวเองในขณะหยิบเหรียญที่หล่น
อย่างไรก็ตามไม่นานเธอก็กลับมายิ้มและพยายามขายผลไม้นำโชคของเธอต่อ
ล็อคมองข้ามไปและสายตาของเขาก็จับจ้องไปที่ชายคนนั้นซึ่งเดินไปไกลแล้ว หลังจากผลักเด็กสาวออกไป ชายคนนั้นก็รีบออกจากที่เกิดเหตุราวกับว่ามีบางสิ่งที่น่ากลัวไล่ตามเขา
ล็อคไม่สนใจและเดินไปด้านข้างของเด็กสาว
“ขอฉันลองผลไม้นำโชคหน่อย”
เมื่อสังเกตเห็นว่ามีลูกค้ามาถึงและเป็นหนุ่มหล่อคนนั้น เด็กสาวก็ยิ้มด้วยความดีใจทันที
“ขอบคุณสำหรับสองเหรียญรัฐบาลกลางค่ะ!”
ตอนนี้ล็อคมีอยู่หลายล้าน เขาจึงไม่มีเหตุผลที่ต้องตระหนี่ .เขาหยิบเหรียญออกมาหนึ่งโหลหรือมากกว่านั้นจากกระเป๋าของเขาทันทีและพูดว่า “ข้าขอซื้อมันสักสองสามผล ด้วยโชคของข้า ข้าจะต้องได้ผลไม้นำโชคแน่นอน!”
“พี่ใหญ่ ท่านมั่นใจมาก!”
เมื่อเห็นเหรียญจำนวนมาก เด็กสาวก็เผยรอยยิ้มจนเห็นฟัน
ผลไม้นำโชคคือผลกีวีที่พบได้ในป่า ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือมันได้ดูดซับมานาจากป่า และด้วยเหตุนี้เองมันจึงมีฤทธิ์ทางยาบางอย่างซึ่งไม่มีประโยชน์สำหรับล็อค
เหตุผลที่เขาอยากซื้อผลไม้สักสองสามผลก็เพราะว่าเขาอยากจะช่วยเด็กผู้หญิงคนนี้
นอกจากนี้เขาก็ยังต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อดูว่าโชคของเขาสามารถใช้กับสิ่งอื่นได้หรือไม่อีกด้วย
เขาสุ่มหยิบกล่องออกมาจากในตะกร้าดอกไม้
เมื่อเธอเปิดมัน ผลไม้สีเขียวขนยาวก็ปรากฏต่อหน้าพวกเขา
“ว้าว! ท่านโชคดีจริงๆ! ท่านได้มันในการจับฉลากครั้งเดียว!”
“นั่นสุดยอดมาก!”
หลังจากพูดอย่างนั้นเด็กสาวก็ตรวจสอบล็อคอย่างระมัดระวัง ทันใดนั้นความคิดบางอย่างก็เข้ามาในหัวของเธอ “หืมม? นั่นมันชุดนักเรียนของโรงเรียนมัธยมจ้าวแห่งสัตว์อสูรหมายเลข 2ไม่ใช่เหรอ?”
“นั่นไม่ถูกต้อง! วันนี้เป็นพิธีฟักไข่สำหรับนักเรียนชั้นปี 3 ท่านไม่ควรออกจากโรงเรียนเร็วขนาดนี้”
ล็อคกล่าวด้วยรอยยิ้มขณะที่เขาเปิดกล่องอีกใบ
“โชคดีของฉันวันนี้ค่อนข้างดี ฉันฟักแบทเทิลบีสต์ระดับสูงออกมาในระหว่างพิธีทำให้ฉันได้รับอนุญาตให้กลับก่อนเวลา”
“ว้าว! นั่นสุดยอดมาก! มันเป็นแบทเทิลบีสต์ระดับหายากใช่หรือเปล่า? พี่แข็งแกร่งมาก!”
“ไม่แปลกใจเลยที่ท่านมั่นใจมาก! ปรากฏว่าท่านโชคดีจริงๆ!”
เด็กสาวคิดได้แค่ว่ามันเป็นแบทเทิลบีสต์ระดับหายากเท่านั้น
ส่วนระดับที่สูงกว่านั้นเธอไม่กล้าแม้แต่จะคิด
“ไม่เลว”
“ข้าได้มันอีกครั้ง”
กล่องถัดไปที่ล็อคเปิดก็มีกีวีด้วยเช่นกัน
“ท่านได้มันอีกครั้ง!”
หญิงสาวกำลังอ้าปากค้าง นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้พบกับคนที่โชคดีขนาดนี้!
ต้องบอกว่าพี่ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอไม่เพียงหล่อเท่านั้น แต่ยังคุยง่ายอีกด้วย ในขณะเดียวกันโชคของเขาก็ดีมากเช่นกัน
“พี่ชายของข้าก็อยู่โรงเรียนเดียวกันกับท่าน ข้าสงสัยว่าวันนี้เขาจะโชคดีเหมือนท่านไหม”
ทั้งสองคุยกันสักพัก
ไม่นานล็อคก็ใช้โอกาสที่เหลือของเขาจนหมด
แน่นอนว่าครั้งนี้เขาก็ยังคงได้รับผลไม้นำโชคเช่นเดิม
อย่างไรก็ตามในครั้งนี้ …
เด็กสาวกลับมีสีหน้าว่างเปล่า
เธอดูไม่ค่อยมีความสุข
ส่วนเหตุผลนั้นง่ายมาก
ผลไม้นำโชคของเธอถูกกวาดไปด้วยเหรีญเพียงครึ่งโหล แล้วแบบเธอจะได้กำไรจากไหน!
เดิมทีเธอวางแผนที่จะทำเงินอย่างน้อย 30 ถึง 40 เหรียญจากการลงทุนในครั้งนี้
แต่ตอนนี้…
เธอทำกำไรได้เพียงประมาณ 12 เหรีญหรือมากกว่านั้นนิดหน่อยเท่านั้น!
“แม่ง!”
ลอร์กากำลังสูญเสีย เดิมทีเขาวางแผนที่จะช่วยเด็กสาว แต่ดูเหมือนว่าเขาจะทำให้เธอล้มละลายแทน
อย่างไรก็ตามเรื่องนี้มันก็ทำให้ล็อคได้รู้ว่าโชคของเขามีประโยชน์ในด้านอื่นเช่นกัน!
ในความเป็นจริงยิ่งมูลค่าของสิ่งนั้นต่ำเท่าไหร่ผลกระทบก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
ความน่าจะเป็นที่เขาจะได้รับผลตอบแทนด้วยการลงทุนเพียงเล็กน้อยนั้นสูงมาก!
ในตอนนั้นเอง…
มันก็ได้เกิดความตึงเครียดที่น่าอึดอัดขึ้นระหว่างทั้งสอง ล็อคต้องการที่จะนำผลไม้นำโชคคืนไป แต่เขาก็ไม่สามารถหาข้ออ้างได้
ท้ายที่สุดแล้วมันก็เป็นเพราะโชคของเขา
โชคดี…
บรรยากาศที่น่าอึดอัดเกิดขึ้นไม่นาน หลังจากนั้นพวกเขาก็ถูกขัดจังหวะด้วยความสับสนวุ่นวายที่เกิดขึ้นใกล้ ๆ
ล็อคหันไปตามทิศทางของเสียง
ที่ขอบท้องฟ้ามีวัตถุคล้ายเมฆมืดบินมาด้วยความเร็วสูง
เสียงระเบิดขนาดใหญ่ดังกึกก้องไปทั่วสลัม
“แย่แล้ว!”
“นั่นมันฝูงตัวต่อพิษ!”
“พวกมันมีมากเกินไปแล้ว! อย่างน้อยก็หลายสิบล้านตัว!”
“เราควรทำยังไงดี? ด้วยการบุกรุกขนาดใหญ่ของสัตว์อสูรที่มาจากโลกอื่น ข้ารู้สึกเหมือนเมืองชั้นนอกกำลังจะถูกทำลาย!”
“นี่มันหายนะชัดๆ! เราต้องรีบรายงาน! มิฉะนั้นเราตายหมดแน่!”
“หรือจะเป็นเพราะเมื่อคืนเกิดคลื่นอสูร?”
