Worlds’ Apocalypse Online หมื่นสวรรค์สิ้นโลกา ออนไลน์ – ตอนที่ 385

2 ตอน

หมื่นสวรรค์สิ้นโลกา Online Ep.385 – มารยักษ์

อสูรกายเอนหลังอิงผนังหิน ด้วยร่างกายอันใหญ่โตของมันทำให้เกือบจะปิดกั้นเส้นทางทั้งหมดที่จะนำไปสู่ปรภพ

มันกำลังหลับตา จมอยู่ในห้วงนิทรา

กู่ฉิงซานหุบกรงเล็บมอนสเตอร์ เบียดเสียดเข้าไปในฝูงเผ่ามารที่แออัดโดยรอบ และเคลื่อนกายไปทางอสูรกายอย่างช้าๆ

ข้างกายของอสูรกาย มีเพียงช่องว่างเล็กๆเอาไว้สำหรับไว้เผ่ามารทั่วๆไปใช้ผ่านทางเท่านั้น

กู่ฉิงซานที่แฝงตัวอยู่ในฝูงมาร จ้องมองไปยังอสูรกายอย่างเงียบๆ

ด้วยการจ้องมองของเขา ส่งผลให้หน้าต่างระบบเทพสงครามเด้งแจ้งเตือนขึ้นมา

“นี่เป็นการดำรงอยู่ของสิ่งมีชีวิตพิเศษ มันคืออสูรกายประเภทอาวุธ หากผู้เล่น หากคุณต้องการทราบข้อมูลแบบเฉพาะของอสูรกายชนิดนี้ จำเป็นต้อง 500 แต้มพลังวิญญาณ”

“ไม่จำเป็นหรอก เพราะฉันรู้อยู่แล้วว่ามันคืออะไร” กู่ฉิงซานลอบพูด

เขาพยายามสงบสติอารมณ์ สภาวะจิตใจค่อนข้างซับซ้อนเล็กน้อย

อสูรกายที่เรียกกันว่าประเภทอาวุธน่ะ มันไม่ใช่มารที่แท้จริง

เดิมทีแล้ว พวกมันคือตัวตนอันทรงพลังที่ร่วงหล่นลงสู่สายธารแห่งกาลเวลา ส่วนร่วงหล่นลงด้วยเหตุใดนั้นก็มิอาจทราบได้

และพวกมารก็ชอบเก็บรวบรวมชิ้นส่วนร่างกายของตัวตนที่ทรงพลังเหล่านั้นมา คอยเฟ้นหาชิ้นส่วนแปลกๆมาจากหลากสวรรค์หมื่นโลกา

และเจ้าของชิ้นส่วนเหล่านั้น บ้างก็เป็นสิ่งมีชีวิตแปลกตา ขณะที่บ้างก็เคยเป็นถึงจ้าวผู้ปกครองโลกใบนั้นทั้งใบ

เมื่อโลกเหล่านั้นถูกครอบครองโดยเผ่ามารอย่างสมบูรณ์ ร่างกายของสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นจะถูกนำมาเย็บเป็นส่วนหนึ่งของอสูรกายที่ทรงพลังที่สุดเท่าที่เคยมีมา

ชิ่นส่วนร่างกายของสิ่งมีชีวิตในโลกที่พ่ายแพ้จะถูกขุดขึ้นมารักษา และทำการเปลี่ยนแปลงเป็นมาร หลังจากหลากหลายปีที่เฝ้าฟูมฟักมานับไม่ถ้วน ในที่สุดพวกมันก็กลายมาเป็นอาวุธที่ทรงอำนาจสูงสุด

และนั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับยักษ์เบื้องหน้านี้

เกรงว่าครั้งหนึ่งมันอาจจะเคยเป็นจ้าวผู้ปกครองโลกใบใดสักใบหนึ่ง แต่แล้วก็ได้ตกตายลงในสงครามอันโหดร้าย หลงเหลือทิ้งไว้เพียงร่างกายส่วนบนที่ยังคงเดิม

เมื่อเพ่งมองอย่างใกล้ชิด จะเห็นได้อย่างชัดเจนว่าบนตัวมัน เดิมทีแล้วมีแขนจริงๆเพียงสองข้างเท่านั้น

ส่วนแขนอื่นๆ ทั้งหมดถูกเย็บเพิ่มเติมเข้ามาในภายหลัง

และด้วยกระบวนวิธีอันแสนลึกลับ ส่งผลให้สองแขนเดิมที่ติดตัวมัน ยังคงสามารถระเบิดอำนาจดั้งเดิมออกมาได้

เจ้านี่คือสิ่งที่เผ่ามารมักจะใช้ในการโจมตีเมืองหรือหมู่บ้าน

แน่นอน ว่าประเภทของอสูรกายมิได้ถูกจำกัดอยู่แค่นี้

สิ่งที่แกร่งเหนือล้ำยิ่งกว่ามันก็คือ อสูรกายประเภทปฐมบทแห่งความโกลาหล

ซึ่งอสูรกายประเภทดังกล่าว มันเกินกว่าขอบเขตสามัญสำนึกความเข้าใจของมนุษย์ไปโดยสมบูรณ์

คุณไม่มีทางทราบได้หรอกว่าในตอนแรกมันคืออะไร

เพราะมันมีทุกชนิดของพลังอำนาจอันแปลกประหลาดจากประเภทต่างๆที่มิอาจคาดเดาได้ มันสามารถลงมือได้โดยที่คุณไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำ คุณอาจถูกกินลงไป หรือถูกฆ่าตายไปก่อนจะทันรู้ตัวเลยก็ได้

อย่างไรก็ตาม อสูรกายประเภทปฐมบทแห่งความโกลาหลมิใช่ตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุด

จริงๆแล้วชื่อประเภทของอสูรกายที่ทำให้ทุกคนที่ได้พบเจอล้วนสิ้นหวังก็คือ

‘อสูรกายที่สร้างมาจากชิ้นส่วนร่างกายของเทพวิญญาณ’

อย่างเช่นอสูรกายประเภทอาวุธตนนี้ มันครอบครองพลังงานก่อนตายของเทพวิญญาณแถมยังมีทั้งวิถีทำลายของมารที่ทรงอำนาจ และครอบครองอำนาจของโลกอีกด้วย

และจอมมารที่แท้จริง ก็ได้ใช้เจ้าชิ้นส่วนของเทพวิญญาณตนนี้นี่ล่ะ เป็นอาวุธในการยึดครองโลกของกู่ฉิงซาน

มีรายงานที่ไม่ได้รับการยืนยันจากหน่วยข่าวกรองของมนุษย์ในช่วงชีวิตก่อนหน้าว่า

กองกำลังมนุษย์ชาติชั้นสูงที่เก่งกาจที่สุดได้แตกพ่าย และโดนล้างบางทั้งกองทัพ อย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะตายลง พวกเขาก็ได้ส่งรายงานข้อมูลอันยากจะเห็นถึงความจริงกลับมาได้

เนื้อหาของข้อมูล โดยสิ้นเชิงแล้วมีเพียงสองประโยคเท่านั้น

ประโยคแรก  ‘การล่มสลายของมนุษยชาติคงไม่อาจหยุดยั้งได้อีกแล้ว’

ส่วนในประโยคที่สอง ใจความว่า ‘อสูรกายที่น่าสะพรึงยิ่งกว่าจอมมารน่ะ .. มีอยู่จริง!’

รายงานที่ได้รับมานี้ เป็นในช่วงระหว่างสงครามครั้งสำคัญที่สุดระหว่างมนุษย์กับมาร ดังนั้นเพื่อหลีกเลี่ยงการบ่อนทำลายขวัญกำลังใจทหาร เหล่าผู้บัญชาการเผ่ามนุษย์หลายคนรวมไปถึงกู่ฉิงซานจึงตัดสินใจเป็นเอกฉันท์ ว่าจะเก็บรายงานนี้ไว้เป็นความลับสุดยอด

…….

ในหัวใจของกู่ฉิงซานกำลังระลึกถึงเหตุการณ์จากอดีตที่ผ่านมา เขายืนอยู่ท่ามกลางดงมารและเงียบงันไปครู่หนึ่ง

แท้จริงแล้วเกิดสิ่งใดขึ้นในปรภพกันแน่? เผ่ามารจึงถึงขั้นส่งอสูรกายดัดแปลที่ทรงพลังเช่นนี้มาเพียงเพื่อปิดกั้นเส้นทางเอาไว้?

แต่แล้วเขาก็ส่ายหัว ขณะที่ดวงตาของเขาตกลงบนร่างอสูรกายยักษ์

ทั้งหมดไม่มีอะไรที่จะสามารถคาดเดาหรือล่วงรู้ได้

เพราะความจริง ได้อยู่เบื้องหลังของอสูรกายตนนี้แล้ว

เพียงแค่ก้าวเข้าสู่ปรภพเท่านั้น เราก็จะทราบถึงเรื่องราวทั้งหมด!

กู่ฉิงซานเริ่มขยับฝีเท้าของเขาอีกครั้ง

เขาพร้อมที่จะดู พร้อมที่จะเห็นแล้วว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น

กรงเล็บแหลมเจาะเข้าไปจนเกิดรอยแยกระหว่างหิน ก้าวต่อไปทีละก้าว ทีละก้าว

กู่ฉิงซานค่อยๆเคลื่อนกายอย่างเชื่องช้า

ไม่รวดเร็วจนเกินไป ไม่มีเสียงดังใดๆ ไม่โดดเด่นจนสังเกตเห็นได้

เขายับยั้งจิตสัมผัสเทวะ ก้มหน้าลง และรักษาสภาวะการเคลื่อนไหวของตนอย่างระมัดระวัง ไม่ยินยอมเผยถึงอาการผิดปกติใดๆ

ใกล้เข้าไป

ใกล้เข้าไปเรื่อยๆ

จนในที่สุดเขาก็เดินมาถึงเบื้องหน้าของอสูรกาย

อสูรกายยังคงจมอยู่ในห้วงหลับลึก

ทว่าเพียงเขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายทำลายล้างจางๆที่ออกมาจากอสูรกาย ร่างกายของกู่ฉิงซานก็อดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้าน

ช่องว่างความแข็งแกร่งระหว่างทั้งสองมันใหญ่เกินไป เพียงแค่กลิ่นอายเท่านั้น เจ้าอสูรกายก็สามารถปราบกู่ฉิงซานได้โดยสมบูรณ์

กู่ฉิงซานได้แต่กัดฟันกรอดชนิดหัวชนฝา หุบกรงเล็บอันแหลมคม ค่อยๆคลานไปเบื้องหน้าทีละก้าว

มุ่งหน้าตรงไปทางข้างกายของอสูรกายอย่างช้าๆ

มันจำเป็นที่จะต้องผ่านเส้นทางแคบๆนั้นไป เพื่อที่จะเข้าไปยังส่วนที่ลึกยิ่งกว่าของถ้ำ

ภายในถ้ำมืดช่างเงียบงัน

เผ่ามารส่วนใหญ่กำลังหลับลึกและพักผ่อน

มีเพียงตัวเขาที่เป็นมารกระดูกเท่านั้นที่กำลังเคลื่อนกายอย่างช้าๆ

เวลาผ่านพ้นไปเล็กน้อย

กู่ฉิงซานก็มาหยุดอยู่ด้านข้างของอสูรกายจนได้

ตราบใดที่เขายังคงรักษาความเร็วระดับนี้เอาไว้ อีกเพียงไม่กี่นาที เขาก็จะสามารถผ่านอสูรกายตนนี้ไปได้ในที่สุด

กู่ฉิงซานอดทนเหยียดกรงเล็บของเขาออกไป ใช้มันเจาะแทรกผ่านผนังหินและก้าวไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง

แต่แล้วโดยไม่มีการแจ้งเตือนใดๆ จู่ๆอสูรกายที่หลับลึกก็ยกแขนของมันขึ้น! และกวาดมือเข้าไปทางฝูงมารข้างกายมัน!!

และตำแหน่งที่มันคว้าจับ … ก็มีกู่ฉิงซานรวมอยู่ด้วย!!!

กู่ฉิงซานไม่รู้เลยว่าเรื่องบัดซบนี่มันเกิดขึ้นได้อย่างไร

แต่เขาสาบานได้ว่า ตนเองไม่ได้ทำอะไรกระตุ้นให้อสูรกายค้นพบตัวอย่างแน่นอน

บางทีอสูรกายตนนี้อาจจะหลับลึก และเผลอละเมอก็ได้

มือของมันเคลื่อนใกล้เข้ามา ขยับท่วงท่าอย่างเป็นธรรมชาติ

และการเคลื่อนไหวนี้ของอสูรกาย เผ่ามารตนอื่นๆมิได้ตอบสนองเลย

มารจำนวนมากได้ถูกคว้าจับขึ้น

แน่นอน ว่ากู่ฉิงซานก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน

เขาและเผ่ามารเกือบร้อยถูกกุมอยู่ในมือของอสูรกาย บีบจับเอาไว้อย่างแน่นหนา

มารบางตนดูเหมือนจะรับรู้ว่าสิ่งใดจะเกิดขึ้น พวกมันเริ่มดิ้นรนด้วยความสยองเกล้า กรีดร้องออกมาด้วยความสิ้นหวัง

แม้จะได้ยินเสียงโวยวายเหล่านี้ ทว่าอสูรกายก็ยังคงไม่ลืมตา

มันอ้าปากกว้าง และค่อยๆขยับมือส่งมารทั้งหลายลงไปในปากของมัน

กู่ฉิงซานทั้งผลัก ทั้งดัน ทั้งเบียดเผ่ามารตนอื่นๆ จนในที่สุดก็มาถึงช่องว่างของมือใหญ่

เบื้องล่างเขา เผ่ามารตนอื่นๆเริ่มตอบสนองและกำลังทยอยกันวิ่งหนีแล้ว

ทันใดนั้นสายตาของกู่ฉิงซานก็หันไปเห็นมารมังกรตาเดียวตนหนึ่ง

มารมังกรตาเดียวกำลังวิ่งหนีอย่างรวดเร็วด้วยความว่องไวเป็นอย่างมาก

เวลานี้ กล่าวได้ว่ามันอยู่ในตำแหน่งข้างกายของอสูรกาย และในไม่ช้า มันจะข้ามผ่านร่างอสูรกาย เข้าสู่ส่วนลึกของถ้ำมืด

เอาเป็นแกก็แล้วกัน!

กู่ฉิงซานไม่ลังเลแม้แต่น้อย เขาเร่งใช้ออกด้วยร่างเงาแทนที่!

พริบตานั้น มารมังกรตาเดียวก็ปรากฏขึ้นในฝ่ามือของอสูรกาย

ขณะที่กู่ฉิงซานสามารถหลบเร้นออกไป และมาโผล่ตรงข้างร่างอสูรกายแทน

ในช่วงเวลานี้ ความรู้สึกวิกฤตอันแสนจะเข้มข้นก็ยังเวียนวนอยู่ในจิตใจของเขา

เขาสัมผัสได้ถึงความรู้สึกอันน่าขนลุกจากปลายเส้นผม

ร่างเงาแทนที่ไม่สมควรที่จะมีปัญหาใดๆ

แต่ในบรรดาหลายสิบหลายร้อยเผ่ามารที่อยู่ในมือของอสูรกาย มอนสเตอร์มารกระดูก ได้ถูกแทนที่ด้วยมังกรตาเดียว

กู่ฉิงซานก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่ามือของอสูรกายจะตระหนักได้ถึงความเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยนี่หรือไม่

ณ เวลานี้ เขาจะไม่ยอมใช้โชคในการเดิมพัน หรือเฝ้ารอผลลัพธ์ที่เรียกว่าความบังเอิญอีกต่อไป!

จิตสัมผัสเทวะในขอบเขตก้าวสู่เทพขั้นปลายถูกปลดปล่อยออกมา กวาดเข้าไปในส่วนลึกของถ้ำมืด

เส้นทางที่มืดมิดทั้งหมดกระจ่างชัดขึ้นในจิตสัมผัสเทวะของกู่ฉิงซาน-

-เขาจะไม่ยินยอมรับความเสี่ยงอีกต่อไป และหายวับไปจากสถานที่เดิมในฉับพลัน

ย่นระยะเหลือเพียงหนึ่งนิ้ว!

ในชั่วพริบตา เขาก็ข้ามผ่านเส้นทางไปไกลเกินกว่าพันลี้!

แล้วร่างของกู่ฉิงซานก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง

ตลอดทั้งร่างของมารกระดูก ทั้งหมดล้วนสั่นเทาอย่างมิอาจควบคุมได้

ทว่าบัดนี้ ความรู้สึกของวิกฤตอันเข้มข้นในจิตใจของเขามันยังดันไม่ยอมจางหายไป ตรงกันข้าม มันกลับระเบิดออกมาอย่างรุนแรงราวกับถูกเผาไหม้!