บทที่ 63 – การฝึกหนักของเลทิเซีย
ฉันรู้แล้วว่าความแข็งแกร่งที่แท้จริงไม่ใช่แค่พลังเวท แต่เป็นร่างกายต่างหาก อย่างตอนนั้นถ้าฉันไม่เป็นคนระวังตัวแบบนี้
ทวนคงปักเข้าหัวฉันไปแล้ว ในขณะที่อีกฝ่ายยังไม่เริ่มใช้พลังพิเศษด้วย และเมื่อมานึกๆ ดูฉันมองข้ามเรื่องหนึ่งไป..
นั่นคือถ้าหากเวทมนตร์ใช้งานไม่ได้ล่ะ ใช่.. ตั้งแต่มาเกิดใหม่ในโลกอันโหดร้ายนี้ฉันหวังพึ่งเวทมนตร์เกินไป
แม้จะฝึกวิชาดาบการต่อสู้มาบ้าง แต่อย่างที่เคยบอกไปว่าเรื่องด้านนี้ของฉันคือค่อนข้างแพ้ทาง เลยได้แค่ฝึกวิธีใช้ดาบเท่านั้น
อย่างที่เคยบอก วิชาในโลกนี้มีอยู่สามสายใหญ่ๆ เท็นจู, เท็นจิและเท็นสึ เรื่องเท็นสึตัดทิ้งไปได้เพราะไม่มีความรู้เลย
แต่ฉันฝึกไปก็ไม่ได้เก่งขึ้น ไม่ใช่ว่าไม่มีพรสวรรค์หรือฉันไม่ตั้งใจอะไร แต่เหมือนกับว่าฉันกับวิชาดาบเป็นของตรงกันข้ามกันโดยสิ้นเชิงนั่นแหละ
ถึงจะฝึกพลังกายมาบ้าง แต่เพราะร่างกายฉันเจริญเติบโตน้อยกว่าคนอื่น และหยุดเจริญเติบโตไปตอนอายุ 12 ขวบเพราะเทพธิดาทำอะไรใส่ฉันไม่รู้
ดังนั้นพละกำลังเลยไม่ได้เพิ่มมากถึงกับขนาดงอเหล็กด้วยมือเปล่า (ใครฝึกกำลังกายแล้วงอเหล็กด้วยมือเปล่าได้เล่า…)
เพราะขนาดโคลเอ้ยังทำได้ แต่ฉันกับทำไม่ได้เนี่ย จริงๆ ก็รู้อยู่ว่า พรช่วยในการเสริมด้านการฝึกกำลัง ว่าง่ายๆ คือถ้ามีพรอยู่การฝึกกำลังจะก้าวหน้ากว่าคนไร้พรมากโขเลยทีเดียว
แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็คงต้องฝึก ถ้าฝึกไม่ได้ก็ฝึกมากกว่าคนอื่นแค่นั้นแหละ นั่นคือแผนของฉัน.. ก่อนอื่นเลยฉันจะมาทวนวิชาเท็นจิก่อน
วิชาแต่ละสายยังแบ่งออกเป็นหลากหลายสำนักต่างกันออกไป หากเปรียบเทียบในโลกเดิมมันก็เหมือนวิธีการต่อสู้ประเภทมวย
แต่ละประเทศประเภทมวยอาจจะแตกต่าง อย่างมวยไทยกับมวยสากล มวยไทยส่วนใหญ่นั้นหลากหลายกว่ามวยสากลตรงที่มวยสากลห้ามหลายๆ อย่าง ในขณะที่มวยไทยทำได้
โลกนี้เองก็เช่นกัน และดูเหมือนว่าเท็นจิหรือเท็นจูเองก็ไม่นับแค่อาวุธประเภทดาบ เพราะพวกหอก ทวน อะไรทำนองนี้ก็มีวิธีเรียกแบบนี้
เท็นจิที่ฉันได้เรียนมาคือเท็นจิดาบ เท็นจิดาบของตระกูลวินเชนท์คือประเภทต่อสู้ด้วยดาบสองด้านโดยจะเน้นไปที่การป้องกันและการตอบโต้สวน
ว่าง่ายๆ คือวิถีแห่งอัศวินผู้ปกป้องอาณาจักรของแท้เลยล่ะ ลักษณะการต่อสู้คือหนึ่งดาบหนึ่งโล่
ใช้การต่อสู้โดยอาศัยช่วงเอวลงไปในการต่อสู้เยอะกว่าปกติ เลยมีการฝึกหนักที่ช่วงเอวด้วยการนอนหงายและยกมือขึ้นที่หัวแล้วก็ดึงตัวขึ้นลง ขาวางติดพื้น
แต่มาคิดๆ ดูแล้วท่านี้มันก็ไม่ค่อยช่วยในการออกกำลังส่วนเอวเลยนี่น่า มันช่วยเพิ่มหน้าท้องซะมากกว่า
ใช่ พอมาคิดๆ ดูแล้วเอวของฉันก็ไม่ได้ดีหรือเหมาะแก่การใช้เท็นจิเลย.. บางทีฉันควรเอาท่าออกกำลังกายจากโลกเดิมมาใช้?
ในโลกนี้เขาไม่ได้ศึกษาเรื่องกล้ามเนื้อหรือร่างกายตัวเองเท่าไหร่ เคยเห็นคนที่ใช้พลังเวทเสริมพลังกายไหมล่ะ? ไม่มีใช่ไหม
ใช่ เพราะโลกนี้ใช้เวทได้พวกเขาจะละเลยว่า ร่างกายตัวเองก็ต้องการความแข็งแกร่งจึงไม่มีใครศึกษาเป็นจริงเป็นจริงเรื่องกล้ามเนื้อ
และต่อให้พวกเขาศึกษาพวกเขาแค่ใช้เวทมนตร์ในการทำให้มันแกร่งขึ้นก็ได้ แต่สำหรับฉันที่พบเจอปัญหาเกือบตายมา ฉันต้องฝึกกำลังกายเพิ่มโดยไม่ใช้เวทมนตร์ในการช่วยเหลือ
ในโลกที่การออกกำลังกายไม่ได้ถูกพัฒนาอย่างก้าวกระโดดนี้ ฉันอาจจะใช้ประโยชน์จากความทรงจำโลกเดิมได้
ฉันแทรกแซงมิติเขาไปอยู่ในนั้น เป็นท่าที่เคยใช้สมัยเด็กๆ เป็นท่าที่สามารถใช้หนีสถานการณ์เลวร้ายได้
แต่ปัญหาคือท่านี้หากมีคนที่ควบคุมโครงสร้างมิติหรือเวทมนตร์แบบเดียวกับฉันละก็ พวกมันสามารถควบคุมโครงสร้างมิติและบีบอัดการแทรกแซงรอยแยกมิติ
จนทำให้ฉันหายไปได้ นี่เลยไม่อยากใช้เท่าไหร่ในที่ที่อันตราย แต่เพื่อไม่ให้ความลับเรื่องการแอบฝึกของฉันรั่วไหล
ฉันเริ่มออกกำลังกายในนั้นโดยใช้ท่าออกกำลังกายจากโลกเดิมหลายสิบท่าทั้ง Ab Bikes, Plank, Side Plank เป็นต้น
แล้วก็วิชาเท็นจิยังต้องเพิ่มพลังแขนในการตั้งการ์ด หากการ์ดแตกทักษะฟันครั้งต่อไปจะเสียสมดุลทำให้การตอบโต้ที่รุนแรงเสียพลังไป
เพราะเท็นจิอัศวินเน้นการรับการโจมตีและตอบโต้
ส่วนเท็นจูฉันก็ไม่รู้มากนัก แต่เพราะวินเชนท์เองก็ฝึกสายนี้แต่เป็นประเภทโต้ดาบในหนึ่งดาบ (นึกถึงซามูไร)
การฝันจะเน้นไปที่พลังแขนข้างเดียวและความเร็ว เอาง่ายๆ คือใช้พลังความเร็วของแขนในการเหวี่ยงดาบนั่นแหละ
ดาบของวิชานี้เป็นดาบคมด้านเดียว และเรียวยาวโค้งงอหน่อยๆ หรือก็คือมันคล้ายดาบคาตานะนั่นแหละ รู้สึกว่าจะมีชื่อในโลกนี้ว่า ‘จูชิน’
แต่ว่าไปฉันเองก็ไม่มีอาวุธติดตัวเลยแฮะ จะสร้างก็สร้างอาวุธไม่เป็นซะด้วยสิ ถึงจะบอกว่าสามารถแทรกแซงให้ปรากฏขึ้นมาได้
แต่พวกอาวุธมันก็เหมือนเสื้อผ้าที่ต้องถูกสร้างจากการตีเหล็กอย่างประณีตและมีจิตวิญญาณแห่งดาบ ถึงจะแทรกแซงให้มันปรากฏขึ้น มันก็เป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากแท่งเหล็กที่ใช้ฟัน
นี่เป็นความรู้หลังจากที่ฉันมาโรงเรียนน่ะนะ เพราะเมื่ออยู่ปีสี่จะสามารถฝึกการตีดาบได้ หากเรียนสายนั้นน่ะนะ
ครูเลยสอนพื้นฐานให้คร่าวๆ ว่าดาบเองก็เป็นเหมือนกับสิ่งมีชีวิต ดาบทุกเล่มหากถูกสร้างขึ้นมันคือ ‘อาวุธ’ ไม่ใช่ ‘สิ่งของ’
ว่าแต่อาวุธนี่ไม่ใช่สิ่งของเหรอเนี่ย… ก็อะไรประมาณนั้น เวทมนตร์ไม่ได้สะดวกสบายอย่างที่คิดใช่ไหมล่ะ
ดังนั้นฉันต้องมีอาวุธสักอันสินะ.. เอ๊ะ.. อาวุธงั้นเหรอ ฉันเหมือนพึ่งนึกอะไรขึ้นได้เลยเปิดมิติพิเศษค้นหาอยู่นานสองนาน
“นี่ไงเจอแล้ว!”
ฉันหยิบหนังสือเล่มหนึ่งออกมา หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือธรรมดาที่หาความธรรมดาจากมันมากกว่านี้ไม่ได้อีกแล้วล่ะ
‘ศาสตราวุธพิชิตสวรรค์’ (*แก้จากอาวุธพิชิตสวรรค์)
ฉันจำได้ว่าหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่ผู้หญิงที่ชื่อโรสนั้น แบกกับของที่ใช้สร้างอุปกรณ์เวทมนตร์
ถึงฉันจะไม่เคยเปิดดูมาก่อนเพราะเอามันโยนทิ้งไว้มิติเก็บของเพราะกลัวว่าจะมีอะไรเกี่ยวกับมัน อย่างอาจจะระเบิดในเวลาที่กำหนด
หรือถ้าเปิดหนังสือก็ระเบิด.. แต่ตอนนี้ฉันอยู่ในมิตินี้ แม้จะระเบิดแต่ถ้ายังเหลือเวลามากกว่าหนึ่งวิฉันสามารถหนีออกไปได้
ถึงจะกลัวๆ อยู่บ้างฉันก็กัดฟัน ถ้าไม่ยอมท้าทายจะได้อะไรกลับมาละ! ฉันคิดแบบนั้นในบางครั้งคนเราต้องสู้ แต่ต้องน้อยกว่าการระวัง (?)
ฉันใช้เวทมนตร์เสริมพลังต่างๆ ใช้กระทั่งเวทมนตร์ปีศาจป้องกันตัว เพราะในนี้คงไม่มีใครตรวจจับได้ถ้าไม่พังมิตินี่อะนะ
เพราะผู้หญิงที่ชื่อโรสนั่นดูยังไงก็อันตรายเลยต้องระวังหลายชั้นไว้ก่อน ฉันถอยออกห่างไปหลายสิบเมตร ต่อให้ระเบิดออกมาก็น่าจะรอแรงระเบิดกว่าจะมาถึง
และมีด่านพลังป้องกันมากกว่าสิบชั้นนี่ มีเวลาเหลือเฟือในการหลบหนีแน่ๆ! ฉันตัดสินใจและเปิดหนังสือออกช้าๆ …
และก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันไม่วางใจเปิดตั้งแต่หน้าแรกจนถึงหน้าสุดท้ายด้วยความเร็วสูง แต่ก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ฟู่ว.. เหมือนจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นสินะ ค่อยยังชั่ว”
ฉันถอนหายใจและเดินเข้าไปหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน.. แน่นอนว่ายังไม่ถอนเกราะพลังป้องกันแต่อย่างใด
หนังสือนั้นหน้าแรกจะเขียนไว้ว่า ‘ศาสตราวุธพิชิตสวรรค์ทั้งห้า’
“หืม.. ชื่อมันทำไมดูน่ากลัวจัง ทำลายแม้แต่โลกของเทพเหรอ?”
ฉันรู้สึกงุนงงแต่ก็อ่านต่อเพราะคิดว่าจะได้คำอธิบายในภายหลัง ต่อจากคำข้างบนในหนังสือเขียนไว้อีกว่า
ศาสตราวุธพิชิตสวรรค์ทั้งห้านั้นประกอบไปด้วย
อันดับแรก : โล่ปฐพีพิชิตสวรรค์
อันดับสอง : ธนูวายุพิชิตสวรรค์
อันดับสาม : หอกวารีพิชิตสวรรค์
อันดับสี่ : ดาบโลกันตร์พิชิตสวรรค์
ส่วนชิ้นสุดท้ายเหมือนจะหายไปจากหน้าประวัติศาสตร์.. เอ๊ะ มีคนขีดข้อมูลดังกล่าวทิ้งแฮะ มีข้อมูลใหม่เขียนเพิ่มขึ้นมา
มันถูกเขียนว่า : อาวุธชิ้นสุดท้าย ‘ดาบอสนีล้างสวรรค์’ เป็นอาวุธที่ทรงพลังที่สุดในห้าอาวุธ เพราะไม่ได้พิชิตแต่เป็นการทำลายล้างสวรรค์
ดาบเล่มนี้ต่างจากดาบโลกันตร์ตรงที่ว่าดาบโลกันตร์คือดาบสองคม
แต่ดาบเล่มนี้คือดาบประเภท ‘จูชิน’ !!
……….
