ตอนที่ 29 ใช้ความผิดบังหน้า
หลังจากหญิงสาวเล่าเรื่องราวมากมายจบสิ้นในที่สุดทราเวียร์ก็มีโอกาสเปิดปากถามถามในสิ่งที่เขาตัองการจะรู้
“…” เขาเริ่มเปิดประเด็นใหม่ขึ้นมาทันที
“แล้วเธอยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูดทำไม?”
“ที่ฉันยกขึ้นมาพูด”
“นั้นก็เพราะนาย”
“…” ปลายนิ้วชี้มาที่ตัวเขา
ทั้งยังกล่าวต่อด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสเป็นที่สุดเล่นทำเอาอีกฝ่ายไปไม่เป็นเลย
ทราเวียร์ชี้มาที่ตัวเอง
“เพราะฉัน?”
“เกี่ยวอะไรกับฉัน?”
“…”
“เกี่ยวทั้งยังเกี่ยวมากด้วย”
“ย้อนกลับไปหลายปีก่อนโน้นตอนที่นายเข้าโรงพยาบาลเพราะแคปซูลเจ้าปัญหา”
“ด้วยการเข้าโรงพยาบาลของนายครั้งนั้นทำให้เบื้องบนเหล่าผู้บริหารทั้งหลายนั่งไม่ติดโต๊ะ”
“พวกมันต่างวิ่งเต้นกันเป็นบ้าเป็นหลังเพื่อหาต้นเหตุของเหตุการณ์ทัังหมดที่เกิดขึ้น”
“เรื่องนี้ฉันรู้” ทราเวียร์ยังคงจดจำได้ดี
ด้วยพวกเขาตระหนักได้ถึงความร้ายแรงของเหตุการณ์จึงพากันเข้ามาเยี่ยมเยียนไม่ขาดสาย
มีตั้งแต่คนตัวเล็กตัวน้อยจนไปถึงคนใหญ่คนโตเรียกได้ว่าเหล่าชนชั้นแนวหน้าของบริษัท
ล้วนผ่านเข้ามาในชีวิตเขาจนเกือบครบทุกคน
…‘ถึงจะจำชื่อบางคนไม่ได้ก็เถอะ’
“…” ทราเวียร์หวนนึกถึงช่วงเวลาเหล่านั้น
“พวกเขาผลัดกันมาเยี่ยมฉันไม่ขาดสาย”
“แถมยังมีของฝากติดไม้ติดมือเยอะแยะเต็มไปหมดแต่มันเกี่ยวอะไรกับตอนนี้ด้วยละ”
“…” ไอรีนยิ้มพลางพยักหน้าชอบใจ
“คำขอโทษเมื่อหลายปีก่อนมันยังไม่สาสมยังไงละ”
“มนุษย์ทุกคนล้วนมีคุณธรรมอยู่ในจิตใจขอเพียงกระตุ้นสักหน่อยมันก็พร้อมกลับมาทำงานทำการอีกครั้ง”
…‘อย่าบอกนะ’
“…” เขารู้ได้เลยว่าหล่อนต้องการจะบอกอะไร
“เธอกำลังจะบอกว่า—”
“ของปลอบใจเล็กน้อยพอให้หายขุ่นเคือง”
“พวกเขาส่งมาให้เราเมื่อหลายวันก่อนแถมยังเยอะกว่าครั้งก่อนอีกเยอะกว่าหลายเท่าตัว”
“อย่างว่าละนะความเป็นตายของพวกเขาล้วนขึ้นอยู่กับชื่อเสียงและภาพลักษณ์ของริเบเลีย”
“หากเกิดอะไรขึ้นตรงจุดหัวเลี้ยวหัวต่อแบบนีัขึ้นมาความพยายามทั้งหมดตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา”
“คงต้องสูญเปล่า” ทั้งยังสูญไปอย่างไร้ประโยชน์
ไอรีนฉีกยิ้มกว้างหัวเราะขึ้นมาด้วยการตักตวงผลประโยชน์ครั้งนี้สร้างกำไรให้กับพวกเธอมากมายมหาศาลเหลือเกิน
ทราเวียร์ที่เห็นถอนหายใจเหนื่อยหน่าย
“…” ระหว่างเขากำลังยุ่งวุ่นวายกับเรื่องอื่น
หล่อนก็ชิงลงมือตัดหน้าไปแล้ว
“ติดสินบนเพื่อปิดปากสินะ”
“พวกเขาให้ของเราด้วยใจจริงต่างหาก”
“รูัจักไหมคำว่าให้โดยบริสุทธิ์ใจน่ะ”
…‘บริสุทธิ์ใจกะผีสิ’
“…”
ไอรีนไม่สนใจสีหน้าดูถูกดูแคลนของอีกฝ่าย
หล่อนยังคงกล่าวเพิ่มเติมให้รายละเอียดต่อมีเพียงการเล่าข้อมูลพวกนี้ให้ทราเวียร์เท่านั้น
ถึงจะทำให้เขายอมรับข้อเสนอของหล่อน
…‘ขอให้มันได้ผลทีเถอะ’
“…” หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึก
เริ่มเล่าต่ออีกครั้ง
“ด้วยความปรารถนาดีของบริษัท”
“พวกเราจึงได้เครื่องแคปซูลมาก่อนใครหน้าไหนแถมยังได้มาตั้ง 3 เครื่องในขณะที่คนอื่นได้แค่คนละ 1 เครื่อง”
“คนละเครื่องเท่านั้นแต่พวกเราได้มาตั้ง 3 เครื่อง”
“…”
“นายดูดิว่ามันสุดยอดขนาดไหน?”
“…แลกกับความเจ็บของฉันไม่ว่าจะมองยังไงมันก็ไม่คุ้ม”
“ขึ้นอยู่กับมุมมอง”
“สำหรับนายอาจไม่คุ้มแต่สำหรับฉัน”
“ฉันว่าคุ้มนะ”
“…” ทราเวียร์เบ้หน้าไม่คิดมอง
ใช่ว่าเขาจะไม่เข้าใจว่าหล่อนต้องการสื่อสารอะไรออกมาแต่เรื่องบางเรื่องมันก็หักห้ามไม่ได้อยู่ดี
ครั้งนี้เองก็เช่นกัน
“ได้ทั้งเงินและโอกาสเข้าริเบเลีย”
“แถมยังได้รับการดูแลแบบพิเศษที่ไม่มีใครได้รับ”
“…เธอกำลังจะบอกแบบนี้สินะ”
“…” ไอรีนพยักหน้า
“ประมาณนั้น”
“นี่สินะคือเหตุผลของเธอ”
“…เตรียมของแบบนี้เพื่อชักจูงฉันให้ได้”
“นี่ยังเล็กน้อย”
ยังไม่ใช่หลักใหญ่ใจความสำคัญด้วยซ้ำเป็นเพียงน้ำจิ้มของทานรับก่อนอาหารหลัก
ไอรีนยิ้มขณะขับรถ
“เอาเข้าจริง”
“แม้ว่าพวกเขาจะส่งเครื่องมาให้พวกเราหลายต่อหลายเครื่องแต่เป้าหมายแท้จริงของพวกเขาคือนายต่างหาก”
“นายคนเดียวเลย”
“…” หัวคิ้วชายหนุ่มขมวดชนกัน
ด้วยความเข้าใจยอดเยี่ยมของชายหนุ่มสวมแว่นทำให้เขาสามารถต่อยอดหาต้นสายปลายเหตุแท้จริงได้รวดเร็ว
ประกายแสงไหลผ่านเข้าไปในแววตา
“…ให้ฉันเป็นหลักสินะ” ทราเวียร์พยักหน้ากับตัวเอง
“เข้าใจละ”
“นอกจากชดเชยความผิดให้ฉันยังต้องการเก็บรวบรวมข้อมูลของฉันอีกต่างหาก”
“ไม่สิต้องบอกด้านหลังเป็นหลักมากกว่าสินะ”
หรือก็คือแทนที่จะบอกว่าต้องการชดเชยความผิดบาปครั้งนั้นต้องบอกว่าพวกเขาอาศัยความผิดมาเป็นข้ออ้างมากกว่า
เหนือสิ่งอื่นใดพวกเขายังต้องการตัวอย่างชั้นยอดอย่างทราเวียร์มาร่วมบททดสอบครั้งนี้
หากผ่านพ้นไปด้วยดีเครื่องแคปซูลก็ถือว่าประสบผลสำเร็จแต่หากล้มเหลวก็สามารถตามเก็บข้อมูลล้ำค่าได้ต่อ
ยังไงก็เคยเจ็บตัวมาแล้วครั้งหนึ่งย่อมสามารถเปิดปากเจรจาได้ง่ายดายกว่าใครคนอื่น
“…” ไอรีนยิ้มชื่นชมในตัวอีกฝ่าย
“ใช่ ยังเข้าใจอะไรง่ายดายเหมือนเดิม”
“พวกเขาใช้ข้ออ้างชดใช้ความผิดเป็นของบังหน้า
“ส่วนพวกเราก็รับมันเอาไว้ด้วยความเต็มใจเพราะต้องการใช้โอกาสนี้ให้เป็นประโยชน์”
“ต่างฝ่ายต่างได้ประโยชน์เต็มที่”
“ไม่มีใครเสียเปรียบ”
“ได้เปรียบหัวเธอสิ” ทราเวียร์ขมวดคิ้วแน่น
ต่อให้ใครคนอื่นได้เปรียบยังไงแต่ไม่ใช่สำหรับตัวเขาแน่นอนความเจ็บปวดครั้งนั้นครั้งเดียว
ก็แทบทำให้เขาต้องเก็บไปฝันร้ายหลายต่อหลายคืน
…‘แค่นึกก็ปวดหัวขึ้นแล้ว’
“…” ชายหนุ่มส่ายหน้าเบื่อหน่าย
หญิงสาวรีบเดินเกมต่อ
“อย่าพึ่งใจร้อนสิ”
“ฉันยังกล่าวไม่หมด”
“ยังมีอีกเหรอ?”
“…” หล่อนพยักหน้า
“มีทั้งยังเป็นรายละเอียดสำคัญที่นายต้องรู้อีกด้วย”
“แคปซูลของฉันกับคาร่าเป็นรุ่นทดสอบปรกติแต่สำหรับของนายมันออกจะพิเศษมากกว่าคนอื่น”
“เห็นว่ายัดของใหม่เข้ามาเพียบเลยละ”
“แน่นอนว่าของที่ยัดมาล้วนเกี่ยวกับอาการป่วยของนายโดยตรงอาจจะบอกได้ว่า”
“แคปซูลตัวนี้ออกแบบมาเพื่อนายโดยเฉพาะเลยก็ได้”
“…”
“รู้สึกไว้ใจไม่ได้ยังไงก็ไม่รู้”
“…นายคิดมากเกินไปแล้ว”
“…” รอยยิ้มเด่นสง่าปรากฏบนใบหน้าของหล่อน
หากใครคนอื่นมาพบเห็นเข้าย่อมรู้สึกยินดีเต็มเปี่ยมหัวใจรู้สึกมีความสุขไปชั่วชีวิตติดตรงคนที่พบเจอคือเขา
ทราเวียร์นิ่งแข็งค้างไปในทันที
…‘ยิ้มไม่ชอบมาพากลยังไงก็ไม่รู้’
“…”
