คลั่งไคล้ใคร่รัก – ตอนที่ 45 ไปเสียได้ก็ดี

“ แต่คุณซันไม่เคยดื่มเหล้าเลยนะคะ ”

“ ก็จะเคยอยู่นี่ไง ไปหามา ”

“ แต่คุณซันจะดื่มตอนเจ็ดโมงเช้าเนี่ยนะครับ ” นายมิ่งแย้งขึ้นอีกเสียง คนเป็นนายตาขวางทันที

“ ฉันจะดื่มตอนไหนมันก็เรื่องของฉัน บอกให้ไปหาก็ไปสิ ไป ! ”

“ แล้ว… แล้วคุณซันจะดื่มอะไรครับ ผมจะไปหาซื้อให้ ”

“ ไม่รู้ อะไรก็เอามา ”

“ แต่คุณซันไม่เคยดื่ม… ”

“ ไปหามา เดี๋ยวนี้ ! ”

ผู้รับใช้ทั้งคู่จึงรีบหลบอารมณ์เกรี้ยวกราดของคนเป็นนายออกมาทันที

“ คุณซันเกิดเป็นอะไรขึ้นมาถึงนึกจะดื่มครับคุณเพ็ญ ” นายมิ่งคนสวนว่า

“ ฉันคิดว่าน่าจะเพราะที่คุณแก้วหนีกลับบ้านไปแน่ ๆ ฉันไม่น่าปล่อยให้เธอไปเลย ”

“ อ้าว ที่ไอ้หมายมันไปส่งน่ะหรือครับ ”

ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง คุณหมอธารเมฆาผู้เป็นน้องชายก็มาถึง เขารีบถามคนรับใช้ที่นั่งรอด้วยความกระวนกระวาย

“ อยู่ไหนครับ ”

“ ดื่มอยู่ริมสระครับ ไอ้ผมก็กลัวจะเมาหัวทิ่มตกสระจังเลยคุณเมฆ พอจะเข้าไปก็โดนไล่ นี่อ้วกไปสองหนแล้วแต่ก็ยังกินต่อ ” นายมิ่งว่าอย่างกังวล

“ แล้วเค้าเป็นอะไร จู่ ๆ ก็นึกอยากจะดื่ม ”

“ คือ… คุณแก้วเธอกลับบ้านน่ะค่ะ ” คุณแม่บ้านตอบ คนเป็นนายเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ

“ แค่เด็กแก้วกลับบ้าน แล้วทำไมพี่ซันต้องเป็นขนาดนี้ ”

“ ฉันก็ไม่ทราบค่ะ นี่พยายามโทรหาคุณแก้วแต่ก็ติดต่อไม่ได้ ปิดเครื่องค่ะ ”

“ มันต้องมีอะไรมากกว่านั้น ไม่งั้นจะปิดเครื่องทำไม พี่ซันเริ่มเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ”

“ ก็หลังจากที่กลับมาจากโรงพยาบาลตอนเช้าค่ะ ตอนนั้นก็ยังไม่ขนาดนี้ เป็นหลังจากที่กลับจากเรือนรับรองค่ะ ”

“ แล้วคุณเพ็ญไปดูหรือยังว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น ”

“ ยังค่ะ ”

“ ไปดูกับผมแป๊บนึงก่อน นายมิ่งดูพี่ซันไว้นะ ”

“ ครับคุณเมฆ ”