ตอนที่ 497 พ่ออิ๋งแสดงบารมี โลกใต้ดินสั่นสะเทือน หลินชิงจยา
ใบหน้าของเด็กหนุ่มยังคงแสยะยิ้ม กำลังจะลงมือต่อ
วินาทีถัดมาแขนขวาของเขาทั้งแขนก็กลายเป็นสีดำในชั่วพริบตา!
ราวกับถูกเผาไหม้ แต่มันน่ากลัวยิ่งกว่า
“เปรี๊ยะๆ”
เศษที่คล้ายถ่านหล่นลงพื้น
พอถึงพื้นก็กลายเป็นผุยผงสีดำแล้วค่อยๆ สลายหายไป
แขนข้างหนึ่งหายไปแล้ว
เด็กหนุ่มยังไม่ทันได้ตะลึงก็รู้สึกเจ็บปวดเหมือนใจจะขาด
“อ๊าก!”
เสียงร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวดสร้างความตกใจให้กลุ่มทหารรับจ้างระดับเอสทั้งหมด
พวกทหารรับจ้างวิ่งออกมา ตะลึงกับภาพที่เห็นตรงหน้า
เด็กหนุ่มล้มลงบนพื้น ดิ้นทุรนทุราย
อิ๋งจื่อจินเงยหน้า “คนอื่นก็อยากเอาด้วยไหม”
ทหารรับจ้างหลายคนตัวสั่น ส่ายหน้ารัวๆ
“นายท่านใจเย็น ใจเย็นๆ ก่อนครับ” หัวหน้าทหารรับจ้างรู้ว่ากลายเป็นเรื่องใหญ่แล้ว เขารีบขอโทษ
“ลูกน้องผมไม่ได้ตั้งใจ อย่าถือสาเขาเลยนะครับ”
“ผมเตรียมเชื้อไฟบริสุทธิ์เอาไว้ให้แล้ว เอาให้ครึ่งหนึ่งได้ก่อน ส่วนอีกครึ่งเอาหัวของเดวิลมาแลกก็ได้แล้วครับ”
“สร้างเงื่อนไขกับฉันเหรอ” อิ๋งจื่อจินเงยหน้า เสียงหัวเราะทุ้มต่ำดังมาจากภายใต้ชุดคลุมสีดำ
“ฉันฆ่าพวกนายทุกคนได้ จากนั้นก็เอาเชื้อไฟบริสุทธิ์ไป จำเป็นต้องไปสู้กับเดวิลด้วยเหรอ จริงไหม”
เดวิลสามารถเข้าสู่วงการนี้อย่างเป็นทางการและขึ้นอันดับหนึ่งได้ตั้งแต่ปีแรก ความสามารถย่อมไม่ธรรมดา
แต่ไม่มีใครรู้ความสามารถที่แท้จริงของเดวิล
เพราะนักฆ่าจะเน้นไปที่ความว่องไวและใช้วิธีที่คาดไม่ถึง ไม่ใช่เข้าไปเผชิญหน้ากับศัตรูโดยตรง
นักฆ่าจะฆ่าคนเมื่อหาจุดที่เหมาะสมได้แล้วก็จะทำรวดเดียวจบ
นักฆ่าอันดับหนึ่งที่ไม่รู้ความสามารถที่แท้จริงกับกลุ่มทหารรับจ้างระดับเอสที่รู้ความสามารถแล้ว แน่นอนว่าอย่างหลังจัดการได้ง่ายกว่า
แต่ไหนแต่ไรมาเธอเป็นคนขี้เกียจ
หัวหน้าทหารรับจ้างลำบากใจ “นายท่านพูดแบบนี้เท่ากับเล่น…”
คำว่าเล่นลิ้นยังไม่ทันพูดออกมาหมด สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปมากในชั่วขณะ
อิ๋งจื่อจินยกมือ ราวกับอากาศแปรปรวน มีลมอ่อนๆ พัดมา
พิษชนิดหนึ่งที่ไร้รูปไร้กลิ่นกระจายอยู่ในอากาศ
แทบจะต่อต้านอะไรไม่ได้ ‘ตุบๆ’ ทหารรับจ้างของกลุ่มทหารรับจ้างระดับเอสล้มลงไปกองบนพื้นกันหมด
หัวหน้าทหารรับจ้างที่ไม่เป็นอะไรอยู่เพียงคนเดียวมองพวกลูกน้องที่หน้าเขียว หายใจลำบาก แข้งขาก็ไร้เรี่ยวแรงขึ้นมาทันที
ล้มระเนระนาดหมดแรงในชั่วพริบตา!
ตายเรียบ
นี่ก็คือความร้ายกาจที่สุดของนักปรุงยาพิษ
อีกทั้งเขารู้จักความสามารถของลูกน้องตัวเองดี ไม่มีทางสู้กลับได้
นักปรุงยาพิษอันดับหนึ่ง ต้องเป็นนักปรุงยาพิษอันดับหนึ่งแน่นอน!
อิ๋งจื่อจินปัดแขนเสื้อ พูดด้วยเสียงที่แยกไม่ออกว่าชายหรือหญิง ไร้ความเมตตา
“ตอนนี้ยังอยากคุยเงื่อนไขกับฉันอีกไหม”
หัวหน้าทหารรับจ้างปากสั่น คุกเข่าลง คำนับพื้น ตัวสั่นไปหมด
“นายท่าน พวกเราตาบอดเอง พวกเราไม่รู้จักแยกแยะ พวกเราไม่ได้ตั้งใจครับ ไม่ได้ตั้งใจแน่นอน!”
อิ๋งจื่อจินเหล่มองเขา “ใครบอกนายว่าคุณหนูใหญ่เชิญตัวปลอมมา”
เธอรู้ถึงความน่ากลัวของอันดับหนึ่งบนชาร์ตนักล่าแต่ละประเภท
โดยเฉพาะนักปรุงยาพิษกับนักสะกดจิต
ต่อให้เป็นกลุ่มทหารรับจ้างระดับเอสก็ไม่มีทางกล้าหาเรื่องอันดับหนึ่งของสองชาร์ตนี้
“เธอ…เธออย่าเรียกฉันว่าคุณหนูใหญ่เลย”
ริต้าอยากเอามือไปจับอิ๋งจื่อจิน แต่นึกเหตุการณ์เมื่อครู่ขึ้นมาได้เลยรีบชักมือกลับ “ฉัน ฉันกลัว”
เธอคู่ควรเหรอ
ไม่ เธอไม่คู่ควร
อิ๋งจื่อจินคิดแล้วล้วงอมยิ้มออกมาจากแขนเสื้อ “กินสิ”
“หา?”
“ช่วยคลายความตื่นเต้น”
ริต้ารับอมยิ้มรสมะนาวอันนั้นมาอย่างงงๆ “อ่อ”
สายตาของอิ๋งจื่อจินกลับมาที่หัวหน้าทหารรับจ้างอีกครั้ง “ให้เวลาสามวินาที…”
เธออยู่ที่ยุโรปต้องใช้ญาณพยากรณ์ให้น้อยหน่อย
อย่างไรเสียชื่อเทพพยากรณ์ก็สร้างศัตรูที่ยุโรปไว้ไม่น้อย
ไม่รู้ว่าตระกูลที่เอาเรื่องฆ่าเธอตั้งเป็นปณิธานส่งต่อรุ่นต่อรุ่นไปอยู่ที่ไหนกันแล้ว
หัวหน้าทหารรับจ้างตัวสั่นหนักกว่าเดิม
“พะ…เพราะนายท่านไม่ปรากฏตัวนานมากแล้ว ลูกน้องผมที่ไม่รู้จักดูตาม้าตาเรือเลยอยากลองดูว่าตัวจริงหรือปลอม ไม่มีคนอื่นแน่นอนครับ!”
อิ๋งจื่อจินนับ “สาม สอง …”
“เออร์วิน เบวิน!” พอถึงช่วงนาทีตาย หัวหน้าทหารรับจ้างก็ตะโกนออกมา “เขาบอกพวกเราครับว่า คนที่คุณหนูริต้าเชิญมาเป็นตัวปลอม”
“พี่ใหญ่ของฉัน” ริต้ากัดอมยิ้ม ขมวดคิ้ว “เขาสนิทกับตระกูลเทเลอร์มาตลอด”
“อืม” อิ๋งจื่อจินพยักหน้า “ฉันจะไปเอาเชื้อไฟบริสุทธิ์”
ถึงแม้เชื้อไฟบริสุทธิ์จะมีน้อย แต่ก็ไม่ใช่สมุนไพรล้ำค่าอะไร เพราะหลายคนไม่รู้จักวิธีใช้ อย่างมากก็แค่เอาไปเลี่ยมมาห้อยคอ
ก่อนไปอิ๋งจื่อจินโยนยาให้หนึ่งขวด “หลังจากสิบวินาทีจะคืนสู่สภาพปกติ”
“ขอบคุณครับ ขอบคุณครับนายท่าน” หัวหน้าทหารรับจ้างตัวสั่นรับยาถอนพิษมาแล้วเริ่มป้อนให้ลูกน้อง
ในเวลาเดียวกันก็รู้สึกโล่งอก
ดูท่านักปรุงยาพิษอันดับหนึ่งจะเป็นคนนิสัยดี ไม่เหมือนนักล่าคนอื่นที่ฆ่าคนบริสุทธิ์เป็นว่าเล่น
โลกใต้ดินมีจุดหนึ่งที่คล้ายโลกจอมยุทธ ไม่มีกฎเกณฑ์อะไร วัดกันที่หมัดและความสามารถล้วนๆ
คนจำนวนไม่น้อยรู้จักริต้า และก็รู้มาจากเว็บบอร์ดเอ็นโอเคว่าเธอเชิญนักปรุงยาพิษอันดับหนึ่งมา
ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ ได้แต่มองทั้งสองคนเดินออกไป
อิ๋งจื่อจินจับเชื้อไฟบริสุทธิ์ที่เป็นก้อนเหมือนก้อนหินในมือ เธอพูด “น่าเสียดาย”
ในที่สุดริต้าก็โล่งอกสักที “เสียดายอะไรเหรอ”
“ส่วนประกอบทำพิษหายากมาก” อิ๋งจื่อจินตอบ “สิ้นเปลืองไปแล้ว”
อีกทั้งส่วนประกอบจำนวนไม่น้อยที่ทำพิษชั้นยอดออกมาได้ก็ถูกเธอทำลายไปหมดก่อนจากโลกนี้ไปครั้งล่าสุด
เธอเองก็ไม่รู้ว่าข่าวลือมาจากไหนที่บอกว่าเนื้อตัวของนักปรุงยาพิษมีแต่พิษ
อย่างน้อยก็ไม่ใช่เธอ
แน่นอนว่าก็มีพวกนักปรุงยาพิษบางคนที่ทดลองพิษด้วยตัวเอง อวัยวะแต่ละส่วนล้วนมีพิษ
ยังมีนักปรุงยาพิษบางคนที่ซ่อนพิษต่างๆ ไว้ในตัว เช่น พิษแมงมุม พิษตะขาบ พิษงู เป็นต้น
แบบนี้คือคนก็ไม่ใช่ ผีก็ไม่เชิง
อัปลักษณ์มาก
เธอไม่ชอบเลยสักนิด
“นั่นสิ” ริต้าลังเล “ส่วนประกอบพวกนี้หายากจริงๆ ขนาดฉันช่วยเธอโพสต์หาบนเว็บบอร์ดเอ็นโอเคยังได้มาแค่นิดเดียว เอามาเล่นงานพวกเขาสิ้นเปลืองจริงๆ เธอไม่น่าปล่อยพิษเลย”
ถ้าไม่มีส่วนประกอบก็ทำพิษขึ้นมาไม่ได้
มีเธออยู่ ทหารรับจ้างพวกนั้นก็ไม่กล้าแตะต้องตระกูลเบวิน
อิ๋งจื่อจินหรี่ตาเล็กน้อย “สร้างบารมี ล่อเสือออกจากถ้ำ”
ริต้านึกถึงตัวปลอมที่เธอเจอครั้งก่อน
“ทางฉันเคยสืบดูนะ แต่ไม่เจอ เธอเป็นคนจีน หรือจะเป็นคนของโลกแพทย์แผนโบราณหรือเปล่า”
อิ๋งจื่อจินส่ายหน้า “ความเป็นไปได้ไม่เยอะ เจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์เป็นไปไม่ได้”
“ได้ งั้นฉันจะสืบต่อ” ริต้าแสยะยิ้ม “กล้ามาหลอกฉัน แถมยังปลอมตัวเป็นเธอ ปล่อยไว้ไม่ได้เด็ดขาด”
เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมากดหน้าจอ
“คนสวย อมยิ้มอร่อยมาก ยี่ห้ออะไร ฉันจะซื้อหลายๆ ลังเลย”
“…”
…
ในเวลาแค่ช่วงเย็น เรื่องที่เกิดขึ้นในโลกใต้ดินก็ได้ลือไปทั่วเว็บบอร์ดเอ็นโอเคแล้ว
กระทู้ว่อนไปทั่วทั้งพื้นที่ปิด
ครั้งล่าสุดที่เกิดความฮือฮาแบบนี้ก็ตอนที่แอคเคาท์ที่ชื่อเทพพยากรณ์มีความเคลื่อนไหวบนเว็บบอร์ด
[อื้อหือ เป็นนักปรุงยาพิษอันดับหนึ่งจริงๆ]
[ตอนนั้นฉันไปซื้ออาวุธที่โลกใต้ดินพอดี เห็นกับตา เยี่ยวราดเลยล่ะ]
[มีรูปไหมๆ บอสคนนี้เป็นหญิงหรือชาย]
[ไม่กล้าถ่ายรูปหรอก ใส่ชุดคลุมสีดำแบบคนอาหรับ มองไม่ออก]
[สะบัดมือทีเดียวปราบได้ทั้งกลุ่มทหารรับจ้างระดับเอส แอทเชิญมากินยา นายทำไม่ได้แน่นอน]
[แอทเชิญมากินยา : กำลังคิดทบทวน กำลังเก็บตัว กำลังพักผ่อนเหล่สาวสวย กรุณาอย่ารบกวน]
ตระกูลเบวินย่อมได้ยินข่าวอย่างรวดเร็ว
สีหน้าของเออร์วินเย็นชาลง พูดเสียงขรึม “นักปรุงยาพิษอันดับหนึ่งถูกเด็กสาวอย่างเธอหาตัวเจอจริงๆ เหรอเนี่ย”
มีสิทธิ์อะไร
“พี่ใหญ่ คราวนี้ทำไงดี” อีวานร้อนใจเหลือเกิน
“บนโลกนี้ไม่มีพิษไหนที่นักปรุงยาพิษอันดับหนึ่งแก้ไม่ได้
เรื่องวิจัยยาพิษก็ต้องเป็นนักปรุงยาพิษที่เก่งกว่าอยู่แล้ว
“ริต้าเชิญมา สุดท้ายผลงานก็ต้องตกเป็นของเธองั้นเหรอ” เออร์วินแสยะยิ้ม
“ไป…ไปรับพวกคุณอาเทเลอร์ก่อน”
คนที่ตามนายใหญ่เทเลอร์มายุโรปด้วยครั้งนี้ นอกจากหลินชิงจยากับอาจารย์หมอแผนโบราณแล้ว ยังมีผู้ช่วยอีกสองคน
พอทุกคนมาถึงคฤหาสน์ตระกูลเบวินก็ลงจากรถ
หลินชิงจยาเงยหน้ามองสำรวจรอบๆ เกิดความรู้สึกสนใจ
เธอเคยมายุโรป แต่ก็ไปที่โลกเล่นแร่แปรธาตุ ไม่เคยเดินเที่ยวข้างนอก
“หลานเออร์วิน ขอแนะนำให้รู้จักนะ” ชายวัยกลางคนพูด “คนนี้ก็คือคุณหลินชิงจยา”
เออร์วินมองไป สายตาตะลึงเล็กน้อย “สวัสดีครับคุณหลิน”
หลินชิงจยาพยักหน้าเล็กน้อย จับมือกับเขา “สวัสดีค่ะ”
“ท่านนี้เป็นอาจารย์หมอ” ชายวัยกลางคนแนะนำต่อ
“เขาเป็นอาจารย์อาของคุณชิงจยา ฝีมือการรักษาสูงมากเหมือนกัน”
เออร์วินให้เกียรติมาก “อาจารย์หมอ”
อาจารย์หมอเป็นชายสูงวัยที่หนวดกับเส้นผมขาวโพลนหมดแล้ว
เขาไม่สนใจเออร์วิน พูดแค่ว่า “ชิงจยา พวกเราเข้าไปกัน”
เออร์วินหน้าบึ้ง
“หลานเออร์วิน อย่าโกรธเลยนะ” ชายวัยกลางคนส่ายหน้า
“อาจารย์หมอคนนี้นิสัยพิลึก ที่เขายอมมาก็เพราะคุณชิงจยา”
เออร์วินจำต้องอดทนไว้ เดินตามเข้าไป
พอเข้าไปแล้วก็เห็นมีคนอื่นอยู่ในห้องโถงใหญ่อีกสองคน
คนหนึ่งคือริต้า อีกคนสวมชุดคลุมตัวยาวสีดำ แยกไม่ออกว่าเป็นชายหรือหญิง
เออร์วินนึกถึงกระทู้พวกนั้นในเว็บบอร์ดเอ็นโอเค สีหน้าของเขาเปลี่ยนทันที ขาเริ่มสั่น
นักปรุงยาพิษอันดับหนึ่งมาแบบนี้เลยเหรอ
“มากันแล้วเหรอ” ริต้าเงยหน้าขึ้น “งั้นไปดูอาการคุณพ่อพร้อมกันเลยแล้วกัน”
เธอก็อยากจะดูว่าแพทย์แผนโบราณจะเก่งสักแค่ไหน
เออร์วินยังไม่ทันพูด อาจารย์หมอมองคนที่สวมชุดคลุมตัวยาวสีดำทั้งตัวแล้วก็แสยะยิ้มออกมา
“ทำไม พวกคุณคิดว่าแค่ผมคนเดียวไม่พอเหรอ ยังจะเชิญคนอื่นมารักษาด้วยงั้นเหรอ”
“เชิญผมมา ไม่ให้เกียรติผม ชิงจยา พวกเรากลับ!”
