ขณะพูด ลูกน้องคนหนึ่งรีบวิ่งเข้ามาด้วยความลนลาน แล้วพูดทันที:”ประธานจูครับ คุณเหยียนครับ พวกเราเจอร่องรอยของเจียงชื่อแล้วครับ เป็นไปตามที่คุณเหยียนคิดเอาไว้ หลังจากเจียงชื่อทราบเรื่องการตายของเฉิงไห่ ก็รีบไปดูทันที พวกเราจับได้พอดีครับ ตอนนี้เขาอยู่ที่โรงพยาบาลประชาชนที่หนึ่งแห่งเมือง ไม่ทราบว่าประธานจู คุณเหยียน จะทำให้ทำยังไงต่อครับ?”
จูหยุนเฉียงหัวเราในลำคอ “ส่งคนไป แล้วฆ่าไอ้สารเลวนั่นทิ้งซะ!”
“ครับ!”
ลูกน้องกำลังจะออกไป เหยียนไคเหวินรีบห้าม
“เดี๋ยวๆ รอก่อน”
จูหยุนเฉียงเหลือบมองเขา “ทำไม นายมีปัญหาเหรอ?”
เหยียนไคเหวินมีความสุขมาก “ประธานกรรมการครับ ท่านทำแบบนี้ใจดีกับไอ้เจียงชื่อมากไปแล้ว เราอย่าเพิ่งรีบร้อนทำอะไรเลยครับ แต่จับตาดูเจียงชื่อต่อไป เอาตัวคนในครอบครัว ญาติและเพื่อนทั้งหมดออกมา ขอแค่เป็นคนที่สนิทกับเขาก็หาออกมาให้หมด”
“จากนั้น เราก็จัดการทีละคน!”
“ผู้หญิงที่สวยๆ เหลือเอาไว้ให้ประธานจูเสพสุข ส่วน’ขยะ’อื่นๆก็กำจัดทิ้งซะ ให้เจียงชื่อรู้ว่ามีเรื่องกับบริษัทอสังหาริมทรัพย์หรงกวางมีชะตากรรมยังไง!”
จูหยุนเฉียงพอใจมาก
ความคิดนี้เยี่ยมมาก ไม่เพียงแต่ทำให้เจียงชื่อเจ็บปวดยิ่งกว่าเดิม แต่ยังสนองตัณหาของเขาได้อีกด้วย ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว
“เยี่ยม เยี่ยมจริงๆ” จูหยุนเฉียงพูด:”ทำตามที่ไคเหวินพูด อีกเรื่องหนึ่ง จับตาดูภรรยาของเจียงชื่อให้ดีเป็นพิเศษ ฉันแทบจะทนรอไม่ไหวที่จะคว้าเธอมาแล้ว!”
เหยียนไคเหวินหยิบเมมโมรี่การ์ดออกมา “สุดท้าย ให้คนส่งเมมโมรี่การ์ดนี้ไปให้เจียงชื่อ ต้องให้มันเห็นข้อมูลด้านในเมมโมรี่การ์ดให้ได้”
“ครับ!!!”
ลูกน้องคนนั้นหมุนตัวหันหลังเดินออกไป จับตาดูเจียงชื่อต่อ
จูหยุนเฉียงถามด้วยความสงสัย:”ข้อมูลในเมมโมรี่การ์ดคืออะไร?”
เหยียนไคเหวินอุบเอาไว้ไม่พูดออกมา “เป็นข้อมูลที่ทำให้เจียงชื่อตายทั้งเป็น!”
……
โรงพยาบาลประชาชนที่หนึ่งแห่งเมือง
เจียงชื่อและเฉิงดันถิงนั่งอยู่บนเก้าอี้เหล็กด้านนอกห้องพักผู้ป่วย อารมณ์ของทั้งสองคนแย่มาก
ซุนจ้ายเย้นพาคนอื่นมาดูศพของเฉิงไห่ พร้อมกับเตรียมผ้าขนหนูอุ่นและอื่นๆให้กับเจียงชื่อ เฉิงดันถิง
ทุกอย่างดูเป็นขั้นเป็นตอน
ทันใดนั้นเอง ชายมอมแมมคนหนึ่งเดินมา เดินตรงมาทางเจียงชื่อ
ซุนจ้ายเย้นขวางเอาไว้ “นายจะทำอะไร?”
ชายมอมแมมพูด:”เมื่อกี้มีคนให้เงินผม50หยวน ให้ผมเอาเมมโมรี่การ์ดนี้ให้ผู้ชายที่ชื่อ’เจียงชื่อ’ เขาต้องดูข้อมูลด้านในเมมโมรี่การ์ดให้ได้ บอกว่าสำคัญมาก หลังจากดูจบจะตื่นเต้นจนนอนไม่หลับทั้งคืน”
“เหี้ยอะไรเนี่ย?”
ซุนจ้ายเย้นรับเมมโมรี่การ์ดมา แล้วมองชายมอมแมม ไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไรกันแน่
คำพูดนี้เจียงชื่อเองก็ได้ยิน เขาพูดขึ้น:”เอามาให้ฉันดูเถอะ”
เจียงชื่อเองก็สงสัย ข้อมูลอะไรที่จะทำให้เขาดูแล้วตื่นต้นจนนอนไม่หลับทั้งคืน?
อีกฝ่ายไม่กล้ามาเอง ไหว้วานคนอื่นมา อธิบายได้ว่าเมมโมรี่การ์ดนี้อาจจะมีความหมายอะไรบางอย่าง
หลังจากไล่ชายมอมแมมออกไป ซุนจ้ายเย้นยืนโทรศัพท์แอนดรอยด์มาจากลูกน้อง แล้วใส่เมมโมรี่การ์ดเข้าไป จากนั้นก็ยื่นโทรศัพท์ให้เจียงชื่อ
เจียงชื่อไม่คิดอะไรมาก หาข้อมูลในเมมโมรี่การ์ดจากโทรศัพท์ทันที
ความเป็นจริงมีแค่ไฟล์วิดีโอrmvbไฟล์เดียวเท่านั้น ชื่อไฟล์:รอดไม่ได้
ท่ามกลางความสงสัย เจียงชื่อกดเปิดวิดีโอ
หนึ่งวินาทีต่อจากนั้น เป็นหนึ่งวินาทีที่มืดมนที่สุดในชีวิตของเจียงชื่อ ภาพในคลิปวิดีโอไม่ใช่อย่างอื่น แต่เป็นคลิปวิดีโอที่เหยียนไคเหวินและพวกบันทึกตอนที่เฉิงไห่ตะเกียกตะกายก่อนตาย!
มองดูคลิปวิดีโอ
เลือดของเจียงชื่อ เย็นยะเยือก
