จอมมารแค่อยากเป็นคนดี – ตอนที่ 39 ดาร์ก เดม่อนไม่รู้ว่าคู่รักคืออะไร

บทที่ 39 ดาร์ก เดม่อนไม่รู้ว่าคู่รักคืออะไร

ดาร์กถือการ์ดดอกไม้ไว้ในมือพร้อมกับมองเข้าไปใกล้ ๆ

หากสิ่งนี้สามารถเป็นที่นิยมได้ มันคงไม่ใช่ของระดับต่ำอย่างแน่นอน

วัสดุของการ์ดดอกไม้นั้นคล้ายกับของการ์ดเวทมนตร์ อีกทั้งเจ้าดอกไม้ที่แสดงให้เห็นก็ดูสมจริง ให้ความรู้สึกราวกับจะบานได้ทุกเมื่อ

การ์ดดอกไม้ของไดแอนนาเป็นลายดอกซากุระ ในขณะที่การ์ดที่อยู่ในมือของดาร์กเป็นดอกกุหลาบสีดำ

นอกจากนี้ การ์ดดอกไม้ของศาสตราจารย์ลิลลี่ยังเป็นแม่มดสีคราม

ดาร์กเห็นว่าการ์ดดอกไม้ของเอ็มม่าคือ ดอกลิลลี่

ดอกซากุระ เป็นสัญลักษณ์ของความรักและความหวัง แสดงถึงความรักที่สง่างาม เรียบง่าย และบริสุทธิ์

กุหลาบดำ เป็นสัญลักษณ์ของความรักที่สิ้นหวัง เต็มไปด้วยความเกลียดชังและการสาปแช่ง ทั้งยังแสดงถึงความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะควบคุมบงการชีวิตของคนรัก

แม่มดสีคราม เป็นตัวแทนของความรักที่บริสุทธิ์ คำอธิษฐานซึ่งวอนขอให้ปาฏิหาริย์ที่เป็นไปไม่ได้เกิดขึ้น หรืออีกนัยหนึ่งหมายความได้ว่า การได้พบคุณคือเรื่องปาฏิหาริย์

ส่วนดอกลิลลี่นั้น หมายถึงความสุขเป็นเวลาหนึ่งร้อยปี หรือเป็นความสุขที่ยิ่งยืนและยาวนาน ซึ่งนับเป็นพรอันล้ำค่าสำหรับคนรักและครอบครัว

การ์ดดอกไม้นี้ใช้ดอกไม้มากมายหลากหลายชนิด ซึ่งไม่เพียงแต่ทำให้การ์ดดอกไม้แต่ละใบมีความหมายที่ต่างกันเท่านั้น ทว่ามันยังเพิ่มองค์ประกอบการสะสมพลังเวทอีกด้วย

นอกจากรูปลักษณ์ที่สวยงามแล้ว การทำงานของการ์ดดอกไม้ยังดีมากเช่นกัน

การใส่พลังเวทมนตร์เข้าไปทำให้ดอกไม้ ‘มีชีวิต’ และปล่อยกลิ่นหอมของมันออกมาได้

โดยเฉพาะเวทมนตร์ที่ทำให้คุณเห็น ‘คนในดวงใจ’ หรือแม้แต่คนที่ ‘เขาคนนั้นชอบ’ ก็ยังได้!

นี่เป็นสิ่งที่น่าดึงดูดใจสำหรับนักเรียนสถาบันเซนต์แมเรียนซึ่งกำลังอยู่ในช่วงวัยรุ่น!

หลังครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ดาร์กก็ผสานพลังเวทมนตร์ จากนั้นสะบัดเบา ๆ ทำให้กุหลาบสีดำบนการ์ดกระเด็นออกไปในทันที และกลีบดอกไม้ก็ปลิวละล่องไปตามสายลม

เมื่อเอื้อมมือออกไปจับดอกกุหลาบสีดำ เขาก็รู้สึกเย็นมือเล็กน้อยขณะถือมันไว้ ก่อนที่มันจะสลายหายไปราวกับน้ำ

ตอนนั้นเอง ดาร์กก็เงยหน้าขึ้น!

ภาพตรงหน้ากลับเป็นไดแอนนาที่ขยับเข้ามาใกล้มากจนจมูกของเธอแทบจะแตะกับจมูกของเขา

กลิ่นนมหอม ๆ ฟุ้งเข้าไปในโพรงจมูกของดาร์ก

‘อืม เด็กคนนี้แอบกินทอฟฟี่ในห้องสมุด!’

ดาร์กซึ่งจับได้ว่าไดแอนนาก่ออาชญากรรมก็จิ้มหน้าผากของเธอแล้วดันให้ห่างออกไปทันที

“~~~~(>_<)~~~~”

แม้ไดแอนนาจะผละออกไปอย่างไม่มีความสุข แต่ดวงตาของเธอยังคงจับจ้องไปที่ [การ์ดดูดวงความรัก] ในมือของดาร์ก

ดาร์กไม่สนใจ แต่เขาอยากจะดูว่า ‘คนที่ชอบ’ ของตัวเองเป็นใคร

ปรากฏว่าคนคนนั้นคือ อีบุย! o( =•ω•= )m

“เอ๊ะ?”

ดวงตาของไดแอนนาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ

ดาร์กส่ายหัวและยิ้ม “ดูเหมือนว่า [การ์ดดูดวงความรัก] ใบนี้จะไม่น่าเชื่อถือนัก”

ทว่าเมื่อเขาใส่พลังเวทมนตร์เข้าไป สายตาก็สังเกตเห็นบางอย่างแปลก ๆ!

“อันนี้ให้ฉันได้ไหม?”

ดาร์กเงยหน้าขึ้นแล้วถาม

ไดแอนนาพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ดาร์ก นายชอบสปิริตของตัวเองจริง ๆ!”

เด็กชายพยักหน้าเห็นด้วย “ท้ายที่สุดแล้ว มันก็เป็นการ์ดวิญญาณใบแรกของฉัน แต่ดูเหมือนว่าเจ้าการ์ดดอกไม้ทำนายดวงชะตาใบนี้จะไม่ได้บอกถึงคนที่ชอบจริง ๆ หรอก กลับกันแล้วฉันคิดว่ามันเป็นเพียงกลอุบายหลอกลวงเสียมากกว่า”

“อย่างนั้นเหรอ?”

ไดแอนนาเอียงศีรษะและกลับมามีความสุขอีกครั้ง

อีกด้านของห้องอ่านหนังสือ

เวอร์เธอร์กำลังหัวคิ้วขมวด พลางกัดปากกาขณะทำการบ้าน

เป็นโรเบิร์ตเสียอีกที่ย่ำแย่กว่าเขา

ผลที่ตามมาของการไม่ตั้งใจฟังในชั้นเรียนนั้นค่อย ๆ สั่งสมมากขึ้น เมื่อการบ้านยากขึ้นเรื่อย ๆ ในที่สุดก็มีปัญหาที่เขาไม่สามารถหาคำตอบได้ ไม่ว่าจะคิดไปมากเพียงใดก็ตาม

เวอร์เธอร์วางปากกาลง แล้วหยิบการ์ดดอกไม้ออกมาจากช่องว่างในหนังสือเรียน

การ์ดดอกไม้ใบนี้แถมมากับตอนที่พวกเขาซื้อหมากรุกเวทมนตร์

ตัวการ์ดดอกไม้ประดับด้วยไลแลคสีแดง อันสื่อถึงความรู้สึกของรักแรกพบ

เมื่อใส่พลังเวทมนตร์เข้าไปอย่างเงียบ ๆ ดวงหน้าแสนงดงามและยุติธรรมก็พลันปรากฏขึ้นบนการ์ด

เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ของวัยเยาว์นั้นไร้เดียงสา

ตั้งแต่แรก เวอร์เธอร์แค่สนใจเพราะเธอมีความคล้ายคลึงกับแม่ของเขาเท่านั้น

แต่ต่อมามันก็ค่อย ๆ กลายเป็นความรัก

โรเบิร์ตเหลือบมองและพึมพำ “ถ้านายชอบเธอมากขนาดนั้น ทำไมไม่ไปขอเธอคบล่ะ?”

เวอร์เธอร์หน้าแดง กำลังจะบอกว่าแค่ขอมองดูเธอจากระยะไกลตัวเองก็พอใจแล้ว ทว่าใบหน้าสาวสวยบนการ์ดกลับแลบลิ้นออกมาและเลียที่มุมปากของเธอ

“เหวอ!” เวอร์เธอร์กรีดร้องขึ้นมา

ภายในห้องสมุดที่ต้องการความเงียบ สุ้มเสียงของเขาพลันดึงดูดความสนใจของผู้คนมากมายได้ในทันที

โรเบิร์ตถามเสียงต่ำ “เป็นอะไรไป?”

“ไม่…ไม่มีอะไร”

เวอร์เธอร์หน้าขึ้นสีและนั่งลง มือของเขากำการ์ดดอกไม้ไว้เงียบ ๆ

“เลิกทำการบ้านแล้วไปซ้อมประลองกันเถอะ พรุ่งนี้คือความหวังสุดท้ายของเราแล้ว!”

โรเบิร์ตรอคอยช่วงเวลานี้ เขารีบปิดตำรากับการบ้านแล้วยัดใส่กระเป๋านักเรียนในทันที

จากนั้นทั้งสองก็ออกจากห้องสมุดอย่างรวดเร็ว

ตอนเห็นเวลาที่เคาน์เตอร์ หัวใจของเวอร์เธอร์แทบพุ่งออกมา

คืนนั้น

ดาร์กออกจากห้องสมุดก่อนเวลาอันควร

เขาค่อนข้างกังวลกับความแปลกประหลาดที่เกิดขึ้นในตอนที่ใส่พลังเวทมนตร์ลงการ์ดดอกไม้

แต่ไม่สะดวกจะทดลองในห้องสมุดจริง ๆ

ดาร์กจึงทำได้แค่กลับไปที่หอพักก่อนเท่านั้น

เมื่อเขาเดินออกจากห้องสมุด ท้องฟ้าก็มืดแล้ว

เมื่อเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้ายามราตรี จึงพบว่าคืนนี้ก็ยังเป็นคืนจันทร์เต็มดวง

พอกลับมาถึงหอพัก เขาก็ล็อกประตูแล้ววางกระเป๋านักเรียนลง จากนั้นจึงหยิบการ์ดดอกกุหลาบสีดำออกมาอีกครั้ง

‘มีบางอย่างไม่ถูกต้อง’

ดาร์กวางการ์ดดอกไม้ลงบนโต๊ะ หัวคิ้วขมวดอย่างครุ่นคิดอยู่นาน ก่อนจะหยิบปากกาพลังเวทออกมาจากลิ้นชัก

การใช้ปากกาพลังเวทเป็นสื่อกลางในการถ่ายโอนพลังเวทมนตร์ จะทำให้สามารถหลีกเลี่ยงอันตรายบางอย่างได้อย่างมีประสิทธิภาพและสังเกตสิ่งต่าง ๆ ได้สะดวกยิ่งขึ้น

ดาร์กถอยออกไปเล็กน้อย เขายื่นมือออกมา จากนั้นก็วางปากกาพลังเวทบนการ์ดดอกไม้ แล้วส่งพลังเวทมนตร์ของตัวเองลงไป

ปริมาณที่ใช้ไม่เหมือนกับที่เขาทำในห้องสมุด แต่เป็นการใส่พลังลงไปอย่างต่อเนื่อง!

ในไม่ช้า ดอกกุหลาบสีดำบนการ์ดก็หายไป ภายใต้การถ่ายพลังเวทมนตร์อย่างต่อเนื่องและ ‘คนในดวงใจ’ ก็ปรากฏขึ้นบนการ์ด

ครั้งนี้ภาพที่ออกมายังคงเป็นอีบุย

แต่เมื่อดาร์กเปลี่ยนความคิดในใจ อีบุยก็หายไป

คราวนี้คนที่ปรากฏตัวบนการ์ดกลายเป็น ‘วัลคีรี อัลเวตต์’ ซึ่งอยู่ที่คฤหาสน์ดยุกอันแสนห่างไกล

น่าแปลกที่อัลเวตต์เป็นหญิงสาวผมบลอนด์ผู้อ่อนโยน

หากไม่มีรูปปั้นสลักไว้ทั่วอาณาจักร ผู้คนคงคิดว่าเธอคืออัญมณีล้ำค่าของตระกูลขุนนางชั้นสูง

เมื่อดาร์กเปลี่ยนความคิดอีกครั้ง ภาพเหมือนของมารดาก็ค่อย ๆ หายไป

คราวนี้ ไดแอนนาปรากฏตัวบนการ์ด

จากนั้นจึงเป็นโรส แพนดอร่า ศาสตราจารย์ลิลลี่…

ใบหน้าจำนวนมากส่องประกายไปทั่วการ์ด และพลังเวทมนตร์ก็ถูกใส่เข้าไปในการ์ดดอกไม้มากขึ้นเรื่อย ๆ

ตอนนั้นเอง กลีบของดอกกุหลาบสีดำพลันร่วงหล่นก่อนจะแตกออกเป็นเส้นด้ายเรียวยาวสีดำ

เส้นด้ายสีดำเหล่านั้นกลายเป็นเถาวัลย์หนามขึ้นมา มันพันกันจนเป็นเกลียวเหมือนกับงูตัวเล็ก

เมื่อดาร์กยกปากกาพลังเวทขึ้นมาก็เป็นจังหวะเดียวกับที่เถาวัลย์หนามสีดำแหวกออกมาจากการ์ด ปลายเถาวัลย์กลายเป็นหัวงูและพุ่งเข้าใส่เขาทันที!

“เดมิ ดาร์ท!”

กระบอกฉีดยาหัวฉลามสามกระบอกพุ่งออกไปทันที มันทะลุผ่านหัวงูในพริบตา และตอกการ์ดดอกไม้ที่กำลังจะขยับบนโต๊ะ!

[ราคะ -1]

จอมมารแค่อยากเป็นคนดี

จอมมารแค่อยากเป็นคนดี

จอมมารแค่อยากเป็นคนดี
Status: Ongoing Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง จอมมารแค่อยากเป็นคนดีระหว่างทำพิธีคัดสรรเลือกบ้าน ในที่สุด 'ดาร์ก เดม่อน' ก็ได้รับความทรงจำของชีวิตก่อนกลับคืนมา ปรากฏว่าเขามาเกิดใหม่โลกของเกม ทั้งยังเป็นเกมที่ลอกเลียนแบบธีมภาพยนตร์และอนิเมะชื่อดังอีกด้วย! แต่เหมือนพระเจ้ายังไม่พอใจ เพราะบทบาทของ 'เขา' ในเกมนี้คือว่าที่ 'จอมวายร้าย' ที่ร้ายสุดในเกมนี้! ด้วยค่ามหาบาปทั้งเจ็ด [เกียจคร้าน ริษยา ราคะ ตะกละ โลภะ โทสะ และอัตตา] เมื่อค่าหนึ่งในเจ็ดบาปพวกนี้พุ่งทะลุหลอดตัวชี้วัด ดาร์กก็จะกลายร่างเป็น 'จอมมาร' ตลอดไป! หากเป็นยุคแห่งความโกลาหลก็คงไม่เป็นอะไรหรอก แต่ตอนนี้มันใช่ยุคนั้นเสียที่ไหนเล่า! ในยุคสมัยของเซนต์แมเรียนที่สงบสุขเช่นนี้ และจอมมารก็ถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ไปนานแล้ว เขาที่กำลังโดนระบบจอมมารปั่นหัวให้กลายวายร้ายจะต้องทำเช่นไรล่ะทีนี้!?

Comment

Options

not work with dark mode
Reset