บทที่ 61 การ์ดวิญญาณใบที่สองของดาร์ก เดม่อน
“เมี้ยว เมี้ยว เมี้ยว”
ดาร์กวางหญ้าแมวไว้บนต้นขา มือก็เกาคางเจ้าตัวน้อยไปด้วย ในขณะที่สังเกตดอกตูมบนหัวอย่างละเอียด
โดยทั่วไป หญ้าแมวจะปกป้องดอกตูมของมันโดยสัญชาตญาณเพื่อไม่ให้เสียหาย
ดาร์กระงับความปรารถนา ‘อีกหนึ่งหยด’ และพยายามสร้างหัวข้อการวิจัยใหม่
‘ถ้า [อัตตา] ไม่เพิ่มแล้ว งั้นปลูกให้มันบานขึ้นแบบปกติได้ไหมนะ?’
ฤดูใบไม้ร่วงเป็นฤดูที่หญ้าแมวผลิดอกออกผล
เมื่อคิดแบบนี้ ดาร์กก็ระงับแรงกระตุ้นได้
ในเมื่อสถานการณ์ค่อนข้างคงที่ ก็ไม่จำเป็นจะต้องเสี่ยง
ท้ายที่สุดแล้ว สมองก็เป็นระบบที่ซับซ้อนที่สุดของร่างกายมนุษย์ ถึงจะเป็นอุบัติเหตุเล็กน้อย แต่มันก็ยังทำให้เกิดความเสียหายที่ไม่อาจแก้ไขได้อยู่ดี
ดาร์กทำให้หัวใจของเขามั่นคงได้สำเร็จ โดยอาศัยการควบคุมตนเองที่ฝึกฝนในช่วงเดือนนี้
ทว่าในไม่ช้าเขาก็เกิดความคิดใหม่ว่าถึงดอกไม้จะยังไม่บาน แต่เขายังสามารถทำการทดลองอื่น ๆ ได้
แม้ว่าจะไม่สามารถสัมผัสดอกตูมได้ แต่หญ้าแมวเองก็เป็นพืชอวบน้ำ ส่วนขนบนตัวของมันก็คล้ายกับหนามของต้นกระบองเพชร
การดูดซึมและการเปลี่ยนแปลงของ [อัตตา] จึงไม่สามารถเป็นร้อยเปอร์เซ็นต์ได้
อีกอย่าง ส่วนหนึ่งที่รั่วไหลก็มีแนวโน้มว่าจะแพร่กระจายไปทั่วร่างกาย
เพราะอย่างนั้น ดาร์กเลยสงสัยว่าเป็นไปได้ไหมที่จะทดลองกับขนแมวก่อน?
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ดาร์กก็เปิด ‘กลั่นวิญญาณ – คู่มือทั่วไป’ และหาวิธีการปรับแต่งพื้นฐานของ [ประเภทนกและสัตว์ – หญ้า] และ [ประเภทพืช – คุณสมบัติหญ้า] อย่างรวดเร็ว
ปัจจุบันหญ้าแมวไม่ได้แสดงคุณสมบัติอื่นใด เพราะตามระบบนิเวศของมัน ภายนอกของเจ้าตัวน้อยนั้นเป็นประเภทนกและสัตว์ ส่วนแก่นแท้ของมันเป็นประเภทพืช
ดังนั้น ในตอนนี้ ดาร์กจึงสามารถทดลองจากสองทางนี้ได้
เขาบันทึกย่อสองวิธีพื้นฐานเหล่านี้ เพื่อให้ง่ายต่อการใช้งาน และด้วยวิธีนี้ เขาจะสามารถทำความคุ้นเคยกับมันได้
จากนั้น แถวยอดหญ้าแมวที่ใกล้กับตรารับรอง เขาเลือกขนยาวมาสิบเส้นแล้วตัดออก ล้างด้วยน้ำแล้วเช็ดให้แห้ง
หลังจากนั้น หญ้าแมวที่ชอบสร้างปัญหาก็ถูกขังไว้ที่ระเบียงเหมือนเดิม…
…
ทุกอย่างพร้อมแล้ว
ดาร์กเริ่มการทดลองอย่างกระตือรือร้น
ศาสตราจารย์เคเซอร์ไม่ได้มอบหมายการบ้านที่เกี่ยวข้องในคาบเรียนนี้ แต่นี่เป็นเพียงช่วงเวลาให้นักเรียนได้เตรียมตัว สำหรับวิชาเวทมนตร์พื้นฐานในวันจันทร์หน้า ซึ่งจะมีการทดลองและนักเรียนจำเป็นจะต้องนำวัสดุของตัวเองมาด้วย เช่น ผม อวัยวะพืช ฯลฯ
แน่นอน ถ้านักเรียนมีแรงบันดาลใจในตนเอง ศาสตราจารย์เคเซอร์ก็ไม่ว่าอะไรที่จะให้ยืมกุญแจห้องทดลองแก่พวกเขา
ทว่าดาร์กไม่ทำแบบนั้นอีกต่อไป เพราะตอนนี้เขามีห้องปฏิบัติการขนาดเล็กของตัวเองแล้ว
ขั้นแรกคือ ปรุงยาแล้วทำวัตถุดิบ
แม้ว่า ‘วิธีการกลั่นขั้นพื้นฐาน’ จะมีคำว่า ‘พื้นฐาน’ แต่จริง ๆ แล้วกลับยากกว่าวิธีการสร้างของ [สัตว์อสูรมายา] มาก
การสร้าง [สัตว์อสูรมายา] นั้นเพียงทำตามคำแนะนำทีละขั้นตอน นอกจากบางขั้นตอนแล้ว มันก็ไม่มีปัญหาอะไรเลย
อย่างไรก็ตาม ‘วิธีการกลั่นขั้นพื้นฐาน’ นั้นเกี่ยวข้องกับวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์มากกว่า ทั้งยังค่อนข้างซับซ้อน มีข้อจำกัด และอัตราความล้มเหลวของยาบางชนิดก็สูงมากด้วย
ในกระบวนการกลั่นทั้งหมด หากมีขั้นตอนใดขั้นหนึ่งผิดพลาด เป็นไปได้สูงว่าดาร์กจะต้องทำใหม่ทั้งหมดอีกครั้ง
โชคดีที่วัตถุดิบที่ใช้เป็นวัตถุดิบพื้นฐาน
และวัตถุดิบที่ดาร์กซื้อไว้ในช่วงสุดสัปดาห์ก็สามารถนำมาใช้งานได้พอดี
เขาทำตามขั้นตอนโดยเริ่มจากน้ำผึ้งวิญญาณขวดเล็ก ๆ ก่อน
น้ำผึ้งวิญญาณเป็นพื้นฐานสำหรับการสร้างสิ่งกึ่งมีชีวิต และมักใช้กันอย่างแพร่หลายในการกลั่นสปิริต
วิธีการกลั่นขั้นพื้นฐานเกือบทั้งหมดล้วนใช้น้ำยาสุดพิเศษนี้
นอกจากนี้ น้ำสกัดกลีบสมองก็นับว่าใช้กันอย่างแพร่หลายเช่นกัน
หลังจากนั้น ดาร์กก็เริ่มเตรียมน้ำสกัดกลีบสมองต่อ
…
กระบวนการเตรียมการทั้งหมดใช้เวลาไปครึ่งชั่วโมง โดยพื้นฐานแล้ว เขามีวัตถุดิบเพียงพอสำหรับทำยาสองขวด
ในระหว่างขั้นตอนการปรุงยา ดาร์กไม่รู้สึกกดดันเลย เขาสามารถรักษาสภาวะความกระตือรือร้นได้ตลอดเวลา ดังนั้นยาที่เขาเตรียมจึงมี ‘จิตวิญญาณ’ ในตัวมัน
ถัดมา ดาร์กหยิบการ์ดเวทมนตร์เปล่าออกมาวางไว้บนโต๊ะ เกลี่ยน้ำผึ้งวิญญาณให้ทั่วและเท่ากัน จากนั้นจึงหยดน้ำสกัดกลีบสมองลงไป
พอตากแห้งครู่หนึ่งดาร์กก็ทา ‘น้ำมันหอมระเหยจากพืช’ สีเขียวเข้มเป็นชั้น ตามด้วยโรย ‘ผงคุณสมบัติ’ ซึ่งมีหญ้าเป็นส่วนประกอบลงไป
‘ผงคุณสมบัติ’ เป็นผงยาสามัญชนิดหนึ่ง ซึ่งมันแบ่งออกเป็นยี่สิบคุณสมบัติ
เพราะกระบวนการผลิตมีความซับซ้อนมาก ผู้คนจึงมักซื้อผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปแทน
ดาร์กก็ซื้อผงคุณสมบัติมาทั้งชุดเช่นกัน
หลังจากนี้ เขาต้องวาดวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์หมายเลข 7 เพื่อรวมวัตถุดิบส่วนนี้กับการ์ดเวทมนตร์เปล่าก่อน
นี่นับเป็นก้าวแรกที่ยิ่งใหญ่
…
รวมแล้วใช้เวลาเกือบชั่วโมง
บนโต๊ะของดาร์ก มีการ์ดเวทมนตร์กึ่งสำเร็จรูปซึ่งความสมบูรณ์แบบอยู่ในระดับสูงวางไว้
ด้านหน้าของการ์ดเวทมนตร์ใบนี้มีสีเขียว ซึ่งเป็น [ประเภทพืช – คุณสมบัติหญ้า]
“ขั้นตอนสุดท้ายแล้ว”
ดาร์กสูดลมหายใจเข้า มือหยิบปากกาพลังเวทขึ้นมา แทนที่ปรอทด้วย ‘สารละลายคลอโรฟิลล์’ และเริ่มวาดวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์หมายเลข 1
ครั้งนี้ใช้เวลาเพียงสิบสี่วินาทีเท่านั้น!
จากนั้นวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์หมายเลข 1 ก็ถูกวาดออกมา!
ในขณะที่เส้นเชื่อมต่อกัน วงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์ทั้งหมดก็ระเบิดออกเป็นแสงสีเขียวจาง ๆ!
ดาร์กหยิบขนหญ้าแมวด้วยแหนบอย่างระมัดระวัง แล้ววางลงบนวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์หมายเลข 1!
ขนค่อย ๆ ถูกแสงสีเขียวกลืนเข้าไป
แต่แสงของวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์หมายเลข 1 กลับไม่สว่างขึ้น
ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นดาร์กก็ใส่ขนแมวเส้นที่สองและสามตามไป… ในที่สุด ขนแมวทั้งสิบเส้นก็ถูกโยนเข้าไปในการ์ด
สุดท้าย แสงก็สว่างขึ้นเล็กน้อย แต่ยังไม่เสถียรมากอยู่ดี
จู่ ๆ ดาร์กก็มีแนวความคิดอีกอย่าง เขาตัดเล็บตัวเองชิ้นเล็ก ๆ แล้วใส่เข้าไปด้วย
พริบตาเดียว แสงสีเขียวก็ดับลง!
วัสดุทั้งหมดถูกกลืนเข้าไป และการ์ดเวทมนตร์ทั้งใบก็ได้กลายเป็นรังไหมสีเขียวทันที
…
“เสร็จแล้วเหรอ?”
ด้วยความสงสัยดาร์กหยิบมีดสีเงินขนาดเล็กที่มีความกว้างประมาณครึ่งเซนติเมตรออกมา จากนั้นใส่พลังเวทมนตร์เข้าไป และค่อย ๆ ผ่าเปิดรังไหมสีเขียวทั้งหมดออกอย่างระมัดระวัง
ระหว่างกรีดรังไหม แสงสีเขียวก็พุ่งออกมาจากช่องว่างอย่างต่อเนื่อง
แต่เมื่อรังไหมทั้งหมดถูกผ่าครึ่ง
ทันใดนั้นเอง รังไหมก็กลายเป็นของเหลวสีเขียวเมือก และอ่อนตัวลงจนหล่นตุบ!
“ล้มเหลวเหรอ?”
สายตามองไปที่การ์ดเวทมนตร์ซึ่งแช่อยู่ในตัวสไลม์ ดาร์กก็ใช้แหนบคีบมันออกมาแล้วล้างออกด้วยก๊อกน้ำ
หลังจากทำความสะอาดแล้ว เขาก็พลิกด้านเพื่อดูใกล้ ๆ
บนการ์ดมีแอ่งวัตถุคล้ายเมือกสีเขียว
“สไลม์สีเขียว?”
ดาร์กอดนึกถึงสิ่งมีชีวิตในท่อน้ำทิ้งทั่วไปไม่ได้
[ชื่อการ์ด: สไลม์ขยะ]
[ประเภท: การ์ดวิญญาณ]
[ระดับ: ✪]
[เผ่า: ประเภทธาตุ]
[คุณสมบัติ: หญ้า]
[พลังเวทมนตร์: 100 หน่วย]
[พลังโจมตี: 0 หน่วย]
[พลังป้องกัน: 0 หน่วย]
[ท่าไม้ตาย: กรดในกระเพาะที่แข็งแกร่ง]
[กรดในกระเพาะที่แข็งแกร่ง: หลั่งกรดในกระเพาะอาหารที่ย่อยสสารที่สัมผัสได้]
…
“หืม สไลม์ขยะ?”
มือของดาร์กสั่นเทา และเขาเกือบจะโยนมันทิ้งไป
“นี่คือสำเร็จหรือล้มเหลวกันแน่?”
“พลังโจมตีป้องกันทั้งหมดเป็นศูนย์ แล้วการ์ดใบนี้มันมีประโยชน์ยังไง?”
หลังจากที่ดาร์กอ่านข้อมูลของ [สไลม์ขยะ] เขาก็ไม่ผิดหวังจริง ๆ
เมื่อมีข้อมูลแล้ว ก็หมายความว่าการกลั่นครั้งนี้ประสบความสำเร็จ
ส่วนจะมีประโยชน์หรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับว่าเขาจะนำไปใช้อย่างไรในอนาคต
