จ้าวแห่งเกาะ – ตอนที่ 62

กู่เสี่ยวเล่อขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเช่นนี้ โอเค! นี่ยังไม่จบอีกเหรอ? กู่เสี่ยวเล่อรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยเช่นกัน เขาบอกว่าเขาเป็นผู้นำของแคมป์นี้ด้วย เขามีส่วนร่วมมากที่สุดด้วยเช่นกัน  แต่เขาไม่ได้รับความเคารพจากผู้หญิงเหล่านี้ โดยเฉพาะหนิงเล่ย มันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ใครบางคนจะโกรธ
กู่เสี่ยวเล่อกระทืบบางสิ่งในค่ายด้วยเท้าของเขา และพูดอย่างโกรธ ๆ ว่า : “ผมคิดว่าผมได้อธิบายให้คุณเข้าใจชัดเจนแล้ว ส่วนคุณจะเชื่อกันหรือไม่ นั่นเป็นกิจธุระของคุณเอง! ผมขอย้ำอีกครั้ง กัปตันที่นี่คือผม ถ้ามีใครไม่พอใจที่ให้ผมเป็นกัปตัน ก็เอาขึ้นมาถามผมได้ ใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งวัน!”

หลังจากพูดแบบนั้น กู่เสี่ยวเล่อก็ไม่รอให้สาวทั้งสามตอบสนอง เขาหยิบตะขอและสายเบ็ดที่วางในแคมป์แล้วไปที่แพบนชายหาดและออกไปหาปลา
หญิงสาวที่เหลืออีกสามคนมองหน้ากันอย่างอายๆ ปนมึนงงเล็กน้อย ไม่รู้จะทำยังไง
หลินรุ่ยที่มีอายุมากกว่าทุกคนมีความปราดเปรียวมากกว่า หลังจากมองดูน้องสาวของเธอและหนิงเล่ย แล้วเธอก็กระซิบว่า ” หนิงเล่ยฉันคิดว่า เราดูเหมือนจะไปไกลเกินไปในเรื่องนี้แล้ว เรื่องนี้ดูเหมือนว่าเสี่ยวลี่จะหลอกล่อกู่เสี่ยวเล่อและตั้งแต่ต้นจนจบ เขาก็ไม่ได้ทำอะไรผิด เราไม่มีเหตุผลที่จะวิพากษ์วิจารณ์เขามากนักใช่มั้ย? “
หลินเจียวกระพริบตาโตของเธอและพยักหน้าเห็นด้วย : “ใช่จริงๆ แล้ว กัปตันเสี่ยวเล่อก็ค่อนข้างเก่งอยู่แล้ว ถ้าเป็นผู้ชายธรรมดาที่ถูกล่อลวงโดยจิ้งจอกแบบนี้ล่ะก็ ฉันกลัวไม่รู้ด้วยซ้ำว่าวิญญาณจะบินไปถึงไหน! ดังนั้นฉันคิดว่ามันดีกว่าที่เราจะยอมรับกับโลกภายนอก! “
แต่เห็นได้ชัดว่าหนิงเล่ยไม่ได้ออกมาจากอารมณ์คุณหนูใหญ่ของเธอ และพูดพร้อมกับเชิดคอ : ” หึ! เขาดีเหรอ? ฉันคิดว่าคุณประเมินกู่เสี่ยวเล่อสูงเกินไปใช่มั้ย? ถ้าไม่ใช่เรา ทั้งสามมาแสดงตัวทันเวลา บางที กู่เสี่ยวเล่ออาจจะทำ**** บางอย่างที่น่าอับอายกับเด็กน้อยที่ไร้ยางอายนั่น! คุณยังพูดแทนเขาอยู่หรือ? คุณยังบอกว่าเขาคู่ควรกับพวกเราหรือเปล่า?”
แต่ทันทีที่เธอพูดออกไป หลินรุ่ยพบข้อโต้แย้ง : “คู่ควรกับเราหรือ? เสี่ยวเล่ยสิ่งที่คุณพูดเป็นปัญหามาก ความสัมพันธ์ของเราคืออะไร? ทำไมถึงต้องคู่ควรกับเรา ? มันไม่ดีที่จะพูดว่า ภายใต้สถานการณ์ปัจจุบัน ไม่ต้องพูดถึงว่ากู่เสี่ยวเล่อไม่จำเป็นต้องใช้ความรุนแรง ตราบใดที่เงื่อนไขพื้นฐานของการอยู่รอดถูกคุกคามโดยการกินและดื่ม คุณคิดว่าพวกเราสามคนมีข้อต่อรองที่ดีกว่าการจ่ายเงินตามราคาทางกายภาพหรือไม่?” เมื่อ  พูดประโยคนี้ออกไป จู่ๆ อารมณ์โกรธของหนิงเล่ยก็หายไป

ใช่ ปัญหาการมีชีวิตที่อ่อนแอของผู้หญิงในสถานที่แห่งนี้ขยายตัวอย่างไม่สิ้นสุด   ไม่มีอะไรแปลกที่คนอย่างกู่เสี่ยวเล่อที่มีทักษะการเอาชีวิตรอดที่ยอดเยี่ยมในถิ่นทุรกันดารถึงมีผู้หญิงคนอื่นแย่งเขา เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ หนิงเล่ยก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงปัญหาการชำระเงินดาวน์ที่กู่เสี่ยวเล่อกล่าวถึงก่อนหน้านี้ เป็นไปได้ไหมว่า ผู้ชายคนนี้ต้องการใช้ประโยชน์จากอันตรายจริงๆ …

เมื่อเห็นว่าหนิงเล่ยหยุดพูด ท่าทีของหลินรุ่ยก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย : ” หนิงเล่ย สิ่งที่ฉันเพิ่งพูดไปเป็นเพียงสมมติฐาน อันที่จริงแล้วพวกเราทั้งสามคนโชคดีมาก การได้พบกับกู่เสี่ยวเล่อครั้งนี้ที่มีทั้งความสามารถและไม่ต้องการที่จะใช้ประโยชน์จากสถานการณ์เพื่อเอาเปรียบกับเนื้อตัวของเราง่ายๆ ดังนั้นเราต้องทะนุถนอมคนดีแบบนี้ คุณควรปรับปรุงทัศนคติของคุณที่มีต่อเขาในอนาคต”

หนิงเล่ยพยักหน้าอย่างเงียบ ๆ แม้ว่าเธอจะยังไม่มั่นใจถึงแปดสิบในร้อย แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไร

แต่หลินเจียวหญิงสาวตัวเล็กที่อยู่ข้างๆ กล่าวว่า : “ฉันขอบอกนะ พี่สาว สิ่งที่พี่พูดมีเหตุผล แต่ดูเหมือนว่าพี่จะลืมสิ่งหนึ่งไป แม้ว่ากัปตันเสี่ยวเล่อจะเป็นคนดี เขาก็จะไม่ทำให้พวกเราสามคนลำบากใจด้วย แต่มีคำกล่าวว่า -ไม่กลัวถูกขโมย แต่กลัวโจรคิดถึง! ไม่เป็นไรถ้าไม่มีผู้หญิงคนอื่นบนเกาะนี้ แต่ตอนนี้มีจิ้งจอกชื่อเสี่ยวลี่ เราไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจากป้องกันเท่านั้น! เราทะนุถนอมขนนกและทำความสะอาดร่างกายของเรา แต่ฉันกลัวว่าจะให้โอกาสเสี่ยว**ที่ไร้ยางอายนั้น!”
ทันทีที่หญิงสาวตัวน้อยพูดสิ่งนี้ ผู้หญิงทั้งสามก็เงียบ ใช่! ปัญหาใหญ่ที่สุดตอนนี้คือมีคู่แข่ง หากทั้งสามคนไม่ใส่ใจ ถูกขโมยโอกาสโดยคนที่ชื่อเสี่ยวลี่ กลัวว่าวันเวลาของพวกเธอในแคมป์จะไม่ชุ่มฉ่ำใช่มั้ย?

หลังจากที่ทุกคนเงียบไปหนึ่งนาที หลินรุ่ยก็พูดอย่างช้าๆ : “สำหรับแผนของวันนี้ดูเหมือนว่าเราจะต้องเปลี่ยน Passive ให้กลายเป็น Active … “
…
การเก็บเกี่ยวของกู่เสี่ยวเล่อในทะเลในวันนี้ก็ไม่เลว เขามีความเชี่ยวชาญในการตกปลามากตั้งแต่เขายังเป็นเด็ก การตกปลาในทะเลแบบนี้เป็นเรื่องธรรมดา คุณต้องรู้ว่าเขามักจะตกปลาในแม่น้ำและลำห้วยเล็ก ๆ เหล่านั้นและแม้แต่แอ่งน้ำเล็ก ๆ ปลาเหล่านั้นแน่นอนว่าฉลาดมากเจ้าเล่ห์มาก ใครก็ตามที่ไม่สนใจ มันก็จะออกจากเบ็ดและหนีไป
และที่ซึ่งปลานานาชนิดในแนวปะการังได้เห็นวิธีการจับปลาของมนุษย์ และเมื่อเห็นเหยื่อลงไปพวกมันก็ตะเกียกตะกายเพื่อกัดเบ็ด

ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง กู่เสี่ยวเล่อจับปลาตัวใหญ่ได้สี่หรือห้าตัวที่มีน้ําหนักมากกว่า 3 จิน ซึ่งไม่รวมถึงปลาขนาดเล็กหรือไม่มีเนื้อที่เขาโยนกลับไปในทะเล
ในขณะที่ปลาทะเลเหล่านี้ยังคงกินเหยื่อ อารมณ์ที่หดหู่ของกู่เสี่ยวเล่อจากการทะเลาะกันก็ค่อยๆ คลายลง เขารู้ดีว่าหนิงเล่ยเป็นคนอารมณ์ร้าย และเขารู้ดีว่าเสี่ยวลี่เป็นผู้หญิงแบบไหน
จะเป็นการดีกว่าที่จะติดต่อกับผู้หญิงประเภทนี้ให้น้อยลง ไม่เช่นนั้นคุณอาจไม่รู้ว่าคุณเสียชีวิตได้อย่างไร
“แต่อย่างไรก็ตาม ในฐานะกัปตันของแคมป์นี้ ฉันควรให้เกียรติและอำนาจขั้นต่ำแก่ตัวเองหรือไม่ ? ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ เหล่านี้ยังขาดการเรียนรู้ คนอย่างเสี่ยวลี่ไม่เพียงอยากได้ฉันจนน้ำลายไหล เช่นเขตปกครองตนเองทิเบตใช่หรือไม่? สำหรับการปฏิบัติต่อผู้คนอย่างหยาบคาย? คุณสามารถเรียนรู้จากคนอื่นได้ถ้าคุณมีความสามารถ ?”
กู่เสี่ยวเล่อกระชับสายเบ็ดในมือของเขา ในขณะที่คิดเขายกปลาตัวใหญ่ที่มีความยาวกว่าครึ่งเมตรขึ้นมาจากน้ำ ฮะ ! กู่เสี่ยวเล่อจับปลาตัวใหญ่เช่นนี้เป็นครั้งแรกและในที่สุดก็ขึงมันไว้บนแพและรัดมันลงบนกิ่งไม้
“อืม มีปลามากมาย มันน่าจะพอให้ทีมของเรากินได้สำหรับสามวันใช่ไหม? ปลาที่เหลือควรจะเอาไปตากเป็นปลาแห้งเผื่อฉุกเฉิน
หือ? ฉันออกทะเลมานานแล้ว ไม่รู้ว่าสาวน้อยสามคนกำลังทำอะไรอยู่ในแคมป์ของฉัน ? ได้รู้ถึงข้อผิดพลาดของคุณและไตร่ตรองอย่างลึกซึ้งที่นั่นหรือไม่? “
กู่เสี่ยวเล่อมองกลับไปที่บนฝั่ง เพียงเพื่อพบว่าหนิงเล่ยเป็นคนเดียวที่ทำงานในแคมป์

“ แปลกมาก พี่น้องสองสาว หลินรุ่ยและหลินเจียวไปไหน?” กู่เสี่ยวเล่อแปลกใจครู่หนึ่งโดยยังคงพายเรือแพเล็กและและค่อยๆ กลับเข้าฝั่ง
“ พวกเธอสองคนอยู่ที่ไหน?” กู่เสี่ยวเล่อมองไปที่หนิงเล่ยซึ่งยังคงยุ่งอยู่กับการทำงานในแคมป์ และถามอย่างแปลกใจ

“โอ้ พวกเขา หลินรุ่ยกล่าวว่าสิ่งที่คุณเพิ่งพูดก็สมเหตุสมผลเช่นกัน คุณไม่จำเป็นต้องเป็นศัตรูกันบนเกาะเดียวกัน ควรเฝ้าระวังและช่วยเหลือซึ่งกันและกัน พวกเขาสองคนนำยาต้านการอักเสบและยาแก้ไข้ไปให้แคมป์ฝั่งตรงข้าม!” หนิงเล่ยดูเหมือนจะลำบากใจเล็กน้อย ไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมองเมื่อพูด แต่ยังคงทำงานต่อไปพร้อมกับดวงตาที่สั่นไหวของเธอ

โอ้ วันนี้ดวงอาทิตย์โผล่มาจากทิศตะวันตกจริงๆ หรือ? พี่น้องหลินไปที่อีกฝั่งหนึ่งเพื่อนำยาไปให้น่ะหรือ? หนิงเล่ยขยันทำความสะอาดค่ายหลังพายุอย่างเป็นระเบียบอย่างนั้นหรือ? เป็นไปได้ไหมที่ความโกรธของฉันเริ่มส่งผล และสาวน้อยทั้งสามคนนี้ก็ตระหนักถึงความสำคัญของเขาด้วย เมื่อนึกได้เช่นนี้ กู่เสี่ยวเล่อรู้สึกภาคภูมิใจจากภายในสู่ภายนอก ดูเหมือนว่าเขายังคงมีความสำคัญอยู่ในใจของพวกเธอ!
“ฮึ่ม!” บางทีอาจจะเห็นสีหน้าที่ดูยินดีของกู่เสี่ยวเล่อ หนิงเล่ยอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงฮึ และด่าว่าในใจ : มองดูเขาสิ! กู่เสี่ยวเล่อ คุณกำลังรอผู้หญิงคนนั้น เมื่อหน่วยกู้ภัยจากภายนอกมาถึง ฉันจะแจ้งให้คุณทราบว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับคนบ้านนอกตัวเล็กๆ ที่ไม่เคารพฉันคุณหนูผู้ร่ำรวยคนนี้จุดจบจะเป็นอย่างไร!
…
ในเวลานี้ ในแคมป์อื่นที่อยู่ไม่ไกลจากพวกเขา พี่น้องสองสาวตระกูลหลินมาหาฉินเหว่ยและคนอื่น ๆ พร้อมกับยาลดไข้ แม้ว่าเสี่ยวลี่อยากจะตะโกนเมื่อเห็นพวกเธอมา อย่างไรก็ตาม ฉินเหว่ยและเหลาหม่าได้รับการชักชวน ในเวลานี้ ทุกคนรู้ว่าแคมป์ที่อยู่ตรงข้ามของกู่เสี่ยวเล่อแข็งแกร่งกว่าของพวกเขามาก ไม่จำเป็นต้องอิจฉาเพราะความหึงหวงระหว่างผู้หญิง ทำร้ายความสงบของฉันกับพวกเขา

ระหว่างทางกลับไปที่ฝั่งของพวกเธอหลังจากทำภารกิจสำเร็จ น้องสาวตระกูลหลินก็เริ่มพึมพำอีกครั้ง : ” พี่ พี่บอกว่าพี่ต้องการเริ่มที่จะจับกู่เสี่ยวเล่อกัปตันทีมของเรา แต่นี่คือสิ่งที่พี่บอกฉันในวันแรกบนเกาะ และหลายวันแล้ว ฉันไม่เห็นการกระทำใด ๆ เลยใช่ไหม? กลเม็ดความรักที่พี่มักจะโอ้อวดกับฉันทั้งหมดเป็นเรื่องที่คุยโม้หรือป่าว?” หลินเจียวถามพลางเอียงหัวของเธอ