ตลอดสามปี ในสายตาของเขาเธอคือคนแบบนี้
เหอเจิงทำสีหน้าเข้าใจได้ยาก และตอบกลับว่า “ใช่ งั้นคุณคงคิดว่าฉันทำเพื่อเศษเงินพวกนี้ซินะ เพราะงั้นเซ็นหนังสือหย่าแล้วใช่ไหม?”
ปัญหานี้อีกแล้ว
ความอดทนของจี้ผิงโจวใกล้จะถึงขีดจำกัดแล้ว เขาถามเธอช้าๆว่า “เธอจะไม่หยุดสร้างเรื่องใช่ไหม?”
“จี้ผิงโจว ไม่มีใครสร้างเรื่องพวกนี้หรอกนะ”
เขารู้ดี แต่เขาแค่ไม่อยากจะเชื่อเรื่องแบบนี้เท่านั้นเอง
จากนั้นเหอเจิงก็พูดต่อว่า “คุณเองก็คงไม่อยากวุ่นวายใจเรื่องของฉันอีก ถ้าเซ็นแล้ว ก็ถือว่าเราทั้งคู่จบกันอย่างสมบูรณ์ ฉันไม่ต้องการอะไรมาก เทียบกับสิ่งที่คุณมีแล้วคงไม่ได้กระทบคุณเท่าไหร่”
“ทำไม?”
ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างสงบมาสามปี แล้วทำไมวันนี้?
เหอเจิงเบือนหน้าหนี เหตุผลที่ขอหย่าอัดแน่นอยู่เต็มหัวใจเธอ เธออดทนอดกลั้นยาที่แสนจะขมขื่นนี้ไว้ ไม่อยากพูดออกมา
เธอไม่เคยเจอเรื่องอะไรหนักหนาขนาดนี้มาก่อน
จี้ผิงโจวเห็นเธอไม่ตอบ ก็ดึงเนกไทออก และมองไปที่เธอ และเพื่อความคล่องตัวในการขี่รถมอเตอร์ไซค์ ทำให้เธอใส่ชุดที่ค่อนข้างทะมัดทะแมง ไม่ได้หวานและเรียบร้อยเหมือนเก่า
สัตว์เลี้ยงที่เฝ้าเลี้ยงดูมาตั้งนาน วันนี้กล้ามาต่อต้านเขาแล้ว
“ฟางเหอเจิง”
เขาเรียกชื่อเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“เพราะฉันไม่ได้กลับบ้านเร็วๆมาอยู่กับเธอนานแล้วใช่ไหม?”
เหอเจิงเงยหน้าขึ้น สายตาของเธอเย็นชามาก แค่เวลาสั้นๆ ก็ทำให้เธอเปลี่ยนไปราวกับเป็นอีกคนหนึ่งเลย
เหอเจิงยิ้มมุมปาก ก่อนจะตอบกลับว่า “จี้ผิงโจว ฉันว่าปัญหานี้คุณรู้ดีที่สุดนะ”
“ฉันกำลังคุยกับเธอดีๆ”
“คุณจี้ไม่เคยเจียดเวลามาอยู่กับฉันอยู่แล้ว”
เย็นชามาก
สามปีที่ผ่านมา เขาปฏิบัติกับเธอแบบนี้ เพราะเขาคิดว่าสามารถควบคุมทุกอย่างได้ และคิดว่าเธอคงจะไม่กล้าต่อต้านอะไรกับเขา
ทันใดนั้นเอง จี้ผิงโจวก็ค่อยๆขยับเข้ามาใกล้เธอ ใกล้จนเธอสามารถมองเห็นเงาตัวเองในตาของเขา นัยตาดูโกรธและเหมือนกำลังจะระเบิดออกมา
เขายังคงขยับเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ใกล้เรื่อยๆ
และเธอไม่รู้ว่าเขาต้องการจะทำอะไร จึงค่อยๆถอยหลังไปเรื่อยๆ จนหลังชิดกับมือจับของตู้เสื้อผ้า จนเธอรู้สึกเจ็บ แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้ทำอะไรต่อ เธอก็ถูกจี้ผิงโจวโอบเอวแน่น
ความอุ่นของฝ่ามือของเขา ถูกถ่ายทอดลงมาบริเวณเอวของเธอ ร่างกายสัมผัสกันทำให้นึกย้อนไปถึงวันวาน และขณะที่เหอเจิงกำลังจะเอ่ยปากขึ้นนั้น จี้ผิงโจวก็ก้มหน้าลงมา จนริมฝีปากแทบจะสัมผัสกัน
ไม่ทันรู้ตัว เธอก็ได้ยื่นมือออกไปวางที่ไหล่ของเขา
และเมื่อได้สติ เธอก็ถามว่า “คุณจะทำอะไร?”
“ที่จะหย่า เพราะว่าฉันไม่ได้ทำอะไรกับเธอแบบนี้มานานแล้วใช่ไหม?”
เข้าสู่ความเงียบอีกครั้ง
เงียบจนได้ยินเสียงหัวใจของอีกฝ่ายกำลังเต้น
เหอเจิงไม่ได้เฝ้ารอหรือคาดหวังให้เขาทำเรื่องแบบนี้
เพราะจริงๆแล้วเขาไม่ได้ต้องการรักษาความสัมพันธ์และชีวิตแต่งงานเลย
เธอวางมือลงบนบ่าเขาอย่างเบามือ และยิ้มเยาะว่า “จี้ผิงโจว คุณมั่นใจในตัวเองเกินไปหรือเปล่า?”
จี้ผิงโจวงงเล็กน้อย กับคำพูดของเธอ จากนั้นเหอเจิงก็พูดว่า
“พูดจริงๆนะ จากครั้งแรกที่ฉันเคย…กับคุณ ฉันว่ามันดู….ธรรมดามาก”
