บทที่ 698 ตอนพิเศษ 4-เจ้ารองโจวเฉวี่ยน
ความปรารถนาของเจ้ารองโจวเฉวี่ยนในกาลก่อนคือการได้เป็นนักวิชาการ
สอนหนังสือที่มหาวิทยาลัยปักกิ่งเหมือนอย่างแม่ของเขาก็พอ ไม่มีความฝันยิ่งใหญ่อะไร
แต่เขากลับได้คบกับคุณหนูผู้ร่ำรวย แม้ว่าจะเป็นฝ่ายโดนจีบก็ตาม เพราะคุณหนูผู้ร่ำรวยอย่างเหอเหมียนเหมียนเป็นฝ่ายจีบเขา
แต่ความจริงเขาเองก็ชอบเหอเหมียนเหมียนเช่นกัน ชอบมากเลยล่ะ
แม้เขาจะไม่เคยพูด แต่เขารู้ดีว่าถึงที่บ้านตัวเองจะฐานะดีใช้ได้ ทว่าหากจะเทียบกับบ้านเหอแล้วก็ยังต่างกันมากอยู่
บ้านหนึ่งลุยด้านการเมือง อีกบ้านลุยด้านธุรกิจ แต่ไหนแต่ไรสถานะของคนค้าขายนั้นค่อนข้างต้อยต่ำอยู่แล้ว เขาจึงตัดสินใจเข้าสู่เส้นทางการเมือง
ตอนแรกที่ทำไปก็แค่อยากคู่ควรกับคุณหนูผู้ร่ำรวยที่ตัวเองชอบ แต่พอได้เห็นที่ที่เขาผ่านนั้นมีความปลอดภัยที่ดีขึ้นทั้งต่อหน้าและลับหลัง เขาก็ชอบอาชีพนี้ขึ้นมาจริง ๆ
และด้วยความที่วาสนาต้องกัน เขากับหานสวี้เจี๋ยจึงถูกส่งไปอยู่ในมณฑลเดียวกัน
เขาทำงานฝ่ายบุ๋น ส่วนหานสวี้เจี๋ยทำงานฝ่ายบู๊ แต่ปณิธานของทั้งสองนั้นเหมือนกัน ก็คือกวาดล้างคนไม่ดีในสังคม และสร้างอนาคตที่สงบสุขให้กับประชาชน
และเขาก็ทำได้จริง ๆ เขาและหานสวี้เจี๋ยร่วมมือกันอย่างรู้ใจ จนบรรยากาศสังคมของทั้งมณฑลดีมาก
ส่วนเรื่องแต่งงาน เขาและเหอเหมียนเหมียนได้จัดงานตอนที่เขาอายุ 24 ปี
ตอนแรกโจวเฉวี่ยนวางแผนไว้ว่าเร็วสุดตอนเขาอายุ 26 ส่วนทะเบียนสมรสพวกเขาไปจดมาตั้งแต่อายุ 22 แล้ว
เพียงแต่ที่บ้านไม่มีใครรู้
ที่จัดงานแต่งไปตอนอายุ 24 ก็เพราะเหอเหมียนเหมียนท้อง
แค่ครั้งเดียวเท่านั้น ครั้งเดียวที่ห้ามใจไม่อยู่และไม่ได้ป้องกัน ทั้งคู่ที่ร่างกายแข็งแรงก็มีลูกกันจนได้
ผลก็คือทั้งคู่เลยต้องจัดงานแต่งตอนกลับบ้านช่วงปีใหม่
ก่อนจะเอาทะเบียนสมรสออกมาเพื่อแสดงให้เห็นว่างานเลี้ยงนี้จัดชดเชย พวกเขาจดทะเบียนสมรสไปตั้งแต่ 2 ปีก่อนแล้ว
ทั้งสองบ้านตะลึงเพราะเรื่องของพวกเขาหมด และเข้าใจขึ้นมาเลยว่าทำไมสองคนนี้ถึงตัวติดกันตลอด และคล้อยตามกันดีเป็นปี่เป็นขลุ่ย
โจวเฉวี่ยนได้ลูกสาว เป็นลูกสาวสุดที่รักที่เหอเหมียนเหมียนอยากได้มาตลอด
เธอมีหน้าตาสุดแสนจะน่ารัก เป็นคู่สร้างคู่สมที่โตมาด้วยกันกับลูกชายอัจฉริยะของสองสามีภรรยาหานสวี้เจี๋ยและจงฉิง
หลังจากที่หลินชิงเหอจับคู่ให้หานสวี้เจี๋ยและจงฉิง พวกเขาก็พัฒนาความสัมพันธ์กันอย่างรวดเร็ว เนื่องจากหลินชิงเหอยิงเข้าเป้าไปแล้ว ทั้งสองจึงไม่มีเรื่องเข้าใจผิดและความผันผวนมากมายนัก
อยู่ด้วยกันโดยเป็นธรรมชาติ
แต่งงานตั้งแต่ปีแรก ปีที่สองก็ได้ลูกชาย โตกว่าลูกสาวของโจวเฉวี่ยนและเหอเหมียนเหมียน 2 ปี นับได้ว่าเป็นพี่ชายข้างบ้าน
พี่ชายข้างบ้านอัจฉริยะคนนี้เท่มาตั้งแต่เด็ก
แน่นอนว่าในฐานะลูกชายของพระเอกนางเอก จะเป็นพวกดาด ๆ ได้อย่างไรกัน? ตั้งแต่เด็กก็ดูสูงส่งราวโอรสสวรรค์ เป็นเด็กเท่คนหนึ่ง
แต่เด็กเท่อย่างเขาก็แพ้ทางน้องสาวข้างบ้านตัวน้อยผู้น่ารักราวตุ๊กตาที่ตามหลังเขาต้อย ๆ มาตั้งแต่เด็ก
เขาเย็นชากับทุกคน หน้าตาไร้อารมณ์ แต่เวลาอยู่กับน้องสาวข้างบ้านเขาเป็นดั่งหิมะที่ละลายในฤดูใบไม้ผลิ ความอ่อนโยนอันน้อยนิดที่เขามี เขามอบให้กับน้องสาวตัวน้อยคนนี้จนหมด
แต่ตอนเรียนมัธยมปลาย น้องสาวตัวน้อยก็มีรักในวัยเรียน โดยเฉพาะในตอนที่เธอถูกเพื่อนนักเรียนที่เคยจับมือคนนั้นทิ้งไปเพราะจับปลาสองมือ เธอร้องไห้เสียใจอย่างหนัก มาระบายกับเขา
เขาก็เพิ่งรู้เรื่องนี้ ถึงกับหน้าดำคร่ำเครียดไปครั้งหนึ่ง แต่พอเห็นเธอร้องไห้เสียใจหนักขนาดนี้ก็ไม่ว่าอะไรเธออีก แค่บอกให้เธอไม่ควรมีรักในวัยเรียน ให้ตั้งใจเรียนเป็นคนขยัน
พี่หานซีแย่ที่สุด เธอเสียใจขนาดนี้เขายังจะพูดแบบนี้อีก ยิ่งกว่าครูประจำชั้นของเธอซะอีก
หลังจากนั้นโจวเยี่ยนถึงรู้ว่าทำไมพี่หานซีข้างบ้านถึงโมโหเรื่องที่เธอมีความรักในวัยเรียนขนาดนี้
ตอนที่เธอเข้าเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่ง เขาไปเยี่ยมเธอที่นั่น แน่นอนว่าเธอต้องทำตัวเป็นเจ้าบ้าน พาเขาไปเดินดูรอบ ๆ
พี่หานซีก็ถามเธอว่ามีแฟนหรือยัง?
ตอนนั้นเธอไม่มีจริง ๆ ถึงจะมีคนที่ตามจีบเธออยู่ แต่เธอไม่คิดจะรับรัก เพราะไม่ใช่แบบที่เธอชอบ
เธอจึงพูดความจริงกับพี่หานซี จากนั้นพี่หานซีก็ดึงเธอไปที่หลังต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง เธอถูกพี่หานซีจูบจนฟ้าดินมืดมัวถึงยอมปล่อยเธอไป
หลังจากปล่อยเธอแล้ว เขาก็จ้องเธอด้วยนัยน์ตาประกายเขียวและบอกเธอว่า ตีตราไว้ก่อนว่ามีเจ้าของแล้ว
โจวเยี่ยนอึ้งไปหมด เธอเห็นเขาเป็นพี่ชาย เขากลับอยากตีตราเธอ!
แต่…..แต่เธอใจเต้นเร็วมาก ไม่เคยเห็นด้านนี้ของพี่หานซีมาก่อนเลย
เธอผลักเขาออกและวิ่งปิดหน้าออกไป
หลังจากนั้นเขาจะมาหาทุกอาทิตย์ มาบ่อยมากจนคนรอบตัวเธอรู้การมีอยู่ของเขาหมด
ไม่ต้องจงใจไปบอก คนอื่น ๆ ก็เอาเรื่องนี้ไปพูดกันหมด
ดาวมหาวิทยาลัยโจวเยี่ยนมีแฟนแล้ว เป็นคู่สร้างคู่สมที่โตมาด้วยกันซะด้วย
ทั้งสูงทั้งหล่อ แน่นอนว่าไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นลูกชายผู้ว่าการด้วย
แต่แค่หน้าตาและหุ่นนั่นก็ทำให้รอบตัวโจวเยี่ยนไม่มีไก่ก่าอะไรอีก
ส่วนชีวิตหลังจากนั้น โจวเยี่ยนก็คิดไม่ตกเลยว่าเขามีความคิดแบบนั้นต่อเธอตั้งแต่เมื่อไร?
เธอไม่รู้เลย ที่ผ่านมาเห็นเขาเป็นพี่ชายมาตลอด
แต่สัมพันธ์วัยเด็กอันบริสุทธิ์ แล้วมาถึงตอนเข้าเรียน ก่อนจะมาถึงการสวมชุดแต่งงาน ทุกอย่างช่างดูดำเนินไปอย่างเป็นธรรมชาติ
เรื่องของพวกเขาสองคน ผู้ใหญ่ทั้งสองบ้านเห็นด้วยหมด ไม่ขัดเลยสักนิด
ต่อให้ย่าของเธอ พอได้ยินและได้เจอหานซีแล้วก็ไม่ว่าอะไร
ความจริงเนื่องจากโตมาด้วยกัน ไม่ต้องพูดถึงความผูกพันธ์ที่มี ฉะนั้นหลังจากแต่งงานกันแล้วเธอและหานซีรักกันดี ทั้งสองคุ้นเคยกันมาก
โดยเฉพาะตอนที่หานซีปฏิบัติต่อเธอ โจวเยี่ยนรู้สึกว่าตัวเองโดนจับไว้อยู่หมัด บางครั้งเธออยากจะโกรธ แต่เขามักจะมีวิธีทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมาได้
โจวเยี่ยนรู้สึกว่าชีวิตนี้คงโงหัวไม่ขึ้นแล้ว
หลังแต่งงานแล้วโจวเยี่ยนก็ไม่รีบมีลูกนัก ตัวเธอเองยังรู้สึกว่าตัวเองเป็นเด็กอยู่เลย จะมีลูกเร็วขนาดนั้นได้อย่างไร?
แต่อุบัติเหตุก็เกิดขึ้นได้ตลอด ตอนแต่งงานสมัยอายุ 26 ก็ท้องโดยไม่ตั้งใจ
เหมือนตอนพ่อแม่เธอท้องเธอเปี๊ยบ
ในเมื่อท้องแล้วจะทำอะไรได้ ได้แต่รอคลอด และได้ลูกชายด้วย ถือว่าเป็นเด็กคนแรกของรุ่นต่อไปในฝั่งบ้านโจว
เจ้าม้าพยศโจวจวียังไม่ไวเท่าเธอเลย กว่าเขาจะแต่งงานมีลูกก็ปาเข้าไปอายุ 30 กว่าแล้ว
หลังจากเจ้ารองโจวเฉวี่ยนเข้าสู่เส้นทางการเมืองแล้วก็มีชีวิตราบรื่นมาก เนื่องจากผลงานไม่เลว สมัยปี 2007 จึงมีคำสั่งย้ายเขากลับปักกิ่ง และรับตำแหน่งต่อจากพ่อตาของเขา
ในเมื่อมีเส้นสายที่พ่อตาเขาบริหารไว้ทั้งชีวิต อีกหน่อยขอแค่ตัวเองรู้ตัวว่าควรทำอะไร ก็ไม่มีอะไรต้องกังวล อนาคตสว่างไสวแน่นอน
หลังจากย้ายกลับมาที่ปักกิ่งแล้ว โจวเฉวี่ยนมีโอกาสอยู่กับพ่อแม่มากขึ้น ไม่เหมือนสมัยอยู่ข้างนอกที่ปีทั้งปียังแทบหาเวลากลับบ้านไม่ได้เลย
และเขาเองก็นับถือพ่อแม่เขามาก นี่เพิ่งจะกี่ปีเอง ที่บ้านก็ก้าวหน้ามาขนาดนี้แล้ว
ต่อให้เป็นเมืองใหญ่อย่างปักกิ่ง พวกเขาก็ถือเป็นชนชั้นสูงที่แท้จริง
……………………………………………
