ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี – บทที่ 970 ขวัญกล้าเทียมฟ้า

เยี่ยนจ้าวเกอมุ่งหน้าสู่ตะวันออก ขณะเดินทางแม้มีจอมยุทธ์ท้องถิ่นในเขตเพลิงทักษิณขวางทาง แต่ก็ขาดแคลนยอดฝีมือ

เขาถึงขั้นสงสัยว่าตนให้ความสำคัญกับตัวเองเกินไปหรือไม่

ความจริงแล้วในสายตาของจอมยุทธ์บนเขตเพลิงทักษิณและเนินต้นจักรพรรดิบนเขาลีลาหงส์ ตนไม่ได้สำคัญถึงเพียงนั้นหรือไร

หรือว่าไม่ได้สร้างความเคียดแค้นให้มากถึงเพียงนั้น

ดังนั้นแม้นว่าตนจะเดินวางท่าอยู่ในเขตเพลิงทักษิณ เพื่อกลับตะวันออกเฉียงใต้ อีกฝ่ายก็ขี้คร้านจะสนใจ

นี่ทำให้เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้อยู่ชั่วขณะ

และร่องรอยล่าสุดในการมุ่งหน้าสู่ตะวันออกของเขา ก็มีเหล่าจอมยุทธ์ทิศใต้แจ้งไปยังพวกเผิงเฮ่อ ‘ราชาอัคคี’ ที่ไล่ล่าขึ้นเหนือด้วยความเร็วสูงสุดปานลมกรด

พวกเผิงเฮ่อพอได้รับข่าว ต่างก็มองหน้ากันเอง และนิ่งอึ้งไปในที่สุด

พวกเขาคิดไม่ถึงเลย ว่าเยี่ยนจ้าวเกอจะไม่ได้ขึ้นเหนือมุ่งหน้าไปเขตมหานภากลาง ไม่ได้วางแผนติดต่อให้คนของยอดเขาอัศจรรย์มารับ

จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเทวะสำแดงคนหนึ่งมุ่งไปทางตะวันออก เดินทางสู่เขตตะวันอาคเนย์อย่างตรงไปตรงมาเช่นนี้

“ประเสริฐ! เยี่ยนจ้าวเกอผู้นี้ประเสริฐนัก!” เผิงเฮ่อหัวเราะด้วยความเดือดดาล “มีความกล้า แต่ก็โง่เขลายิ่ง!”

การมุ่งไปทางตะวันออกตรงๆ ย่อมเป็นเส้นทางที่ใช้กลับเขตตะวันอาคเนย์ได้เร็วที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย

แต่ว่าความเป็นไปได้นี้ พวกเผิงเฮ่อก็ปฏิเสธทิ้งแต่แรกแล้ว

เพราะเหตุใด?

เป็นเพราะว่าทางตะวันออกของเขตเพลิงทักษิณในตอนนี้ สืบเนื่องจากอยู่ติดกับเขตตะวันอาคเนย์ เพื่อป้องกันจอมยุทธ์ตะวันออกเฉียงใต้ เขตเพลิงทักษิณจึงมียอดฝีมือจำนวนมากเฝ้าอยู่

สองฝ่ายตอนนี้มีความสัมพันธ์เลวร้าย ประมุขทั้งสองเขตเองก็ไม่ได้อยู่ บริเวณพรมแดนจึงมักจะเกิดการกระทบกระทั่งกัน

ไม่ว่าจะเป็นทางตะวันตกของเขตตะวันอาคเนย์ หรือทางตะวันออกของเขตเพลิงทักษิณ ล้วนมียอดฝีมือจำนวนนับไม่ถ้วนคอยท่าอยู่

นอกจากยอดฝีมือในท้องถิ่นแล้ว เนินต้นจักรพรรดิบนเขาลีลาหงส์ยังมียอดฝีมือระดับสุดยอดเคลื่อนไหวอยู่ในบริเวณนั้น คอยป้องกันยอดฝีมือทางตะวันออกเฉียงใต้ตลอดเวลา

ที่นั่นไม่ได้เหมือนกับอาณาเขตทางเหนือของเขตเพลิงทักษิณที่อยู่ติดเขตมหานภากลาง สำหรับจอมยุทธ์ตะวันออกเฉียงใต้แล้ว ที่นั่นเต็มไปด้วยอันตราย

ดังนั้นในตอนแรก พวกเผิงเฮ่อจึงปฏิเสธความเป็นไปได้ที่เยี่ยนจ้าวเกอจะมุ่งไปทางตะวันออกโดยตรง

เพราะนั่นเท่ากับส่งตัวเองไปอยู่ในวงล้อมของมือดีจำนวนมาก

หากมุ่งขึ้นเหนือ เผิงเฮ่อจำเป็นต้องให้นักพรตเชียนหลานติดต่อกับยอดฝีมือซึ่งเป็นลูกศิษย์ของจักรพรรดิเอกภพเพื่อขัดขวาง

หากไปทางตะวันออก เผิงเฮ่อคิดว่าต่อให้พวกตนไม่ไล่ตาม เยี่ยนจ้าวเกอแม้นจะติดปีกก็ยากหลบหนี

“ก็ใช่ว่าไม่มีเหตุผล” นักพรตเชียนหลานยามนี้เอ่ยขึ้น “บางทีเขาอาจมีวิธีติดต่อให้คนจากเขาโถงทองในเขตตะวันอาคเนย์มารับก็ได้”

เผิงเฮ่อได้ยินดังนั้นก็รู้สึกเคร่งเครียด

มิพักเอ่ยถึงรากฐานของเยี่ยนจ้าวเกออยู่ที่ทะเลหวงเจีย ซึ่งอยู่ตรงขอบตะวันออกของเขตตะวันอาคเนย์ ชิดกับเขตเพลิงทักษิณพอดี

ที่พรมแดนทางตะวันออกเฉียงใต้ก็มียอดฝีมือจำนวนมากเฝ้าอยู่เช่นกัน

ถ้าหากว่าเยี่ยนจ้าวเกอได้รับความสำคัญจากเขาโถงทองมากจริงๆ ทั้งยังมีวิธีติดต่อกับกับพวกเขา เช่นนั้นจอมยุทธ์ตะวันออกเฉียงใต้แค่เริ่มโจมตี ก็สามารถร่วมกับเยี่ยนจ้าวเกอก่อเกิดเป็นสภาวะประสานในนอก ขนาบตีจอมยุทธ์ทิศใต้ที่พรมแดนได้แล้ว

เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็มีความเป็นไปได้ว่าเยี่ยนจ้าวเกอจะหนีกลับตะวันออกเฉียงใต้ได้ หรือแม่กระทั่งเล่นงานจอมยุทธ์ทิศใต้ที่ประจำอยู่ที่พรมแดนได้ด้วย

แม้จะรู้สึกว่าตัวเลือกของเยี่ยนจ้าวเกอโง่งมยิ่ง แต่เผิงเฮ่อในตอนนี้ไม่กล้าดูแคลนพลังของตัวเยี่ยนจ้าวเกอ

บางทีนี่อาจเป็นสาเหตุที่เยี่ยนจ้าวเกอไปทางตะวันออกก็เป็นได้

“นักพรตเชียนหลานกล่าวมีเหตุผล” เผิงเฮ่อพยักหน้าเอ่ย “พวกเรารีบติดตามไป ถ้าหากไล่ทัน แล้วจัดการเขาได้ย่อมประเสริฐสุด”

“เกิดต้องเปิดสงครามบริเวณพรมแดนจริงๆ พวกเราจะได้เข้าไปเสริม โต้กลับคนในเขาโถงทองที่อยู่ที่นั่นได้”

ทันใดนั้นนักพรตที่สวมสีเสื้อเขียวบนเรือนภาร่อนวายุ ซึ่งก่อนหน้าเงียบมาโดยตลอดคนหนึ่งเอ่ยขึ้นว่า “จำเป็นต้องป้องกันไม่ให้เด็กน้อยผู้นั้นส่งเสียงบูรพาตีประจิม ล่อเสือออกจากถ้ำด้วย”

เขากลับกังวลว่า เยี่ยนจ้าวเกอจะเดาออกว่าการเดินขึ้นเหนือจะต้องถูกขัดขวาง ดังนั้นก็เลยใช้วิธีควงหอกหลอก

รอพวกตนเปลี่ยนเส้นทางไล่ตามไปทางตะวันออก เยี่ยนจ้าวเกอก็บ่ายหน้ากลับมา ขึ้นเหนือหนีเข้าไปในเขตมหานภากลาง

ถึงอย่างไรหลังจากมุ่งหน้าไปตะวันออกแล้ว จะมียอดฝีมือจากตะวันออกเฉียงใต้มารับหรือไม่ก็ยังไม่มีใครทราบ

แม้ว่าจะมียอดฝีมือจากตะวันออกเฉียงใต้มารับ ก็ต้องเกิดสงครามใหญ่ แพ้ชนะมิอาดคาดเดา

สงครามนั้นโหดเหี้ยมน่ากลัว มาตรว่าฝ่ายตะวันออกเฉียงใต้จะเอาชนะได้ เยี่ยนจ้าวเกอที่โดดเดี่ยวอยู่ในเขตเพลิงทักษิณ จะเอาชีวิตรอดเข่นฆ่ากลับเขตตะวันอาคเนย์ได้หรือไม่ก็ยังไม่มีใครทราบเช่นกัน

สถานการณ์ที่ตะวันออกเฉียงใต้สู้ชนะ ส่วนเยี่ยนจ้าวเกอตายตก ก็ไม่ใช่เรื่องที่ไม่อาจเกิดขึ้นได้

การขึ้นเหนือเดินทางสู่เขตมหานภากลาง จากนั้นก็ใช้เส้นทางอื่นกลับตะวันออกเฉียงใต้ สุดท้ายแล้วก็เป็นทางเลือกที่ปลอดภัยที่สุดอยู่ดี

เผิงเฮ่อว่า “นักพรตชิงซู่กล่าวไม่ผิด แต่ว่าสำนักเรามีสหายในสำนักคนอื่นขึ้นเหนือตามหลังเรา เยี่ยนจ้าวเกอนั้นถ้าหากหมายจะล่อเสือออกจากถ้ำจริงๆ ยังคงขัดขวางไว้ได้”

นักพรตในอาภรณ์สีเขียวได้ยินดังนั้นก็พยักหน้าทันที ไม่กล่าวมากความ คืนสู่ความเงียบดุจเดิม

เขาแม้ว่าจะทำตัวเงียบสงวนวาจา แต่ก็ไม่ใช่แค่นักพรตเชียนหลานที่ให้ความเคารพต่อคนผู้นี้เท่านั้น เพราะแม้จะเป็นพวกเผิงเฮ่อก็ไม่กล้าเพิกเฉย

รูปร่างหน้าตาของคนผู้นี้ค่อนข้างอ่อนเยาว์ เหมือนมีอายุราวๆ ยี่สิบกว่าปี

แต่ว่าพลังฝึกปรือของนักพรตผู้นี้กลับอยู่ในระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเก้า ขั้นสะพานเซียนระยะท้ายเหมือนกับเผิงเฮ่อ

อายุจริงของเขาย่อมมากกว่าอายุหน้าตา แต่ก็น้อยกว่าเผิงเฮ่อทีเดียว

คนผู้นี้มีฉายาเต๋าว่าเมล็ดชิงซู่จื่อ เป็นศิษย์เอกของจักรพรรดิเอกภพกำเนิด มีความน่าเกรงขามและมีพลังในโลกซ้อนโลกมากกว่าเผิงเฮ่อเสียอีก

ปัจจุบันในหมู่ยอดฝีมือระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเก้าบนโลกซ้อนโลก เขาเป็นหนึ่งในคนที่ผู้คนเห็นตรงกันว่ากำลังจะเลื่อนเป็นระดับประมุขในอีกไม่นาน

“ครั้งนี้จะต้องจัดการโจรน้อยเยี่ยนจ้าวเกอนั่นให้ได้” เผิงเฮ่อควบคุมเรือนภาร่อนวายุให้เปลี่ยนทิศทาง บัดนี้มุ่งหน้าไปยังตะวันออก ไล่ตามเยี่ยนจ้าวเกอ

พวกจวงเจาฮุยสุดท้ายก็ไร้ข่าวคราว ทำให้พวกเผิงเฮ่อที่เป็นจอมยุทธ์เนินต้นจักรพรรดิ รู้สึกกดดันกว่าเดิม หวังว่าจะจับเยี่ยนจ้าวเกอมาเค้นเอาความได้

และในตอนนี้จอมยุทธ์ทิศใต้ที่เคลื่อนไหวอยู่ทางตะวันออกของเขตเพลิงทักษิณ ต่างได้รับข่าวว่าเยี่ยนจ้าวเกอมาทางตะวันออก หมายจะกลับเขตตะวันอาคเนย์โดยตรง

ทุกคนต่างตกตะลึงในความขวัญกล้าเทียมฟ้าของเยี่ยนจ้าวเกอ พาให้เกิดโทสะมากขึ้นยิ่งกว่าเดิม

“โจรน้อยจากตะวันออกเฉียงใต้ยังไม่งอมือให้จับ…”

บนที่ราบกว่างเย่ว์ทางตะวันออกของเขตเพลิงทักษิณในตอนนี้ มีเสียงตวาดดังสะท้อนไปมาระหว่างฟ้าดิน

ลำแสงหลายสายพุ่งใส่สัตว์ยักษ์ขนสีขาวดำที่อยู่กลางท้องฟ้า เป้าหมายคือชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนมัน

แต่ว่ายังไม่ทันขาดคำ เสียงพลันชะงักหาย

เงาคนที่อยู่ในลำแสงเหล่านั้น เหมือนกับชนใส่กำแพง

บนหลังสัตว์ยักษ์ คนหนุ่มสวมอาภรณ์สีขาว คลุมทับด้วยเสื้อสีน้ำเงินผลักฝ่ามือข้างหนึ่งออกไปด้านหน้า ฝ่ามือของเขาดุจกำแพง ทำให้คนที่ชนใส่หัวร้างข้างแตก

จากนั้นฝ่ามือนั้นก็พลิกลงล่าง ครอบใส่พื้นดิน

คนที่โจมตีถูกฟาดตายบนพื้นที่ของที่ราบสูงกว่างเย่ว์

“คุณชาย ตามคำสารภาพของจอมยุทธ์ทิศใต้ เนินต้นจักรพรรดิบนเขาลีลาหงส์มียอดฝีมือระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นเก้าเฝ้าอยู่ทางตะวันออก” อาหู่ที่อยู่ด้านข้างคนหนุ่มเกาศีรษะกล่าว ด้วยท่าทางเหมือนเห็นสิ่งแปลกประหลาดจนชิน “นอกจากนั้นแล้ว ที่นี่ยังมียอดฝีมือเขตเพลิงทักษิณคนอื่นอยู่อีก”

ถ้าหากดูจากความหนาแน่นของยอดฝีมือระดับสุดยอด ทางตะวันออกของเขตเพลิงทักษิณในตอนนี้ เกือบจะเท่ากับเขาลีลาหงส์แล้ว

อาหู่กล่าวว่า “อีกฝ่ายไม่มีความคิดมาหาพวกเราใช่หรือไม่”

………………..