เมื่อเห็นชิ้นส่วนดวงตาราชันสายฟ้าที่ลอยออกมาจากดวงตาของเยี่ยนจ้าวเกอมีขนาดใหญ่กว่าของตน หัวใจของเกิ่งฮุยพลันรู้สึกหนักอึ้ง
พลังงานที่มาจากแหล่งเดียวกัน ฝ่ายที่แข็งแกร่งย่อมกลืนกินฝ่ายที่อ่อนแอได้อย่างง่ายดาย
จากนั้นเขาก็เห็นเศษอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของตัวเองเข้าไปอยู่ในอ้อมอกของศัตรู เหมือนกับบุตรสาวกลับสู่บิดามารดาก็ไม่ปาน ส่วนการเชื่อมต่อระหว่างตนกับเศษอาวุธศักดิ์สิทธิ์พลันถูกตัดในชั่วพริบตา
เกิ่งฮุยรู้สึกปวดใจเหลือประมาณ
หลังจากได้ยินเรื่องการต่อสู้ระหว่างเยี่ยนจ้าวเกอกับฟางข่าน เขาก็สงสัยว่าเยี่ยนจ้าวเกอมีชิ้นส่วนดวงตาราชันสายฟ้าอยู่กับตัวเช่นกัน ดังนั้นจึงหมายตาไว้
ชายหนุ่มมีชิ้นส่วนนั้นอยู่จริงๆ และสุดท้ายเป็นตนที่ถวายพานชิ้นส่วนให้กับอีกฝ่าย
เกิ่งฮุยทั้งคับข้องทั้งเคียดแค้น
ไม่มีทางหนี ก็มีแต่ต้องสู้ตาย!
ชิ้นส่วนดวงตาราชันสายฟ้าถูกเก็บ เกิ่งฮุยคับข้องขีดสุด ทว่าก็ได้แต่ยอมปล่อยไป ก่อนจะลงมือสุดกำลัง สองหมัดต่อยใส่ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกของเยี่ยนจ้าวเกอ
เขาไม่เพียงแต่ไม่มีพลังพอจะแบ่งความสนใจ บัดนี้ทุกสิ่งทุกอย่างของรุนแรงขึ้นหลายส่วน สายฟ้าสีชาดอันบ้าคลั่งส่องสว่างราวกับเพลิงลุกไหม้!
เยี่ยนจ้าวเกอเห็นดังนั้นก็แค่นหัวเราะเสียงเบา
ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกพลันถูกครอบคลุมอยู่ในม่านสีดำชั้นหนึ่ง กลืนกินสายฟ้าสีแดงที่เกิดจากสองหมัดของเกิ่งฮุย ทำให้แสงสีแดงเริ่มสลัวลง เหมือนกับสลายไปในความมืดอนธการ
ในวินาทีถัดมา แสงสายฟ้าสีขาวก็สว่างขึ้น แหวกผ่านราตรีสีดำ ขณะเดียวกันก็บดขยี้สายฟ้าสีแดงของเกิ่งฮุยไปพร้อมกัน!
ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกไม่ได้รับผลกระทบใดๆ ทั้งสิ้น มันต่อยหมัดใส่จุดอ่อนตรงทรวงอกของเกิ่งฮุยอีกหมัดอย่างดุดัน!
เกิ่งฮุยได้รับบาดเจ็บอยู่แล้ว ร่างกายของเขาจึงถูกพลังอันแข็งแกร่งนั้นเจาะทะลุ!
ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกโต้กลับด้วยหนึ่งหมัด ทำลายร่างอัสนีเพลิงสวรรค์ของเกิ่งฮุย จากนั้นก็ต่อยอีกหมัด ทำลายกะโหลกของเขา!
ละอองเลือดมากมายสาดกระจาย ยอดฝีมือมหาปรมาจารย์ที่แข็งแกร่งที่สุดบนโลกผืนสมุทรตายในสุสานมังกร เป็นสถานที่เดียวกับแดนมังกรฝังกระดูก
เยี่ยนจ้าวเกอมองเหตุการณ์นี้อย่างสงบนิ่ง ชิ้นส่วนดวงตาราชันสายฟ้ากลายเป็นไข่มุกสีม่วง กลับเข้าไปในดวงตาของเขาอีกครั้ง
พวกหลิวซั่วกับเกาเทียนจิตใจซับซ้อนสุดขีด
การต่อสู้ของทั้งสองทำให้เส้นสายของปราณวิญญาณและปราณความตายที่ผสมผสานกันในสุสานสูญเสียสมดุล บัดนี้มิติเวลาปั่นป่วนกว่าเดิม
แผ่นดินด้านใต้ทุกคนพังทลายอย่างต่อเนื่อง เกิดเป็นหลุมลึกขนาดยักษ์หลุมหนึ่ง
มีแรงดึงดูดส่งมาจากด้านในหลุม ต้องการลากให้ทุกคนตกลงไปด้านล่างพร้อมกัน
เยี่ยนจ้าวเกอสีหน้าไม่แปรเปลี่ยน มองหลิวซั่วแห่งเกาะวิญญาณหลอน ยามนี้อีกฝ่ายกลับไม่มีความคิดพูดคุยกับชายหนุ่มเลย
เขาประสานมือคำนับเยี่ยนจ้าวเกอ ไม่ได้ต้านทานแรงดึงดูดในเหวลึกด้านล่าง ปกป้องลูกศิษย์ในสำนัก ก่อนจะร่วงลงไปด้านล่างอย่างรวดเร็ว หายไปในเหวลึก
มีผู้อาวุโสในสำนักอัสนีเรืองรองที่เข้ามาในประตูมังกรพร้อมกับเกิ่งฮุยหมุนตัวคิดหนีด้วยความตกใจ
ทว่าร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกของเยี่ยนจ้าวเกอกลับไม่ปล่อยพวกเขา ไล่ตามต่อทันที ก่อนจะจับมหาปรมาจารย์ขั้นรูปญาณคนหนึ่งไว้ได้
คนถูกพามาด้านข้างเยี่ยนจ้าวเกอ ชายหนุ่มมองเขาอยู่ครู่หนึ่งค่อยถามว่า “วรยุทธ์ที่กระตุ้นแสงสายฟ้าสีแดงนั้น ก็คือหมัดแสงอัสนีเพลิงสีชาดซึ่งเป็นกระบวนท่าที่โด่งดังของสำนักอัสนีเรืองรองหรือ?”
อีกฝ่ายปิดตาไม่พูด เยี่ยนจ้าวเกอไม่ถือสา เขาพลันโบกมือ กลางฝ่ามือของร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกเหมือนกับร่องสมุทรไร้สิ้นสุด จับคนผู้นั้นไว้
‘หมัดแสงอัสนีเพลิงสีชาด…’ เยี่ยนจ้าวเกอลูบคางของตัวเอง ‘เป็นของที่ได้มาเหนือความคาดหมาย กะไว้แล้ว ครั้งก่อนที่ประมือกับคนผู้นี้ที่นอกทะเลตาข่าวดาว รู้สึกสนใจแสงสายฟ้าสีแดงของเขา กลับคิดไม่ถึงว่าจะเกี่ยวข้องกับสายฟ้าห้าธาตุ’
สายฟ้าห้าธาตุถูกจัดอยู่ในสายฟ้าเซียนทั้งเก้า ร่วมกับสายฟ้าชั่วพริบตาและสายฟ้าอนธการ ถือเป็นลำดับสามในเก้าเซียนสายฟ้าสวรรค์ เหนือกว่าสายฟ้าชั่วพริบตาและสายฟ้าอนธการ
สายฟ้านี้เกิดจากการใช้หลักธาตุทั้งห้าก่อกำเนิดกันและกัน เกิดเป็นจิตที่เกิดขึ้นไม่หยุดนิ่ง แสงสายฟ้ากลายเป็นสรรพสิ่งในโลก อานุภาพที่เหมือนกับผู้สร้างเกิดขึ้นพร้อมกับการเบิกฟ้าผ่าแผ่นดิน แฝงด้วยความลี้ลับไร้สิ้นสุด
เยี่ยนจ้าวเกอทำความเข้าใจแสงสายฟ้าสีแดงอย่างละเอียด พบว่าหลังจากสายฟ้าห้าธาตุแบ่งหนึ่งกลายเป็นห้า จึงได้สายฟ้าอันน่าอัศจรรย์ที่มีแก่นแท้แห่ง ‘ไฟ’ อยู่ด้วย
‘มหาภัยพิบัติทำให้สายฟ้าห้าธาตุแบ่งหนึ่งกลายเป็นห้าหรือ?’ เยี่ยนจ้าวเกอครุ่นคิดในใจ
สายฟ้าเปลวเพลิงเผาไหม้ที่ดูเหมือนจะรุนแรงยิ่งกว่าสายฟ้าทั่วไปและเหมือนกับเพลิงผลาญในตอนนี้ ไม่เพียงแต่มีพลังทำลายล้างน่ากลัวเท่านั้น กลับยังมีความอบอุ่นและความร้อนแรงที่เปลวไฟมอบให้กับสรรพสิ่ง และจิตพลังที่ช่วยให้สรรพสิ่งเติบโตอยู่ด้วย
‘อืม ซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง การค้าขายเช่นนี้ข้าชื่นชอบนัก’ เยี่ยนจ้าวเกออารมณ์ดียิ่ง
ไม่เพียงแต่ได้รับชิ้นส่วนอีกชิ้นที่ทำให้ดวงตาราชันสายฟ้าของตัวเองแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น ยังได้รับสายฟ้าเปลวเพลิงเผาไม้ที่เกิดจากสายฟ้าห้าธาตุ
ถ้าหากรวมสายฟ้าห้าธาตุได้ใหม่ นั่นคงจะเป็นภาพที่งดงามเป็นพิเศษ
เยี่ยนจ้าวเกอหันไปมองพวกเกาเทียนจง จากนั้นก็ชี้ไปที่เหวลึกเบื้องล่าง “พวกเราลงไปกันเถอะ ดูทิศทางของปราณวิญญาณแล้ว มีสภาวะของหัวมังกรอยู่เลือนราง”
เกาเทียนจงได้สติ พยักหน้า จอมยุทธ์เขาหงส์วิเศษพากันตามไป
คิดถึงตอนแรก ยังกังวลว่าพวกเยี่ยนจ้าวเกอกับสวีเฟยจะเป็นปัญหาหรือไม่ แต่ตอนนี้ทุกคนรู้สึกโชคดีเหลือประมาณที่ได้คบหากับสวีเฟยและสือจวินสองศิษย์อาจารย์ในหลายปีมานี้
ในตอนที่สือจวินมีปัญหากับสำนักมังกรโลหิตที่ทะเลตาข่ายดาว เขาหงส์วิเศษก็เลือกสนับสนุนทันที
ถ้าหากว่าใจแคบ เกรงว่าตอนนี้จะมีสภาพการณ์อีกรูปแบบโดยสิ้นเชิง
ขณะที่จินตนาการไปต่างๆ นาๆ ทุกคนก็กระโดดตามเยี่ยนจ้าวเกอลงไปในเหวลึก
เยี่ยนจ้าวเกอนั่งบนหลังมังกรเหลือง รู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของมิติเวลาในเหวลึกเงียบๆ
การไหลของเวลาที่อยู่ตรงนี้เดี๋ยวเร็วเดี๋ยวช้า ในตอนที่ช้าที่นี่ผ่านไปครึ่งวัน ด้านนอกอาจจะผ่านไปแล้วหลายเดือน ตอนที่เร็ว ที่นี่ผ่านไปหลายวันด้านนอกอาจจะยังไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงด้วยซ้ำ
ความสับสนของมิติเวลาที่ชัดเจนเช่นนี้และการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงเช่นนี้ ทำให้คนที่อยู่ด้านในเกิดความรู้สึกหลอน ราวกับว่าร่างกายกับจิตใจถูกฉีกกระชาก
คนที่มีพลังฝึกปรือต่ำกลับสัมผัสการเปลี่ยนแปลงด้านในไม่ได้ พลังฝึกปรือยิ่งสูงเท่าไร ก็ยิ่งสัมผัสเวลาและมิติได้ดีเท่านั้น ความรู้สึกเองก็ชัดเจนยิ่งขึ้นด้วย
เยี่ยนจ้าวเกอศึกษากระจกยังสูงส่ง ‘ประตูทางเชื่อมเขตแดนเปิดส่วนลึกของสุสานมังกร แต่ว่ายิ่งเดินไปลึกเท่าไร การไหลของเวลายิ่งช้าลง’
‘ยิ่งเดินทางเข้าไปลึกเท่าไร ความรู้สึกก็เย็นเยียบขึ้นเท่านั้น’
ชายหนุ่มคิดถึงข้อมูลที่ได้มาจากจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์มังกรน้ำแข็งในแปดพิภพ
ฝูงมังกรลอดวารี หุบเหวเหมันต์บรรพกาล เกล็ดย้อนตะลึงจันทร์
‘หุบเหวเหมันต์บรรพกาล…’ เยี่ยนจ้าวเกอครุ่นคิดในใจ ‘นี่เป็นลักษณะในตอนแรกของสุสานมังกรกระมัง? เหตุใดฝูงมังกรต้องรวมตัวกันที่นี่ และสุดท้ายต้องตายลงที่นี่ด้วย? เหมือนกับมาหาความตายด้วยตัวเอง’
เขาที่กุมความลับมากกว่า ในใจไม่กล้าประมาท ขณะที่สัมผัสได้ว่าอุณหภูมิรอบๆ ยิ่งมายิ่งหนาวเย็น เขาก็ทราบว่าพวกตนใกล้ใจกลางสุสานมังกรมากขึ้นทุกทีแล้ว
ทันใดนั้น ดวงตาของเยี่ยนจ้าวเกอก็เป็นประกาย หยุดพุ่งลงไปยังเหวลึกเบื้องล่าง
เมื่อเพ่งตามองไป เขาพบว่าในเหวลึกมืดมิดมีแสงสีเข้มกำลังกะพริบ
ในประกายแสงคล้ายกับมีข่ายอาคมชั้นหนึ่ง ด้านในข่ายอาคมมีคนผู้หนึ่งนั่งอยู่
คนผู้นั้นสวมเสื้อคลุมสีดำ แต่กลับเป็นโครงกระดูกสีขาว ไม่ทราบว่าอยู่ที่นี่มานานเท่าไรแล้ว
