ตอนที่ 26 เจอแล้ว
เมื่อเธอนึกถึงภาพตัวเองที่ปลอมตัว เวินลั่วฉิงก็ถอนหายใจเบาๆ ยังโชคดีที่วันนั้นเธอได้ปลอมตัวเอาไว้ เขาถึงไม่เคยเห็นตัวตนที่แท้จริงของเธอ
ย้อนไปสมัยเด็ก แม่ของเธอก็จับเธอแต่งตัวให้ดูขี้เหร่ เพราะเธอหน้าตางดงามตั้งแต่เด็ก แม่ของเธอเคยบอกว่า เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง หากว่าสวยเด่นเกินไป จะทำให้โดนทำร้ายอย่างไม่ทันตั้งตัวได้
ในอดีต แม่ของเธอเคยโดนทำร้าย เรื่องราวในตอนนั้นทำให้แม่ของเธอจำฝังใจ แม่ไม่อยากให้โศกนาฏกรรมของตนในวันนั้น เกิดขึ้นซ้ำกับลูกสาวของเธอ
ตั้งแต่เล็กจนโต เวินลั่วฉิงก็เลยแต่งตัวอำพรางตัวตนที่แท้จริงของเธอมาตลอด เมื่อกลับเข้ามาในตระกูลเวิน เธอก็ยังคงทำเช่นนั้น ดังนั้น แม้กระทั่งคนในตระกูลเวินก็ยังไม่มีใครเคยเห็นตัวตนที่แท้จริงของเธอ
ยิ่งเป็นคนนอก ก็ยิ่งไม่มีใครรู้ตัวตนที่แท้จริงของเธอแน่นอน
“คุณดูแน่ชัดแล้วใช่มั้ย ว่าไม่ใช่เธอคนนั้นจริงๆ?” เมื่อเห็นหัวหน้าของเขามาถึง เลขาอู๋ก็เอารูปถ่ายของเวินลั่วฉิงทีละรูปวางไว้ต่อหน้าคนขับแท็กซี่ แล้วถามเขาอีกครั้ง
“ไม่ใช่” คนขับส่ายหัวยืนยัน “ในตอนนั้นผู้หญิงคนนั้นไม่มีเงินจ่ายค่าแท็กซี่ หลังจากลงรถ เธอก็เดินมาปรึกษากับผม ตอนนั้นเธอยืนอยู่ใกล้ผมมาก ผมเห็นหน้าเธอชัดเจน ไม่มีทางผิดแน่นอน”
“ผู้หญิงคนนั้นสวยมากๆ สวยชนิดที่ว่า ผมไม่เคยเห็นใครสวยเท่านี้มาก่อน สวยราวกับนางฟ้า ผิวของเธอนั้นดีมากๆ ทั้งขาวทั้งใส ผิวหน้าของเธอนั้นสว่างไสว ไม่เห็นแม้กระทั่งรอยจุดด่างพร้อยใดใด เทียบกับคนในรูปนี้แล้ว ไม่มีตรงไหนที่เหมือนเลย คนในรูปขี้เหร่มากๆ ช่างต่างกันราวฟ้ากับเหว….”
คำพูดของคนขับนั้นยืนยันอย่างหนักแน่น ยิ่งพอได้อธิบายถึงความแตกต่างของหญิงสาวคนนั้นกับเวินลั่วฉิงแล้ว มันช่างไม่เหมือนกันแม้แต่เสี้ยวเดียว
“เธอได้พูดอะไรบ้าง?” เลขาอู๋พูดแทรกตัดบทพรรณนาของคนขับที่เหมือนกำลังลุ่มหลงจินตนาการถึงหญิงสาวคนนั้นอย่างถอนตัวไม่ออก สีหน้าของเลขาอู๋นั้นมืดมน
“ไม่ได้พูดอะไรนะ เพียงแต่ว่า ตอนที่เธอนั่งอยู่บนรถ เธอได้ยืมมือถือของผมโทรออกสายหนึ่ง โทรให้เพื่อนของเธอช่วยเหลือ เหมือนได้ยินเกี่ยวกับกล้องวงจรปิดอะไรทำนองนั้น เสียงของเธอเบา ผมได้ยินไม่ค่อยถนัด”
“เกี่ยวกับกล้องวงจรปิดงั้นหรอ?” เลขาอู๋ตกใจ “คุณชายเย่ น่าจะเป็นกล้องวงจรปิดของโรงแรมแน่เลย เธอน่าจะขอให้คนช่วยลบวิดีโอที่บันทึกในกล้องออก”
“ผู้หญิงคนนั้นช่างเป็นคนวางแผนรอบคอบจริงๆ คิดวางแผนทุกขั้นตอนอย่างแน่บเนียน ”
“ขอเช็กประวัติการโทรออกของเขา เพื่อตามหาคนคนนั้น” แววตาที่แสนเยือกเย็นของเย่ซือเฉินนั้นเต็มไปด้วยไฟที่ลุกโชน ตามหาคนที่ลบวิดีโอคนนั้นให้ได้ เขาไม่เชื่อว่า ตัวเขานั้นจะตามตัวผู้หญิงเมื่อคืนไม่เจอ
“จริงด้วย….” เลขาอู๋ขานรับอย่างรวดเร็ว เขาเข้าใจความหมายของหัวหน้าในทันที
เพียงได้พบเจอเบาะแสบางอย่าง การจะค้นหาตัวผู้หญิงคนนั้นให้เจอด้วยกำลังของหัวหน้า มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายขนาดนั้น
เมื่อเลขาอู๋มองเห็นสายตาของหัวหน้าตัวเองแล้ว ก็อดเป็นห่วงหญิงสาวคนนั้นไม่ได้ ถ้าหัวหน้าหาตัวเธอเจอขึ้นมาจริงๆ ไม่รู้ว่าเธอจะลงเอยยังไง?
ทันใดนั้นเอง โทรศัพท์มือถือของคุณชายสามเย่ก็ดังขึ้น
“พี่สาม ฉันได้เช็กเอกสารต่างๆที่เกี่ยวกับเวินลั่วฉิงแล้ว มันมีบางอย่างที่น่าสนใจอยู่ พี่สามอยากลองฟังมั้ย?” เสียงของคุณชายห้าฉิงนั้นแฝงไปด้วยรอยยิ้ม เขาตั้งใจจะมาขายความลับให้
ฟังจากน้ำเสียงนี้ ความหมายแบบนี้ แสดงว่า ต้องพบเจออะไรแน่นอน
“พูดมา” คุณชายสามเย่ยักคิ้วขึ้นเล็กน้อย ริมฝีปากอันเรียวบางค่อยๆเปิด เขากล่าวคำสั้นๆออกมา
