ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน – ตอนที่ 347 คุณชายสามเย่จับคนร้ายในที่เกิดเหตุ (7)

บทที่347 คุณชายสามเย่จับคนร้ายในที่เกิดเหตุ (7)

“ช่วยฉันเรื่องหนึ่ง” เย่ซือเฉินรู้เรื่องที่จี้หซีกำลังซื้อบริษัทตระกูลหยาง ดังนั้นเขารู้ว่าจีหซีในตอนนี้ยุ่งมาก แต่ว่า เรื่องนี้มีเพียงแต่จี้หซีที่สามารถทำได้

“พี่สามพี่พูด” จี้หซีนิ่งไป ดวงตามีประกายน้อยๆ เขารู้จักพี่สามมานานขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่พี่สามต้องการให้เขาช่วย

ได้ยินน้ำเสียงของพี่สามไม่ค่อยเหมือนกับเวลาปกติ ดังนั้น เรื่องจะต้องสำคัญมากแน่ๆ อย่างน้อยสำหรับพี่สามแล้วต้องสำคัญ

ดังนั้นในตอนนี้จีหซีถึงจะยุ่งมากจนไฟลุก แต่ก็ตัดสินใจจะจัดการเรื่องของพี่สามก่อน

“ฉันจะส่งข้อความไปให้นาย นายช่วยฉันตรวจสอบกล้องวงจรปิดหน่อย ลองดูว่าหารถคันนี้เจอไหม ออกไปจากห้างสรรพสินค้ากว่างยู่” ครั้งนี้ เย่ซือเฉินพูดอย่างละเอียด

“ครับ ผมเข้าใจแล้ว” ตอนแรกจี้หซีพี่สามยอมเอ่ยปากขอให้ช่วยจะต้องเป็นเรื่องที่ใหญ่มากแน่ๆ คิดไม่ถึงเลยว่าก็แค่ตรวจสอบกล้องวงจรปิด สำหรับเขาแล้วนี่มันง่ายมากๆ นี่เป็นถึงงานถนัดของเขาเลย “พี่สาม ผมจะไปตรวจสอบเดี๋ยวนี้ หลังจากที่หาเจอแล้วจะส่งข้อความกลับไปบอกพี่”

จี้หซีพูดจบก็วางสายทันที

ตอนที่จี้หซีวางสาย ก็ลุกขึ้นยืน เตรียมตัวจะออกไป

“ประธานจี้ นี่ยังจัดการไม่เสร็จเลยนะครับ……” เลขาเห็นว่าเขากำลังจะไป เลยนิ่งไป นี่ยุ่งจนจะตายอยู่แล้ว ในตอนนี้ประธานจี้ออกไปมันเหมาะสมหรือ?

“คุณจัดการไป ซื้อแค่บริษัทเล็กๆห่วยๆนี่ เสียเวลามากเกินไปแล้ว” จี้หซีไม่แม้แต่จะหันหน้ากลับมา แล้วก็ออกไปทันที

ริมฝีปากของเลขากระตุกอย่างรุนแรง บริษัทเล็กๆห่วยๆ? ที่จิงเฉิง บริษัทตระกูลหยางนั้นถูกจัดอยู่ในลำดับต้นๆ ไม่ใช่บริษัทเล็กๆทั่วไป ไม่อย่างนั้นคุณนายจี้ก็ไม่มีทางให้คุณจี้หซีแต่งงานกับหยางชิงชิง

แต่ว่าเจ้านายจะไป เขาเองก็ห้ามไว้ไม่ได้

กล้องวงจรปิดแบบมีสัญญาณอินเทอร์เน็ตถ้าเกิดว่าไม่ได้เชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตข้างนอกล่ะก็ ไม่มีทางที่จะเจาะจากระยะไกลได้ ความคิดแรกของจี้หซีคิดถึงฉิงถิง ฉิงถิงเป็นถึงผู้กอง……

เพียงแต่วินาทีถัดไป อยู่ๆฝีเท้าของจี้หซีก็หยุดลง ตรวจสอบเรื่องแบบนี้ฉิงถิงสะดวกที่สุด พี่สามทำไมไม่ถามฉิงถิง กลับมาถามเขา?

อยู่ๆฉิงถิงก็รู้สึกว่าเรื่องๆนี้มีเรื่องแปลกๆ

เมื่อตอนแรกเขาคิดจะสั่งให้ฉิงถิงช่วย เข้าไปในระบบอินเทอร์เน็ตง่าย แต่ว่าพี่สามไม่ได้ตามฉิงถิง กลับทิ้งคนใกล้มาหาคนไกลแบบเขา เรื่องนี้ก็มีอะไรแปลกๆ ไม่ แปลกมากๆ

จี้หซีกำลังคิดจะหยุดการโทรศัพท์ของเขา หลังจากนั้นก็หาเบอร์โทรศัพท์อีกเบอร์หนึ่ง โทรออกไป

ตอนแรกจี้หซีคิดว่าแค่หารถคันหนึ่งในกล้องวงจรปิดเป็นเรื่องที่ง่ายมากๆ เพราะว่าเมืองAถนนมากมายมีกล้องวงจรปิดติดอยู่ รถคันนั้นออกมาจากห้างสรรพสินค้ากว่างยู่ นั่นเป็นสถานที่ที่เจริญที่สุด กล้องวงจรปิดอยู่รวมกันเยอะที่สุด

แต่ว่า จี้หซีตรวจสอบถนนทุกเส้นในระยะรัศมีสิบกิโลเมตรจากห้างสรรพสินค้า กลับหารถคันนั้นไม่พบ

จี้หซีไม่มีทางสงสัยในคำพูดของเย่ซือเฉิน แต่ว่าเขานั้นหาไม่เจอจริงๆ

เขานั้นเห็นรถของฉิงถิงออกไปจากห้างสรรพสินค้า มุ่งไปทางด้านทิศตะวันออก วิ่งไปบนถนนเรื่อยๆอย่างไร้จุดมุ่งหมาย…….

จี้หซีไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น เพียงแต่ เขาคิดว่ารถของฉิงถิงปรากฏอยู่ที่นั่น ไม่มีทางที่จะเป็นเรื่องบังเอิญ

“พี่สาม หารถคันที่พี่ว่าไม่เจอ” จี้หซีรีบโทรศัพท์กลับไปหาเย่ซือเฉิน เพราะว่าเขารู้สึกว่านี่สำคัญกับพี่สามมาก ดังนั้นเขากลัวว่าจะเสียเวลาเรื่องของพี่สาม

“อือ เข้าใจแล้ว” เย่ซือเฉินเพียงแค่ตอบรับเสียงเบา กลับไม่ได้พูดอะไรมาก ถ้าเกิดว่าแม้แต่จี้หซีก็ตรวจสอบไม่เจอ อย่างนั้นคนอื่นๆก็ยิ่งหาไม่เจอไปกันใหญ่แล้ว

ที่จริง เขานั้นคิดถึงความเจ้าเล่ห์ของถังไป๋เชียนได้ตั้งนานแล้ว จะต้องคิดวิธีที่จะกลบร่องรอยทั้งหมด แต่ว่าเขาคิดไม่ถึงว่าแม้แต่จี้หซีก็ไม่สามารถที่จะตรวจพบอะไรเลย ทางด้านนี้จี้หซีนั้นเก่งมากๆ

“พี่สาม เกิดอะไรขึ้นเหรอ?” จี้หซีถามขึ้นหนึ่งประโยคด้วยเสียงเบาๆ จี้หซีแต่ไหนแต่ไรมาก็เป็นคนพูดมาก แต่ว่า ปกติแล้วเขานั้นรู้ขอบเขต เรื่องที่ไม่ควรจะถามก็จะไม่ถาม แต่ว่าตอนนี้เรื่องๆนี้เขารู้สึกว่ามันประหลาดเกินไปแล้ว

“เอาไว้ค่อยว่ากัน” ดวงตาของเย่ซือเฉินมองออกไปนอกหน้าต่าง ใบหน้าเหมือนกับเวลาปกติ นิ่งๆเย็นชา มองไม่ออกถึงความผิดปกติ แต่ว่าภายในน้ำเสียงนั้นมีการกดอารมณ์หงุดหงิดเอาไว้

“อืม” จี้หซีก็ไม่ได้ถามอะไรอีก

เย่ซือเฉินวางสายโทรศัพท์ หลังจากนั้นก็หลับตาลง พิงอยู่กับพนักของเบาะด้านหลังเบาๆ ด้านหน้าก็คือสี่แยก คนขับรถหันหน้ามา มองเขาอยู่แวบหนึ่ง อยากจะถามเขาว่าให้ไปยังไงต่อ

“เลี้ยวขวาต่อไป” เย่ซือเฉินยังคงหลับตาอยู่เหมือนเดิม เขากำลังใช้ความรู้สึกในการเดินทาง

เขาใช้เวลาทำความรู้จักกับเวินลั่วฉิงนับว่าไม่นาน แต่ว่าเขานั้นเข้าใจเธอ ตอนนี้เขากำลังใช้วิธีคิดของเวินลั่วฉิงมาวิเคราะห์

แน่นอนว่าเขารู้ ถังไป๋เชียนเป็นคนขับรถ เส้นทางเป็นถังไป๋เชียนเลือก จากนิสัยหยิ่งทะนงของถังไป๋เชียนเขาไม่มีทางถามเส้นทางเวินลั่วฉิง

แต่ว่าเขาคิดว่าถังไป๋เชียนเองก็รู้จักเวินลั่วฉิง ก็อาจจะใช้วิธีคิดของเวินลั่วฉิงไปพิจารณา

ยังไงเสียเวินลั่วฉิงก็เป็นนักจิตวิทยาโดยเฉพาะ ในทางด้านนี้ถังไป๋เชียนจะต้องเรียนรู้จักเวินลั่วฉิง หรือขนาดที่ว่าลอกเลียนแบบเวินลั่วฉิง

ผู้เชี่ยวชาญด้านอาชญาวิทยา กล่าวเอาไว้ว่าสามารถวิเคราะห์รูปลักษณ์ของฆาตกรจากสถานที่เกิดเหตุได้

เก่งมากก็สามารถที่จะวิเคราะห์ลักษณะนิสัย งานอดิเรกของฆาตกรได้

ส่วนผู้หญิงของเขาก็เป็นคนที่เก่งที่สุดคนนั้นพอดี ดังนั้น เย่ซือเฉินคิดว่าก่อนหน้านี้ถังไป๋เชียนเล่มเกมจิตวิทยากับเขาก็ล้วนเรียนรู้มาจากผู้หญิงของเขา

ดังนั้น เขาใช้วิธีคิดของผู้หญิงเขาของมาวิเคราะห์ยังไงก็ไม่มีทางผิด

ผู้หญิงของเขา ยังไงเขาก็ต้องรู้จักดีกว่าถังไป๋เชียน ดังนั้นครั้งนี้ เขาไม่มีทางแพ้ให้ถังไป๋เชียน

นี่อยู่ในเมือง รถขับด้วยความเร็วไม่มาก ทั้งทางที่รถแท็กซี่มา เป็นไฟเขียวทั้งหมด ไม่ได้เสียเวลาตรงไหนเลย ดังนั้น เขาคิดว่าสามารถที่จะตามถังไป๋เชียนได้ทัน

ว่าไปแล้ว ถังไป๋เชียนจะต้องไม่คิดแน่ๆว่าเขาจะตามมาแบบนี้

รถแท็กซี่เลี้ยวขวาแล้วเดินหน้าไปสักครู่หนึ่ง ตรงที่สี่แยกถัดไป เย่ซือเฉินก็มองเห็นรถคันข้างหน้า มุมปากค่อยๆยกขึ้น

รถที่เขาต้องการตามหานั้นอยู่ข้างหน้า กำลังรอไฟเขียวอยู่

และในเวลานี้พอดี ไฟเขียวสว่างขึ้น ถังไป๋เชียนขับรถไปแล้ว

“ขับตามรถคันข้างหน้านั่นไป” ดวงตาของเย่ซือเฉินหรี่ขึ้นโดยเร็ว ริมฝีปากมีรอยยิ้มเยือกเย็น ในเวลานี้ เขาอยากจะดูเหมือนกันถังไป๋เชียนจะหนีไปไหน

“ครับ” คนขับรถแท็กซี่ไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น ก็เหยียบคันเร่งตามไป

ลักษณะอาชีพของถังไป๋เชียนทำให้เขามีความตื่นตัวสูง ดังนั้น ออกตัวมาได้ไม่นาน เขาก็รู้สึกได้ถึงรถแท็กซี่ทางด้านหลัง

“รถข้างหลังนั่นกำลังตามเราอยู่หรือเปล่าคะ?” เวินลั่วฉิงเองก็สัมผัสได้ถึงความแปลก หันหลังกลับไปมองรถที่ตามหลังอยู่อย่างกระชั้นชิดครั้งหนึ่ง

เพราะว่าเป็นรถแท็กซี่ ดังนั้นการเก็บความลับของกระจกรถจึงไม่ดีพอ แถมในตอนนี้รถแท็กซี่ก็ห่างจากพวกเขาไม่มาก

ดังนั้น เวินลั่วฉิงแค่หันหน้ามาอย่างนี้ ก็สามารถมองเห็นเย่ซือเฉินที่กำลังนั่งอยู่บนรถแท็กซี่

ในวินาทีนั้น เวินลั่วฉิงตกใจจนนิ่งไป ความคิดแรกก็คือเย่ซือเฉินก็นั่งรถแท็กซี่เป็นด้วย? สถานะของเขานั่งรถแท็กซี่ ทำให้คนรู้สึกว่าแปลกเล็กน้อย

ไม่ ไม่ใช่ ตอนนี้นี่ไม่ใช่จุดสำคัญ จุดสำคัญนี้ก็คือ เย่ซือเฉินกำลังตามเธอเหรอ?

ทำไมเย่ซือเฉินถึงได้ตามมาได้อย่างแม่นยำไม่ผิดเพี้ยนล่ะ?