บทที่ 457 หลักฐานคืนห้าปีก่อน (1)
เลขาหลิวช่างน่าสงสารเหลือเกิน เพราะท่านประธานถามเขา เขาก็แค่ตอบไปตามความเป็นจริงเท่านั้น เขาผิดอะไรด้วย？
ตอนกลางคืนเย่ซือเฉินไปที่หมิงเจ๋ ซึ่งได้นัดเจอเพื่อนพ้องคนอื่นๆด้วย
“พี่สาม เกิดอะไรขึ้น？พี่สะใภ้สามกลับมาแล้วไม่ใช่เหรอ？พี่ไม่อยู่เป็นเพื่อนพี่สะใภ้สาม ยังมีเวลาออกมาดื่มกับพวกเราอีก？”จี้หซีรู้เรื่องของเขาและเวินลั่วฉิงเกือบทั้งหมด
ก่อนหน้านี้พี่สามตามหาพี่สะใภ้สามไปทั่วมุมโลก ตอนนี้พี่สะใภ้สามกลับมาที่เมือง Aแล้ว พี่สามน่าจะอยู่ตัวติดกันกับพี่สะใภ้สามทุกวัน？
ยังมีเวลามาดื่มเหล้าเป็นเพื่อนพวกเขาอีก？เรื่องนี้ไม่ชอบมาพากลแฮะ？
เย่ซือเฉินเหลือบตาขึ้นมามองเขาครู่หนึ่งด้วยแววตาที่เย็นเยียบเป็นพิเศษ
“พี่สาม？เกิดอะไรขึ้น？”จี้หซีเกือบทำเหล้าในมือหก แววตาเมื่อกี้ของพี่สามนั้นน่าหวาดกลัวเหลือเกิน
แวบเดียวก็ดูออกว่าไม่สมดั่งปรารถนา คงเป็นเพราะพี่สะใภ้ไม่ได้ทำให้พี่สามพึงพอใจเป็นแน่
“พี่สาม ไม่สมดั่งใจหมายเหรอ？”จี้หซีดื่มเหล้าอึกหนึ่ง เพื่อเสริมสร้างความกล้าหาญของตน จากนั้นก็เอ่ยปากพูดว่า “หรือพี่สะใภ้สามไม่ได้ทำให้พี่พอใจ？”
จี้หซีพูดแบบเกรงกลัวว่าจะไม่เกิดความวุ่นวายเสียอย่างนั้น
“จี้หซี นายหุบปากได้แล้ว”สีหน้าของเย่ซือเฉินในตอนนี้มืดครึ้มจนน่ากลัว น้ำเสียงก็เย็นจนหวาดผวาเป็นอย่างยิ่ง
ทำให้เขาพอใจ？ตอนนี้เขาไม่เห็นแม้เงาของเธอ จะทำให้เขาพอใจได้อย่างไรกัน？
“พี่สามกับพี่สะใภ้สามหย่ากันแล้วไม่ใช่เหรอ？ในเมื่อหย่ากันแล้ว พี่สะใภ้สามคงไม่นอนกับพี่สามด้วยกัน แล้วจะพอใจได้ยังไง？”เสี่ยวชีเป็นคนอายุน้อยที่สุดในกลุ่ม ดูแล้วไร้เดียงสาที่สุด แต่ทว่าอันที่จริง บางครั้งเสี่ยวชีก็ไม่ได้ไร้เดียงสาเลย
ต้องชื่นชมเสี่ยวชีที่พูดความจริงออกมา！！
“ฮาๆ”จี้หซีได้ยินคำพูดของเสี่ยวชีก็หัวเราะออกมาทันที“อืม เสี่ยวชีพูดมีเหตุผล หย่าแล้วคงไม่นอนด้วยกัน ฉะนั้นพี่สามต้องนอนเฝ้าอยู่ที่ห้องนอนอย่างอ้างว้างคนเดียว ฉะนั้นจึงผิดหวังมาชวนพวกเราดื่มเหล้า”
“ทำไมพี่สามกับพี่สะใภ้สามจึงหย่ากันกะทันหันเช่นนี้？”คุณชายห้าฉิงยังไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น เพราะเย่ซือเฉินไม่อนุญาตให้เปิดเผยข่าวเรื่องนี้สู่ภายนอก
ฉะนั้น นอกจากจี้หซีกับถังหลินแล้ว คนอื่นรู้เพียงแค่ว่าเย่ซือเฉินกับเวินลั่วฉิงหย่าร้างกันแล้ว แต่ยังคงไม่ทราบรายละเอียด
“เรื่องนี้พูดแล้วมันยาว แต่เอาตรงๆเลยก็คือพี่สามไม่ดูพี่สะใภ้สามดีๆนั่นแหละ”จี้หซีไม่ได้พูดละเอียด แต่เขารู้เรื่องดีที่สุด เขารู้สึกว่าที่พี่สะใภ้สามดำเนินการเรื่องหย่า เพราะพี่สามสร้างเงื่อนไขอย่างนั้นให้พี่สะใภ้เอง
ใครใช้ให้พี่สามไปตั้งสัญญาบ้าบออะไรนั่น ยังตั้งกฎว่าหากพี่สามไม่อยู่ที่เมือง Aก็สามารถใช้ให้เลขาหลิวดำเนินการแทนเรื่องหย่าได้ อันนี้ไม่ใช่เป็นการจงใจสร้างเงื่อนไขให้พี่สะใภ้หรอกเหรอ？
ตอนนี้จี้หซีเข้าใจแล้วว่ามันไม่ใช่เจตจำนงของพี่สาม แต่เป็นของพี่สะใภ้สาม แต่ถึงอย่างไรตอนนั้นพี่สามก็น่าจะขัดขวางเขียนสัญญาอย่างนั้น ยิ่งไม่ควรเซ็นชื่อด้วย
แน่นอน สิ่งที่จี้หซีไม่รู้ก็คือตัวหนังสือในสัญญาจะจางหายภายในหนึ่งเดือน ดังนั้นเย่ซือเฉินถึงอนุญาตให้เวินลั่วฉิงเขียนแบบนั้นได้
เพียงแต่คาดไม่ถึงว่าคนวางแผนไว้อย่างดีก็ไม่อาจสู้ลิขิตฟ้าได้ สุดท้ายเย่ซือเฉินก็ประมาณการผิดพลาดไป！
ยัดนี้เลขาหลิวยืนอยู่ด้านหลังของเย่ซือเฉินโดยไม่พูดไม่จา เขาหวังเพียงให้เรื่องนี้ผ่านพ้นไปเร็วๆเสียเถอะ หวังเพียงท่านประธานรีบลืมๆไปซะเถอะ
แต่ทว่าเลขาหลิวก็เข้าใจ หากคุณนายยังไม่กลับมา เรื่องนี้ก็จะผ่านไปไม่ได้ตลอดกาล
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่？ทำไมผมฟังดูแล้วซับซ้อนมากเลย？ได้ยินมาว่าพี่สะใภ้สามหนีออกจากประเทศ พี่สามใช้เวลาหนึ่งเดือนในการตามหา แต่ก็ไม่สามารถพาพี่สะใภ้สามกลับมาได้ สุดท้ายคุณปู่เวินป่วย พี่สะใภ้สามจึงกลับมาเอง？”ปกติคุณชายห้าฉิงก็เป็นคนช่างสงสัยอยู่แล้ว เวลานี้เขาถามจี้หซี แต่จี้หซีก็ไม่ตอบ ซึ่งเขาก็ไม่กล้าถามเย่ซือเฉินโดยตรงด้วย
ในเมื่อตอนนี้ได้เจอหน้ากัน คุณชายห้าฉิงรู้สึกว่าควรถือโอกาสซักถามให้กระจ่างเสียที
“ความสามารถของพี่สามน่าจะหาพี่สะใภ้สามกลับมาภายในหนึ่งเดือนได้นะ？พี่สะใภ้ไปหลบอยู่ไหน？ไปหลบอยู่ที่ดาวอังคารหรือเปล่า？”คุณชายห้าฉิงไม่เข้าใจจุดนี้เลย เพราะเขารู้ว่าสามารถของเย่ซือเฉินดี หากเย่ซือเฉินคิดจะหาก็เป็นไปไม่ได้ที่จะหาไม่เจอ
“ถึงพี่สะใภ้สามจะหลบอยู่ที่ดาวอังคาร พี่สามก็สามารถตามกลับมาได้”เสี่ยวชีพูดต่อหนึ่งประโยคอย่างรวดเร็ว เขาเชื่อมั่นในศักยภาพของพี่สามมาก
“แต่พี่สามไม่ได้พาพี่สะใภ้สามกลับมาสักหน่อย”คุณชายห้าฉิงมองเสี่ยวชีแวบหนึ่ง พร้อมกับยิ้มบางๆ
“ถ้างั้นก็มีเพียงคำอธิบายเดียวเท่านั้น”เสี่ยวชีจ้องมองหน้าเย่ซือเฉินแวบหนึ่ง จากนั้นก็ค่อยๆพูดอีกหนึ่งประโยคอย่างเชื่องช้า
“คำอธิบายอะไร？”คุณชายห้าฉิงเลิกคิ้ว เขาอยากจะลองฟังความคิดอันเลิศล้ำของเสี่ยวชี？
ใบหน้าของจี้หซีก็ปรากฏความอยากรู้อยากเห็นขึ้นมาหลายส่วน เขาก็อยากรู้คำอธิบายเดียวที่เสี่ยวชีพูดถึงนั้นคืออะไร แม้แต่เย่ซือเฉินก็เงยหน้าขึ้นมามองเสี่ยวชี ซึ่งขณะที่จ้องมองเสี่ยวชีอยู่นั้นไม่เหมือนกับจ้องมองจี้หซี เพราะแววตาของคุณชายสามเย่ไม่ได้เย็นอย่างนั้น
เด็กน้อยเสี่ยวชีนั่งตัวตรง กระแอมเสียงจากนั้นก็พูดทีละคำอย่างช้าๆและเป็นทางการ “ก็คือพี่สะใภ้สามไม่ยอมกลับมากับพี่สาม”
ไม่ชมไม่ได้แล้ว เสี่ยวชีพูดความจริงอีกครั้งแล้ว！！
จี้หซีตกตะลึง เด็กน้อยเสี่ยวชีคนนี้อันที่จริงเรื่องทุกอย่างเลย พูดได้ถูกต้องตรงเป๊ะ พี่สะใภ้สามไม่ยอมกลับมากับพี่สามนั่นเองแหละ？ถ้าเกิดพี่สะใภ้สามยอมกลับมากับพี่สามก็ไม่วุ่นวายขนาดนี้แล้ว
ดวงตาของเย่ซือเฉินตอนที่จ้องมองเสี่ยวชีได้หรี่ขึ้นมาเล็กน้อย ไอ้เด็กบ้าคนนี้ยิ่งนานวันยิ่งไม่น่าเอ็นดูเลย
มุมปากของเลขาหลิวกระตุกด้วยจิตใต้สำนึก เสี่ยวชีรู้ก็อีกเรื่องหนึ่ง แต่ทำไมต้องพูดออกมาด้วยเล่า
เป็นการรนหาที่ตายชัดๆ？
เสี่ยวชีดูสีหน้าไม่เป็นซะเลย พูดเช่นนี้ในบรรยากาศอย่างนี้ไม่ใช่เป็นการแดกดันท่านประธานหรอกเหรอ？ตอนนี้ท่านประธานต้านรับการแดกดันใดๆไม่ได้ทั้งนั้น！
“เฮ้ย ผมไม่เข้าใจจริง ทำไมพี่สะใภ้สามต้องหย่ากับพี่สามด้วย？ทำไมต้องหนีด้วย？ทำไมพี่สามไปหาพี่สะใภ้ถึงที่แล้ว พี่สะใภ้ยังไม่กลับกับพี่สามอีก？”บัดนี้ท้องของคุณชายห้าฉิงเต็มไปด้วยคำถามมากมาย
คุณชายห้าฉิงคิดเรื่องนี้ไม่ตกจริงๆ
ตั้งแต่ตอนที่เย่ซือเฉินแต่งงานกับเวินลั่วฉิง เขาก็รู้สึกว่าเวินลั่วฉิงไม่คู่ควรกับพี่สามของพวกเขาเลย
แต่ทว่าหลังจากเจอหน้าเวินลั่วฉิงที่หมิงเจ๋แล้ว เขาก็รู้สึกว่าเวินลั่วฉิงก็ไม่เลวเลย
แต่ทว่าในสายตาของเขา เวินลั่วฉิงก็แค่ไม่เลวเท่านั้นเอง ยังห่างชั้นกับพี่สามของเขามาก
ดังนั้นเขาไม่เข้าใจว่าทำไมเวินลั่วฉิงต้องหย่ากับพี่สามด้วย？ไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าทำไมเวินลั่วฉิงต้องหนีด้วย？
ยิ่งไม่เข้าใจว่าทำไมพี่สามไปหาเวินลั่วฉิงแล้ว แต่เวินลั่วฉิงกลับไม่ยอมกลับมากับพี่สาม？
เวินลั่วฉิงกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่？
หรือคิดจะเล่นตัวทำเป็นปล่อยพี่สามไปก่อน เพื่อจะเอาเขาให้อยู่หมัด？แต่หากเป็นแผนการก็เกินไปหน่อยแล้ว
จี้หซีได้ยินคำพูดของฉิงถิงก็มองไปที่เย่ซือเฉินโดยที่ไม่พูดอะไร
ในเมื่อพี่สามไม่พูดอะไร เขาก็ไม่พูดมากอยู่แล้ว
