ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ – ตอนที่ 1126 ท่านมังกรวารี

มู่เฉียนซีกับจิ่วเยี่ยยิ่งเดินเข้าไปก็ยิ่งได้ยินเสียงจ้อกแจ้กจอแจที่ด้านหน้าดังขึ้นเรื่อย ๆ

เสียงคำสาปแช่งจากด้านหน้าดังขึ้น “มังกรดำชั่วเช่นเจ้ามีสิทธิ์อันใดที่จะอยู่ในดินแดนนี้”

“หากไม่ใช่เพราะพวกเจ้ามังกรดำสร้างกรรมชั่ว เผ่ามังกรเทพอันยิ่งใหญ่ของพวกเราก็คงจะไม่เป็นเช่นนี้”

“ไปตายซะ! เจ้าสวะไร้ประโยชน์”

ปัง ปัง ปัง! เสียงเตะต่อยทุบตีด้านหน้านั้นรุนแรงมาก

เสียงของพวกเขานั้นดังชัดมาก มู่เฉียนซีได้ยินก็ตกใจผงะไปครู่หนึ่ง “มังกรดำ!”

ในตอนนั้น ผู้อาวุโสมังกรดำตนนั้น เพื่อไม่ให้คัมภีร์หมื่นคำสาปต้องตกไปอยู่ในกำมือของผู้ที่ทะเยอทะยานโฉดชั่วเหล่านั้น เพื่อไม่ให้เผ่ามังกรของพวกเขาผิดคำสัญญา เขาจึงปลอมตัวและได้ทรยศต่อเผ่ามังกร ขโมยกุญแจเทพของเผ่ามังกรไป ยอมสละทิ้งซึ่งทุกสิ่งทุกอย่าง แบกรับเอาไว้ด้วยความยากลำบาก รักษากุญแจเทพเผ่ามังกรเอาไว้ไม่ให้คนเหล่านั้นเอาไปได้

เขาได้กระทำเรื่องเช่นนั้นขึ้น เกรงว่าคนในเผ่าก็คงจะมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยเช่นกัน

มู่เฉียนซีกับจิ่วเยี่ยเดินออกมา และกล่าวอย่างเย็นชาว่า “หยุดเดี๋ยวนี้นะ!”

ด้านหน้าล้วนแต่เป็นเด็กชายวัยสิบเอ็ดสิบสองปีกลุ่มหนึ่ง มีทั้งที่สวมชุดคลุมยาวสีทอง มีทั้งที่สวมชุดคลุมยาวสีเงิน มังกรเทพกลายร่างเป็นร่างมนุษย์ รูปร่างหน้าตาล้วนแต่งดงามเป็นอย่างมาก

ทว่า พวกเขาลงมือได้อย่างโหดเหี้ยมยิ่งนัก ไร้ซึ่งความน่ารักและไร้เดียงสาของเด็กเลย!

พวกเขาเหลือบมองไปที่มู่เฉียนซี “ชิ! เจ้าเป็นมังกรที่เพิ่งจะโตเป็นผู้ใหญ่สินะ ถึงกล้ามายุ่มย่ามยุ่งเรื่องของคนอื่น อย่าคิดว่าเป็นผู้ใหญ่แล้วจะเป็นคู่ต่อสู้ของข้าได้!”

มู่เฉียนซีหรี่ตายิ้มพลางกล่าวว่า “เด็กน้อย เจ้าคิดว่าเจ้าจะเป็นคู่ต่อสู้ของข้าได้อย่างนั้นเหรอ?”

ความจริงแล้วมู่เฉียนซีก็ไม่ได้คิดอันใดในใจ

พวกเขาเหล่านี้ดู ๆ แล้วอายุน่าจะประมาณสิบกว่าปี ในดินแดนสี่ทิศ ต่อให้มีพรสวรรค์อันแข็งแกร่ง ก็คงจะเป็นปรมาจารย์ภูต หรือไม่ก็เป็นราชาแห่งภูต

ทว่า พวกเขาเป็นถึงมังกรเทพ! เกิดมาก็เป็นสัตว์เทพแล้ว ดังนั้นไม่อาจรู้ถึงพลังความแข็งแกร่งของพวกเขาได้เลย

อู๋ตี้กล่าว “นายท่าน ท่านไม่จำเป็นต้องเกรงกลัวมากมายเช่นนั้น ร่างของมังกรน้อยเหล่านี้อ่อนแอมาก นึกไม่ถึงเลยว่าเผ่ามังกรเทพในตอนนี้จะอ่อนแอได้ถึงขั้นนี้ หากเป็นเมื่อก่อน มังกรน้อยที่เพิ่งคลอดออกมาก็ล้วนแต่แข็งแกร่งกว่าเจ้าพวกนี้มาก!”

จิ่วเยี่ยจับมือมู่เฉียนซีเอาไว้แน่นพลางกล่าว “มังกรน้อยเหล่านี้ เพียงพอที่ซีจะสั่งสอนได้!”

เด็กชายชุดคลุมยาวสีทองผู้เป็นผู้นำกล่าวว่า “ข้าไม่อยากจะรังแกคนอ่อนแออย่างพวกเจ้า พวกเจ้ารีบไสหัวไปซะ แล้วข้าจะไม่ทำอะไรพวกเจ้า”

“เด็กน้อย เจ้าพูดจาเช่นนี้กับผู้ใหญ่ ช่างไม่รู้จักมารยาทเอาซะเลยนะ!”

มู่เฉียนซีตะโกนอย่างเย็นชาว่า “ผนึกมังกรวารี!”

มังกรวารีสีฟ้าตัวหนึ่งพุ่งออกไปสั่งสอนพวกเขา!

เมื่อพวกเขาได้เห็นกับมังกรวารีนั้นก็ตกตะลึงพรึงเพริดขึ้น “จะ เจ้า นี่เจ้าเป็นพวกมังกรวารีของเผ่ามังกร!”

ปัง ปัง ปัง! พวกเขาตะลึงงันจนลืมหลบหลีก แต่ละคนต่างก็ถูกมังกรวารีโจมตีจนกระเด็นลอยออกไป ไม่มีโอกาสที่จะตอบโต้แต่อย่างใดเลย

มู่เฉียนซีก็ตกใจเช่นกัน นี่…นี่เผ่ามังกรเทพดูเหมือนว่าจะไม่ได้แข็งแกร่งมากเหมือนที่นางได้จินตนาการเอาไว้

นางแค่ใช้กระบวนท่าธรรมดา ๆ ก็สามารถโจมตีพวกเขาเหล่านี้จนกระเด็นลอยออกไปได้แล้ว

ความคิดแรกของเด็กกลุ่มนี้ก็คือวิ่งหนี แต่กลับหวาดกลัวท่านมังกรวารีผู้แข็งแกร่งจนต้องวิ่งกลับมาอย่างเชื่อฟัง

“ท่านมังกรวารี เมื่อครู่พวกข้าได้เสียมารยาทไปแล้ว พวกข้าไม่รู้สถานะของท่าน ได้โปรดท่านอย่าได้คิดเล็กคิดน้อยกับมังกรน้อยอย่างพวกเราเลย”

อู๋ตี้กล่าว “อย่าคิดว่าเจ้าพวกนี้เป็นเด็กเชียว เติบโตเช่นนี้อย่างน้อยก็มีอายุหลายร้อยปีแล้ว แก่กว่านายท่านหลายเท่าเชียวนะ”

“พวกเราต้องขอโทษท่านมังกรวารีด้วย!”

ใช้พลังธาตุวารี พวกเขาก็เข้าใจผิดคิดว่าเป็นมังกรวารีเสียแล้ว ดูท่าตำแหน่งของมังกรวารีนั้นจะสูงกว่ามังกรทั่วไปมาก

มู่เฉียนซีกล่าว “พวกเจ้าจะขอโทษข้าคนเดียวไม่ได้ พวกเจ้าต้องขอโทษคนผู้นั้นที่พวกเจ้าไปรังแกเขาด้วย”

มู่เฉียนซีชี้ไปที่ร่างผอมเล็กในชุดดำที่ถูกกลบอยู่ในกองใบไม้ร่างนั้น เขาถูกใบไม้กลบจนมองไม่เห็นรูปร่างหน้าตาว่าเป็นเช่นไร แต่สามารถแน่ใจได้ว่าเป็นเด็กชายผู้หนึ่ง

“ท่านมังกรวารี เจ้านี่เป็นมังกรน้อยของเผ่ามังกรดำผู้เลวร้าย มีสิทธิ์อันใดให้พวกข้ากล่าวขอโทษด้วย!”

“ใช่! ต่อให้พวกข้าต้องตาย ก็ไม่มีทางยอมก้มหัวให้เผ่ามังกรดำผู้ทำกรรมชั่วเด็ดขาด”

“……”

มังกรน้อยเหล่านี้เด็ดเดี่ยวและแน่วแน่มาก

พวกเขาได้มอบสิ่งที่เรียกว่า ‘ผู้ทำกรรมชั่ว’ ให้กับเผ่ามังกรดำ แต่กลับไม่รู้เลยว่าตอนนั้นเผ่ามังกรดำได้ทุ่มเทอะไรไปบ้าง

แสงเย็นวาบผ่านดวงตาของมู่เฉียนซี “เช่นนั้นพวกเจ้าก็อย่าหาว่าข้ารังแกเด็กก็แล้วกัน!”

มู่เฉียนซีได้โคจรพลังธาตุวารีขึ้น บรรยากาศรอบ ๆ พลันเย็นยะเยือกลง มังกรน้อยเหล่านี้ก็อดที่จะตัวสั่นไม่ได้

พวกเขารู้สึกว่าหากพวกเขาไม่ตอบตกลง พวกเขาต้องกลายเป็นมังกรน้ำแข็งเป็นแน่

ท่านพ่อ ท่านแม่ ช่วยด้วย!

เผ่ามังกรวารีอันสูงศักดิ์ เหตุใดถึงได้ขู่เข็ญคุกคามมังกรน้อยที่ยังไม่เติบโตด้วยล่ะ! ทำเช่นนี้ช่างไม่เหมาะสมกับสถานะของพวกเขาเอาซะเลย!

“ข้าขอโทษ!” พวกเขาต่างพากันกล่าวขอโทษ

กล่าวจบ พวกเขาก็วิ่งไปอย่างรวดเร็ว

มู่เฉียนซีมองดูร่างที่หดตัวอยู่นั้น และกล่าวว่า “พวกเขาวิ่งหนีหัวหดกันไปหมดแล้ว เจ้าไม่จำเป็นต้องกลัวแล้วล่ะ เจ้าเป็นถึงทายาทของเผ่ามังกรดำผู้กล้าหาญ จะมาทำตัวเป็นมังกรขี้ขลาดเช่นนี้ไม่ได้นะ”

แผ่นหลังของเขาสั่นสะท้านขึ้นมาเล็กน้อย

มังกรดำ ผู้กล้าหาญ!

นับตั้งแต่เขาเกิดมา มังกรดำก็ได้ชื่อว่าเป็น ‘ผู้ทำกรรมชั่ว’ แล้ว เนื่องจากผู้อาวุโสเผ่ามังกรดำของพวกเขาได้กระทำความผิดร้ายแรงเอาไว้

เผ่ามังกรดำกับคำว่าผู้กล้าหาญมีความสัมพันธ์กันตั้งแต่เมื่อใดแล้ว!

เมื่อเขาหันหลังมาก็ได้เห็นหญิงสาวที่ลงมือช่วยเขาเอาไว้ผู้นี้

เขาตกตะลึงขึ้น ได้ยินมาว่ามังกรของเผ่ามังกรวารีนั้นเป็นมังกรที่งดงามที่สุด วันนี้ได้เห็นก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ

ช่างเป็นพี่สาวที่รูปร่างหน้าตางดงามมาก ราวกับว่าเป็นดวงอาทิตย์ที่สุกสกาวที่สุดในแดนมังกรก็มิปาน

นางคือมังกรวารีผู้สูงศักดิ์ ส่วนเขาเป็นมังกรดำเผ่าที่ทำกรรมชั่ว เขารู้สึกว่าการที่เข้าใกล้นางเป็นการดูหมิ่นเหยียดหยามนาง

มู่เฉียนซีเดินไปพลางกล่าว “ยืนไม่ไหวหรือ มา ข้าช่วยประคองเจ้า!”

ดูเหมือนว่าเขาจะตกใจจนรีบถอยห่าง ในใจอยากเข้าใกล้ แต่ในขณะเดียวกันนั้นก็กลับหวาดกลัวเช่นกัน!

ช่างเป็นพี่สาวที่อ่อนโยนมากจริง ๆ มิน่าล่ะเผ่ามังกรเทพของพวกเขาล้วนแต่บอกว่าเผ่ามังกรวารีเป็นเผ่ามังกรที่สูงศักดิ์ และอ่อนโยนที่สุด

จิ่วเยี่ยเห็นมู่เฉียนซีใส่ใจเด็กน้อยผู้นี้ปานนี้ แต่เจ้าเด็กผู้นี้กลับไม่เห็นคุณค่า ดวงตาสีฟ้าคู่นั้นก็เย็นยะเยือกขึ้นทันที

เขากอดมู่เฉียนซีแน่นพลางกล่าวว่า “ซี เราไปกันเถอะ!”

เมื่อรับรู้ได้ถึงจิตสังหารนั้นของจิ่วเยี่ย เด็กน้อยผู้นั้นก็หวาดกลัวจนสั่นเทาไปทั้งตัว

ช่างเป็นบุรุษที่แข็งแกร่งยิ่งนัก เขาสวมชุดคลุมยาวสีดำ หรือว่าเขาก็เป็นคนของเผ่ามังกรดำด้วย

ไม่สิ เผ่ามังกรดำของพวกเขาได้ชื่อว่าเป็นผู้กระทำกรรมชั่ว คนในเผ่าไม่มีผู้ใดที่แข็งแกร่งเช่นนี้

คาดว่าจะเป็นมังกรเผ่าอื่นที่ชอบแต่งกายชุดดำก็เท่านั้น

พวกเขาทั้งสองเป็นคู่รักกัน!

มู่เฉียนซีมอบยาลูกกลอนให้เขาหลายขวด นางกล่าว “นี่เป็นยารักษาบาดแผลภายนอก เจ้าบาดเจ็บหนักมาก เจ้าเด็กพวกนั้นลงมือหนักจริง ๆ เลย”

“ส่วนนี่เป็นยารักษาภายใน ถึงแม้ว่าร่างกายภายในของเจ้าจะไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัสมาก แต่หากปล่อยไว้ไม่รักษาแล้วละก็ เกรงว่าจะมีผลกระทบตามมาภายหลัง”

เขามองยาลูกกลอนนั้นด้วยความตกตะลึง ยาลูกกลอนเชียวนะ!

ด้วยสถานะตัวตนของเขาแล้ว ต่อให้ได้เผชิญกับความตายก็เกรงว่าจะไม่ได้เห็นกับของล้ำค่าเช่นนี้ แต่พี่สาวท่านนี้กลับเอาออกมามอบให้เขามากมายถึงเพียงนี้

“เอ่อ ข้าไม่…”

เขาไม่ทันกล่าวจบ จิ่วเยี่ยก็ได้กอดมู่เฉียนซีและอันตรธานหายไปต่อหน้าเขาแล้ว

หากตรงหน้าไม่มียาลูกกลอนสองขวดนี้อยู่ เขาก็คงคิดว่าทั้งหมดนี้ล้วนแต่เป็นความฝันอย่างแน่นอน บนเกาะมังกรลอยฟ้าเล็ก ๆ ของเขตแดนมังกรได้ปรากฏท่านมังกรวารีผู้สูงศักดิ์ท่านหนึ่ง ท่านเจ้าเมืองเมืองหมอกเมฆาของเกาะลอยฟ้าได้ยินคำเล่าของบุตรชายตนเองเข้าก็รีบนำคนมาตามหาอย่างรวดเร็ว