ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ – ตอนที่ 1349 พลังอันแปลกประหลาด

ปัง! พลังนี้ขวางการโจมตีของมู่เฉียนซีเอาไว้ได้

“ฝีมืออ่อนหัดยิ่งนัก!”

“อู๋ตี้ เสี่ยวหง!”

ในขณะที่พวกเขากำลังจะบุกเข้ามานั้น มู่เฉียนซีก็เรียกอู๋ตี้กับเสี่ยวหงออกมาป้องกันศัตรู!

ปัง!

อู๋ตี้กับเสี่ยวหงขวางสองคนเอาไว้ ส่วนอีกสามคนพุ่งเข้ามาหมายจะไปจับมู่เฉียนซีเอาไว้

พลังดำมืดพรั่งพรูออกมาจากแขนของเขา และเต็มไปด้วยแรงดึงดูดอันแปลกประหลาด

เพราะพลังอันแปลกประหลาดนี้ ร่างกายของมู่เฉียนซีจึงพุ่งไปที่พวกเขาอย่างควบคุมไม่ได้

ชิงอิ่งดึงมู่เฉียนซีเอาไว้ ขัดขวางพลังอันแปลกประหลาดนี้ไว้ได้

เขาพุ่งไปรับมือกับสามคนที่เหลือนี้

ปัง!

แข็งแกร่งมาก ห้าคนนี้แข็งแกร่งมากจริง ๆ

อู๋ตี้ยังรับมือไหว แต่เสี่ยวหงยืนหยัดต่อไปไม่ไหวแล้ว เพราะพวกเขาแต่ละคนล้วนแต่เป็นยอดฝีมือระดับสูงสุดทั้งสิ้น

ทำอย่างไรดี?

มู่เฉียนซีมองไปที่ศิษย์ของสำนักโอสถฯ ผู้อับจนหนทางอีกกลุ่มหนึ่ง!

ยอดฝีมือระดับสูงสุดนางรับมือไม่ไหว แต่กลุ่มคนผู้พ่ายแพ้กลุ่มนี้นางรับมือได้สบายมาก

ร่างในชุดม่วงเคลื่อนไหวไป ศิษย์สำนักโอสถฯ ผู้ที่เป็นผู้นำผู้นั้นสีหน้าพลันเปลี่ยนไปทันที “เจ้า นี่เจ้าจะทำอะไร?”

ในตอนนี้มู่เฉียนซีเข้าไปใกล้ และจับพวกเขาไว้ได้แล้ว

นางเอาเข็มยาออกมาและจี้ไปที่คอเขา

มู่เฉียนซีมองไปที่ห้าคนนั้นและกล่าวว่า “หยุดเดี๋ยวนี้นะ มิเช่นนั้นศิษย์น้องพวกนี้ของเจ้า ข้าไม่ปล่อยไปแน่”

จู่ ๆ ศิษย์พี่จ้าวผู้นั้นก็หัวเราะเสียงดังลั่น “สาวน้อย ข้าไม่นึกเลยว่าเจ้าจะคิดหาวิธีเช่นนี้ได้ หากเจ้าอยากฆ่าก็ฆ่าไปสิ!”

ตัวประกันในมือผู้นี้แทบไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง

“ศิษย์พี่จ้าว นี่ศิษย์พี่พูดอะไรออกมา ท่านรับปากพี่สาวข้าว่าจะดูแลปกป้องข้าเป็นอย่างดีไม่ใช่เหรอ ท่านเห็นข้าเติบโตมาตั้งแต่เด็ก ๆ ท่านยอมให้…”

“พวกสวะไร้ประโยชน์ของสำนักโอสถฯ ต่อให้เจ้าไม่ฆ่า เมื่อถึงเวลาพวกข้าก็ต้องจัดการอยู่แล้ว” น้ำเสียงของคนผู้นั้นโหดเหี้ยมเป็นอย่างยิ่ง

“ท่าน นี่ท่านพูดอะไรออกมา ท่านไม่ใช่ศิษย์พี่จ้าว ไม่ใช่แน่ ๆ!”

“ใช่ ไม่เหมือนกับศิษย์พี่จ้าวเลยสักนิด กระบวนท่าเหล่านั้นก็ไม่ใช่กระบวนท่าของสำนักโอสถฯ!”

“……”

ในตอนนี้ ศิษย์สำนักโอสถฯ เหล่านี้ต่างก็งุนงงไปตาม ๆ กัน

ถึงแม้ว่าคนเหล่านี้จะมีรูปร่างหน้าตาเป็นศิษย์พี่ของพวกเขา แต่พวกเขาก็ไม่คุ้นเคยเลยสักนิด!

มู่เฉียนซีก็ตกใจผงะไปเช่นกัน “นึกไม่ถึงเลยจริง ๆ ว่าสำนักโอสถฯ ของพวกเจ้าจะมีคนเข้ามาแทรกแซงเช่นนี้!”

ตุบ! มู่เฉียนซีโยนคนผู้นั้นออกไป ในเมื่อใช้ประโยชน์ไม่ได้ นางก็ไร้กำลังที่จะลงมือฆ่า

“เพลิงเผาสวรรค์!” เสี่ยวหงพ่นพลังอันแข็งแกร่งที่สุดของมันออกมา แต่ยังไม่สามารถทำลายเกราะป้องกันของศัตรูได้

ผลัวะ! หมัดที่เต็มไปด้วยพลังอันชั่วร้ายชกเข้าที่หน้าท้องของเสี่ยวหง

ปัง! เสี่ยวหงกระเด็นลอยออกไป

เสี่ยวหงได้รับบาดเจ็บสาหัส มู่เฉียนซีทำได้เพียงแค่โยนมันกลับเข้าไปรักษาอาการบาดเจ็บในมิติพันธสัญญา

ส่วนคนผู้นั้นก็พุ่งเข้าหามู่เฉียนซี

มู่เฉียนซีโคจรพลังวิญญาณอย่างบ้าคลั่งรีบหลบหลีก

คนผู้นั้นกล่าวเย้ยหยันว่า “ความเร็วนับว่าเร็วมาก แต่สำหรับข้า มันยังช้าเกินไป!”

เขายื่นมือข้างหนึ่งออกมาบีบคอมู่เฉียนซี

“เอาผลจิ่วหยางซวนออกมา!”

ปัง ปัง ปัง! มู่เฉียนซีถูกจับเช่นนี้ ชิงอิ่งใช้พลังอันแข็งแกร่งที่สุดโจมตีสามคนนั้นจนกระเด็นลอยออกไป และพุ่งไปที่มู่เฉียนซีอย่างสุดชีวิต

ตูม! ชิงอิ่งใช้พลังที่แข็งแกร่งที่สุดโจมตีคนผู้นั้นที่บีบคอมู่เฉียนซีอยู่

แต่รอยเลือดที่คอมู่เฉียนซีนั้นกลับน่าตกใจเป็นอย่างยิ่ง

ชิงอิ่งกล่าว “เฉียน เจ้าหนีไปก่อน!”

“คิดจะหนีอย่างนั้นเหรอ ฝันไปเถอะ!” หนึ่งในกลุ่มคนนั้นแผ่ซ่านพลังอันแข็งแกร่งออกมาห้อมล้อมบริเวณโดยรอบ

สีหน้าของมู่เฉียนซีเคร่งขรึมลง “มิติแห่งนี้ถูกปิดกั้นแล้ว”

ชิงอิ่งมองไปที่มู่เฉียนซี “ข้าไม่มีทางยอมให้เฉียนเป็นอะไรไปเด็ดขาด!”

“พวกเจ้าหยุดดิ้นรนอะไรที่มันไร้ประโยชน์ได้แล้ว มันไม่มีประโยชน์หรอกนะ พวกเจ้าไม่มีทางสู้ข้าได้!”

ตูม! อู๋ตี้ถูกพวกเขาโจมตี ร่างอันมหึมานั้นของมันร่วงลงมากลายเป็นแมวน้อยขนาดเท่าฝ่ามือตัวหนึ่ง

สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ระดับหกก็รับมือกับคนพวกนี้ไม่ได้

“อู๋ตี้!” มู่เฉียนซีเรียกอู๋ตี้กลับมา

อู๋ตี้กล่าว “นายท่าน ระวังตัวด้วย พลังของพวกมันแปลกประหลาดมาก!”

คนของสำนักโอสถฯ เหล่านั้นต่างก็งุนงงกันไปหมดแล้ว “คนพวกนี้แข็งแกร่งมาก พลังวิญญาณก็แปลกประหลาดยิ่งนัก พวกมันเป็นใครกันแน่?”

“ไม่ว่าพวกมันจะเป็นใคร แต่ไม่มีทางใช่คนของสำนักโอสถฯ แน่นอน รอให้พวกมันฆ่าหญิงสาวผู้นั้นได้ พวกเราก็คงจะหนีไม่พ้น”

พวกเขาก็อยากหนีเช่นกัน ไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเขาถูกพิษเย็นนี่เลย มิติแห่งนี้ยังมาถูกปิดกั้นอีก พวกเขาไม่มีทางหนีพ้นแล้ว ทำได้เพียงแค่รอความตายเท่านั้น!

สีหน้าของมู่เฉียนซีเคร่งขรึมอย่างเห็นได้ชัด ในมือกำกระบี่มังกรเพลิงเอาไว้แน่น

ร่างของชิงอิ่งพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว และตอนนี้เขาก็รับมือกับยอดฝีมือแปลกประหลาดห้าคนนี้เพียงลำพัง

“แม้ว่าข้าจะไม่รู้ว่าเจ้าคือสิ่งใดกันแน่ แต่คิดจะเอาชนะพวกข้าห้าคน เจ้าฝันไปเถอะ!”

ตูม ตูม ตูม!

ร่างหลายร่างชนกัน มู่เฉียนซีรู้สึกได้ว่าพลังของคนเหล่านี้ยับยั้งพลังของชิงอิ่งเอาไว้

เผชิญหน้ากับพวกเขา ชิงอิ่งเสียพลังไปเยอะมาก

มู่เฉียนซีกวัดแกว่งกระบี่มังกรเพลิงในมือและตะโกนว่า “มังกรเพลิงสังหาร!”

“สาวน้อย ฝีมืออ่อนหัดเช่นนี้หยุดเล่นได้แล้ว รอข้าจัดการกับเจ้านี่ได้ก่อน แล้วเจ้าจะเป็นคนต่อไป!”

กระบี่มังกรเพลิงก็เป็นเพียงแค่เกราะกำบังเท่านั้น เข็มยาที่ตามมาต่างหากคือการโจมตีที่แท้จริง

มู่เฉียนซีรู้ว่าทักษะวิญญาณเป็นกำลังในการต่อสู้ที่แข็งแกร่งของตนเอง แต่เผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ระดับนี้ก็สู้การโจมตีด้วยพิษไม่ได้

ฟึ่บ!

“ที่แท้ก็อาวุธลับนี่เอง!”

หลังจากที่เขารู้ว่านี่เป็นอาวุธลับก็หลบหลีกทันที แต่ก็ยังโดนเข็มยาอยู่ดี

สีหน้าของมู่เฉียนซีเผยความดีใจออกมา สำเร็จแล้ว!

สุดท้ายคนผู้นั้นก็กล่าวว่า “นึกไม่ถึงเลยว่าจะมีพิษ เป็นพิษที่น่าสนใจมาก เพียงแต่…”

มู่เฉียนซีรู้สึกได้ว่าเขาไม่ได้โดนพิษเลยแม้แต่น้อย และดูเหมือนพิษนั้นจะถูกกลืนกินไปจนไร้ร่องรอยเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนก็มิปาน นี่มัน…

ตูม เปรี้ยง เปรี้ยง!

ชิงอิ่งสูญเสียพลังไปเร็วมาก ยาลูกกลอนของมู่เฉียนซีก็มีให้ไม่พอแล้ว

ทั้งสองมีพันธสัญญาต่อกัน มู่เฉียนเข้าใจสถานการณ์ได้ดียิ่ง!

แต่ถึงกระนั้น เขาก็ยังคงต่อสู้อย่างสุดกำลังความสามารถ

แกร่ก!

ชิงอิ่งบีบคอคนผู้นี้จนหัก คนเหล่านี้ก็ตกตะลึงพรึงเพริดขึ้น “นี่เจ้ากล้าฆ่าคนของพวกข้าเหรอ!”

“ฆ่ามันซะ เกราะป้องกันแข็งแกร่งแล้วจะอย่างไร ไปฆ่ามันเดี๋ยวนี้!”

มู่เฉียนซีโรยผงยาและสาดยาน้ำจำนวนมากออกไป คนเหล่านี้ได้ป้องกันเอาไว้แล้ว ไม่สามารถทำอะไรพวกเขาได้แม้แต่น้อย!

ปัง! อิงชิ่งโจมตีเจ้าหมอนี่จนร่างกระเด็นลอยออกไป แต่คนอื่นอีกสามคนก็ได้ร่วมมือกันเข้ามาโจมตีชิงอิ่ง

ร่างของชิงอิ่งล้มกระแทกพื้นดินอย่างรุนแรง มู่เฉียนซีเคลื่อนไหวไปอยู่ข้างกายเขา “ชิงอิ่ง เจ้าเป็นอะไรหรือไม่!”

ชิงอิ่งมองมู่เฉียนซีอย่างลึกซึ้งและกล่าวว่า “เฉียน ข้าจะนอนพักสักครู่ ไม่อาจช่วยเจ้าฆ่าคนพวกนี้ได้แล้ว”

มู่เฉียนซีกล่าว “ชิงอิ่ง เจ้าสูญเสียพลังไปมาก พักผ่อนก่อนเถอะ ข้าไม่มีทางตายในมือคนพวกนี้แน่นอน เจ้าวางใจได้”

ชิงอิ่งรู้สึกง่วงมาก แต่ในตอนนี้เขาไม่อาจวางใจได้เลยจริง ๆ เขาพยายามฝืนไม่ยอมหลับตา

เขากล่าวเสียงต่ำว่า “เฉียน! เฉียน…”

พวกเขาทั้งสี่ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้ามู่เฉียนซี และกล่าวว่า “ดูเหมือนว่าองครักษ์ของเจ้าจะสู้ไม่ได้แล้ว เจ้ารีบเอาผลจิ่วหยางซวนออกมาเสียเถอะ!”