มู่เฉียนซีเพียงถอยหลังไปหลายสิบก้าว แต่ร่างของหญิงสาวอสรพิษนั้นถึงกับกระเด็นลอยออกไป!
ปัง!
ร่างของนางกระแทกเข้ากับกำแพงอย่างรุนแรง!
ตูม!
จากนั้นกำแพงก็พังทลายลง ร่างของนางตกลงไปอยู่ในกองหินที่แตกกระจายนั้น
พรวด!
หญิงสาวอสรพิษกระอักเลือดสีดำออกมาคำหนึ่ง
นางมองไปที่มู่เฉียนซีและกล่าวว่า “เจ้า…นี่เจ้ายังควบคุมทักษะวิญญาณเช่นนี้ได้ด้วย ช่างเป็นทักษะวิญญาณที่แข็งแกร่งยิ่งนัก”
“รองเจ้าสำนัก!!”
เมื่อหญิงสาวอสรพิษได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้ จึงทำให้คนอื่น ๆ ต่างก็เกิดความตื่นตระหนกขึ้นมา
หัวหน้าโรงประมูลก็อยากจะฆ่าคนเหล่านี้ให้สิ้นซากไปโดยไม่ให้เหลือแม้แต่ชิ้นส่วนเดียว!
“ฆ่ามัน!”
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ!
หลังจากที่โจมตีหญิงสาวอสรพิษผู้นั้นได้แล้ว มู่เฉียนซีได้ทีก็ขี่แพะไล่ทันที
หญิงสาวอสรพิษเองก็ไม่ยอมแพ้ไปง่าย ๆ เช่นนี้แน่นอน นางจึงปล่อยงูพิษออกไปขัดขวางมู่เฉียนซีอีกครั้ง
ฟึ่บ!
มู่เฉียนซีโบกมือและเข็มยาแถวหนึ่งก็ปรากฏขึ้นตรงหน้านาง ก่อนจะกระโดดขึ้นกลางอากาศและโจมตีงูพิษที่หญิงสาวอสรพิษปล่อยออกมา
พรวด พรวด พรวด!
งูพิษที่อยู่ด้านล่างล้วนแต่ถูกเข็มยาโจมตี และร่วงลงไปกับพื้น!
มู่เฉียนซีเข้าไปใกล้หญิงสาวอสรพิษ กระบี่มังกรเพลิงทาบลงที่คอของนาง
มู่เฉียนซีกล่าวเย้ยหยันว่า “หญิงอสรพิษ เจ้าแพ้อีกแล้ว คนแพ้ อย่างไรเสียมันก็คือคนแพ้อยู่วันยังค่ำ!”
หญิงสาวอสรพิษยิ้มอย่างสวยหยาดเยิ้มและกล่าวว่า “สาวน้อย เจ้าช่างเก่งกาจจริง ๆ ที่ทำให้ข้าตกใจได้ถึงเพียงนี้ ที่เจ้ายังไม่ฆ่าข้า ก็คงจะเป็นเพราะเสียดายข้ากระมัง!”
“เสียดาย ไม่รู้ว่าเจ้าใช้ตาข้างไหนมองว่าข้าเสียดายเจ้า ที่ข้าไม่ตัดหัวเจ้าลงพื้นก็เป็นเพราะข้ายังมีเรื่องที่อยากจะถามเจ้า” มู่เฉียนซีกล่าวอย่างเย็นชา
หญิงสาวอสรพิษกระพริบตาปริบ ๆ พลางกล่าว “สาวน้อยอยากถามอะไรเหรอ หรือว่าอยากจะเอาใจชายหนุ่ม แล้วต้องการคำแนะนำจากข้า วางใจได้ ข้าจะบอกทุกอย่างที่ข้ารู้ ไม่ว่าสิ่งใดข้าก็ช่วยเจ้าได้!”
“ข้าไม่แปลกใจเลย สาวน้อยเช่นเจ้าอายุยังน้อย เอาใจผู้ชายไม่เป็น มิเช่นนั้นแล้วชายผู้นั้นก็คงจะไม่เย็นชาได้ถึงเพียงนี้…”
“ฮึก…” ในขณะที่กำลังกล่าวอยู่นั้น หญิงสาวอสรพิษก็ได้สูดลมหายใจเย็นเข้าปอดเฮือกหนึ่ง
กระบี่ของมู่เฉียนซีได้ทิ้งรอยเลือดไว้ที่คอของนางแล้ว
มู่เฉียนซีกล่าวอย่างเย็นชาว่า “หยุดพูดจาไร้สาระกับข้าได้แล้ว ข้าอยากรู้ว่าฐานที่มั่นของสำนักพวกเจ้าตั้งอยู่ที่ใด”
หญิงสาวอสรพิษยิ้มพลางกล่าว “หรือว่าสาวน้อยอย่างเจ้าอยากจะเข้าร่วมกับสำนักของพวกข้า ไม่มีปัญหา ข้าบอกเจ้าแน่!”
มู่เฉียนซีเอ่ยด้วยน้ำเสียงสงบนิ่งว่า “เจ้าคิดว่าข้าจะเข้าร่วมกับพวกเจ้าเหรอ ฝันไปเถอะ!”
หญิงสาวอสรพิษกล่าว “หากเจ้าไม่ยอมเข้าร่วมกับสำนักของพวกข้า ข้าก็บอกไม่ได้ แต่ข้าพาไปได้นะ เจ้าปล่อยข้าก่อน แล้วก็ตามข้าไป เป็นเช่นไร หากเจ้าสามารถตามข้าไปได้ ต่อให้ข้าต้องสูญเสียเมืองชางหมางไป มันก็คุ้มค่า!”
เมืองที่เหมือนกับเมืองชางหมาง ทั่วทั้งทุ่งรกร้างไม่ได้มีแค่เมืองเดียว!
ทว่า สาวน้อยผู้มีพรสวรรค์ที่วิปริตผู้นี้ ทั่วทั้งแดนตะวันออกเกรงว่าจะมีอยู่เพียงแค่ผู้เดียวเท่านั้น
มู่เฉียนซีกล่าวอย่างเย็นชาว่า “เจ้าคิดว่าข้าเป็นคนโง่เหรอ หากข้าตามเจ้าไปฐานที่มั่นของเจ้า ข้าจะมีชีวิตรอดกลับออกมาอย่างนั้นเหรอ”
“สาวน้อยเช่นเจ้าเป็นอัจฉริยะที่หาได้ยาก ต่อให้เป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งแห่งดินแดนสี่ทิศอย่างเฟิงอวิ๋นซิว รอให้เจ้าฝึกฝนในสำนักของข้าเป็นเวลาหนึ่งปี เจ้าต้องเหนือกว่าเขาได้แน่นอน สำนักของพวกข้ามีวิชาเทพที่สืบทอดกันมาแต่โบราณไม่น้อย ต่อให้เป็นตำหนักตงจี๋ก็ใช่ว่าจะมีได้!” หญิงสาวอสรพิษหรี่ตายิ้มพลางกล่าว
มู่เฉียนซีหัวเราะเบา ๆ อย่างเย้ยหยัน “ข้าว่าคงจะเป็นวิชาอัปมงคลมากกว่า นึกไม่ถึงว่าเจ้ายังจะมีหน้ามาพูดว่าวิชาเทพอีก!”
“บัดซบ! วิชาอัปมงคล นี่เจ้ากล้าว่าวิชาเทพของสำนักข้าเป็นวิชาอัปมงคลอย่างนั้นเหรอ เจ้าคนทรยศ!”
ทันใดนั้นใบหน้าที่หรี่ตายิ้มของหญิงสาวอสรพิษก็พลันเปลี่ยนเป็นโหดเหี้ยมขึ้นมาทันที
มู่เฉียนซีจะต่อว่านางอย่างไรก็ได้ แต่จะมากล่าววาจาใส่ร้ายป้ายสีวิชาเทพอันยิ่งใหญ่ของสำนักของพวกเขาไม่ได้เด็ดขาด!
มู่เฉียนซีกล่าว “ข้าว่าพวกเจ้าคลั่งไคล้จนบ้าไปแล้ว!”
“ตอบคำถามข้ามาเถอะ มิเช่นนั้นข้าจะทำให้เจ้าตายทั้งเป็น!” มู่เฉียนซีมองหญิงสาวอสรพิษอย่างเย็นชา
ทว่า หญิงสาวอสรพิษกลับไม่ได้กลัวเลยแม้แต่น้อย นางยิ้มพลางกล่าวว่า “ข้าเริ่มสงสัยซะแล้วสิ ว่าสาวน้อยอย่างเจ้าจะให้ข้าตายทั้งเป็นเช่นไร”
มู่เฉียนซีมองนางด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ข้าคิดว่า เจ้าคงจะชื่นชอบใบหน้านี้ของเจ้ามากใช่ไหมล่ะ เช่นนั้น ข้าจะลงมือกับใบหน้าของเจ้า!”
มือข้างหนึ่งของมู่เฉียนซีกำกระบี่ มืออีกข้างถือเข็มยาและวางลงบนใบหน้าของหญิงสาวอสรพิษ จากนั้นก็ค่อยเลื่อนวนไปมาบนใบหน้านางอย่างเชื่องช้า
ในขณะที่ปลายเข็มอันแหลมคมจรดลงบนใบหน้าของนางนั้น มู่เฉียนซีก็รับรู้ได้ถึงความตื่นเต้นจากหญิงสาวผู้นี้
หญิงสาวอสรพิษกล่าวอย่างโกรธเกรี้ยวว่า “สาวน้อย เจ้ากล้าก็ลองดู! ข้า…ข้าจะไม่มีทางปล่อยเจ้าไปแน่”
มู่เฉียนซีกล่าวเย้ยหยันว่า “ไม่มีทางปล่อยข้าอย่างนั้นเหรอ ผู้พ่ายแพ้อย่างเจ้าจะมีปัญญาทำอะไรข้าได้!”
หากไม่ทำให้ใบหน้าของนางมีสีสันสักหน่อย นางก็คงไม่ยอมพูดความจริงออกมาอย่างแน่นอน!
ยังดีที่หญิงสาวผู้นี้เป็นถึงรองเจ้าสำนัก ในศีรษะของนางคงจะไม่มีพิษชนิดนั้นอยู่ มีเพียงนางเท่านั้นที่สามารถทำให้รู้ว่าฐานที่มั่นของสำนักขวางโซ่ว (สำนักสัตว์คลั่ง) อยู่ที่ใด
ฉึก! เข็มยาของมู่เฉียนซีเจาะลงบนใบหน้านางแล้ว
อ๊า! หญิงสาวอสรพิษส่งเสียงกรีดร้องออกมาดังลั่น
“ข้าจะฆ่าเจ้า…ข้าจะฆ่าเจ้า…” หญิงสาวอสรพิษตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวดใจพลางเอามือปิดใบหน้าตนเอง
นางมีความภาคภูมิใจในทักษะการใช้พิษของตนเองมาก แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าสาวน้อยผู้นี้นางกลับอ่อนแอยิ่งนัก!
สิ่งที่นางรักมากที่สุดนั่นก็คือความงาม งามจนทำให้เหล่าบรรดาชายหนุ่มต่างก็ต้องหลงใหล ฉะนั้นนางไม่อาจสูญเสียความงามนี้ไปได้!
ทว่า…
ทว่า วันนี้กลับมีคนกล้าลงมือทำร้ายใบหน้าของนาง จะไม่ให้นางโกรธแค้นได้เช่นไรเล่า!
มู่เฉียนซีกล่าว “อย่ารีบร้อนไปสิ พิษยังไม่ได้ออกฤทธิ์เลยนะ แต่ไม่นานหรอก…”
ทันใดนั้นเอง หญิงสาวอสรพิษก็รู้สึกว่ามีแมลงอันน่าขยะแขยงนับพันกำลังปืนป่ายอยู่บนใบหน้า ทั่วทั้งหน้าราวกับจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ!
อ๊าย อ๊าย อ๊าย! นางกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดทรมาน
“ข้าไม่มีวันปล่อยเจ้าไปเด็ดขาด พี่ใหญ่ของข้าไม่มีวันปล่อยเจ้าแน่…”
“เจ้า ข้าจะให้เจ้า…”
อุ้บ!
นางกำลังจะด่าสาปแช่ง แต่มู่เฉียนซีก็ได้ปิดปากนางเอาไว้เสียก่อน
ตอนนี้นางกำลังรอ รอให้คนผู้นี้พังทลาย และยอมจำนน!
มู่เฉียนซีมั่นใจในพิษของตนเองมาก
ตอนนี้ใบหน้าของหญิงสาวอสรพิษได้กลายเป็นหลุมเป็นบ่อราวกับผิวของดวงจันทร์ก็มิปาน และสิ่งที่น่าขยะแขยงยิ่งกว่านั้นก็คือยังมีเลือดสีดำไหลออกมาอีกด้วย
มู่เฉียนซีกล่าวถาม “หญิงสาวอสรพิษ เจ้าอยากจะให้ข้าเอากระจกมาให้เจ้าส่องดูสักหน่อยหรือไม่!”
สำหรับศัตรูแล้ว มู่เฉียนซีลงมือได้อย่างโหดร้ายมาก!
หญิงสาวอสรพิษส่ายหน้าพลางกล่าว “ไม่ ไม่! อย่าให้ข้าส่องหน้าตัวเอง ข้าไม่อยากดู ไม่!”
“ได้โปรด ข้าไม่อยากดู!”
มู่เฉียนซีทำเหมือนไม่ได้ยินในสิ่งที่หญิงสาวอสรพิษพูดก็มิปาน ครั้นแล้วนางจึงเอากระจกออกมา
“แต่ข้าอยากจะให้เจ้าดู!” มุมปากของมู่เฉียนซียกยิ้มเย้ยหยันขึ้น
“ไม่! ไม่!” นางจะไม่ยอมดูใบหน้าอันอัปลักษณ์ของตนเป็นอันขาด นางยอมตาย
หญิงสาวอสรพิษเอามือลูบใบหน้าที่เป็นหลุมเป็นบ่อของตนเอง เท่านี้นางก็สามารถจินตนาการได้แล้วว่ามันอัปลักษณ์เพียงใด!
มู่เฉียนซีกล่าวถามว่า “เช่นนั้น เจ้าอยากจะส่องหน้าตัวเอง หรืออยากจะบอกข้ากันล่ะว่าฐานที่มั่นของสำนักของพวกเจ้าอยู่ที่ไหน!”
“ข้าบอกแล้ว ข้าบอกแล้ว ฐานที่มั่นของสำนักพวกข้าอยู่ที่…”
ตูม!
ในขณะที่หญิงสาวอสรพิษกำลังจะพูดออกมา ทันใดนั้นเองเสียงระเบิดก็ดังก้องขึ้นมาจากทางหนึ่ง!
.
.
