ท่านเทพ ละเว้นข้าเถอะ – ตอนที่ 666 ไม้อู่ถง

หลี่ว์ซู่เพิ่งมาเห็นว่ากิ่งไม้นี้ไม่ได้เป็นกิ่งไม้ธรรมดาอย่างที่เขาคิด มันน่าจะเป็นของวิเศษธาตุไฟ ถึงเขาจะเอาไปใช้อะไรไม่ได้ แต่เขาก็ศึกษาจากมันได้ล่ะนะ  

 

 

กิ่งไม้นี้หนาเท่าแขนของหลี่ว์ซู่และมีรอยสัญลักษณ์รูปไฟบนกิ่งไม้ด้วย เขารู้สึกได้ถึงพลังงานอันทรงพลังที่แผ่ออกมา ถ้าหลี่ว์ซู่ไม่มีไฟในใจของเขาช่วยแล้วล่ะก็เขาคงถือกิ่งไม้นี้ไม่ได้แน่ อย่างน้อยเขาคงต้องสวมม่านเกราะประกายดาวก่อนที่จะจับมันได้  

 

 

หลี่ว์ซู่เงียบเสียงลงเพื่อฟังเสียงการเคลื่อนไหวข้างนอกประตู จากนั้นเขาก็เปิดหน้าต่างกระโดดออกไปและเขามุ่งหน้าวิ่งไปทางป่า  

 

 

ไม่มีใครเห็นหลี่ว์ซู่ได้ในความมืด และไม่มีใครรู้ตัวด้วยซ้ำว่ามีคนหายไปจากวิลล่า  

 

 

หลังจากนั้นกว่าสิบนาทีให้หลัง หลี่ว์ซู่ก็นั่งยองๆ ลงในป่าเพื่อพิจารณากิ่งไม้อันนั้น เขาไม่สามารถใช้พลังดวงดาวเข้าถึงกิ่งไม้นี้ได้ หลี่ว์ซู่รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างไม่ถูกต้อง เขามองขึ้นไปเห็นนกฟีนิกซ์ไฟของฮาเวิร์ดห่างอยู่ออกไปประมาณห้าสิบเมตรได้ มันมองมาทางเขาอย่างเงียบๆ ในปากยังมีไก่ติดไฟสองตัวอยู่เลย…  

 

 

หลี่ว์ซู่รู้สึกว่าบรรยากาศรอบๆ เริ่มแปลกๆ เขาไม่รู้ว่านกฟีนิกซ์ไฟต้องการอะไร เหมือนมันก็ไม่ได้อยากจะมาหาเขาด้วย  

 

 

“เอ่อ…กินอะไรหรือยังล่ะ” หลี่ว์ซู่ทักทายด้วยคำถามทั่วไป เขาแน่ใจว่านกฟีนิกซ์นี่ฉลาดพอควร แต่เขาไม่รู้ว่ามันจะมาแก้แค้นแทนฮาเวิร์ดหรือเปล่า  

 

 

นกฟีนิกซ์ไฟเอียงคอแล้วมองหลี่ว์ซู่ เขาไม่รู้ว่ามันคิดอะไรอยู่ แล้วมันก็ไม่น่าจะให้แต้มอารมณ์ได้  

 

 

หลี่ว์ซู่รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างแปลกไป นกฟีนิกซ์ไฟไม่ได้มองเขานี่ แต่มันมองกิ่งไม้ในมือเขาต่างหาก!  

 

 

หลี่ว์ซู่เลยถามออกไป “อยากได้นี่เหรอ”  

 

 

นกฟีนิกซ์ไฟไม่ได้ตอบเหมือนว่ามันจะไม่เข้าใจเขา หลี่ว์ซู่คิดอยู่ครู่หนึ่ง มันน่าจะเข้าใจภาษามนุษย์เพราะมันฉลาดนี่นา ดังนั้นหลี่ว์ซู่จึงถามเป็นภาษาอังกฤษ  

 

 

“อยากได้นี่เหรอ” นกฟีนิกซ์ไฟลังเลเล็กน้อยก่อนที่จะผงกหัวตอบรับ  

 

 

แล้วหลี่ว์ซู่ก็อึ้งไป  

 

 

อย่างที่คิดไว้เลยว่าฟีนิกซ์ตัวนี้มาจากต่างประเทศ มันไม่เหมือนกับฟีนิกซ์ที่อยู่ในประเทศจีนมันเลยไม่เข้าใจภาษาจีน เหนื่อยแล้วสิ เขาต้องใช้ภาษาอังกฤษในการสื่อสารเหรอเนี่ย  

 

 

นกฟีนิกซ์ไฟเองก็รู้สึกว่ามนุษย์คนนี้ค่อนข้างใจดี ถึงแม้ว่าหลี่ว์ซู่จะฆ่าฮาเวิร์ดไป แต่นกฟีนิกซ์ไฟก็ไม่ได้รู้สึกว่าฮาเวิร์ดเป็นเจ้านายของมันอยู่แล้ว มันก็เลยไม่รู้สึกแย่อะไรกับการตายของเขา เพราะฉะนั้นมันก็เลยไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต่อต้านหลี่ว์ซู่ อีกอย่างนกฟีนิกซ์ยังรู้สึกได้ว่ามันชอบหลี่ว์ซู่เข้าให้แล้ว แต่แล้วมันก็เห็นว่าหลี่ว์ซู่กำลังเก็บกิ่งไม้นั้นไปอย่างช้าๆ …  

 

 

มันไม่เข้าใจสักนิด  

 

 

[ได้แต้มจากฟีนิกซ์ +666…]  

 

 

หลี่ว์ซู่ชี้ไปที่นกฟีนิกซ์และเริ่มอธิบายกับมัน  

 

 

“รู้ไหมว่ากว่าฉันจะได้แค่กิ่งไม้นี้มามันมายากเย็นขนาดไหน ฉันต้องสู้กับฮาเวิร์ดตั้งสามวันสามคืน จะเอาไปง่ายๆ ก็คงเป็นไปไม่ได้หรอกมั้ง” นกฟีนิกซ์มองหลี่ว์ซู่กลับอย่างใจเย็น หลังจากการต่อสู้ระหว่างฮาเวิร์ดกับหลี่ว์ซู่ก็ยังไม่ผ่านไปวันหนึ่งเลยด้วยซ้ำ…  

 

 

“เอาอย่างนี้ดีกว่า” หลี่ว์ซู่โบกมือ “ฉันก็ไม่ได้เป็นคนขี้เหนียวอะไรหรอกนะ มาช่วยฉันสู้แล้วจะเอากิ่งไม้นี้ให้ ไม่ต้องห่วงเลย เดี๋ยวจะดูแลอย่างดี ถ้ามีของธาตุไฟอะไรโผล่มาอีกเดี๋ยวจะขายให้ราคางามๆ เลย!” ตอนแรกฟีนิกซ์ไฟก็คิดว่าหลี่ว์ซู่ไว้ใจได้นะ แต่หลังจากที่ได้ยินว่าเขาจะขายของให้มันก็เริ่มอารมณ์เสียขึ้นมาแล้ว…  

 

 

[ได้แต้มจากฟีนิกซ์ +666…]  

 

 

ตอนแรกมันก็คิดว่ามนุษย์คนนี้ใจดีอยู่ล่ะ แต่ตอนนี้มันอยากจะหัวเราะออกมาแทน  

 

 

แต่แล้วไฟของฟีนิกซ์ที่เปล่งออกมาก็เริ่มจะหมองลง หลี่ว์ซู่อึ้งไปเลย ทำไมเขารู้สึกว่าฟีนิกซ์ตัวนี้กำลังจะตายล่ะ  

 

 

นกฟีนิกซ์ไฟบินโฉบไปที่หลี่ว์ซู่ด้วยปากที่คาบไก่ติดไฟอยู่อย่างนั้น หลี่ว์ซู่ตกใจมาก “บอกไว้ก่อนเลยนะว่าแกเอาชนะฉันไม่ได้หรอก!”  

 

 

แต่ก่อนที่เขาจะได้ทำอะไร นกฟีนิกซ์ไฟนี้ก็แปลงร่างเป็นแสงไฟและเข้าไปอยู่ในกิ่งไม้นั่น หลี่ว์ซู่ตะลึง มันไม่ได้อยากจะได้กิ่งไม้แต่มันอยากจะเข้าไปอยู่ในกิ่งไม้นี้ต่างหาก!  

 

 

ทันใดนั้นเขาก็เริ่มเห็นปัญหา…  

 

 

ทุกๆ ครั้งที่ฮาเวิร์ดเรียกนกฟีนิกซ์ไฟมา เขาจะต้องชี้ขึ้นไปบนฟ้าอย่างกับเป็นซูเปอร์ฮีโร่ หลี่ว์ซู่ยังคิดเลยว่าคนที่รับผิดชอบเรื่องการต่างประเทศขององค์กรระดับบนๆ นั้นไม่ควรจะหลงตัวเองมากไป แต่ถ้าเขาเป็นแบบนั้นแล้วหลี่ว์ซู่จะทำไงได้ล่ะ  

 

 

เมื่อก่อนนั้นทุกคนอาจคิดว่าฮาเวิร์ดเรียกนกฟีนิกซ์ไฟมาจากร่างของเขาเอง แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่อย่างนั้นเสียแล้ว  

 

 

เขาเรียกนกมาจากแหวนมิติที่อยู่บนนิ้วของเขา ฮาเวิร์ดดูน่าเกรงขามเพราะมีพลังไฟ แต่ความเป็นจริงแล้วไม่ใช่เลย  

 

 

เขาแสร้งแสดงละครตบตามาตลอดชีวิตเลยสินะ…  

 

 

เพราะฉะนั้นฮาเวิร์ดน่าจะมีไพ่ตายที่เป็นพลังไฟอยู่แต่เขาไม่ได้ใช้มัน เขามักจะซ่อนอะไรบางอย่างไว้ใต้แขนเสื้อเสมอ ก่อนที่เขาจะใช้ไม้ตายได้ ไฟของเขาก็ถูกหลี่ว์ซู่ยับยั้งให้มอดไปก่อนแล้ว ฮาเวิร์ดคงจะไม่พอใจมาก แน่ล่ะว่าหลี่ว์ซู่ไม่รู้ข้อมูลที่แน่ชัดหรอก คนอยู่ก็ได้แต่เดาความลับของคนตายเท่านั้นแหละ  

 

 

เมื่อนกฟีนิกซ์ได้เข้าไปในกิ่งไม้นั้นแล้ว หลี่ว์ซู่ก็รู้สึกได้ว่าไก่ติดไฟสองตัวนั้นได้รวมเป็นร่างเดียวกันกับนกฟีนิกซ์ไฟ แล้วตอนนี้มันก็เหลือเพียงนกฟีนิกซ์ไฟตัวเดียว หลี่ว์ซู่คิดว่าไก่ติดไฟพวกนั้นเป็นตุ๊กตาของนกฟีนิกซ์เสียอีก  

 

 

ไม้ในมือหลี่ว์ซู่นี่อาจจะเป็นต้นอู่ถงในตำนานหรือเปล่านะ หลี่ว์ซู่มองไปที่ลายไม้ที่ส่องประกาย มันเป็นไม้จากต้นอู่ถงจริงๆ ด้วย กล่าวกันว่านกฟีนิกซ์จะเกาะอยู่บนต้นอู่ถงเท่านั้น หลี่ว์ซู่คิดว่าตำนานนั้นคงพูดไปเพื่อที่จะทำให้นกฟีนิกซ์ดูสูงส่งเท่านั้น ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องจริงเลย  

 

 

มีคนกล่าวกันว่าฮาเวิร์ดได้วิญญาณของนกฟีนิกซ์มา หรือนี่จะหมายถึงว่านกฟีนิกซ์ได้ใช้กิ่งไม้อันนี้เป็นที่พำนักกันนะ  

 

 

หลี่ว์ซู่พยายามจะใช้พลังดวงดาวของเขาเพื่อเรียกนกฟีนิกซ์ไฟออกมา แต่พลังดวงดาวของเขากลับไม่สามารถเข้าถึงกิ่งไม้นั่นได้ ในตอนนั้นเองเปลวไฟสีขาวในตัวของเขาก็โลดแล่นออกมา เขาเพิ่งสังเกตว่าครั้งนี้ไฟของเขาจะตื่นเต้นเป็นพิเศษ  

 

 

เปลวไฟสีขาวนั้นปลดปล่อยของเหลวสีขาวหยดลงบนมือของเขา หยดของเหลวนั้นก็ซึมเข้าไปในไม้อู่ถงเหมือนกับหยดน้ำ แล้วไม้อู่ถงก็ส่องแสงประกายสีขาวออกมาราวกับว่ามันกำลังเผาไหม้ไม้อู่ถงอยู่!  

 

 

นกฟีนิกซ์ไฟในไม้อู่ถงนั้นคำรามออกมาอย่างเกรี้ยวกราด มันไม่อยากจะจำนนให้เขาเลย แต่ไฟสีขาวนี้แข็งแกร่งเหมือนกับเป็นราชาแห่งไฟ มันไม่ยอมปล่อยให้ฟีนิกซ์ได้ขัดขืนแม้แต่น้อย  

 

 

ไม่นานไม้อู่ถงก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีขาวเหมือนไฟของเขา  

 

 

หลี่ว์ซู่มองเห็นเปลวไฟลุกโชนอยู่ในไม้อู่ถง นกฟีนิกซ์ไฟหลับใหลอยู่ภายใต้เปลวไฟสีขาวและปรากฏสัญลักษณ์เปลวไฟขาวนั้นอยู่ข้างลำคอ!  

 

 

เปลวไฟในใจหลี่ว์ซู่นั้นก็หลับใหลลงไปเช่นกัน ราวกับว่ามันได้ใช้พลังงานไปเยอะมากและไม่ขยับเขยื้อนอีกต่อไป  

ท่านเทพ ละเว้นข้าเถอะ

ท่านเทพ ละเว้นข้าเถอะ

หลี่ว์ซู่ เป็นเด็กกำพร้าที่หาเลี้ยงตัวเองมาโดยตลอด และก็คงจะหาเลี้ยงตัวเองเช่นนี้ต่อไปเรื่อยๆ ถ้าเขาไม่ได้ประสบอุบัติเหตุรถชนเข้าเสียก่อน… แต่เฮ้ย! เขาไม่เป็นอะไรเลยนี่ ไม่เจ็บ ไม่ปวด และไม่ตาย แถมวิญญาณไม่ได้หลุดออกจากร่างด้วย! จะมีก็แต่สัญลักษณ์รูปต้นไม้ที่จู่ๆ ก็ปรากฏขึ้นมาบนฝ่ามือและพลังพิเศษในตัวที่ตื่นขึ้นมาเท่านั้น! ทว่าเขาไม่ได้เป็นเพียงคนเดียวที่ได้รับพลังพิเศษนี้มา เพราะคนอื่นๆ เองก็เริ่มกลายเป็นผู้มีพลังแล้วเหมือนกัน นี่มันเรื่องบ้าอะไร เกิดอะไรขึ้นกับโลกใบนี้กันแน่ นี่เรากำลังจะก้าวเข้าสู่ยุคของผู้มีพลังพิเศษกันแล้วงั้นเหรอ หลี่ว์ซู่ได้แต่คิดแล้วก็สงสัย ว่าแต่พลังที่ได้มานี่มันฝึกยังไงกันล่ะ เอ๊ะ ต้องสะสมแต้มอารมณ์ด้านลบงั้นเหรอ แค่กวนโมโหคนอื่นก็เพิ่มพลังได้แล้วงั้นเหรอ แบบนี้ก็เข้าทางหลี่ว์ซู่สุดๆ ไปเลยน่ะสิ!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset