ท่านเทพ ละเว้นข้าเถอะ – ตอนที่ 496 น้องชายฝาแฝดของคิตะมุระ ฮิโรโนะ

น้องชายฝาแฝดของคิตะมุระ ฮิโรโนะ

 

การสัประยุทธ์ระหว่างโอดะ โทคุมะและคิตะมุระ คิจิโทริทำเอาคนทั้งนิชิโนะเกียวต้องสะดุ้งตื่นจากการหลับใหล

 

เพียงมีแสงจากคมดาบส่องวาบขึ้นมาก็จะมีบ้านใกล้เรือนเคียงหลังหนึ่งถูกผ่าออกครึ่งท่อน ทว่าพวกเขาสองคนไม่ได้สนใจว่าจะมีใครในที่พักนั้นบาดเจ็บหรือไม่สักคน ร่างทั้งสองเคลื่อนที่กลับไปกลับมาอย่างเร็วในป่าคอนกรีตนี้ และทิ้งซากปรักหักพังเอาไว้ทุกที่ที่พวกเขาผ่าน

 

ทวยเทพได้รับการแจ้งเตือนทันทีและรีบรุดไปยังสมรภูมินั้นทันที พวกเขาส่วนใหญ่ไม่แน่ใจในแผนการของคิตะมุระ คิจิโทริ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่คาดคิดว่าคนระดับ B ที่แข็งแกร่งของพวกอนุรักษนิยมจะถูกล่อออกมาได้ก่อนที่คนจากเครือข่ายฟ้าดินจะถูกจับเสียด้วยซ้ำ

 

ยาเอโกะร้อนรุ่มอยู่ในทรวงอก แม้ว่าบาดแผลบนร่างกายของผู้บำเพ็ญจะสมานได้เร็ว แต่การโจมตีจากคิจิโทรินั้นค่อนข้างจะรุนแรงมาก

 

สิ่งเดียวที่ทำให้เธอไปต่อคือความสงสัยใคร่รู้ว่าชายหนุ่มคนนั้นจะเต็มใจช่วยเธอไหม

 

เธอเหมือนดั่งหนูน้อยไม้ขีดไฟ ที่เห็นคุณค่าของไม้ขีดไฟทุกก้านที่นำพาความอบอุ่นมาให้อย่างที่สุด

 

มันอยู่ตรงหน้าแล้ว! ยาเอโกะมองเห็นป้ายของโดโจแล้ว!

 

แต่ ณ ตอนนั้นเองที่เธอพลันเห็นฮิโรโนะที่ประตูของโดโจและกำลังจะก้าวเข้าไป ยาเอโกะตะลึงจนพูดไม่ออกเช่นเดียวกับฮิโรโนะ ในที่สุดยาเอโกะก็ตระหนักว่าฮิโรโนะคนนั้นที่เธอเห็นใส่ชุดต่างกับคนที่เธอเห็นเมื่อกี้

 

ขณะที่ยาเอโกะนึกย้อนไปถึงรายละเอียดของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เธอจึงได้เข้าใจว่าคืนนี้เธอบังเอิญได้เจอคิตะมุระ ฮิโรโนะถึงสองคนที่ไม่เหมือนกัน!

 

เกิดอะไรขึ้นเหรอ แล้วทำไมฮิโรโนะคนนี้ถึงได้อยู่ตรงโดโจล่ะ

 

ฮิโรโนะผู้ที่ตามหลังยาเอโกะตลอดมานั้นเพิ่งจะมาถึง ฮิโรโนะคนนี้ก็ช็อกเช่นกัน เขาอุทานออกมา “แกเป็นใคร!”

 

หลี่ว์ซู่หงุดหงิด เป็นไปได้อย่างไรที่พวกเขามาบังเอิญเจอกันที่นี่!

 

เขาใช้เวลาวิ่งไปมาอยู่นานด้วยความกลัวว่าจะโดนทวยเทพสกัดตัวเอาไว้ ทว่าในที่สุดเจ้าโง่สองคนนี้ก็ไม่ได้วิ่งหนีไปไหนแต่กลับตรงมาสกัดตัวเขาเอาไว้แทน!

 

แย่แล้ว! หลี่ว์ซู่คิดว่าตัวตนของเขาจะผันแปรไม่ได้ เขายังพยายามจะช่วยตัวเองให้รอดได้ต่อไป

 

หลี่ว์ซู่ใช้เวลาคิดสองวินาทีก่อนที่จะยิ้มเบิกบานแบบแปลกใจขึ้นมาอย่างกะทันหัน “ฮิโรโนะ ฉันคือน้องชายฝาแฝดของนายจากคนละพ่อแม่กัน!”

 

ฮิโรโนะเงียบสนิทด้วยความช็อก

 

น้องชายฝาแฝด…จากคนละพ่อแม่กันเหรอ แกไม่มีความรู้ทั่วไปด้านชีววิทยาบ้างเลยหรือไง

 

[ได้แต้มจากคิตะมุระ ฮิโรโนะ +999!]

 

ด้วยเหตุผลบางประการ จู่ๆ ยาเอโกะก็โพล่งออกมาว่า “คิริฮาระคุงเหรอ”

 

หลี่ว์ซู่ยืนอยู่ที่ถนนเงียบๆ นั้นด้วยท่าทีที่ซึมเศร้า “ตัวตนของฉัน…ถูกทำลายป่นปี้แล้ว…”

 

ด้วยเหตุใดไม่ทราบ ยาเอโกะดันดูออกว่าหลี่ว์ซู่คือคิริฮาระ ยูสึเกะ ตอนที่หลี่ว์ซู่แสดงท่าทีไม่เป็นธรรมชาติขณะยืนอยู่ที่ประตูของโดโจ

 

ทันทีที่ฮิโรโนะเห็นตัวจำลองที่เหมือนเขาเป๊ะ เขาก็นึกถึงคนของเครือข่ายฟ้าดินที่สวมรอยเป็นเขาขณะที่เที่ยวไล่ฆ่าคนแล้วเขียนตัวหนังสือว่า ‘รื้อ’ เอาไว้

 

“ราชันฟ้าคนที่เก้าเหรอ” ลูกตาดำของฮิโรโนะหดลงอย่างรวดเร็ว เขาหันหลังกลับและโกยหนีโดยไม่คิดชีวิต

 

ฮิโรโนะไม่ใช่คนโง่ แม้ว่าเขาจะไม่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างราชันฟ้าและคิริฮาระ ยูสึเกะ แต่หากพวกเขาสามารถจำลองรูปร่างหน้าตาของเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบแล้วล่ะก็ การสร้างตัวจำลองมาแทนคิริฮาระ ยูสึเกะนั้นก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

 

แค่ว่าทุกคนไม่รู้เรื่องนี้และเหมาว่าคิริฮาระอารมณ์แปรปรวนอย่างรุนแรง พวกเขาไม่เคยคิดว่ารูปร่างหน้าตาของเขาจะเปลี่ยนไปได้เรื่อยๆ!

 

หากนั่นเป็นแค่คิริฮาระเท่านั้น ฮิโรโนะก็คงจะไม่สนใจเลยสักนิด แต่หากฝ่ายตรงข้ามเป็นราชันฟ้าคนที่เก้า ก็คงจะน่ากลัวมาก เขารู้เรื่องการสังหารหมู่ที่เกิดขึ้นที่ประตูของคฤหาสน์ทวยเทพ คนระดับ D สิบเอ็ดรายและระดับ C อีกหนึ่งรายได้ร่วมกันต่อสู้ แต่พวกเขาทั้งหมดกลับถูกฆ่าตายภายในเวลาเพียงสามสิบวินาที

 

นี่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่ฮิโรโนะจะเผชิญหน้าได้ เขาต้องไปขอความช่วยเหลือจากลุงของเขา ท่านอาจารย์เจียน!

 

ตอนนี้ยาเอโกะคือคนที่งุนงงกับสถานการณ์นี้มากที่สุด เธอเคยคิดว่าคิริฮาระไม่อาจเอาชนะฮิโรโนะได้ แต่ในตอนนี้ถึงจะเป็นอย่างนั้นก็ตาม ความสามารถของเขาก็คงไม่ได้ต่างกันมากนัก

 

แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น จะบอกว่าฮิโรโนะไม่กล้าแม้กระทั่งจะสู้กันสักตั้งเลยเหรอ

 

เมื่อกี้ฮิโรโนะพูดว่าอะไรนะ ราชันฟ้าคนที่เก้า!

 

พวกอนุรักษนิยมไม่ได้ตาบอด พวกเขารู้ถึงการมีอยู่ของเขาแน่นอน ก่อนหน้านี้ที่โนกิวะ ฮากุชุนถูกฆ่า โอดะ โทคุมะได้ปรึกษาหารืออย่างจริงจังกับสมาชิกคนสำคัญๆ ของกลุ่มว่าพวกเขาอยากจะร่วมมือกับราชันฟ้าคนที่เก้าเพื่อสู้กับพวกลัทธิคลั่งชาติไหม ปัญหามีอยู่ว่าถ้าขนาดพวกลัทธิคลั่งชาติยังหาเขาไม่พบ พวกอนุรักษนิยมก็คงไม่มีหวังที่จะหาเขาเจอได้หรอก

 

ตอนแรกโอดะ โทคุมะกังวลว่าพวกเขาจะชักศึกเข้าบ้าน แต่สุดท้ายแล้ว แค่หาตัวข้าศึกคนนั้นพวกเขาก็ยังหากันไม่เจอเลยด้วยซ้ำ นับประสาอะไรกับจะชักเขาเข้าบ้าน!

 

แต่มันคือคนคนนี้ซึ่งอยู่ข้างกายเธอมาโดยตลอดนั่นเองที่ทำให้โอดะ โทคุมะสับสน! ยาเอโกะมั่นใจมากว่าคิริฮาระคนนี้ไม่ใช่คิริฮาระคนที่เธอเคยรู้จัก เป็นไปได้อย่างสูงที่การเปลี่ยนตัวนั้นเกิดขึ้นในระหว่างช่วงที่มีอารมณ์แปรปรวนรุนแรง

 

แต่…หากคุณจะเข้ามาแทนที่คนที่สำคัญขนาดนั้น คุณไม่กังวลเลยสักนิดเหรอที่ทำลายตัวตนคนอื่นอย่างไม่ไยดีแล้วสร้างบุคลิกของตัวเองขึ้นมาใหม่

 

ทันใดนั้นก็มีมังกรสีทองขนาดมหึมาโฉบออกมาจากร่างของหลี่ว์ซู่และวิ่งไปข้างหน้า ตัวหลี่ว์ซู่เองก็พุ่งเข้าใส่ฮิโรโนะเช่นกัน จู่ๆ หลี่ว์ซู่ก็เกิดเจตนาสังหารอันแรงกล้าและพร้อมจะลงมือฆ่า!

 

ฮิโรโนะตกใจช็อกไปชั่วขณะ เขาได้ตระหนักว่าความเร็วของเขาและของหลี่ว์ซู่นั้นต่างกันมากเกินไป!

 

เขาคว้าดาวกระจายในแขนเสื้อออกมาและหันกลับเพื่อจะขว้างพวกมันไปทางหลี่ว์ซู่ อย่างไรก็ตาม ดาวกระจายทั้งสองอันนั้นกลับถูกมังกรสีทองกลืนลงไปก่อนที่พวกมันจะมาถึงตัวหลี่ว์ซู่ได้ พวกอสรพิษตัวเล็กๆ ในมังกรได้งับหนึ่งในดาวกระจายนั้นเอาไว้

 

“แกยังไม่ตายเหรอ” ฮิโรโนะพูดด้วยความประหลาดใจ ธารน้ำศักดิ์สิทธิ์กลายเป็นสัญลักษณ์ประจำตัวของหลี่ว์ซู่หลังจากการต่อสู้ที่เกาะช้าง ในส่วนของสิ่งที่เกิดขึ้นกับดาวกระจายทั้งสองนั้น หลี่ว์ซู่ยังไม่เคยนำมันออกมาแสดงให้คนภายนอกได้เห็นมาก่อน แม้แต่หลี่เสียนอีก็ยังไม่รู้เรื่องนี้ เขาคิดมาโดยตลอดว่าศิษย์ของเขาไม่อาจปลดล็อกจุดชี่ไห่ของตัวเองได้

 

ฮิโรโนะไม่เคยคิดมาก่อนว่าเขาจะได้พบกับหลี่ว์ซู่ที่นี่ อาณาจักรมืดยืนยันข่าวการตายของเขาแล้วไม่ใช่เหรอ นั่นมันหลี่ว์ซู่เองหรือใครบางคนในเครือข่ายฟ้าดินที่ได้รับสืบทอดธารน้ำศักดิ์สิทธิ์ของหลี่ว์ซู่มากันแน่

 

ราชันฟ้าคนที่เก้าเป็นผู้มีพลังสายธาตุดินไม่ใช่เหรอ ข้อมูลเท็จ!

 

เมื่อยาเอโกะได้เห็นว่าฮิโรโนะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลี่ว์ซู่ เธอจึงถอนหายใจได้ในที่สุด เธอกองลงไปที่พื้นด้วยความเหนื่อยล้าโดยไม่รู้ว่าจะคิดอย่างไรต่อไปดี

 

ในชั่วขณะต่อมานั้น หลี่ว์ซู่ได้วิ่งไปข้างหน้าฮิโรโนะ เขาปล่อยหมัดไปหนึ่งครั้งและพายุก็ก่อตัวขึ้น!

 

ลมที่อยู่หน้ากำปั้นของเขาโค้งตัวภายใต้แรงกดดันและเกิดเสียงระเบิดดังตามมาอย่างฉับพลัน!

 

ฮิโรโนะชักดาบยาวที่เอวของเขาออกมาแต่ก็สายไปเสียแล้ว ฮิโรโนะรู้สึกได้เลยว่าร่างกายทั้งหมดของเขาแตกออกเป็นเสี่ยงๆ จากการต่อยเพียงหมัดเดียว มันรู้สึกราวกับว่าหมัดนั้นเป็นจุดศูนย์กลางของแผ่นดินไหว ร่างกายของเขาถูกทำลายย่อยยับลงอย่างง่ายดาย เขาหายใจเฮือกสุดท้ายเข้าไป

 

[ได้แต้มจากคิตะมุระ ฮิโรโนะ +1000!]

ท่านเทพ ละเว้นข้าเถอะ

ท่านเทพ ละเว้นข้าเถอะ

หลี่ว์ซู่ เป็นเด็กกำพร้าที่หาเลี้ยงตัวเองมาโดยตลอด และก็คงจะหาเลี้ยงตัวเองเช่นนี้ต่อไปเรื่อยๆ ถ้าเขาไม่ได้ประสบอุบัติเหตุรถชนเข้าเสียก่อน… แต่เฮ้ย! เขาไม่เป็นอะไรเลยนี่ ไม่เจ็บ ไม่ปวด และไม่ตาย แถมวิญญาณไม่ได้หลุดออกจากร่างด้วย! จะมีก็แต่สัญลักษณ์รูปต้นไม้ที่จู่ๆ ก็ปรากฏขึ้นมาบนฝ่ามือและพลังพิเศษในตัวที่ตื่นขึ้นมาเท่านั้น! ทว่าเขาไม่ได้เป็นเพียงคนเดียวที่ได้รับพลังพิเศษนี้มา เพราะคนอื่นๆ เองก็เริ่มกลายเป็นผู้มีพลังแล้วเหมือนกัน นี่มันเรื่องบ้าอะไร เกิดอะไรขึ้นกับโลกใบนี้กันแน่ นี่เรากำลังจะก้าวเข้าสู่ยุคของผู้มีพลังพิเศษกันแล้วงั้นเหรอ หลี่ว์ซู่ได้แต่คิดแล้วก็สงสัย ว่าแต่พลังที่ได้มานี่มันฝึกยังไงกันล่ะ เอ๊ะ ต้องสะสมแต้มอารมณ์ด้านลบงั้นเหรอ แค่กวนโมโหคนอื่นก็เพิ่มพลังได้แล้วงั้นเหรอ แบบนี้ก็เข้าทางหลี่ว์ซู่สุดๆ ไปเลยน่ะสิ!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset