“อึ…อืม…..”
คุณคาร์ล่าโอบแขนรอบคอผมและจูบผมอย่างดูดดื่ม
แต่พอเธอได้ยินเสียงกร๊อบแกร๊บมาจากพุ่มไม้ที่อยู่ใกล้ๆ เธอก็สะดุ้งถอยออกไป
ผมเองก็เหงื่อแตกพลั่กเหมือนกัน เพราะนึกว่ามีคนอยู่ตรงนั้น
แต่พอดูดีๆแล้ว เหมือนว่าจะเป็นนกที่คล้ายๆนกฮูกบินออกมาจากพุ่มไม้
เห็นแบบนั้นแล้วผมรู้สึกโล่งใจเลย
“อะฮ่ะฮ่ะ ตกใจหมดเลยนะ”
“นั่นสินะครับ…..คุณคาร์ล่า เราไปตรงนั้นกันดีกว่านะครับ”
ผมจับมือคุณคาร์ล่าและพาเธอเดินเข้าไปในพุ่มไม้ที่ห่างจากถนน
ที่ตรงนี้มีต้นไม้บังไม่ให้มองเห็นจากตรงถนนได้
แถมยังอยู่ห่างจากเขตที่อยู่อาศัยด้วย เพราะถ้าเป็นที่นี่ก็คงจะโอเคล่ะนะ
“จะว่าไปแล้ว คุณลิซล็อตเต้กับคุณไอริสไม่ได้มาที่นี่ด้วยอย่างงั้นเหรอครับ?”
คุณลิซล็อตเต้คือฮีลเลอร์สาวผมชมพูแห่งโรเซนครูเซอร์
ส่วนคุณไอริสก็คือเอลฟ์สาวผมเงินที่เป็นนักธนูในโรเซนครูเซอร์
การพูดคุยกันก่อนหน้านี้ไม่เห็นพวกเธออยู่ด้วย
ผมเลยคิดว่าบางทีแล้วพวกเธออาจจะไม่ได้มาที่นี่ด้วยกัน
พอผมถามไปคุณคาร์ล่าก็ทำหน้ามุ่ยเล็กน้อย
“ทั้งสองคนยังอยู่ที่เมืองคาสซานดร้าน่ะ ทั้งสองคนก็อยากจะมาด้วยอยู่หรอก แต่จะให้ทิ้งเมืองคาสซานดร้ามาที่นี่ทุกคนก็คงจะไม่ได้ล่ะนะ”
“อ๋อ อย่างงี้นี่เอง”
“….เสียดายที่ทั้งสองคนไม่ได้มาด้วยเหรอ?”
คุณคาร์ล่าแก้มป่องจ้องมาที่หน้าผม ดูเหมือนว่าเธอจะแอบอิจฉาแฮะ
“จะว่าเสียดายหรือจะว่ายังไงดีล่ะ คือแค่กำลังคิดว่าพวกคุณคาร์ล่าจะไม่เป็นไรใช่มั้ยนะ อยู่น่ะครับ”
“พวกฉัน?”
“พวกคุณอาจจะต้องได้สู้กับหัตถ์แห่งพระเจ้าใช่มั้ยล่ะครับ? ผมก็เลยคิดว่าถ้าโรเซนครูเซอร์ขาดสมาชิกไปแบบนี้มันจะไม่เป็นไรแน่เหรอ? น่ะครับ”
คุณคาร์ล่ายืดอกตอบคำถามนั้นของผมด้วยความมั่นใจ
“ไม่เป็นไรหรอก! ถึงจะไม่มีทั้งสองคนนั้น แต่ก็ยังมีเมย์ฟากับซึสึอยู่นะ แถมเรายังมีซิลเวียด้วยทั้งคน พวกเราจะปกป้องเรียวแน่นอนเพราะงั้นวางใจเถอะนะ”
คำพูดของคุณคาร์ล่าทำให้ผมยิ้มแบบขมขื่น
“ผมเชื่อใจอยู่แล้วล่ะครับ แต่ผมก็ไม่อยากเห็นคุณคาร์ล่าต้องเจ็บตัวด้วย เพราะงั้นห้ามฝืนตัวเองเด็ดขาดเลยนะครับ…..”
“เรียว….”
พอผมพูดแบบนั้น คุณคาร์ล่าก็แก้มแดงและโน้มตัวเข้ามาหาผม
แล้วเธอก็โอบกอดและจูบผมเหมือนก่อนหน้านี้
“อืม…อือ♡”
ทันทีที่ผมเปิดริมฝีปาก ลิ้นของคุณคาร์ล่าก็เข้ามาข้างในปากของผมทันที
หากเทียบกับจูบอันดูดดื่มของคุณซิลเวียแล้ว
ลิ้นของคุณคาร์ล่าพันรอบลิ้นของผมอย่างตะกุกตะกักกว่า
แต่เพราะเป็นคุณคาร์ล่าแหละนะ มันก็เลยดูน่ารักเอามากๆเลยล่ะ
“อือ…อืม?”
ในตอนที่กำลังจูบกับผม คุณคาร์ล่าก็ได้เลื่อนมือลงไปที่หว่างขาของผม
เธอพยายามที่จะปลดช่องกางเกงตรงหว่างขาของผม (คล้ายๆซิปกางเกง)
แต่ดูเหมือนว่าจะยากสำหรับเธอ เธอเลยส่งเสียงเหมือนดูร้อนรนออกมา
“อา….ขอโทษนะเรียว แต่ว่านายช่วยเปิดออกเองให้หน่อยได้รึเปล่า?”
“ได้สิครับ”
คุณคาร์ล่าที่หยุดไปพักนึง ซักพักเธอก็หน้าแดงและถามแบบนั้นออกมา
อืม การจะถอดชุดของคนอื่นในที่มืดๆมันก็คงทำได้ยากนั่นแหละนะ
สถานการณ์แบบนี้มันเป็นสถานการณ์ที่มักจะเห็นได้ในหนังสือ
แต่ถ้าเป็นแค่มือใหม่ล่ะก็แนะนำว่าอย่าเพิ่งทำแบบนี้เลยจะดีกว่า
พอผมปลดกางเกงด้านหน้าออก คุณคาร์ล่าก็หัวเราะอย่างเขินอายพร้อมพูดว่า
[เอะเฮะเฮะ ขอโทษนะ] ก่อนที่จะคุกเข่าลงไปกับพื้น
แล้วจากนั้นเธอก็เอาหน้าเข้ามาใกล้หว่างขาของผมโดยไม่รีรอ
“ฟื้ด♡…ฮืม…ฟืดดด♡”
คุณคาร์เอาจมูกมาแนบและสูดหายใจเข้าลึกๆหลายครั้ง
ผมตัวกระตุกเพราะรู้สึกจั๊กจี้เล็กน้อย จนไปชนเข้ากับอะไรแข็งๆที่ด้านหลัง
พอผมหันไปดูก็เห็นว่ามันเป็นต้นไม้ที่มีใบสีทองนั่นเอง
ผมเอนหลังพิงต้นไม้และมองลงไปที่คุณคาร์ล่า
“ฮืมม♡ ฮื่มฮื่ม♡”
“เอ่อ คุณคาร์ล่า?”
“กลิ่นผู้ชายแรงสุดยอดจริงๆเลยนะ ตรงนี้ของเรียวน่ะ….♡ ความเหนื่อยล้าจากการเดินทางหายเป็นปลิดทิ้งเลยล่ะ♡”
“อะ อ่า…”
ในขณะที่ผมกำลังรู้สึกประหลาดใจกับพฤติกรรมแปลกๆของคุณคาร์ล่าอยู่นั่นเอง
จู่ๆก็มีอะไรบางอย่างแวบเข้ามาในหัวของผม
อ๊ะ งี้นี่เอง
ถ้าวิเคราะห์ด้วยแนวคิดเรื่องเพศที่สลับกันมันก็พอจะเข้าใจได้อยู่นะ
ตัวอย่างเช่น ถ้าผมได้มาซุกหน้าอกของคุณคาร์ล่าหลังจากทำงานเหนื่อยมาทั้งวันล่ะก็
ผมคงจะรู้สึกผ่อนคลายมากแน่ๆ
ซึ่งถ้าคิดตามนี้แล้ว สิ่งที่คุณคาร์ล่าทำอยู่ตอนนี้ก็คงจะเป็นประมาณนั้นแน่ๆ
แต่ผมไม่คิดว่าหว่างขาผู้ชายกับหน้าอกผู้หญิงมันจะมีกลิ่นเหมือนกันหรอกนะ
ถ้าให้พูดก็คงจะเป็นกลิ่นกายของมนุษย์นั้นคงจะมีผลกับเพศตรงข้ามนั่นแหละ
“อืม จุ๊บ♡ จุ๊บ♡”
หลังจากที่คุณคาร์ล่าซบหว่างขาผมไปซักพัก
เธอก็ประคองดุ้นของผมขึ้นมาด้วยมือทั้งสองข้างและเริ่มจูบที่ปลายดุ้นของผม
ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เร้าอารมณ์ได้ถึงขนาดนั้น
แต่ท่าทางที่คุณคาร์ล่าจูบดุ้นของผมด้วยสีหน้าเคลิบเคลิ้มนั้น
มันก็ทำให้ดุ้นของผมขยายใหญ่ขึ้นตามธรรมชาติ
จากนั้นคุณคาร์ล่าก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
“เอะเฮะเฮะ จูบของฉันทำให้นายรู้สึกตื่นเต้นงั้นเหรอ? ถ้างั้น…..♡”
พอพูดแบบนั้น คุณคาร์ล่าก็แลบลิ้นออกมาและเริ่มเลียดุ้นของผม
ปลายลิ้นของเธอเลียไปรอบๆโคน และค่อยๆลากลงลงไปเรื่อยๆ
แถมในขณะเดียวกันนั้นเธอก็ได้ใช้มือทั้งสองข้างจับด้ามที่ชุ่มน้ำลายไว้ด้วย
มันรู้สึกดีมากจนทำให้ผมหลั่งน้ำหล่อลื่นออกมา
และในตอนที่น้ำหล่อลื่นนั้นกำลังจะหล่นลงพื้น
คุณคาร์ล่าก็ได้พูดว่า[โอ๊ะโอ๋!] ออกมาและใช้ลิ้นเลียมัน
“อืม…..♡ ฮิฮิ ดีใจจัง….ผู้ชายที่จะแข็งได้ด้วยการใช้ปากของฉันแบบนี้น่ะ ทั้งโลกนี้คงจะมีแค่เรียวคนเดียวแหละนะ….♡”
คุณคาร์ล่าถูแก้มของเธอกับดุ้นอย่างดูมีเสน่ห์
ถ้าแก้มสีแดงนี่เปื้อนน้ำหล่อลื่นล่ะก็คงจะน่าดูไม่น้อยเลย
พอเห็นสายตาลามกแบบนั้นแล้ว สะโพกของผมมันก็ขยับไปเอง
และน้ำลื่นๆก็ได้สาดลงไปทั่วหน้าของคุณคาร์ล่า
ดูเหมือนว่าคุณคาร์ล่าจะไม่ได้เกลียดแฮะ เธอกลับดูมีความสุขที่หน้าเธอเลอะซะอีก
“อืม….♡ จริงๆเลยนะ ไม่ใช่แค่ยอมให้เลียดุ้นอย่างเดียว แต่ยังทำแบบนี้ให้ด้วยอีก♡ โธ่ ชอบที่สุดเลยนะ♡”
ชอบผมหรือชอบดุ้น–หรือว่าชอบทั้งคู่กันแน่
ก่อนที่ผมจะได้ถามแบบนั้น คุณคาร์ล่าก็จูบดุ้นของผมอีกครั้งนึง
“งั้น คงต้องรีบหม่ำแล้วสินะแบบนี้♡”
และในตอนนั้น คุณคาร์ล่าก็ได้อ้าปากและเอาดุ้นของผมเข้าไปในปากของเธอ
พอดุ้นของผมเข้าไปในปาก คุณคาร์ล่าก็ได้ใช้ลิ้นเลียข้างในเหมือนกับที่ทำก่อนหน้านี้เลย
แถมคราวนี้แก้มเธอก็ยุบลงและกดทั้งหน้าของเธอลงมาที่ดุ้นด้วย
“อ๊ะ ฮืมมม♡ ทนไม่ไหวแล้ว…♡”
มือซ้ายของคุณคาร์ล่ายังคงจับดุ้นของผมอยู่
ส่วนมือขวาเธอยื่นออกไปไว้ที่หว่างขาของเธอ
เธอค่อยๆถอดกางเกงออกและฝังนิ้วลงไปในที่ตรงนั้นของเธอ
“อือ…อืมมม♡”
ในขณะที่เธออมดุ้นของผมอยู่ เธอก็ช่วยตัวเองด้วยนิ้วไปด้วย
ความรู้สึกผิดศีลธรรมมันแผ่ซ่านไปทั่วร่างของผม
ถึงแม้ว่าเราจะทำกันดึกๆในที่ลับตาคน
แถมยังห่างไกลจากที่พักอาศัยและยังไม่ค่อยมีคนก็ตาม
แต่การที่เห็นคุณคาร์ล่าทำแบบนี้ในที่แบบนี้นั้นมันทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นมากๆ
“อือ…อืมมม♡…อืออ♡”
รูปหัวใจปรากฎขึ้นที่ตาของคุณคาร์ล่า
ช่างเป็นช่วงเวลาที่เจริญหูเจริญตาดีแท้
คุณคาร์ล่าคว้าเองของผมด้วยมือซ้าย
แล้วกดดุ้นของผมเข้าไปในปากให้ลึกยิ่งขึ้น
ในระหว่างที่คุณคาร์ล่ากำลังกลืนน้ำลาย
ผมก็รู้สึกได้ว่าดุ้นของผมก็เหมือนจะเข้าไปถึงลำคอด้วย
“จุ๊บ จ๊วบ จุ๊บ♡♡ จ๊วบบ♡”
ดุ้นของผมเข้าไปในปากของคุณคาร์ล่าจนมิดด้าม
จนริมฝีปากของเธอสัมผัสกับผิวร่างกายของผม
นี่น่ะเหรอ–สิ่งที่เรียกว่าอมลึกสุดลำน่ะ? (Deep Throat)
มันรู้สึกแตกต่างจากช่องคลอดและการใช้ปากตามปกติเลย
และแล้วผมก็ดึงสติกลับมาได้
นะ นี่มันจะไม่แย่เอาเหรอ!?
นี่มันไม่ใช่สถานที่ที่ควรจะเข้าไปรึเปล่านะ!?
“คะ คุณคาร์ล่าครับ คือผมมีเรื่องจะคุยนิดหน่อย”
“จุ๊บ♡ อื๊ออออ♡ อืมมม จุ๊บ จุ๊บ จ๊วบบบบ♡♡”
ผมพยายามที่จะหยุดเธอด้วยการเอามือจับหัวของคุณคาร์ล่าไว้ แต่เธอไม่ยอมหยุด
แล้วเธอก็จับมือของผมออกราวกับว่าจะไม่ให้ผมขัดขวางเธอ
“อึก….!”
“จุ๊บ จุ๊บ♡ จ๊วบบบบบบ♡”
คุณคาร์ล่าใช้มือทั้งสองข้างคว้าตัวผมไว้แน่นราวกับว่าจะไม่ให้ผมหนีไปไหน
จากนั้นเธอก็อมอย่างสุดกำลังในปากทั้งอย่างนั้น
“อึกกก….!”
“อะ♡ อืมมมม♡ จ๊วบบบบบ♡”
แทนที่จะเป็นการที่น้ำเชื้อพุ่งออกมา
มันกลับดูเหมือนเป็นการดูดน้ำเชื้อออกไปมากกว่า
ผมพยายามจะหยุด
แต่คุณคาร์ล่าก็ได้กลืนน้ำเชื้อที่หลั่งออกมาของผมจนแก้มของเธอพอง
“อืม ฟุฮ่า….♡ แค่ก อือ แค่กๆ”
“คะ คุณคาร์ล่า เป็นอะไรมั้ยครับ?”
“เอ๊ะ อะไรเหรอ?”
ผมถามเธอด้วยความเป็นห่วง
แต่เธอกลับตอบผมกลับมาด้วยสีหน้างุนงง
“คือ ก็แค่คิดว่า….มันเข้าไปอยู่ในจุดที่อันตรายน่ะครับ”
“เอ๋? แค่นั้นน่ะไม่เป็นไรหรอกนะ!”
คุณคาร์ล่ายืนขึ้นด้วยรอยยิ้มและเลียน้ำเชื้อขอบริมฝีปาก
จะว่าไงดีล่ะ คงต้องบอกว่าสมแล้วที่เป็นนักผจญภัยแรงค์ S ล่ะมั้งเนี่ย
ดูเหมือนว่าคุณคาร์ล่าจะไม่ได้คิดมากอะไรกับการอมสุดลำคอเมื่อกี้เลยด้วย
“ที่สำคัญกว่านั้นน่ะนะ…พอได้เลียดุ้นของเรียวไป มันก็รู้สึกทนไม่ไหวแล้วน่ะนะ….♡ นี่ อยากให้นายใส่เข้ามาที่ตรงนี้ด้วยจังเลยนะ♡”
พอพูดแบบนั้นเธอก็จับมือของผมพาไปไว้ที่ ที่ตรงนั้นของเธอ
พอนิ้วของผมไปแตะตรงระหว่างร้องมันก็รู้สึกอุ่นๆลื่นๆ
“…เสียใจด้วยนะครับ แต่เรื่องนั้นน่ะยังไม่ได้หรอกครับ”
“เอ๊ะ!?”
“พรุ่งนี้ผมมีซ้อมพิธีแต่งงานก็เลยต้องตื่นเช้าน่ะครับ แถมคุณคาร์ล่าเองก็หายใจหอบแล้วนี่ครับ? เดี๋ยวเสียงมันก็ดังออกไปถึงข้างนอกหรอกนะครับ”
“อุ้ก…!”
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของผม คุณคาร์ล่าก็พูดไม่ออก
ดังนั้นเธอจึงต้องถอยออกไปอย่างไม่เต็มใจ
ด้วยสีหน้าที่ราวกับหลงกินแมลงขมๆเข้าไป
“อูว…..ที่ตรงนี้มันรู้สึกร้อนรุ่มมากแล้ว….บ้าจริง อุตส่าห์พร้อมมีเซ็กส์กับเรียวขนาดนี้แล้วแท้ๆ….”
“ขอโทษด้วยนะครับ ถ้ากลับเมืองคาสซานดร้าแล้ว เดี๋ยวผมจะเซอร์วิสให้นะครับ”
“จริงเหรอ?”
แล้วคุณคาร์ล่าก็ยิ้มอย่างสดใสออกมา
คุยกันง่ายแบบนี้นี่และคือข้อดีข้อเธอล่ะ
“จริงนะ จริงๆนะ!? ฮ้าาา ถ้างั้นจะทำอะไรกันดีนะ! เอะเฮะเฮะ ไปที่พักด้วยกันสองคน แล้วไปอาบน้ำด้วยกันอีกดีมั้ย?”
“แบบนั้นก็ดีนะครับ”
เพื่อที่จะให้เป้าหมายนั้นเป็นจริง ก่อนอื่นผมจะต้องผ่านการรับมรดกในครั้งนี้
และมีชีวิตรอดจากการโจมตีของหัตถ์แห่งพระเจ้าให้ได้ซะก่อนแหละนะ
แต่ว่า พอผมได้เห็นรอยยิ้มของคุณคาร์ล่าแบบนี้
ก็เลยรู้สึกขึ้นมาว่าจะต้องไม่เป็นไรแน่
ที่คุณคาร์ล่ายิ้มออกมาแบบนั้นคงเพราะเธอคิดว่า
เธอคงจะมีโอกาสชนะหัตถ์แห่งพระเจ้าได้แน่
อืม ต้องไม่เป็นไรแน่ ไม่มีอะไรที่จะต้องต้องกังวล
พวกเราทุกคนจะต้องได้กลับไปที่เมืองคาสซานดร้ากันแน่นอน
“เอะเฮะเฮะ จะได้ทำอะไรบ้างน้า~ เวลากินข้าวก็ให้เรียวนั่งตักฉัน อ๊า แบบนั้นก็ดีเหมือนกันนะเนี่ย~♡ แล้วก็ๆ พอเข้าไปอาบน้ำแล้วก็ทำความสะอาดร่างกายให้กันและกันอะไรแบบนี้”
“……”
ขอถอนคำพูด
แบบนี้น่าจะเรียกว่าไม่ได้คิดอะไรเลยมากกว่า
