ตอนที่ 124 – คุ้มหัว
นับถอยหลัง 168:00:00
ชิ่งเฉินลืมตาขึ้นมาในห้องเล็กสถานที่ท่องเที่ยวเชิงเกษตรของเขาเหล่าจวิน
ใน 7 วันนี้เขาประสบกับทิวทัศน์มากมาย รู้จักคนมากมาย จนถึงขนาดที่ว่าหลังคืนกลับ เขาถึงกับมีความรู้สึกประเภทเป็นเรื่องอดีตชาติ
ทันใดนั้น จากโลกอันแปลกประหลาดหลากสีสัน ถูกลากออกมา
เพียงแต่ ยังไม่ทันที่เขาจะเริ่มครุ่นคิด ทางวีแชตเริ่มมีข้อความเด้งขึ้นมาอย่างบ้าคลั่งแล้ว
ชิ่งเฉินเปิดโทรศัพท์มือถือขึ้นดู ทั้งหมดเป็นสิ่งที่หนานเกิงเฉินส่ง
”พี่เฉิน นายอยู่ไหม อยู่ไหมอยู่ไหมอยู่ไหม”
”พี่เฉิน นายฟังฉันอธิบาย!”
”พี่เฉิน ฉันบอกว่าที่ฝั่งนั้นยังมีน้องชายฝาแฝดอยู่คนหนึ่งนายจะเชื่อไหม คนที่นายเห็นที่จริงแล้วคือเขา ไม่ใช่ฉัน!”
ชิ่งเฉินรู้สึกปลง สิ่งที่หนานเกิงเฉินเชี่ยวชาญที่สุดอาจจะเป็นนี่แหละนะ ใช้คำโกหกห่วย ๆ ที่จับต้นชนปลายไม่ถูกโกหกตัวหมอนั่นเอง
คนอื่น ๆ ใครหน้าไหนก็หลอกไม่ได้
แต่ชิ่งเฉินไม่สนใจเขาเลย ทว่าออกจากห้องไปหาสถานที่ท่องเที่ยวเชิงเกษตรขอยืมโทรศัพท์บ้านในลาน เตรียมจะโทรไปหาหนานเกิงเฉิน
เพื่อป้องกันไม่ให้บันทึกการแชตถูกคุนหลุนตรวจเจอ ค้นพบสถานะนักท่องเวลาของเขา
แต่ทว่าเดินไปได้ครึ่งทาง จู่ ๆ เขาหันกลับเข้าห้องไปอีก เตรียมจะเปิดไอดีปลอมใหม่ให้ตัวเองอีกหนึ่งชั้น
ชิ่งเฉินใช้วีแชตตอบไปว่า “คิดไม่ถึงว่าที่โลกภายในนายจะใช้ชีวิตขมขื่นขนาดนั้น”
หนานเกิงเฉินที่อีกด้านของวีแชตสีหน้าแปรเปลี่ยนไปอย่างใหญ่หลวง “ขมขื่นอะไร พี่เฉินนายพูดอะไรอยู่อะ ทำไมฉันฟังไม่เข้าใจ !”
ชิ่งเฉินถามว่า “ดังนั้น แต่ก่อนนายพูดว่าสถานะของแมงดาที่แนะนำผู้หญิงรวย ๆ คนนั้นเป็นของจริงก็เพราะว่าอีกฝ่ายแนะนำหลี่อีนั่วให้นาย?”
”เปล่านะพี่เฉิน ฉันกับหลี่อีนั่วเป็นเพื่อนธรรมดา ๆ!” หนานเกิงเฉินตะโกนอธิบายบนวีแชตจนเสียงแหบเสียงแห้ง
แต่ทว่าชิ่งเฉินไม่ได้พัวพันกับเรื่องนี้อีก เพียงตอบอย่างแผ่วเบาราวขนนกหนึ่งประโยคว่า “เจ็ดวันที่คืนกลับ พักผ่อนดี ๆ”
ขณะนี้หนานเกิงเฉินรู้ว่าเขาอธิบายอะไรอีกล้วนเสียเปล่าแล้ว
หนานเกิงเฉินเอ่ยอย่างไร้เรี่ยวแรงว่า “พี่เฉิน ทำไมนายถึงปรากฏตัวที่นั่นล่ะ”
ตอนคืนกลับครั้งก่อน พวกเขาสองคนล้วนประสบกับเหตุการณ์เขาเหล่าจวิน
ชิ่งเฉินยังช่วยชีวิตเขาด้วย
เริ่มตั้งแต่เวลานั้น หนานเกิงเฉินก็รู้สึกว่าตนเองมีแนวโน้มจะตายทางสังคม ถึงอย่างไรตนเองพูดป่าว ๆ ว่าตนเองไม่ใช่นักท่องเวลา จากนั้นอวดอยู่ทุกวี่วันว่า “มีแค่อัจฉริยะที่พรสวรรค์ต่างออกไปจึงจะสามารถกลายเป็นนักท่องเวลา”
จากนั้นหลังเขากลับมาถึงเขตเมืองของเมืองลั่วก็ไม่กล้าส่งข้อความหาชิ่งเฉินสักคำ
คล้ายกับว่าตนเองไม่ส่งอะไรทั้งนั้นออกไป เรื่องราวนี้ก็จะสามารถผ่านไปเนียน ๆ
หนานเกิงเฉินคิดว่า เรื่องนี้อาจจะคลี่คลายไปช้า ๆ ถูกชิ่งเฉินลืมไปก็ได้ปะ
แต่สิ่งที่เขาคิดไม่ถึงคือ เขาตายดี ๆ ไม่ชอบ ดันมาพบกับชิ่งเฉินที่ป่าอีก
ตายสนิท!
ขณะนี้ ชิ่งเฉินตอบว่า “ฉันเป็นนักล่าที่ป่า ทีมล่าพวกเราได้รับภารกิจไปจับแร้งฟานซานกับลิงขนหกแขน แต่ที่ทิศเหนือหาไม่เจอ ได้แต่ลงทิศใต้มาเสี่ยงโชคดู”
หนานเกิงเฉินไม่รู้ว่าคนข้างตัวเขาคือหลี่ซูถง แล้วก็ไม่รู้ว่าเขาเพิ่งจะติดตามทีมล่าไปปฏิบัติการ
ดังนั้น คำอธิบายนี้ของชิ่งเฉิน อีกฝ่ายไม่มีทางพิสูจน์ แล้วก็ไม่มีทางระแวง
แต่ว่า ศักดิ์ฐานะนี้ไม่ใช่สิ่งที่ปลอมให้หนานเกิงเฉินดู ทว่าถ้าหากมีคนระแวงมาถึงตัวเขา ติดตามวีแชตของเขาหรือหนานเกิงเฉิน
อย่างนั้นอีกฝ่ายก็จะค้นพบจากเนื้อหาการแชตของทั้งสองคนว่าชิ่งเฉินไม่ได้อยู่ที่เมืองหมายเลข 18 เลย แล้วก็ไม่ได้อยู่ที่เรือนจำหมายเลข 18 เป็นแค่นักล่าดาษดื่นไร้ความแปลกประหลาดในป่าคนหนึ่ง
นี่ก็เพียงพอแล้ว
การล่องหนอย่างสิ้นเชิงกลับไม่สู้การซ่อนตัวในเมือง
อย่างน้อยที่สุด นักล่าป่าธรรมดาสามัญคนหนึ่งไม่ได้มีคุณค่าให้ถูกละโมบมากจนเกินไป
หนานเกิงเฉินถามบนวีแชตว่า “พี่เฉิน ฉันเห็นนายตอนนั้นทุลักทุเลมากเลย บนหน้าเปื้อนฝุ่น บนเสื้อผ้าก็มีรู ฉันได้ยินพวกเขาพูดว่าที่ป่าลำบากลำบนมาก ลงใต้ไปอีกหน่อยก็อันตรายมากด้วย ยังไงหลังจากนี้นายตามฉันกลับเมืองหมายเลข 18 เถอะ มีฉันอยู่เรื่องข้าวปลานายไม่อดตายเด็ดขาด”
ชิ่งเฉินตอบว่า “ไม่ต้องหรอก ฉันยังชอบการหากินด้วยน้ำพักน้ำแรงมากกว่า ข้าวที่หากินจากน้ำพักน้ำแรงหอมกว่า……”
”พี่เฉิน ปวดใจเลย” หนานเกิงเฉินตอบอย่างขมขื่น “แต่ว่า ครั้งนี้ที่ป่าจะอันตรายมาก ทีมนักล่าป่าทั้งหมดของพี่เฉินอ่อนแอมาก จะต้องระวังนะ อย่าไปถูกหางเลขเข้าล่ะ”
ชิ่งเฉินถามว่า “จะว่าไปคนใหญ่คนโตที่นายได้สัมผัสมีค่อนข้างเยอะ ฉันอยากรู้ว่าตระกูลจินไดกับทีมล่าฤดูใบไม้ร่วงอยากจะทำอะไรเหรอ หลี่อีนั่วบอกนายไหม”
ขณะนี้ หลี่อีนั่วน่าจะเป็นผู้นำหลักในทีมล่าฤดูใบไม้ร่วง ส่วนหนานเกินเฉินในฐานะคนข้างหมอนของหลี่อีนั่วน่าจะทราบเรื่องไม่น้อย……
หนานเกิงเฉินตอบกลับมาว่า “หลี่อีนั่วเดิมไม่ได้ตั้งใจจะเข้าร่วมการล่าฤดูใบไม้ร่วง ใช้คำพูดของเธอมาบอกก็คือ ด้วยตำแหน่งในตระกูลของเธอไม่คุ้มที่จะคลุกคลีกับลูกหลานล้างผลาญไร้ความหวังกลุ่มหนึ่ง”
”งั้นเธอมาเข้าร่วมทำไมล่ะ” ชิ่งเฉินอยากรู้
”เหมือนกับว่าเพราะได้รับข่าวสารเกี่ยวกับตระกูลจินไดกะทันหัน เธออยากจะทำลายการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ของจินไดอย่างลับ ๆ ถึงขนาดอยากจะร่วมมือกับชิ่งไฮวของบ้านสี่ตระกูลชิ่งขุดหลุมพรางสังหารคนตระกูลจินไดที่ป่า ในเรื่องการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ครั้งนี้ ตระกูลจินไดแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับตระกูลชิ่ง, ตระกูลเฉิน ไม่ได้แต่งงานเชื่อมสัมพันธ์กับตระกูลหลี่ตระกูลเดียว หลี่อีนั่วอยากจะลากสายสงครามหลัก ๆ ในรุ่นเยาว์ตระกูลชิ่งลงน้ำไปด้วย” หนานเกิงเฉินกล่าว
ชิ่งเฉินทอดถอนใจ เจ้าหมอนี้รู้ละเอียดเป็นพิเศษจริง ๆ
นี่ถ้าไม่ใช่คนข้างหมอนเป็นไปไม่ได้ที่จะรู้เยอะขนาดนี้
หนานเกิงเฉินกล่าวต่อว่า “แต่ว่า ฝั่งบ้านสี่ตระกูลชิ่งเหมือนกับไม่เต็มใจจะร่วมมือกับเธอเลย อีกฝ่ายเป็นผู้ท้าชิงเงา ตอนนี้แค่อยากจะไปสถานที่ต้องห้ามหมายเลข 002 ทำภารกิจให้สำเร็จ หลี่อีนั่วพูดว่า สำหรับชิ่งไฮวแล้ว ผลประโยชน์ของการกลายเป็นเงาก่อนมันมากกว่าแน่ ๆ ดังนั้นไม่อยากจะก่อเรื่องยิบย่อย แต่หลี่อีนั่วตั้งใจจะใช้การช่วยเหลือชิ่งไฮวช่วงชิงตำแหน่งเงามาเป็นเงื่อนไข และคุยกับชิ่งไฮวอย่างลับ ๆ อีกสักครั้ง”
ชิ่งเฉินครุ่นคิด “เรื่องนี้ตระกูลหลี่รู้ไหม”
”น่าจะไม่รู้ปะ เธอก็ทำแอบ ๆ” หนานเกิงเฉินตอบ
เขารู้สึกว่าหลี่อีนั่วทำอย่างนี้ดูจะบุ่มบ่ามมาก ไม่เหมือนกับเป็นการยุยงของตระกูลหลี่เลย
กลุ่มทุนใหญ่ชั้นยอดทำการตัดสินจะจะไม่สะเพร่าขนาดนี้
หนานเกิงเฉินถามว่า “พี่เฉินไม่เต็มใจจะตามฉันไปคลุกคลีที่เมืองหมายเลข 18 จริง ๆ เหรอ จะต้องดีกว่านายอยู่ในป่าไปโง่ ๆ แน่นอน”
ชิ่งเฉินตอบว่า “ถ้าวันไหนฉันคลุกคลีในป่าไม่ได้แล้วจะไปให้นายคุ้มหัว”
หนานเกิงเฉินส่งข้อความตอบมาว่า “โอเค”
……………………………………
น้องหนานก็แถได้เนอะ ฝาแฝด…..
ตอนที่ 125 – โอกาสของยุคสมัย
