[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 112

　ชั้น [กลิ้ง] ไปโดยที่มีมนุษย์หูสัตว์อยู่ในปาก พร้อมกับตามหาบอลแรบบิท

　ถึงชั้นจะตามเจ้าตะขาบยักษ์ไปไกลแต่ก็ยังพอจำได้ว่ามันอยู่ตรงไหน

　ต้นกระบองเพชรสองต้นที่ตัดทิ้งไว้น่าจะเป็นสัญลักษณ์ได้อย่างดี

　ต้องรีบตามหาบอลแรบบิทให้เจอให้เร็วที่สุด

　ถ้าคลาดสายตากับมันไปนาน ๆ มันอาจจะโดนมอนสเตอร์ตัวอื่นกินไปก็ได้

　อีกอย่าง มนุษย์สัตว์ที่ชั้นช่วยมา ถึงจะไม่โดนตะขาบยักษ์โจมตีเข้าตรง ๆ แต่การตก

จากรถม้าด้วยความเร็วสูงก็อันตรายเหมือนกัน

　ยังดีที่ตอนนั้นร่วงลงไปทับมนุษย์สัตว์อีกคน แรงกระแทกจึงลดลงไป แต่ HP ก็ยังลดไปเยอะอยู่ดี

　เดิมทีร่างกายก็อ่อนแอเพราะไม่ได้ใช้ชีวิตดี ๆ อยู่แล้ว

　แถมยังมีสถานะ [หมดสติ・เลือดออก] ทำให้ HP ลดลงไปเรื่อย ๆ ด้วย

—————————————————————

〖นีน่า นีฟ่า〗

เผ่าพันธุ์ : เฟลิส・ฮิวม่า

สถานะ : หมดสติ・เลือดออก

Lv : 7/60

HP : 8/25

MP : 22/22

พลังโจมตี : 21

พลังป้องกัน : 18

พลังเวท : 17

ความคล่องแคล่ว : 25

สกิลพิเศษ:

[สัมผัสตรวจจับ : Lv1] [มองในที่มืด : Lv2]

[ตรวจจับสิ่งเคลื่อนไหว : Lv2] [ภาษากริช่า : Lv3]

สกิลต้านทาน:

[ต้านทานความหิวโหย : Lv3] [ต้านทานพิษ : Lv1]

[ต้านทานกายภาพ : Lv2]

สกิลทั่วไป:

[กัด : Lv1] [ข่วน : Lv1]

[เลียนเสียง : Lv2] [ไบนด์ : Lv1]

สกิลฉายา:

[มนุษย์สัตว์ : Lv–] [นักล่า : Lv2]

[กายกรรม : Lv2] [ทาส : Lv–]

—————————————————————

　ชื่อว่านีน่า เผ่าพันธุ์ก็…..[เฟลิส・ฮิวม่า]

　ถึงจะเป็นมนุษย์สัตว์เหมือนกัน แต่คนละเผ่าพันธุ์กับคนที่เห็นในถ้ำตอนนั้น

　ถ้าจำไม่ผิด คนที่ถือค้อนตอนนั้นจะเป็น [คานิส・ฮิวม่า] ล่ะมั้ง?

　มีหูสัตว์เหมือนกัน แต่คนนั้นเป็นหูสุนัข

　ส่วนของนีน่าจะคล้ายกับหูแมวมากกว่า

　….[ทาส] นี่ก็คือ ทาสสินะ?

　สวมเสื้อผ้าเก่า ๆ ขาด ๆ ดูยังไงก็คงไม่ได้มีชีวิตแบบปกติ แต่การที่ได้รู้ว่ามีเรื่องแบบนี้ก็ทำให้ชั้นตกใจเหมือนกัน

　มนุษย์สัตว์คนอื่น ๆ ในรถม้าก็คงเป็นทาสเหมือนกันหมด

　บางทีอาจจะถูกพ่อแม่ขายให้เป็นทาสเพราะกำลังทรัพย์ย่ำแย่ก็ได้

　ชั้นเจอกองทรายที่คุ้นเคย จึงหยุด [กลิ้ง]

　มีซากกระบองเพชรกองอยู่ให้เห็นไกล ๆ

　ไม่ผิดแน่ ชั้นแยกกับบอลแรบบิทตรงนี้แหละ

　ตอนที่ชั้นตื่น เจ้านั่นยังหลับอยู่เลย

　แต่ตอนนี้มีหลุมเล็ก ๆ อยู่บนผืนทราย ตรงที่บอลแรบบิทควรจะหลับอยู่

　ดูเหมือนว่ามันจะตื่นแล้วก็คลานออกไปแล้ว

　ไม่เห็นรอยบนทรายที่บอลแรบบิทเดิน เพราะถูกลมพัดจนหายไปแล้ว

　ชั้นใช้ [สัมผัสตรวจจับ] พร้อมภาวนาว่าอย่าให้บอลแรบบิทเป็นอะไรไป

　แล้วชั้นก็สัมผัสสัญญาณอ่อนๆของสิ่งมีชีวิตตัวนึงได้จากกองต้นกระบองเพชรกองหนึ่ง

　…..อยู่ใกล้ ๆ ก็ดีอยู่หรอก ว่าแต่แกทำอะไรอยู่นั่น?

　ชั้นเดินไปหาบอลแรบบิทผ่านซากต้นกระบองเพชร

　แล้วชั้นก็เจอบอลแรบบิทนอนอยู่ใต้กองต้นกระบองเพชรจนมีรอยขีดข่วนไปทั่วตัว

　เล่นอะไรอยู่น่ะ?

　พอบอลแรบบิทได้ยินเสียง มันก็หันหน้ามามองชั้น

　「เปฟุ? เปฟูー!」

　บอลแรบบิทคายผิวกระบองเพชรที่กัดอยู่ออกมา แล้ววิ่งตรงมาหาชั้น

　แล้วก็เริ่มฟาดหูใส่เท้าชั้นอีกครั้ง

　ก็ถูกทิ้งไว้นี่นา คงโกรธล่ะมั้ง

　ชั้นกวาดซากกระบองเพชรออก แล้วก็คายนีน่าที่อยู่ในปากชั้นออกมา

　แค่ก ๆ ทรายเต็มคอเลย

　「เปฟุ?」

　พอเห็นนีน่า บอลแรบบิทก็หันมามองชั้น

　แล้วก็หันกลับไปมองนีน่า ก่อนจะแลบลิ้นออกมา

　ชั้นจิ้มบอลแรบบิทไปเบา ๆ

　「เปฟุ!」

　แก…ไม่กินมนุษย์ใช่มั้ย?

　กินอูฐหรือเสือชั้นไม่ว่าหรอก แต่ไม่ยอมให้แกกินมนุษย์ที่ครั้งหนึ่งชั้นเคยเป็นมาก่อนแน่

　ถ้าได้เห็นเจ้านี่กินมมนุษย์สักครั้ง คงไม่กล้าให้มันนั่งบนหัวอีก

　ก่อนอื่น ชั้นพยายามบอกสถานการณ์ให้บอลแรบบิทรู้ด้วยท่าทาง

　ชี้ไปทางมนุษย์สัตว์ที่เลือดออกอยู่ แล้วโบกไม้โบกมือไปมาทำท่าเหมือนขอให้ช่วย

　ชั้นจำได้ว่าหลังจากที่บอลแรบบิทเลเวลอัพล่าสุดมันได้สกิล [ฟื้นฟู] มาด้วย

　ถ้าช่วยอาการเลือดออกของนีน่าได้ เรื่องอื่นก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง

　บอลแรบบิทจ้องไปทางนีน่า แล้วยกซากเล็ก ๆ ของกระบองเพชรขึ้นมาด้วยหูของมัน

　จากนั้นมันก็เริ่มใช้ซากนั้นขีดลงไปบนผืนทรายเหมือนชอล์ค พอวาดเสร็จมันก็โยนทิ้งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

　เอ๋…นี่แกทำแบบนั้นได้ด้วยเรอะ?

　ถึงภาพจะห่วยแตก แต่ชั้นก็เข้าใจที่มันจะสื่อได้ทันที

　มันเป็นภาพเนื้อไม่ผิดแน่

　ชั้นพยักหน้าตอบรับ

　ขะ เข้าใจแล้ว ชั้นจะไปหาเนื้อมาให้ เดี๋ยวปรุงให้กินด้วยเลย!

　พอเห็นชั้นพยักหน้า มันก็เดินไปหานีน่าพร้อมส่งเสียง「เปฟุ」ออกมาอย่างร่าเริง

　แสงสีขาวลอยออกมาจากตัวของบอลแรบบิท ลอยเข้าไปที่ร่างของนีน่า

　บาดแผลของเธอค่อย ๆ สมานตัว ผิวซีดก็กลับมามีเลือดเนื้ออีกครั้ง

　พอเช็คสเตตัส สถานะ [เลือดออก] ก็หายไป HP ก็ฟื้นขึ้นมาเล็กน้อย

　เมื่อสถานะ [หมดสติ] กลายเป็น [หมดสติ (ต่ำ)] ชั้นก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

　แต่ความโล่งอก ก็กลับค่อย ๆ เปลี่ยนไปเป็นความกังวล

　….ถ้านีน่าตื่นมาแล้วชั้นจะทำไงดีล่ะ?

　ถ้าเธอเห็นชั้นคงกลัวจนรีบหนีไปแน่ แต่ถ้าอยู่คนเดียวกลางทะเลทรายแบบนี้ก็คงไม่รอดเหมือนกัน

　หรือจะส่งไปที่เมืองก่อนที่เธอจะตื่นดี?

　ไม่ทันหรอก ท่าทางอีกเดี๋ยวก็คงได้สติแล้ว

　แต่เดิมที จะให้พาไปที่นั่นมันดีแล้วเหรอ?

　พอมาคิด ๆ ดู รถม้าคันนั้นกำลังมุ่งไปที่เมืองนั่น ซึ่งก็หมายความว่าชายอ้วนที่ถีบมนุษย์สัตว์ออกมาก็ต้องอยู่ในเมืองนั้นด้วยเหมือนกัน