[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 35

ชั้นเดินไปกลับหลายต่อหลายเที่ยวกว่าจะเอาดินกลับมาได้หมด
ถึงจะเยอะเกินความจำเป็นแต่ชั้นก็ขนมาจนหมด
เอามาเดินไม่มีปัญหาหรอก ถ้าทำได้ก็อยากจะลองทำแบบตุ๊กตาฮานิวะด้วย
ยังไงชั้นก็มีเวลาว่างเหลือเฟืออยู่แล้ว

ชั้นเอาดินเหนียวมากองกันไว้ใต้ต้นที่ชั้นใช้ตากเนื้อแห้ง
ลองปั้นตรงนี้ดูแล้วกัน

ชั้นเริ่มนวดดินเหนียว เป้าหมายคือปั้นให้เป็นหม้อ
ผสมน้ำกับดินเข้าไป ใส่ดินเพิ่ม แล้วนวดให้เข้ากัน

เนื่องจากจำนวนมีมาก เลยเป็นงานที่หนักหนาเอาการ
ถ้าเป็นมนุษย์อยู่คงทำไม่ไหวแน่
ชักจะเหนื่อยแล้วอะ

ยิ่งชั้นผสมดินเพิ่มเข้าไป จำนวนมันก็ยิ่งเยอะขึ้น
นี่จะทำหม้อสักกี่ใบล่ะเนี่ย

งั้นเอาไปใช้ทำผนังถ้ำด้วยดีกว่า
เจ้าดินนี่เหนียวกว่าดินเหนียวปกติมาก จนชั้นต้องผสมดินเพิ่มเข้าไปเรื่อย ๆ

พอผสมดินจนพอใจ ชั้นก็เริ่มลงมือปั้นให้เป็นรูปหม้อ
แม้จะล้มเหลวหลายต่อหลายครั้งก็ตาม
ด้วยมือที่หยาบกระด้างและเล็บของมังกรแบบนี้ ทำให้ปั้นออกมาสวยได้ยาก

ถึงแม้ดวงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า แต่ชั้นก็ยังดื้อรั้นจะปั้นให้ได้อยู่
ถึงจะเพิ่งสู้กับเคลย์แบร์มา แต่ไม่รู้ทำไมถึงไม่รู้สึกอยากนอนเท่าไหร่นัก
หนังตาจะปิดอยู่แล้ว แต่ชั้นไม่สน
ปั้น ขยำทิ้ง ปั้นใหม่ แล้วก็ทำใหม่อีก
จนในที่สุด เล็บของชั้นก็หัก

จนกระทั่งดวงอาทิตย์ขึ้นมาอีกครั้ง
หลังจากลองผิดลองถูกมาทั้งคืน ในที่สุดชั้นก็ทำหม้อที่ดูดีออกมาได้จริง ๆ โดยปั้นแยกด้านล่างกับด้านข้างแล้วค่อยมาประกอบกัน
สมบูรณ์แบบ หม้อใบนี้ สมบูรณ์แบบจริง ๆ
ดีล่ะ ต่อไปก็ต้องแมสโปรดักเจ้านี่ออกมา

[ได้รับสกิลฉายา [ช่างปั้นดินเผา : Lv1] ]

ฮึ อย่าชมกันนักสิ

พอลองทอดสายตายาวออกไป ชั้นก็เห็นเหล่าลิงเวรอยู่ไกล ๆ กำลังจ้องช้้นอยู่
คงเป็นฝูงเดียวกับตอนนู้นล่ะมั้ง
ชั้นจ้องพวกมันกลับ แล้วก็หนีกันไปหมด
คงจะมาขโมยเนื้อนั่นล่ะนะ

ว่าแต่จะทำสักเท่าไหร่ดี?
ชั้นน่าต้องใช้สักสาม ใส่เครื่องเทศ ใส่เนื้อ แล้วก็ใส่เกลือ
เอ ทำสักสิบใบไปเลยละกัน

ชั้นเมินเสียงท้องร้องแล้วลงมือปั้นต่อไป
ยิ่งทำก็ยิ่งรู้สึกได้ว่าฝีมือชั้นดีขึ้นเรื่อย ๆ
เฮ้ ไม่แน่ว่าชั้นอาจจะเกิดมาเพื่อช่างปั้นก็ได้นา ถึงจะเหนื่อยหน่อยแต่มันก็สนุกดี

พอปั้นเสร็จสิบใบ ฉายา [ช่างปั้นดินเผา] ก็กลายเป็นเลเวลสอง

ชั้นพักสักหน่อย แล้วก็ขึ้นไปหยิบเนื้อบนต้นลงมากิน

เกลือนี่สำคัญจริง ๆ แฮะ
ทั่นดอกไม้กินคนจงเจริญ

ระหว่างกิน ชั้นก็รู้สึกได้ถึงสายตาที่จับจ้องมา พอหันไปก็เจอพวกลิงแดงอีกแล้ว
พวกแกติดใจรสชาติเนื้อนี่ขนาดนั้นเลย
ชิ่ว ๆ ไปที่อื่นไป๊

พอจ้องกลับไป แป๊ปเดียวก็หนีกลับเข้าป่ากันไปหมด

ชั้นไม่มีเวลามาเล่นกับแกหรอก
ไว้ชั้นว่างเมื่อไหร่จะทำให้กิน แต่มีพิษนะ

พอกินข้าวเสร็จ ชั้นก็กลับมาปั้นต่อ
เตรียมหม้อปกติกับอันใส่พิษไว้ด้วยดีกว่า
ต้องมีของสำรองไว้ด้วยสิ
เอาเป็นทำเพิ่มอีกห้าใบเผื่อมันแตกละกัน

พอทำเสร็จ เลเวลของ [ช่างปั้นดินเผา] ก็เพิ่มเป็นเลเวลสาม
ชาติที่แล้วชั้นเป็นช่างปั้นรึเปล่าเนี่ย
ชักเริ่มกลัวทักษะของตัวเองแล้วสิ

จากนั้น ชั้นก็ไปเก็บฟืนมาใส่ในหม้อดินที่ทำไว้
เจาะรูเล็ก ๆ แล้วพ่น [เบบี้เบรธ] เข้าไปเพื่อให้ความร้อน
ฟืนข้างในที่โดนเผาในพื้นที่ปิด ก็แปรสภาพกลายเป็นถ่านสีดำ

ชั้นทำซ้ำไปซ้ำมาจนกระทั่งชั้นมีถ่านกองเป็นภูเขา แล้วก็จัดการฝังหม้อไว้ในถ่านแล้วก็จุดไฟด้วย [เบบี้เบรธ]
ก็ไม่รู้หรอกนะว่ามันทนความร้อนได้ขนาดไหน แต่สุดท้ายมันก็ไม่แตกสักอัน
ท่านเคลย์แบร์ช่างแข็งแกร่ง

พอมันกลายเป็นสีขาว ชั้นก็หยุดพ่น [เบบี้เบรธ] แล้วก็ใช้ทรายดับไฟ
พอมันเย็นลง ก็เอาออกมาแล้วไปล้างตรงแม่น้ำ

อื้ม ยอดเยี่ยม
ไม่คิดว่าจะออกมาดีขนาดนี้เลยนะเนี่ย

ชั้นกลับมา แล้วก็ทำการย้ายเครื่องปรุง เกลือแล้วก็เนื้อที่ใช้ขนห่อไว้มาใส่ในหม้อแทน

พอเห็นของจัดเป็นระเบียบแล้วมันก็น่าอยู่ขึ้นมาทันตาเห็น
รู้สึกดีจัง

ยังมีดินเหนียวเหลืออยู่เลยแฮะ อยางลองทำหุ่นปั้นดูจัง
ชั้นน่าจะจัดการผนังถ้ำให้กลายเป็นผนังจริง ๆ โดยใช้อิฐได้อยู่
เรื่องปูนก็ใช้ [เบบี้เบรธ] ติดดินเหนียวเอว
งานช้างอีกแล้ว แต่ถ้าทำเสร็จได้ก็คงดูดีไม่น้อย ก็คุ้มที่จะทำ

ท่าทางชั้นคงต้องหมกตัวอยู่ในถ้ำอีกหลายวันเลย
จะมีเสบียงพอรึเปล่านะ