[นิยายแปล] เกิดใหม่เป็นไข่มังกร – ตอนที่ 89

　「ก่าาห์!」

　ชั้นสั่งให้กิ้งก่าดำถอยไปข้างหลัง

　กิ้งก่าดำพยักหน้าเงียบ ๆ แล้วก็ [กลิ้ง] ทิ้งระยะห่างไป

　จากนั้นก็ซ่อนอยู่หลังต้นไม้ต้นหนึ่ง

　ซ่อนทั้ง ๆ ที่มันมีตรวจจับนี่….ไม่สิ หลบเพื่อให้เดาทิศทางการยิง [เคลย์กัน] ได้ยากขึ้นมากกว่า

　แต่ว่ากันตามตรง ชั้นไม่รู้ว่ามันจะได้ผลรึเปล่าด้วยซ้ำ

　ต่อให้ HP ของมันลดลงได้เพราะ [เคลย์กัน] จริง ๆ เราก็ทำอะไรไม่ได้มากอยู่ดี

　ขนาดใช้ [ดาวตก] โยนมันลงไปข้างล่างมันยังกลับมาได้ ไม่รู้จะสู้กับมันยังไงแล้วจริง ๆ

　ความหวังสุดท้ายคือใช้ [พิษพิเศษ] ของกิ้งก่าดำ

　ชั้นต้องหาโอกาสดี ๆ ให้กิ้งก่าดำยัดพิษมันให้ได้

　แต่ที่น่าเป็นห่วงคือกิ้งก่าดำ ทั้งพลังป้องกันทั้ง HP ก็น้อยกว่าชั้น

　ในเมื่อมันมีสกิลที่สามารถทะลวงได้แม้กระทั่งเกล็ดของชั้น จะให้กิ้งก่าดำเข้าไปซึ่ง ๆ หน้ามันอันตรายเกินไป

　สกิลควันพิษอย่าง [พิษร้าย] เองก็ต้องให้อีกฝ่ายสูดเข้าไป หรือไม่ก็ต้องเข้าทางบาดแผล

　ถึงความเร็วมันจะไม่มาก แต่ทักษะของมันต่างหากที่เป็นปัญหา

　มันสามารถเปลี่ยนรูปร่างตัวเองได้ เพราะงั้นมันจะโจมตีทีเผลอเราเมื่อไหร่ก็ได้

　ชั้นยังไม่มั่นใจว่าจะรับมือมันได้

　อย่างตะกี้มันยังแปลงเป็นเด็กสองคนเพื่อลอบโจมตีชั้นเลย

　แล้วก็ การที่เจ้าสไลม์มันไม่ระแวง [พิษพิเศษ] เลยก็น่ากังวลเหมือนกัน

　ถ้ามันแค่ไม่รู้จัก [พิษพิเศษ] หรือมั่นใจน [ต้านทานพิษ] ของตัวเองก็โชคดีไป แต่มันอาจจะมีสกิลที่ใช้รับมือ [พิษร้าย] อยู่ในตัวก็ได้

　แต่ไม่ว่ายังไง ก็ต้องสมมติว่า [พิษร้าย] ใช้กับสไลม์ได้ผลก่อน

　「จะไม่ถอยจริง ๆ ก็ไม่ว่าอะไรหรอก แต่แน่ใจแล้วนะว่าจะไม่เสียใจทีหลังน่ะ?」

　พอว่าเสร็จ มันก็ยกแขนที่เป็นเคียวทั้งสองข้างขึ้นมา

　ตอนแรกชั้นคิดว่ามันเปลี่ยนสีไปเป็นสีแดง แต่จริง ๆ แล้วมันเป็นไฟต่างหาก

　「[คลื่นกระแทก] จาก [เพลิงตัด] !」

　มันเมินชั้น แล้วก็ปล่อยคลื่นดาบติดไฟไปทางอื่น

　เป็นที่ที่กิ้งก่าดำหลบอยู่ แต่กิ้งก่าดำ [กลิ้ง] หลบออกมาได้

　เมื่อคลื่นไปถึงเป้าหมาย มันก็ระเบิดขึ้นเล็กๆ

　แล้วต้นไม้ก็ล้มลง

　「สุดยอดเลยใช่มั้ยล่ะ? ถ้าเอามันมารวมกันพลังจะเพิ่มขึ้นมากเลย ร่างกายของผมน่ะมันยืดหยุ่นไม่เหมือนของมนุษย์หรือมังกร ถึงทำได้ไงล่ะ」

　ว่าแล้วมันก็ยกแขนทั้งสองข้างขึ้น แล้วก็ฟันมาอีกหลายที

　คลื่นไฟหลายอันพุ่งเข้ามาหา

　ดูจากการที่ MP ของมันลดอยู่ตลอด แต่ก็ฟื้นขึ้นมาเรื่อย ๆ แปลว่าการฟื้นฟู MP ของมันเร็วไม่ใช่เล่น

　ชั้นยังพอฟัดพอเหวี่ยงกับมันได้เพราะสเตตัสมันต่ำ แต่เจ้านี่มันมีสูตรโกงชัด ๆ

　ถ้าปล่อยมันไป ให้มันเก็บสกิลกับเพิ่มเลเวลไปเรื่อย ๆ มันก็จะเก่งขึ้นได้อย่างไร้ขีดจำกัด

　ชั้นยื่นปีกมาข้างหน้า เพื่อป้องกันตัวเองจากการโจมตีของมัน

　ห้ามลังเลเด็ดขาด

　คลื่นลอยเข้ามากระทบกับปีกชั้น แล้วก็ระเบิดออก

　แต่มันก็ไม่ทะลุเกล็ดเข้ามา

　ถึงจะโดนดาเมจไปบ้าง แต่ถ้ากันได้ดีก็โดนดาเมจไม่มาก

　「รับดาเมจตรง ๆ เพราะใช้ความต่างของสเตตัสงั้นเหรอ เทียบกันแล้ว ค่าพลังมากกว่าผม หลบเอาดีกว่ามั้ย?」

　ชั้นมองมันลอดผ่านช่องระหว่างปีก

　ส่วนที่เป็นแมงมุมอ้าปากออก แล้วพ่นใยโปร่งแสงสีเขียวออกมา

　แกนี่มีทุกอย่างจริง ๆ

　ชั้นกระโดดขึ้นไปแล้วบินเลียบพื้น หลบใยที่มันพ่นมา

　คลื่นกระแทกไฟลอยเข้าหาชั้นที่ใช้ปีกกันไม่ได้ เลยจำเป็นต้องใช้กรงเล็บปัดออก

　ชั้นตั้งใจจะแยกร่างแมงมุมด้านล่างกับร่างมนุษย์ด้านบนออก

　พอชั้นยกแขนขึ้น ท้องส่วนซ้ายของมันก็เปลี่ยนเป็นเป็นรูปร่างคล้ายกระดอง

　สีก็ค่อยๆเปลี่ยนไป จนกลายเป็นกระดองยักษ์ไปจริงๆ

　ชั้นยกเลิกการโจมตีไม่ทัน สุดท้ายก็แทงเล็บเข้าไปทั้งอย่างนั้น

　ถึงจะทำให้กระดองมันเป็นรอยได้ก็จริง แต่แรงกระแทกกับตัวชั้นก็มีไม่ใช่น้อย

　ความเจ็บปวดในระดับที่นึกว่าเล็บแตกหักจนหมดแล่นไปทั่วแขน จนต้องชักแขนกลับมา

　สไลม์รีบใช้โอกาสนี้ก้าวถอยไปข้างหลัง

　บ้าจริง! สกิล [กระดองเต่า] ของมันงั้นเหรอ!

　ทำแบบนี้ได้ด้วยเรอะ!

　สไลม์ทิ้งระยะจากชั้นไประดับหนึ่ง แล้วก็ยิ้มออกมา

　กระดองของมันค่อย ๆ จมกลับเข้าไปในร่าง

　「เปล่าประโยชน์น่า ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ? รีบกลับไปจะดีกว่านะ ผมไม่เร็วพอจะตามพวกนายทันหรอก ถึงจะมาตามล่าผมก็จะหนีอยู่ดี บอกแล้วว่าไม่ชอบสู้」

　เมื่อมันเห็นว่ายังไงชั้นก็คงไม่ยอมกลับไป มันก็ยืดคอของมันออกมา

　แล้วลิ้นของมันก็ยื่นออกมาจากปากมนุษย์

　ลิ้นยังคงยาวขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งถึงพื้น

　เมื่อลิ้นของมันแตะกับพื้น ก็มีควันลอยออกมาพร้อมส่งเสียงดังชู่

　คราวนี้เป็น [ลิ้นอัมพาต] นี่มันเพิ่มเลเวลสกิลไปขนาดไหนกันเนี่ย

　ถึงมันจะเป็นสกิลที่ใช้งานยาก แต่ถ้าเป็นร่างกายยืดหยุ่นแบบมันก็ทำให้เป็นสกิลสารพัดประโยชน์ได้

　สไลม์พ่นลมออกมาทั้ง ๆ ที่ห้อยลิ้นออกมาอย่างนั้น

　แล้วควันดำก็ปกคลุมร่างของสไลม์เอาไว้

　ถ้าทำแบบนั้นมันเองก็คงมองไม่เห็นด้วยเหมือนกัน…….แต่มันมีสกิล [มองในที่มืด] ด้วยนี่นา

　ไม่ใช่แค่ควันธรรมดา เหมือนมันจะเป็นเวทที่ขวางทางแสงเอาไว้

　ถึงใช้ [มองในที่มืด] ได้นี่เอง

　ชั้นควรรอให้มันออกมาเองสินะ?

　ไม่สิ ช้้นยังพอได้ยินเสียงฝีเท้าอยู่จากข้างใน

　ชั้นม้วนตัวเข้า แล้วก็มุ่งไปตามเสียงที่ได้ยินด้วย [กลิ้ง]

　แล้วอะไรสักอย่างที่เป็นเหมือนแส้ก็ฟาดใส่ตัว

　คงจะเป็นลิ้นปลอม ๆ ของมัน แต่เกล็ดชั้นก็ไม่เป็นอะไร ไม่มีสถานะอัมพาตด้วยเช่นกัน

　ชั้นยังคงเร่งสปีด แล้วก็พุ่งชนเข้ากับตัวมัน

　ทันทีที่ชนกับมัน ชั้นก็เลี้ยวไปทางด้านขวาเพื่อคุมทิศทางที่สไลม์จะกระเด็นไป

　แล้วมันก็ลอยไปทางขวา อย่างที่ควรจะเป็น

　「…..ชิ น่ารำคาญจริง」

　เหมือนว่าสไลม์จะลำบากในการคงร่างตัวเอง หลังจากร่างมันเละแล้วกลับมาอยู่ในท่ายืนเหมือนเดิม

　「ก็ไม่คิดว่าจะแพ้หรอก แต่ชักจะน่ารำคาญขึ้นมาจริง ๆ แล้ว เดี๋ยวนายจะต้องเสียใจแน่」

　สไลม์จ้องมาทางชั้นขณะที่กำลังสร้างหัวขึ้นมาใหม่

　ทันใดนั้น กิ้งก่าดำก็กระโดดเข้าไปหามันจากข้างหลัง

　ท่าทางว่าสไลม์จะให้ความสนใจชั้นเกินไป จนไม่ทันสังเกตถึงกิ้งก่าดำ

　และกว่าจะรู้สึกตัวก็สายเกินไปแล้ว

　「อ๊ะ! ถึงได้ผลักผมมาทางนี้งั้นเหรอ!?」

　สไลม์ยกแขนเคียวของมันขึ้นมา แล้วเล็งไปที่กิ้งก่าดำ

　มันตอบสนองเร็วกว่าที่คิด

　น่าจะสู้อีกสักนิดให้มันสนใจชั้นเต็มที่ก่อนให้กิ้งก่าดำเข้า

　พลาดซะแล้วสิ

　ชั้นกะให้กิ้งก่าดำหลบแล้วหาโอกาสใหม่ แต่กิ้งก่าดำกลับรับการโจมตีเข้าไป ทั้งที่น่าจะหลบได้

　「คิชิ!」

　กิ้งก่าดำร้องขึ้น ก่อนจะกระเด็นลงพื้น

　อ-อะไรกัน?

　ความเร็วระดับกิ้งก่าดำน่าจะหลบได้สบาย ๆ เลยไม่ใช่เหรอ?

　「ก่าาห์!」

　ชั้นรีบวิ่งไปหากิ้งก่าดำ

　「อ้า อุตส่าห์เตือนไปแล้วนะ」

　เมื่อสไลม์พูดขึ้น มันก็ยกเคียวของตน เล็งไปหากิ้งก่าดำอีกครั้ง

　แต่แล้วแขนของมันก็ค่อย ๆ ตกลงไป ดูเหมือนว่าจะไม่มีแรงยกขึ้น

　「พะ พิษนี่มัน……วะ เวรแล้ว! ก็เพิ่มสกิลต้านทานมาแล้วนี่ ทำไมกัน!?」

　ข้างในแขนกึ่งโปร่งแสงของมัน ตอนนี้มีสีดำปนอยู่ข้างในด้วย

　นั่นคือพิษพิเศษของกิ้งก่าดำ

　ตอนที่กิ้งก่าดำโดนมันโจมตี เธอก็ใช้โอกาสนั้นเพื่อกัดเขาไปที่แขนของมัน

　กิ้งก่าดำตั้งใจที่จะไม่หลบ เพื่อทำให้มั่นใจว่าจะโจมตีโดนอย่างแน่นอนงั้นเหรอ?