บุตรอสูรบรรพกาล – บุตรอสูรบรรพกาล ตอนที่ 449 เล่นเกม

ตอนที่ 449

เล่นเกม

โครม!! ร่างของชายคนหนึ่งลอยวาบเข้ากระแทกกับรูปปั้นของไป๋จูเหวินเข้าอย่างจังจนรูปปั้นเกิดรอยร้าวเลยทีเดียว

“เห็นไหมล่ะท่านลุง ข้าใจเย็นจะตายไป”ไป๋ไป่ว่าพลางมองไปที่ชายที่ตนพึ่งซัดเสียปลิว

“ดีแล้วๆ”หยงเวยถอนหายใจออกมาหลังจากมองไปทางชายหนุ่มที่นอนอยู่ตรงลานรูปปั้น แม้จะอาการไม่สู้ดีนักแต่มันก็ไม่ตายทั้งๆที่มันพึ่งรับการโจมตีจากอสูรระดับบรรพกาลขั้นที่ 5 มาเชียวนะ

“อะไรวะ ยัยนั่นมันตัวอะไร”ชายอีก 2 คนที่ขวางทางหยงเวยเอาไว้ว่าพลางมองไปทางไป๋ไป่ด้วยท่าทีตกใจ

“พวกเจ้าเป็นพวกเดียวกันสินะ”หยงเวยว่าพลางมองไปทางชายอีก 2 คน เจ้าพวกนี้ทำตัวน่าสงสัยไม่ทราบว่าพวกมันวางแผนอะไรกันเอาไว้

“อากกก”หยงเวยพุ่งวาบเข้าไปใกล้ชายทั้ง 2 ด้วยความเร็วที่เหนือกว่าคนระดับก่อกำเนิดพลังเซียนหลายเท่า แม้จะยังมีพลังระดับเท่านี้ แต่วิชาอื่นๆของหยงเวยนั้นก้าวล้ำพลังของตนไปมากแล้ว โดยเฉพาะพลังกายที่แบกรับพลังระดับเจ้าสวรรค์ขั้นที่ 10 มาหลายสิบปี มันย่อมเหนือกว่าคนธรรมดาหลายเท่าอยู่แล้ว

“พวกเจ้าต้องการอะไร”หยงเวยว่าพลางใช้มือข้างหนึ่งกดร่างของชายที่มีพลังสูงกว่าเอาไว้ ส่วนอีกคนก็ใช้พลังธาตุดินมัดครึ่งท่อนร่างของชายอีกคนเอาไว้

“พวกเรา…”ชายพวกนั้นมีท่าทีตกใจอย่างมาก ราวกับไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะแข็งแกร่งปานนี้ ไม่ใช่แค่ไป๋ไป่เท่านั้น แม้แต่หยงเวยพวกมันก็สู้ไม่ได้อย่างนั้นหรือ

.

.

“น้องชาย ทางนี้ๆ”ระหว่างที่ลูกน้องของตนกำลังดึงความสนใจของหยงเวยอยู่นั้น ชายร่างผอมที่สั่งให้ลูกน้องไปขวางหยงเวยเอาไว้ก็เข้าไปหาจูล่งทันที

“ขอรับ”จูล่งเอียงคอสงสัยพลางเดินเข้าไปหาชายคนนั้นช้าๆ

“น้องชาย เจ้ามาเที่ยวงานครั้งแรกหรือ”ชายร่างผอมถามด้วยรอยยิ้มเป็นมิตรอย่างมากทำให้จูล่งไม่ได้สัมผัสถึงอันตรายอะไรเลย แน่ละต่อให้อีกฝ่ายถือมีดเข้ามาจูล่งก็ไม่รู้สึกถึงอันตรายหรอก

“ขอรับ ข้าไม่ค่อยออกมานอกบ้านนัก นี่เป็นครั้งที่ 2 เลยขอรับที่ข้าได้ออกจากบ้าน”จูล่งตอบตามตรง แต่คำตอบของมันกลับทำให้อีกฝ่ายยิ้มออกมาทันที สำหรับมันแล้วมันคงมองว่าจูล่งเป็นคุณชายที่โดนเลี้ยงมาในบ้านหลังใหญ่เป็นแน่ ท่าทางใสซื่ออ่อนต่อโลกเช่นนี้เกรงว่าจะหลอกได้ไม่ยาก

“น่าเสียดาย เช่นนั้นคงไม่ค่อยได้เล่นสนุกเท่าไหร่เลยกระมัง”ชายร่างผอมยิ้มพลางมองไปทางลูกน้องของตน พวกมันยังขวางพวกหยงเวยเอาไว้ได้ แต่ไม่ทราบทำไมลูกน้องของมันคนหนึ่งถึงล้มลงไปนั่งกับพื้นก็ไม่ทราบ

“ไม่นะขอรับ ข้าสนุกกับบ้านของข้าเหมือนกัน แต่ข้างนอกนี่ก็สนุกไปอีกแบบ”ไป๋จูล่งตอบพลางยิ้มอย่างร่าเริง

“งั้นเอาอย่างนี้ก็แล้วกัน เจ้าตามข้ามาข้าจะพาเจ้าไปทำเรื่องสนุกๆ”ชายร่างผอมว่าพลางยิ้มออกมาด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์

“เรื่องสนุกหรือขอรับ”จูล่งมีท่าทีสนใจอย่างชัดเจน ทำให้ชายร่างผอมยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ

“ตามข้ามา”ชายร่างผอมว่าพลางพาจูล่งเดินเข้าไปในอาคารแห่งหนึ่งก่อนที่ไป๋ไป่จะซัดลูกน้องของมันปลิวไปกลางเมืองพอดิบพอดี

“ที่นี่มืดมากเลยนะขอรับ”จูล่งว่าพลางมองไปรอบๆ ด้านนอกนั้นประดับไปด้วยแสงไฟมากมายทำให้ตามถนนสว่างไสวอย่างมาก แต่พอเข้ามาในตึกที่ชายร่างผอมพามาจูล่งกลับพบว่าภายในตึกมืดมาก มีเพียงแสงไฟจากหลอดไฟดวงเล็กๆเท่านั้นที่ทำหน้าที่ให้แสงสว่าง

“ไม่ต้องกลัวหรอก”ชายร่างผอมว่าพลางเปิดประตูบานหนึ่งเข้าไป ภายในประตูนั้นมีแสงมากกว่าตรงทางเดินมาก แถมยังมีผู้คนจำนวนมากกำลังนั่งกันอยู่ในห้องอีกต่างหาก

“บ้าเอ้ย”ชายคนหนึ่งตะโกนออกมาด้วยท่าทีเจ็บใจ ทำเอาจูล่งต้องหันไปมองทันที

“เยี่ยม ให้มันได้อย่างนี้สิวะ”ชายอีกคนตะโกนออกมาด้วยความดีใจทำเอาจูล่งยิ่งสับสนเข้าไปใหญ่

“พี่ชาย นี่มันอะไรหรือ”จูล่งถามพลางมองไปรอบๆ คนพวกนี้กำลังนั่งอยู่หน้ากระดานอะไรบางอย่าง ท่าทางพวกมันจะจริงจังอย่างมากเลย

“นี่หรือ มันเป็นเกมชนิดหนึ่งยังไงล่ะ”ชายร่างผอมว่าพลางยิ้มออกมา

“เกมหรือขอรับ งั้นท่านลุงพวกนั้นก็กำลังเล่นเกมกันอยู่สินะขอรับ”จูล่งตอบด้วยท่าทีซื่อๆทำให้ชายร่างผมอพยักหน้าช้าๆ

“ใช่ มันเป็นเกมที่สนุกมาก พวกเราถึงมาเล่นกันทุกวันยังไงล่ะ”ชายร่างผอมหัวเราะพลางพาจูล่งเข้าไปที่โต๊ะแห่งหนึ่งซึ่งมีชายร่างอ้วนอีกคนรออยู่แล้ว

“เรามาเริ่มจากเกมง่ายๆก่อนก็แล้วกัน เจ้าเห็นช่องตรงนั้นหรือไม่”ชายร่างผอมถามพลางชี้ไปที่ช่องสี่เหลี่ยม 2 ช่องบนกระดาน

“ขอรับ”จูล่งพยักหน้าช้าๆ ในช่องสี่เหลี่ยมสองช่องนั้นเขียนเอาไว้ว่า สูง กับ ต่ำ แม้จะไม่เข้าใจแต่จูล่งก็เห็นมันชัดเจนจริงๆ

“เกมนี้ง่ายๆ เจ้ามือจะเขย่าแก้วที่มีลูกเต๋าอยู่ 3 ลูกแล้วให้เจ้าเดาว่าแต้มที่ออกมาจะสูงหรือต่ำ ถ้าแต้มจากลูกเต๋าทั้งหมดรวมกันต่ำกว่า 11 ก็คือต่ำ แต่ถ้ามากกว่า 11 ก็คือสูง เข้าใจหรือไม่”ชายร่างผอมถามพลางนั่งลงข้างๆจูล่ง

“ขอรับ ข้าพอจะเข้าใจ”จูล่งตอบพลางพยักหน้าช้าๆ

“งั้นเจ้าก็ลองลงเงินสักหน่อยสิ ถ้าเจ้าทายถูกเจ้าจะได้เงินคืน 2 เท่าเชียวนะ”ชายร่างผอมว่าพลางยิ้มออกมา

“ต้องใช้เงินด้วยหรือขอรับ”จูล่งถามด้วยท่าทีลังเล เงินในกระเป๋าของมันมีเพียงเงินของพี่สาวเท่านั้นมันไม่กล้าใช้สุ่มสี่สุ่มห้าเท่าไหร่

“ไม่ต้องห่วงถ้าเจ้าดวงดีเงินในกระเป๋าของเจ้าจะเพิ่มเป็นสามเท่าสี่เท่าเลยนะ”ชายร่างผอมยิ้มพลางมองไปที่เจ้ามือ งานของชายร่างผอมนั้นไม่ได้ซับซ้อนอะไร เพียงหาเสี่ยกระเป๋าหนักสักคนเข้ามาในบ่อนที่ลูกพี่ของมันเปิด แล้วปล่อยให้มันเล่นจนหมดตัวเท่านั้นเอง

“เจ้าหนู ลองลงดูสัก 1 เหรียญเงินก่อนเป็นไง”ชายร่างอ้วนถามพลางจับไปที่แก้วใส่ลูกเต๋า ก่อนจะเขย่าเบาๆให้ลูกเต๋าด้านในกลิ้งไปมา

“ขอรับ”จูล่งกะพริบตาปริบๆพลางมองไปที่กระดานเบื้องหน้า ถ้าเป็น 1 เหรียญเงินละก็มันยังมีเงินที่มันยังเหลือตอนออกเดินทางอยู่

“แบบนี้หรือขอรับ”จูล่งถามพลางวางเงินเอาไว้บนช่อง สูง ช้าๆ

“ใช่ แบบนั้นล่ะ ที่เหลือก็รอลุ้นว่าเจ้าจะถูกรางวัลหรือไม่”ชายร่างผอมยิ้มอย่างเป็นมิตร เพียงแค่เริ่มลงพนันก็เหมือนก้าวเท้าเข้ามาในกับดักของพวกมันไปเสียแล้ว ตอนแรกทุกคนก็จะลงเงินเพียงน้อยนิดอย่างที่จูล่งทำ แต่พอเริ่มได้เงินมากเข้าๆพวกมันก็จะเริ่มโลภ

“สูง.. ยินดีด้วยเจ้าหนู ท่าทางดวงเจ้าจะไม่เลวเลย”ชายร่างอ้วนว่าพลางส่งเงิน 1 เหรียญเงินให้จูล่ง

“ขอบคุณขอรับ”จูล่งว่าพลางพยักหน้าน้อยๆ

“คราวนี้เจ้าลองวางทีเดียว 2 เหรียญเงินดูสิ”ชายร่างผอมยิ้มออกมาช้าๆ ความจริงแล้วในบ่อนแห่งนี้มีโต๊ะพนันมากมาย แต่มีเพียงโต๊ะของชายอ้วนคนนี้เท่านั้นที่ไม่มีใครเข้ามาเล่น นั่นเพราะแขกขาประจำต่างทราบดีอยู่แล้วว่าเจ้าอ้วนผู้นี้เป็นผู้ฝึกฝนพลังวิญญาณ หากมันคิดไม่ซื่อมันย่อมโกงได้แนบเนียนกว่าคนธรรมดาอยู่แล้ว

“ขอรับ”จูล่งว่าพลางวางเงินลงบนช่องสูงอีกครั้งหลังจากเจ้าอ้วนเขย่าแก้วไปเรียบร้อยแล้ว

“ดวงดีจริงๆ”ชายร่างอ้วนว่าพลางยื่นเหรียญอีก 2 เหรียญให้จูล่ง

“งั้นตาต่อไป”ชายร่างอ้วนว่าพลางเขย่าลูกเต๋าอย่างรวดเร็ว

“……พี่ชาย”จูล่งพูดพลางหันไปมองชายร่างผอม

“มีอะไร”ชายร่างผอมถามพลางมองไปที่ทางจูล่ง เหตุใดมันถึงไม่ลงเงินต่อกัน

“ถ้าแต้มออกมาเป็น 11 พอดีข้าต้องลงตรงไหนหรือขอรับ”จูล่งถามด้วยสีหน้างงๆ

“เอ๋…เรื่องนั้นเจ้าต้องลงตรงนี้”ชายร่างผอมกะพริบตาปริบๆพลางชี้ไปที่ช่องเล็กๆที่อยู่ตรงกลาง

“ขอบคุณขอรับ”จูล่งว่าพลางเอาเงิน 4 เหรียญเงินวางลงไปที่ช่องเลข 11 ช้าๆ

“………”ทั้งเจ้าอ้วนทั้งเจ้าผอมต่างมองผลที่ออกมาด้วยท่าทีประหลาดใจ แต้มรวมของลูกเต๋า 3 ลูกออกมาเป็น 11 พอดี ทำให้เจ้ามือต้องส่งเงิน 16 เหรียญเงินให้จูล่งไป แม้จะเป็นจำนวนเงินน้อยนิดสำหรับพวกมัน แต่เรื่องที่จูล่งถามออกมาก่อนหน้านี้กลับทำให้พวกมันไม่วางใจเสียแล้ว

“พี่ชาย แล้วช่องรอบๆนี่คืออะไรหรือขอรับ”จูล่งถามพลางมองไปรอบๆ นอกจากช่อง ต่ำ และ สูง แล้วยังมีช่องที่เขียนตัวเลขเอาไว้อีก

“เอ่อ…มันเอาไว้สำหรับเดาว่าแต้มลูกเต๋าจะออกอะไร มันแทงถูกได้ยากกว่า แต่ก็ได้เงินเยอะกว่า”ชายร่างผอมตอบพลางยิ้มออกมา ไม่ทราบว่าก่อนหน้านี้บังเอิญหรือไม่ แต่พอถูกรางวัลแล้วทุกคนก็มักจะแทงหนักกว่าเดิม แล้วสุดท้ายก็จะโดนกินกลับจนหมดตัวเช่นเดิม

“งั้นหรือขอรับ งั้นข้าขอลองหน่อยนะขอรับ”จูล่งว่าพลางวางลงไปบนช่องที่เขียนตัวเลข 3 ตัวเอาไว้ นั่นคือช่องที่ทายว่าตัวเลขบนหน้าลูกเต๋าจะออกเลขไหนให้ถูกต้องทั้ง 3 ลูกนั่นเอง

“น้องชาย ข้ายังไม่เขย่าเลย”ชายร่างอ้วนว่าพลางมองมาทางจูล่งด้วยท่าทีประหลาดใจ ก่อนหน้านี้มันก็นึกตกใจคิดว่าจูล่งฟังเสียงออกเสียอีกถึงได้แทงได้แม่นยำนัก แต่ท่าทางจะเป็นแค่โชคดีของมือใหม่เท่านั้นกระมัง

“อ๊ะ ขอโทษขอรับ”จูล่งว่าพลางเก็บเงินกลับมา แต่พอชายร่างอ้วนเขย่าเสร็จจูล่งก็วางเงินกลับไปที่จุดเดิม

“เจ้าแน่ใจนะ”ชายร่างอ้วนขมวดคิ้ว ท่าทางจะเป็นการเดาของจูล่งจริงๆ

“ขอรับ”จูล่งยิ้มออกมาด้วยท่าทีสบายๆไม่ได้เดือดร้อนอะไร

“……”ชายร่างอ้วนเปิดแก้วออกมาพลางมองลงไปที่แต้มลูกเต๋า ปรากฏว่าเลขที่จูล่งแทงเอาไว้นั้นถูกทั้ง 3 ลูกทำให้มันเหงื่อตกไม่น้อย ไม่น่าเชื่อว่าเด็กหนุ่มคนนี้จะดวงดีเสียจริงๆ ยามนี้เงิน 20 เหรียญเงินกลายเป็น 5 เหรียญทองไปเสียแล้ว

“ต่อไปก็ตรงนี้”จูล่งว่าพลางเอาเหรียญทองวางลงไปที่ตัวเลข 3 ตัวเช่นเดิม ตามปกติไม่มีใครทำเช่นนี้เพราะมันเสี่ยงเกินไป แต่ทันทีที่เปิดแก้วออกมาเงิน 5 เหรียญทองของจูล่งก็กลายเป็น 125เหรียญทองในพริบตา ก่อนจะกลายเป็น 3125 เหรียญทองในครั้งต่อมา

“……”ภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้าไม่ใช่เรื่องล้อเล่นแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่คนๆหนึ่งจะทายถูกรางวัลใหญ่ติดๆกันแบบนี้ เกรงว่าจูล่งจะฟังเสียงได้เก่งมากกระมัง เรื่องนั้นทำให้ชายร่างผอมหันไปมองชายร่างอ้วนในทันที

“น้องชาย เล่นต่อเลย”ชายร่างอ้วนว่าพลางยิ้มกว้าง มันทอยลูกเต๋าตามที่มันทำก่อนจะปล่อยให้จูล่งแทงเงินอีกครั้ง

กึก..จูล่งยังคงเอาเงินที่ได้มาทั้งหมด 3125 เหรียญทองใส่ลงไปในช่องตัวเลข 3 ตัวอีกเช่นเดิม แต่คราวนี้เจ้าอ้วนไม่ยอมเสียอีกแล้ว มันใช้พลังธาตุดินพลิกลูกเต๋าภายในถ้วยช้าๆชนิดที่ว่าไม่ให้เกิดเสียงเลยแม้แต่น้อย นี่คือข้อเสียของพวกที่ฟังเสียงได้แม่นนัก มันจะมั่นใจว่าสิ่งที่ตัวเองฟังออกถูกต้องแน่นอน พอลงเงินจนหมดขอเพียงเจ้าอ้วนเปลี่ยนแต้มลูกเต๋าเล็กน้อยผลที่ออกมาก็ต้องเป็นชัยชนะของพวกมันอย่างแน่นอน

“……..”ชายอ้วนและชายร่างผอมมองภาพตรงหน้าตาค้าง แม้จะเปลี่ยนแต้มลูกเต๋าแล้ว แต่เหตุใดแต้มที่ออกมาถึงเหมือนที่จูล่งแทงไปไม่มีผิด

“จะ เจ้านี่ดวงดีจริงๆ”ชายร่างอ้วนตัวสั่นสะท้าน เหรียญทอง 3125 เหรียญเมื่อทายได้ถูกต้องก็จะกลายเป็น เหรียญทอง 78125 เหรียญ เงินจำนวนนั้นหากมันทำให้เสียไปละก็มันโดนลูกพี่มันฆ่าแน่นอน หรือว่ามันควรจะเรียกพวกออกมาจัดการจูล่งเลยดี

“พี่ชาย เกมของท่านไม่เห็นสนุกเลย”ไป๋จูล่งว่าพลางทำหน้าเสียดาย สำหรับจูล่งที่ใช้ดวงตาสีเงินได้นั้น ต่อให้อีกฝ่ายพยายามโกงแค่ไหนก็ไม่มีทางที่จูล่งจะแทงผิดได้หรอก ทำให้ไป๋จูล่งไม่ได้รู้สึกลุ้นเลยแม้แต่น้อย มันเหมือนนั่งดูภาพฉายซ้ำเสียมากกว่า

“ข้าขอตัวก่อนนะขอรับ”ไป๋จูล่งว่าพลางเดินออกไปจากบ่อนอย่างรวดเร็วโดยไม่ได้หยิบเงินติดมือไปเลยแม้แต่เหรียญเดียว ในใจคิดว่าค่าเล่นเกมนั้นก็ถูกดีเพียง 1 เหรียญเงินเท่านั้น น่าเสียดายที่เกมน่าเบื่อไปหน่อย

“เจ้าเด็กนั่นไม่รู้หรือไงว่าพอแทงถูกแล้วเงินที่ได้จะเป็นของตัวเอง”ชายร่างอ้วนถามพลางมองตามหลังไป๋จูล่งไปช้าๆ

“เอ่อ….ข้าว่ามันคงไม่รู้หรอก”ชายร่างผอมว่าพลางถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เช่นเดียวกับชายร่างอ้วนที่รอดตายมาอย่างหวุดหวิด ต้องบอกว่าวันนี้พวกมันโชคดีจริงๆที่ไป๋จูล่งไม่เข้าใจว่าการพนันนั้นคืออะไร