ปล้นสวรรค์ – บทที่ 249 ลางร้ายมาเยือน

ปล้นสวรรค์ SPH: บทที่ 249 ลางร้ายมาเยือน

SPH: บทที่ 249 ลางร้ายมาเยือน

 

ภายใต้อิทธิพลของออร่าของแมลงที่ดุร้ายไม่มีใครในห้องโถงกล้าส่งเสียงแม้แต่น้อย

 

หลังจากฉากในใจของพวกเขาหายไป เป็นเวลานานทุกคนกลับมามีสติและถอนหายใจยาว

“มันคืออะไรกันแน่?” ทําไมถึงมีภาพปรากฏในใจของฉัน ”

 

“ใช่มั้ย ในสมองของคุณ ด้วยเหรอ? นั่นคือฉากของแมลงที่ร้ายกาจที่กัดกินสมอง?”

 

“ใช่!” ถูกต้อง! ฉันก็เห็นเช่นกัน! มันน่ากลัวเกินไป! ”มันทําให้ฉันกลัวแทบตาย!”

” แมลงสีทองนั่น เหมือนกับแมลงในอําพันแน่นอนว่ามันคือไหมสวรรค์หกปีก!”

 

“ผู้นําของเหล่าแมลงที่ร้ายกาจ!” มันโหดร้าย และน่ากลัวมาก!

เสวี่ยหยวนชิง หลับตา ราวกับว่าตอนนี้เขายังไม่ได้สติ

” มันสวยงามเกินไป!” มันสวยเกินไปจริงๆ! นี่คือพลังของสิ่งมีชีวิตโบราณระดับบน หรือไม่? “เหลือเชื่อ!”

 

เสวี่ยหยวนชิง พึมพํากับตัวเอง ดูเหมือนว่า เขาต้องการที่จะทะลุเข้าไปดูด้วยสายตาตนเอง

 

ในขณะนี้ โจวไคว์จีพูดว่า “สถานที่นี้อันตรายมากฉันอยากกลับบ้าน!”

 

“รู … อย่ากินฉัน อย่ากินฉัน!”

 

เสียงครวญครางต่ําๆ เพิ่มขึ้นจากมุมห้องโถง

ทุกคนดูอย่างประหลาดใจ พวกเขารู้แล้วว่า เป็นโจวไคว่เท่านั้น!

 

ในขณะนี้ร่างกายของ โจวไควขี่ขดตัวเป็นลูกบอล ซ่อนตัวอยู่ในมุมมืดของห้องโถง ในขณะที่เขาสั่นเทา ด้วยความกลัว

 

รอยเปียกขนาดใหญ่ค่อยๆกระจายตัว อยู่ใต้ร่างของโจวใครูจีและในเวลาเดียวกัน กลิ่นเหม็นก็แพร่กระจายไปทั่วอากาศ

 

โจวไคว์จี กลัวจนถึงจุดที่เขาฉ่ราดกางเกง!

 

“ว้าว โจวไคว์จี คนนี้ ขี้ขลาดเกินไป!” เขากลัวในระดับนี้จริงๆเหรอ ! ”

“ชิ!” ก่อนหน้านี้เขาพูดว่าเขาไม่กลัวแต่มันกลับกลายเป็นแบบนี้ ,

 

“ถูกต้อง!” ” มันเทียบไม่ได้กับ ต้าเฮย ไม่สามารถเปรียบเทียบกับสัตว์ร้าย!”

“มาดูกันว่า เขายังกล้าที่จะไร้ยางอาย และพูดว่าเขาไม่ยอมรับได้อีกมั้ย!”

เย่หยู ดึงการกระตุ้นของเขา ไปสู่แมลง ทําให้ฉากในใจของโจวไคว์จีแตกสลายอย่างสมบูรณ์ จิตใจของเขาถูกดึงออกมาจากร่างกาย ของสิ่งมีชีวิตโบราณ

“รู … อย่ากินฉัน อย่ากินฉัน!”

โจวไคว่จียังไม่ฟื้นตัว จากความตกใจ และสิ้นหวัง แต่เขาก็ยังพึมพํากับตัวเอง

 

เย่หยู หยุดห่างจาก โจวไคว์จี เพียงไม่กี่เมตร คิ้วของเขาขมวดเล็กน้อยเมื่อเห็นสถานะปัจจุบันของโจวไคว์จี ดูเหมือนว่าเขาหวาดกลัวอย่างแท้จริง

 

ด้วยการสะบัดนิ้วของเขา พลังงานปราณสายฟ้าอ่อนๆพุ่งเข้าในร่างของโจวไคว์จี

ทันใดนั้น โจวไคว์จี ก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงตามมาด้วยอาการชาหลังจากไฟฟ้าช็อตในที่สุดเขาก็ฟื้นจากอาการช็อก

 

” ทําไม ทุกคนมองมาที่ฉัน”

 

โจวไคว์จี เงยหน้าขึ้นและสังเกตว่าทุกคนมองเขาด้วยความรังเกียจเขาอดไม่ได้ที่จะถาม ด้วยความสับสน

ครูต่อมาโจวใครูจี ย่นจมูกของเขา ราวกับว่าเขาค้นพบบางสิ่งเขาร้องออกมาอย่างน่าตกใจ ร่างกายของเขาม้วนตัวเป็นลูกบอลหัวของเขาฝังลึกอยู่ภายในอกของเขาก้มตัวลง

 

“โจวไคว์จี เล่าให้ฉันฟังหน่อย ตอนนี้ตัวแมลงตัวนี้ เป็นไหมสวร รค์หกปีกจริงๆหรือไม่?”

แสงเย็นชาส่องผ่านดวงตาของ เย่หยู ในขณะที่เขาถามโจวไคว่จีกับคําถามนี้

 

ร่างกายของ โจวไคว์จี สั่นไหว แต่เขาไม่ได้พูดอะไร

เย่หยู เปิดเผยรอยยิ้มอันเย็นชา และพูดด้วยเสียงเบาๆว่า “เฮ้ดูเหมือนว่าคุณยังไม่เห็นชัดเจน คุณต้องการลองอีกครั้งหรือไม่?”

ทันใดนั้น โจวไคว่จีก็สั่นเทา และกรีดร้องว่า “ไม่!” “อย่าลองอีกครั้งได้โปรด!”

 

เย่หยูหัวเราะเบา ๆ เหอๆ แล้วบอกฉัน ว่า นี่เป็น ไหมสวรรค์หกปีกหรือไม่?

 

“ใช่!” ใช่ เป็นความจริงที่ว่า แมลงตัวนี้เป็นไหมสวรรค์หกปีก! ”

 

โจวไคว์จีตอบกลับอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ที่เกิดเหตุ ทําให้เขากลัวจากความคิดของเขา ดังนั้นเขาจึงไม่มีความกล้าที่ลองอีกครั้ง

บนเวที ซวีซานชิง ล้างคอของเขาและพูดว่า “ตั้งแต่ โจวไคว์จียอมรับไปแล้ว ฉันจึงประกาศว่า เย่หยูชนะพนันแล้ว!”

 

“เยี่ยมมาก! เย่หยู, ชนะแล้ว!”

ข้างๆ เย่หยู, ฉีเพิ่ง ให้กําลังใจอย่างมีความสุข

ในขณะนี้เย่หยู ได้รับข้อความจากระบบในหัวของเขา

” บ” “ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของร่างได้ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่สามารถจับรางวัลได้หนึ่งครั้ง!”

“น้องชาย ชายชราคนนี้มีบางสิ่งที่จะพูดคุยกับคุณ”

เสวี่ยหยวนชิง เดินไปที่ เย่หยูและพูดด้วยรอยยิ้ม

 

“ได้เลย” เย่หยู พยักหน้า

 

เสวี่ยหยวนชิงมองดู แมลงในมือของ เย่หยู และดวงตาของเขาก็เปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น “ชายชราคนนี้ ชอบแมลงตัวนี้จริง ๆและฉันหวังว่าน้องชายจะยินดีมอบมันให้ฉัน”

 

เมื่อได้ยินเรื่องนี้ เย่หยู ส่ายหัวและพูดเบา ๆ ว่า “ผมเคยพูดมาก่อนแล้วว่าผมไม่ขายมัน!”

 

การแสดงออกที่แน่วแน่ ปรากฏบนใบหน้าของเสวี่ยหยวนชิงในขณะที่เขาพูดด้วยน้ําเสียงจริงจัง ”น้องชายตัวน้อย ตราบใดที่คุณยินดีที่จะแมลงอําพันนี้ให้ฉันคุณต่อรองเงื่อนไข ตามที่ต้องการได้!”

 

เมื่อเห็นว่าเหยู ไม่ได้แสดงออกอะไรเลย เสวี่ยหยวนชิงกล่าวต่อ “ฉันพูดก่อนหน้านี้ว่า ฉันจะซื้อมัน แม้ว่ามันจะเป็นแปดพันล้านเหรียญนี่ไม่ใช่เรื่องตลก!

 

ตราบใดที่ ผงกหัวของคุณ แปดพันล้านทันที่จะอยู่ในบัญชีของคุณ! “

 

การแสดงออกของ เย่หยู นั้นเฉยเมย เขามองเสวี่ยหยวนชิงอย่างใจเย็น และพูดเบา ๆ ว่า “สําหรับแมลงนี้ ผมไม่สามารถขายให้

คุณได้!”

เสวี่ยหยวนชิงตกตะลึง เขาไม่เคยคิดว่าเย่หยู จะยังไม่เต็มใจขายในราคาที่สูงเช่นนี้

 

เมื่อมองไปที่ดวงตาที่สงบนิ่งของเหยู เสี่ยหยวนชิงรู้ว่า เขาไม่มีโชคชะตากับแมลงตัวนี้

“เอาล่ะ!” เสวี่ยหยวนชิงถอนหายใจอย่างเศร้าสลด ” จากนั้นฉันจะไม่รบกวนน้องชาย”

 

โดยที่ เสวี่ยหยวนชิงดึงกระเป๋าใบเล็ก ๆ ไว้ที่หลังแล้วเดินออกจากศูนย์กลางการแลกเปลี่ยนหินต้นกําเนิด

เมื่อเห็นว่า เสวี่ยหยวนชิงหายตัวไป ซวีซานชิง เดินไปที่ด้านข้า งของเย่หยูและเสียใจที่พูดว่า ” น้องชาย เย่หยู นั่นคือแปดพันล้านใช่ไหม?

“โรงแรมที่ยันจิง โรงแรมยี่หยุนซวนเป็นของผม!” ผมไม่ขาดเงิน! “เหยูพูดอย่างใจเย็น

 

เสวี่ยหยวนชิง จ้องไปสักครู่แล้วหายใจเข้าลึก ๆ หากสิ่งที่ เหยูพูดนั้นถูกต้อง แล้วคําอธิบายของ เย่หยู ก็ไม่มีอะไรต้องพูดอีก!

ส่ายหัวของเขา ซ ซานชิงระงับความตกใจในหัวใจของเขาและพูดกับเย่หยูด้วยเสียงต่ําว่า “น้องชายเย่หยู คุณอาจไม่ทราบสิ่งนี้แต่พี่เสวี่ยคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา”

“โอ้?” คิ้วของเย่หยู ขมวด ขณะที่เขาถามด้วยความงงว่า ”เสวี่ยหยวนชิงนี้ มีภูมิหลังเป็นอย่างไร?

ซวี่ซานชิงพยักหน้า และพูดด้วยท่าทางที่น่ากลัวเล็กน้อย “เสวี่ยหยวนชิง และฉันรู้จักกันมานานกว่า 10 ปี เขามักจะหมกมุ่นอยู่กับการศึกษาสิ่งมีชีวิตโบราณ”

 

“ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเขาได้ทํางานที่ศูนย์วิจัยทางชีววิทยาของอพอลโล แห่งสหรัฐอเมริกา เชี่ยวชาญด้านซากดึกดําบรรพ์ เขาได้ซื้อฟอสซิลจากฉันสักสองสามอัน”

“ฉันเห็นแล้วว่า เสวี่ยหยวนชิง สนใจเรื่องนี้มาก!” ถ้าคุณไม่ขายให้เขาตอนนี้สิ่งต่าง ๆ อาจไม่จบอย่างง่ายดาย! ”

 

หลังจากซ ซานชิงพูดจบ เขามองไปในทิศทางที่ เสวี่ยหยวนชิงหายไปและถอนหายใจ

เสวี่ยหยวนซึ่งในปัจจุบัน ไม่ใช่นักวิชาการธรรมดาๆที่เขาเคยรู้จัก!

นัยน์ตาของเย่หยู ยังคงสงบนิ่ง หลังจากได้ยินสิ่งที่ชว์ซานชิงพูดในสายตาของเหยู ไม่ว่าจะเป็น เสวี่ยหยวนชิงหรือ บริษัท สหรัฐอเมริกาหนุนหลังเขาพวกเขาทั้งคู่ไม่สามารถคุกคามเขาได้

 

ยิ่งไปกว่านั้นสําหรับเย่หยู แมลงอําพันนี้ ไม่ได้เป็นเพียงของสะสมอันมีค่าแต่มันยังเป็นสมบัติที่หายาก ที่สามารถนําไปใช้ใน ลอตเตอรี่ได้เช่นเดียวกับไข่มุกโลหิต!

ห้องสวีทสุดหรูหราของโรงแรมยี่หยุนซวน

เย่หยู เอนหลังพิงโซฟาแสนสบายหลับตาลง

“ระบบ!” เริ่มต้นการจับสลาก! ”

ปั๊บ” ตรวจพบว่าจํานวนลอตเตอรี่ สามารถจับมากกว่าหนึ่งครั้งคุณต้องการดําเนินการจับสลากรวมหรือไม่? ”

“ใช่!”

“ปั๊บ” ตรวจพบว่า เจ้าของร่างถือ สมบัติซาก ไหมสวรรค์หกปีก!คุณต้องการดําเนินการจับสลากต่อไปหรือไม่? ”

“ใช่!”

 

“ปั๊บ” “เริ่มจับสลากรวม …”

ซึ่งงบ * * * *

ในความคิดของเย่หยู กงล้อหมุนปรากฏขึ้น และเข็มชี้เรียวเริ่มหมุนอย่างรวดเร็ว

อีกสักครู่ต่อมาเย่หยู ก็ตะโกนว่า ” หยุด!”

เข็มหยุดอย่างช้า ๆ และมีกระแสข้อมูลไหลผ่านหัวใจของเย่หยู

“บ”ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของร่างได้รับ ตัวอ่อนไหมสวรรค์หกปีกคุณต้องการทําสัญญาหรือไม่? ”

 

ปล้นสวรรค์

ปล้นสวรรค์

ปล้นสวรรค์
Status: Ongoing
เรื่อง ปล้นสวรรค์ นักเรียนมัธยมปลายธรรมดา นามว่าเย่หยู จู่ๆวันหนึ่งก็มีลำแสงพุ่งลงมาที่มือของเขา ด้วยเหตุนี้เขาถึงได้ระบบปล้นสวรรค์มาคลอบครอง ในแต่ละวันเขาสามารถเปิดช่องมิติ เพื่อที่จะใช้มือของเขา ล้วงเข้าไปขโมยของต่างๆจากทุกที่มาเป็นของตน “ยอดภูเขาดาบ ซึ่งมีดาบวิเศษปักอยู่ จู่ๆก็เกิดวังวน พร้อมทั้งมีมือยื่นออกมา คว้าดาบวิเศษ ที่นิกายดาบสวรรค์เฝ้ารอคอย” “ดร.อากาสะแว่นตารุ่นล่าสุดของผมอยู่ไหนครับ” “ โอ้มันอยู่ตรงนี้ โคนัน เอ๊ะ! มันหายไปไหนแล้ว!” “ ฮ่าฮ่า ในที่สุดตำราฝังเข็มเล่มนี้ก็เป็นของข้า! อ๊ะ! ใครบังอาจขโมยไป”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset