บทที่ 213 เรือฮาวิซทเข้าเทียบท่า
โดย
Ink Stone_Fantasy
เมื่อคุยธุระเรื่องนี้เรียบร้อย ก็ถือว่าฉินสือโอวได้บรรลุจุดมุ่งหมายแล้ว
มาออตตาวาครั้งนี้ พูดได้ว่าเขาสามารถทำภารกิจให้สำเร็จได้เกินกว่าที่คาดไว้เสียอีก เนื่องจากเขาได้รับบัตรแบล็ก อาเม็กซ์มาอย่างไม่คาดคิด ทำให้ความปรารถนาของเขาได้รับการเติมเต็ม ในปีที่เขาได้รู้จักบัตรชนิดนี้เป็นครั้งแรก เขาเคยคุยกับเพื่อนร่วมงานว่าตัวเองจะได้รับบัตรเครดิตแบบนี้ได้เมื่อไร ทว่าไม่ว่าจะพูดเรื่องนี้กลับใคร คำตอบก็คือเมื่อนอนหลับฝันเท่านั้น
ตอนนี้ ฝันของเขาเป็นจริงแล้ว
เมื่อไม่มีธุระอะไรที่ออตตาวาแล้ว ฉินสือโอวจึงพาเออร์บักและนีลเซ็นเดินทางกลับ
ตอนที่นั่งเครื่องบินบัตรแบล็ก อาเม็กซ์ก็เริ่มแสดงให้เห็นถึงสิทธิประโยชน์ของมัน เขาแสดงบัตรใบนี้ให้พนักงานบริการภาคพื้นดินของสนามบินนานาชาติออตตาวา แมคโดนัลด์ คาเทียร์ จากนั้นก็มีแอร์โฮสเตสสาวสวยมาพาพวกเขาไปที่ห้องรับรองวีไอพีของสนามบิน ข้างในมีคนจัดเตรียมเครื่องดื่มและอาหารว่างไว้เรียบร้อยแล้ว
เออร์บักมองบัตรใบนี้ เขายิ้มและพูดขึ้นว่า “ไม่เลวนี่ ฉิน มีบัตรใบนี้แล้ว ต่อไปถ้ายนายจะจัดการธุระอะไรก็จะยิ่งสะดวกขึ้นอีก”
นีลเซ็นเองก็พูดเล่นๆว่า “บอส ต่อไปถ้าผมมีแฟน ผมขอยืมบัตรใบนี้ของคุณไปใช้หน่อยได้ไหม?”
ฉินสือโอวยื่นบัตรใบนี้ให้เขาไป แล้วพูดกับเขาว่า “เอาไปสิ ตอนนี้ใช้ได้แล้ว รูดได้ตามสบายเลย บอสเลี้ยงเอง!”
ตอนนี้เขามีความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยม ในบัตรใบนี้มีเงินอยู่แปดสิบล้าน ที่บิลลี่ก็มีอยู่อีกยี่สิบล้านดอลลาร์สหรัฐล้วนแต่เป็นจำนวนเงินที่แน่นอนแล้ว สำหรับเขาในตอนนี้เงินก็เป็นเพียงแค่ตัวเลขเท่านั้น
เมื่อกลับมาถึงฟาร์มปลา ฉินสือโอวก็เริ่มเตรียมตัวทำงาน ท่าเรือสร้างเสร็จแล้ว เรือหาปลาก็กำลังจะเข้าประจำที่แล้วเช่นกัน เมื่อลากกลับมาฟาร์มปลาแล้ว อีกไม่นานก็ถึงเวลาจับปลา ถึงอย่างไรเขาก็ต้องสร้างรายได้ เขาเป็นเจ้าของฟาร์มปลาไม่ใช่ลูกเศรษฐี
ฉินสือโอวหาใบเสร็จและใบรับของของ ‘เรือฮาวิซท’ เจอจึงเตรียมตัวจะไปรับเอาเรือ วินนี่ก็เดินผ่านเขาไป ทันใดนั้นเธอก็หันกลับมาแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ แล้วพูดว่า “ไปเที่ยวออตตาวามาสนุกไหมคะ?”
ฉินสือโอวตอบเธอไปด้วยความบริสุทธิ์ใจว่า “ผมไปงานปาร์ตี้มา แต่ว่าผมก็ถนอมร่างกายไว้ให้คุณนะ แค่โดนบังคับให้ไปเต้นด้วยไม่กี่ครั้ง ขนาดมือผู้หญิงผมยังไม่จับเลย”
วินนี่ยื่นมือออกไปบีบจมูกเขา แล้วพูดว่า “โอเคค่ะ ถือว่าคุณรอดมาได้แล้วนะคะ”
ถึงคราวของฉินสือโอวต้องรุกคืนบ้างแล้ว เขาจับข้อมือของวินนี่เอาไว้แล้วพูดกับเธอว่า “ผมรักษาเนื้อรักษาตัวไว้เพื่อคุณแบบนี้ ไม่มีรางวัลให้ผมบ้างเลยเหรอครับ?”
ในขณะที่เขาเตรียมตัวจะจู่โจมด้วยความรู้สึกตื่นเต้นที่โหมซัด วินนี่ก็พยายามที่จะเป็นอิสระจากการควบคุมของเขา เธอพูดกับเขาไปพร้อมกับหายใจหอบ “ฉันเชื่อว่าเมื่อคืนคุณไม่ได้ทำอะไรเลย ของรางวัลที่จะให้คุณก็สิ้นสุดเท่านี้ล่ะค่ะ””
ฉินสือโอวจับเธอไว้ เขาหัวเราะชอบใจแล้วตอบเธอไปว่า “ตอนนี้ความเชื่อใจของคุณไม่มีผลอะไรกับผมแล้วล่ะ ผมต้องบอกว่าคุณทำร้ายผม วินนี่ ถ้าคุณไม่เชื่อใจผม คุณก็ต้องชดเชยให้กับบาดแผลในใจของผม”
วินนี่หัวเราะคิกคักพยายามสะบัดเขาออกไป ทว่าเธอแรงเยอะไม่พอ แค่ชั่วพริบตาก็ตกลงไปในปากเสือ เธอจึงรีบหันหลังกลับไปแล้วตะโกนออกมาว่า “หู่จือ เป้าจือ ต้าป๋าย ฉงต้า รีบมาเล่นกันเถอะ……”
ฉินสือโอวเงยหน้าขึ้นไปดูอย่างหวาดหวั่น ก็เห็นสุนัขสอง หมีหนึ่ง ตัวพอสซั่มหนึ่งที่กำลังร้องโฮกๆ แล้ววิ่งมาทางนี้ด้วยความรวดเร็ว วินนี่หลบออกไปแล้ว เขาจึงถูกเจ้าพวกนี้ทับอยู่บนโซฟา
วินนี่หัวเราะคิกๆคักๆ เธอคอยเติมเชื้อไฟอยู่ข้างๆ ปล่อยให้เหล่าสัตว์เลี้ยงมาเล่นอยู่บนตัวของฉินสือโอว ในตอนท้ายแม้กระทั่งเชสเตอร์ และพวกกระรอกดินก็ยังเข้าร่วมด้วย ฉินสือโอวต้องขอความเมตตาถึงเอาชีวิตรอดออกมาได้
ในตอนพลบค่ำ ฉินสือโอวโทรศัพท์ไปหาผู้จัดการฝ่ายการให้บริการลูกค้าอุตสาหกรรมต่อเรือโพไซดอนนครเซนต์จอห์นที่เป็นที่อยู่ของเรือฮาวิซท เพื่อบอกพวกเขาว่าพรุ่งนี้เขาจะไปรับเรือด้วยตัวเอง
เรือของเขาที่จอดอยู่ในท่าเรือนครเซนต์จอห์นไม่ได้มีแค่ลำเดียว นอกจากเรือฮาวิซทแล้ว ก็ยังมีเรือเด็คอีกหนึ่งลำ งานต่อเรือในตอนนั้นก็ส่งให้กับคณะของอุตสาหกรรมต่อเรือโพไซดอนนครเซนต์จอห์นเช่นกัน
ตอนเช้าของวันต่อมา ฉินสือโอวก็พาชาร์ค ซีมอนสเตอร์และนีลเซ็นไปนครเซนต์จอห์นพร้อมกันกับเขา ผู้จัดการฝ่ายการบริการลูกค้าที่ชื่อว่าแฮงค์ บรูวเวอร์เป็นผู้รับหน้าที่ในการต้อนรับพวกเขา
ทุกๆคนพากันไปดูเรือเด็คก่อน เจ้าสิ่งของเล็กๆชิ้นนี้ไม่มีอะไรน่าชมนัก เป็นเพียงแค่เรือตกปลาลำเล็กๆเท่านั้น เป็นเรือแบบเปิดกว้างออก ไม่มีห้องโดยสาร สามารถขับออกทะเลในวันที่อากาศเย็นสบายได้
จุดสำคัญเรือฮาวิซทเป็นเรือประมงอเนกประสงค์ขนาดเล็ก ที่ใช้สำหรับการตกปลาในแถบชายฝั่งทะเล ขนาดของเรืออยู่ที่ 199 ตัน มีความยาว 14.19 เมตร มีความลึกอยู่ที่ 1.8 เมตร และมีความกว้างประมาณ 5 เมตร เครื่องยนต์หลักมีอัตรากำลัง 428KW ความเร็วในการขับเคลื่อนปกติอยู่ที่ 12 น็อต สามารถรองรับลูกเรือได้ 6 คน ปริมาตรบรรจุของห้องเก็บของอยู่ที่ 60 ลูกบาศก์เมตร มีถังเชื้อเพลิงปริมาณ 16 ลูกบาศก์เมตร และมีปริมาตรบรรจุน้ำสะอาดอยู่ 10 ลูกบาศก์เมตร
“ไม่ว่าจะดูจากองค์ประกอบหรือรูปโฉมภายนอก เรือฮาวิซทก็ล้วนแต่เป็นที่สุดของเรือประมงอเนกประสงค์ ที่ท้ายเรือมีอุปกรณ์เสริม สำหรับยกเครนขนาด 1.5 ตันหนึ่งเครื่อง เครื่องกว้านอวนจับปลาเครื่องยนต์ไฮดรอลิก นอกจากนี้ยังมีอุปกรณ์สำรวจหาปลาติดมาอีกด้วย ล้วนแต่เป็นอุปกรณ์ชั้นยอดทั้งนั้น ตรงตามองค์ประกอบที่พวกคุณได้ระบุไว้ในใบแสดงรายละเอียดทั้งหมด”
เมื่อแนะนำเสร็จแล้ว ในตอนสุดท้ายแฮงค์ก็พูดขึ้นมาอย่างภาคภูมิใจว่า “ผมกล้าพูดได้เลยว่า ถ้าตอนนี้พวกคุณเติมน้ำมันให้เรือฮาวิซทจนเต็มถัง ก็จะสามารถออกเรือไปเที่ยวเล่นในมหาสมุทรได้แล้ว!”
ฉินสือโอวจ่ายเงินงวดสุดท้ายและค่าธรรมเนียมการจอดเรือแล้ว ขณะที่กำลังจะล่ำลากัน แฮงค์ก็ถามกับเขาว่า “พวกคุณวางแผนจะไปล่าปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือที่ ชายหาดจอร์จกันหรือเปล่า? ถ้าหากเป็นอย่างนั้นพวกคุณต้องระวังหน่อยนะ เนื่องจากเรือฮาวิซทติดตั้งชิ้นส่วนอุปกรณ์ชั้นเยี่ยมเอาไว้หลายชิ้น ดังนั้นระดับการกินน้ำทะเลจะค่อนข้างมาก ต้องระวังจะชนโขดหินที่นั่น”
ชาร์คอธิบายว่า “ตอนนี้พวกเรายังไม่มีแผนที่จะไปชายหาดน้ำตื้นจอร์จ แต่ว่าทั้งหมดก็ขึ้นอยู่กับบอส ถ้าพวกเราไป พวกเราจะระวังแน่นอน ขอบคุณสำหรับคำเตือนนะ แฮงค์”
ฉินสือโอวถามชาร์คว่ามีเรื่องอะไร ชาร์คอธิบายว่าชายหาดน้ำตื้นจอร์จเป็นชื่อสถานที่แห่งหนึ่ง ตั้งอยู่บนขอบของไหล่ทวีปแอตแลนติก ยืดขยายออกมาจากเคปค้อดจนถึงรัฐโนวาสโกเชีย ปี 1984 ศาลโลกที่กรุงเฮกได้ตัดสินให้ 5/6 ส่วนของชายหาดน้ำตื้นจอร์จ เป็นของสหรัฐอเมริกา และส่วนที่เหลือเป็นของแคนาดา
ระดับน้ำของที่นั่นค่อนข้างตื้น ส่วนใหญ่แล้วจะอยู่ที่ระดับความลึกห้าสิบถึงแปดสิบเมตร มีแพลงก์ตอนอยู่เป็นจำนวนมาก ทรัพยากรทางด้านการประมงก็มีความอุดมสมบูรณ์ ในสถานการณ์ปกติจะสามารถจับปลาได้ถึง 42 ตันต่อปี
ดังนั้น ภายใต้สภาพการณ์เช่นนี้จึงสามารถดึงดูดเรือประมงเดินสมุทรจากหลายประเทศให้มาจับปลาในบริเวณนี้มากเกินไป จนทรัพยากรด้านการประมงถูกทำลายและได้รับความเสียหายรุนแรง
“ที่นั่นมีปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือ และเนื่องจากเป็นปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือดังนั้นในเดือนมิถุนายนไปจนถึงเดือนกันยายนของทุกปี ก็มักจะมีคนลองเสี่ยงไปตกปลาที่นั่นเป็นจำนวนมาก”ชาร์คพูดขึ้นมา
ตอนนี้นานาชาติล้วนแต่ให้ความคุ้มครองปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือ แต่ทางฝั่งอเมริกาและแคนาดาจะดีกว่าหน่อย พวกเขาอนุญาตให้ชาวประมงตกปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือได้ในช่วงเดือนกรกฎาคมถึงเดือนกันยายน ถ้านอกเหนือจากช่วงเวลานั้นล้วนแต่ผิดกฎหมายทั้งสิ้น
ฉินสือโอวถามขึ้นมาว่า “ปริมาณปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือของที่นั่นเป็นยังไงบ้าง”
ชาร์คตอบเขาไปว่า “บริเวณแถบชายฝั่งทะเล นับว่าเป็นบริเวณที่มีทรัพยากรอุดมสมบูรณ์มากทีเดียว”
ฉินสือโอวพยักหน้าแล้วพูดต่อว่า “พวกนายคิดว่าอีกนานแค่ไหน ฟาร์มปลาถึงจะจับปลาได้?”
ชาร์คและซีมอนสเตอร์ปรึกษากันอยู่สักครู่ แล้วตอบเขาว่า “ถ้าหากเป็นการจับเป็นครั้งคราว จับปลาไปขายให้กับซูเปอร์มาร์เก็ตกับร้านอาหาร ตอนนี้ก็น่าจะเริ่มลงมือได้แล้ว แต่ถ้าหากต้องการจับขึ้นมาทั้งหมด ปีนี้น่าจะยังทำไม่ได้ ต้องรอให้พวกปลาโตขึ้นไปอีกปีหนึ่งก่อน เวลานี้ของปีหน้าถึงจะเริ่มลงมือได้”
ฉินสือโอวพยักหน้าและพูดว่า “งั้นก็ดี ถ้าอย่างนั้นพวกเราไปล่าปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือที่หาดน้ำตื้นจอร์จกันก่อน ปีนี้ต้องหาเงินให้ได้ก่อนสักหน่อยถึงจะดี”
ชาร์คและคนอื่นๆที่เหลือก็รู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาทันที พวกเขาอยู่แต่ในฟาร์มปลาเพื่อตรวจสอบสภาพของปลา ไปจับปลาที่ตายแล้วมันให้ความรู้สึกจืดชืดมานานเกินไป ถ้าได้ออกทะเล ก็คงจะเป็นเรื่องที่ดีที่สุดแล้ว
ฉินสือโอวมีหาทางของเขาเอง เขาต้องหาคู่ให้กับเจ้าน้ำเงินใหญ่สักตัว เมื่อถึงเวลาก็ให้ออกไข่อยู่ในฟาร์มปลา ก็จะสามารถพัฒนาบ่อเพาะพันธุ์ปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือแห่งใหม่ได้ เมื่อถึงตอนนั้นแล้ว ฟาร์มปลาของเขาก็จะเยี่ยมยอดที่สุด
…………………………………………………………………………….
