ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1592 วิดีโอโปรโมต

ในขณะที่กำลังตกตะลึงอยู่ ฉินสือโอวก็ตะโกนร้องถามขึ้นมาว่า “นายล้อฉันเล่นอยู่ใช่ไหม?”
นีลเซ็นตอบว่า “เปล่าครับ ผมพูดเรื่องจริง เธอท้องแล้วจริงๆ ถึงเล่นสกีน้ำไม่ได้ ผมถึงได้พาเธอนั่งเรือชมทะเล จะได้ปลอดภัยและไม่เหนื่อยด้วย ดีออก…”
“ไอ้บ้าเอ๊ย ฉันไม่สนหรอกว่านายจะทำอะไร ฉันถามว่า นายอยากตายหรือไง? ครอบครัวของแฮมเล็ตเป็นพวกอนุรักษนิยมจะตาย แล้วนายกล้าทำให้น้องสาวที่รักของเขาท้องก่อนแต่ง ฉันกล้าพนันเลยว่า เขาต้องชักปืนไล่ยิงนายแน่!” ฉินสือโอวพูดแทรกด้วยความโกรธ
นีลเซ็นกล่าวด้วยใบหน้าหมองเศร้าว่า “ดังนั้นบอสถึงต้องช่วยผมไงครับ เห็นแก่พระเจ้า เห็นแก่ฟาร์มปลา เห็นแก่ความจงรักภักดีที่ผมมีต่อบอส!”
ฉินสือโอวทอดถอนใจ ไม่มีแม้กระทั่งอารมณ์จะชมคลื่นทะเล นีลเซ็นช่างหาเรื่องจริงๆ ความอนุรักษนิยมของครอบครัวแฮมเล็ตไม่ใช่เรื่องล้อเล่น แค่เห็นนิสัยที่เคร่งครัดของเขาก่อนหน้านั้นก็รู้แล้ว
หลังจากที่วินนี่กลับมา เธอก็เปลี่ยนเป็นสวมชุดผ้าฝ้ายแล้วลงมาพักผ่อนด้านล่าง เห็นฉินสือโอวดูท่าทางกังวลใจก็ถามขึ้นด้วยความอยากรู้ว่า “ที่รัก ทำไมคุณดูไม่มีความสุขเลยล่ะ?”
ฉินสือโอวเล่าเรื่องให้ฟังทั้งหมด วินนี่พูดอย่างผ่อนคลายว่า “นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลยค่ะ ทำไมคุณต้องไปบอกแฮมเล็ตด้วยล่ะว่าน้องสาวของเขาท้องแล้ว? คุณช่วยนีลเซ็นพูดเรื่องแต่งงาน กำหนดวันแต่งแล้วรีบแต่งให้เรียบร้อย แล้วใครจะมาสนใจเรื่องหลังแต่งงานอีกล่ะคุณ?”
ฉินสือโอวนิ่งงัน วินนี่พูดถูก วินนี่พูดด้วยเสียงอ่อนโยนในอ้อมอกของเขาว่า “โอเคแล้วนะที่รัก ยิ้มหน่อย ถ้าคุณยังเศร้าๆ แบบนี้อยู่ ฉันบอกข่าวดีคุณเรื่องหนึ่งดีไหม?”
“อะไรเหรอ?”
“พรุ่งนี้ฉันไม่ต้องไปทำงาน อยู่เล่นโต้คลื่นกับคุณดีไหม? แล้วยังเล่นสกีน้ำ กระโดดน้ำ ดำน้ำด้วยกัน ดีไหมคะ?”
ช่างเป็นภรรยาที่ดีจริงๆ ฉินสือโอวสวมกอดเธอด้วยใบหน้าอ่อนโยน ฝังใบหน้าของเขาลงไปในผมสลวยของเธอ พูดอย่างอ่อนหวานว่า “ที่รัก ผมรักคุณ ของขวัญชิ้นใหญ่ที่สุดที่พระเจ้าให้ผมไม่ใช่ฟาร์มปลา ไม่ใช่ลูกสาว แต่คือคุณ ภรรยาของผม!”
วินนี่ลูบหัวเขาเหมือนลูบหัวเด็ก แต่ฉินสือโอวก็พูดต่อว่า “แต่ผมน่ะไม่เป็นไรหรอก คุณดูถูกผู้ชายของคุณมากไปแล้วนะ เรื่องแค่นี้ผมจะกังวลไปทำไม? ดังนั้นคุณไปทำงานอย่างสบายใจเถอะ”
วินนี่ตะกุกตะกักขึ้นมาทันที “เอ่อ คือ จริงๆ แล้ว ฮ่าๆ ฉันอยู่เป็นเพื่อนคุณดีกว่า ฉันก็ไม่ได้ผ่อนคลายมานานแล้ว ทั้งดำน้ำเอย กระโดดน้ำเอย สนุกออก จริงไหมคะ?”
ฉินสือโอวที่กำลังดำดิ่งอยู่ในอ้อมกอดของภรรยารู้สึกไม่ชอบมาพากล เขาจึงเงยหน้าและถามด้วยความสงสัยว่า “คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?”
วินนี่ยิ้มแห้งๆ แล้วพูดว่า “ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็พวกกิจกรรมดำน้ำ กระโดดน้ำ สกีน้ำ โต้คลื่นครั้งนี้ก็เป็นงานของฉันเหมือนกัน พอถึงเวลานั้นจะมีกล้องมาถ่ายเก็บภาพไว้”
“คุณหมายความว่าอะไร?”
“ทางเทศบาลเขาอยากถ่ายวิดีโอโปรโมตการท่องเที่ยวชุดหนึ่งน่ะ”
วินนี่ตอบอย่างตรงไปตรงมา “เรื่องนี้ถ้าจ้างนายแบบมาคือดีที่สุด แต่ฉันคิดว่าคุณหล่อกว่านายแบบอีก รูปร่างก็ดี ดังนั้นฉันก็เลยตัดสินใจให้คุณเป็นนักแสดงนำในการถ่ายโฆษณาครั้งนี้”
“คุณต้องช่วยภรรยาของคุณอย่างแน่นอนถูกไหมคะ? คุณรักภรรยาของคุณมากที่สุดอยู่แล้ว ถูกไหมคะ?” วินนี่แกล้งทำท่าออดอ้อนเขย่าแขนเขาไปมา สีหน้าอ่อนหวานของฉินสือโอวถูกแทนที่ด้วยความโมโห “ช่างเป็นภรรยาที่ดีจริงๆ เมื่อกี้ผมเพิ่งโดนลูกน้องเล่นงานมา แล้วนี่มาโดนภรรยาเล่นงานต่ออีก พระเจ้าไม่เห็นใจผมบ้างเลยหรือไง?”
ต่อมาวินนี่อธิบายให้เขาฟังว่า ช่วงพีกของการท่องเที่ยวในฤดูร้อนและฤดูใบไม้ผลิกำลังจะมาถึง เทศบาลจึงคิดจะถ่ายรูปและถ่ายทำวิดีโอโฆษณา สถานที่ถ่ายทำก็คือที่ฟาร์มปลา โดยมี 4 กิจกรรมเป็นหลัก คือ สกีน้ำ โต้คลื่น ดำน้ำ และกระโดดน้ำ เธอเลือกที่จะให้ฉินสือโอวเป็นนักแสดงนำ และแน่นอนว่าไม่มีค่าตอบแทนใดๆ
ฉินสือโอวรู้สึกเสียใจที่ปล่อยให้ภรรยาของเขาไปเป็นนายกเทศมนตรี เพราะเธอเป็นพวกบ้างานชัดๆ ที่ไม่ได้แค่ทุ่มเทให้กับงาน แต่ก็ทุ่มตัวเองสุดๆ เหมือนกัน ว่าง่ายๆ คือใช้แรงงานทั้งครอบครัวให้กับเทศบาลไปเรียบร้อย
เขาคิดว่าอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในเมืองเจริญเติบโตและมีชื่อเสียงมากพอแล้ว ไม่ต้องทำวิดีโอโปรโมตอะไรทั้งนั้นถึงจะถูก วินนี่บอกว่าเธอต้องการทำให้อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของเมืองนี้เป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวของแคนาดา เป็นเส้นทางการพักผ่อนแบบสไตล์บูติค ไม่ใช่การท่องเที่ยวแบบเรียบง่าย ด้วยเหตุนี้ถึงต้องมีวิดีโอโปรโมตจำนวนหนึ่งสักหน่อย
หลังจากนั้นวินนี่ยังบอกอีกว่า “จริงๆ แล้วก็เหมือนกับพวกเราถ่ายคลิปวิดีโอพักผ่อนหย่อนใจของพวกเราเอง วันหลังหยิบออกมาดู ต้องเจ๋งแน่ๆ จริงไหมคะ?”
ฉินสือโอวมาคิดดู ที่วินนี่พูดก็ถูก เขามีความคิดแบบนี้มานานแล้ว แต่ไม่ใช่ที่ฟาร์มปลา เพราะที่นี่เห็นจนชินตา ไม่มีอะไรน่าสนใจ
ทีมงานถ่ายทำเข้ามาที่ฟาร์มปลาในวันรุ่งขึ้น ซึ่งได้ว่าจ้างทีมงานถ่ายทำอย่างเป็นทางการ ช่างภาพมี 10 คน ทำการถ่ายทำรอบด้านทุกทิศทาง ดำเนินการถ่ายทำไปพร้อมๆ กันทั้งทางบก ทางน้ำและทางอากาศ
ฉินสือโอวสวมแว่นกันแดดและใส่กางเกงบอกเซอร์มีลาย ในมือถือกระดานโต้คลื่นไฟฟ้าที่ซื้อมาแล้วไม่ค่อยได้ใช้เอาไว้ มองยืนดูคลื่นทะเลที่ซัดเข้ามาและซัดออกไป
ชายผิวขาวที่เป็นผู้กำกับหนังแผ่นผีเดินเข้ามาจับมือทักทายกับเขาแล้วแนะนำตัวเองว่า “ผมชื่อลาวิน บรอสแนน ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณฉิน ไม่ทราบว่าคุณมีความคิดที่จะพัฒนาอาชีพมาเป็นนายแบบไหมครับ?”
ฉินสือโอวส่ายศีรษะ ผู้กำกับทอดถอนใจอย่างเสียดาย “รูปร่างแบบคุณ ไม่มาเป็นนายแบบช่างน่าเสียดายจริงๆ ครับ”
เป็นเรื่องจริง ไม่ได้เป็นการโอ้อวดเลยสักนิดในเรื่องนี้ เพราะรูปร่างของฉินสือโอวนายใหญ่สุดยอดและเป็นที่หนึ่ง เนื่องด้วยเขาออกทะเลบ่อยๆ ผิวสีแทนของเขาจึงเข้มกำลังดี นี่เป็นข้อดีของคนผิวเหลืองที่เมื่อโดนแดดอาบมากๆ ผิวก็จะกลายเป็นสีแทนออกทองแดง ซึ่งต่างจากคนผิวขาวที่ผิวจะเปลี่ยนเป็นสีแดง ไม่สวย
การออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอมา 4 ปี บวกกับพลังโพไซดอนที่คอยปรับปรุงร่างกายให้ดีขึ้น ตอนนี้กล้ามเนื้อของเขาจึงเรียบและเห็นเป็นเส้นชัดเจน กล้ามเนื้อหน้าอกเต่งตึง กล้ามเนื้อหน้าท้องเป็นลอนสวย กล้ามเนื้อหลังและตรงช่วงแขนดูเกินจริงไปหน่อย ลำตัวของเขาเรียวยาว ไม่ว่ามองตรงไหนก็เต็มไปด้วยเสน่ห์น่าดึงดูด
แสงสว่างจากดวงอาทิตย์ส่องทอลงมาราวกับน้ำสีทอง สาดส่องไปที่ร่างกายสีแทน เปล่งประกายมีออร่ามาก!
วินนี่ใส่เสื้อคลุมเดินเท้าเปล่าบนชายหาด ผมสลวยของเธอมัดขึ้นมาเป็นหางม้าเอียงไปทางซ้าย ลดความเป็นหญิงสาวที่ดูสง่าไปหน่อยแต่กลับเพิ่มเติมความน่ารักที่น่ามองไม่น้อย
เมื่อถอดเสื้อคลุมออก รูปร่างสวยงามอย่างสมบูรณ์แบบของวินนี่ก็ปรากฏสู่สายตา เธอใส่ใจกับการบำรุงผิวมาก แม้จะใช้ชีวิตอยู่ริมทะเล แต่ผิวของเธอก็ยังขาวเรียบเนียน จนเมื่อเธอสวมแว่นกันแดด ก็เพิ่มความกล้าหาญที่แข็งแกร่งในความสวยสง่าให้เพิ่มขึ้นไปอีก
หมีโลลิค่อยๆ เดินมา เมื่อเห็นเสื้อคลุมอยู่บนชายหาด มันก็ลงไปนอนบนนั้นทันที ขนขาวๆ ของมันจึงไม่เปื้อนฝุ่น
เจ้าหัวไชเท้าน้อยที่รักความสะอาดเช่นกัน มันก็แผ่ลงนอนบนเสื้อคลุม หมีโลลิขู่คำรามใส่มันอย่างไม่พอใจ แต่เจ้าหัวไชเท้าน้อยก็จ้องมองอย่างไม่ยอม แยกเขี้ยวแสยะยิ้มเผยให้เห็นความน่ากลัวของหมาป่าขาว หมีโลลิกลัวจนห่อไหล่โดยไม่รู้ตัว
เด็กน้อยคิดจะสู้กับตัวแม่อย่างนั้นเหรอ? เจ้าเด็กน้อยที่ออกมาจากแดนหนาวเหน็บคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงหรืออย่างไร? ในฟาร์มปลาแห่งนี้มีเจ้าหญิงเพียงองค์เดียวเท่านั้นก็คือฉัน! หัวไชเท้าน้อยคำรามเพื่อแสดงถึงความหมายแบบนี้ออกไป
แต่พวกมันก็อยู่กันได้ไม่นาน เพราะเป้าจือกับหู่จือเล่นวิ่งไล่ล่ากันจนมาถึงแถวนี้ หลังจากนั้นก็กัดกันไปมาบริเวณใกล้ๆ กับเสื้อคลุม ราชาซิมบ้าได้โอกาสใช้อุ้งเท้าเขี่ยทรายขึ้นมา จึงทำให้มีทรายฟุ้งกระจายขึ้นมาตลอด ต่างได้รับความเสียหายกันไป
ฉินสือโอวขี่เจ็ทสกีพาวินนี่ล่องออกไปบนทะเล คลื่นทะเลซัดเข้าหา เมื่อเห็นแบบนี้เขาก็สูดลมหายใจเข้าลึก เร่งเครื่องอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นเจ็ทสกีก็พุ่งกระแทกเข้าใส่กำแพงคลื่น!
……………………

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset