ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1675 แรงกระสุนกระหน่ำอย่างรุนแรง

แสงไฟในบ้านชาวประมงถูกปิดลง แต่หลอดไฟไอโอดินทังสเตนตามแนวชายฝั่งยังคงเปิดอยู่ แสงไฟส่องทะลุท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มืดมิด ทำให้เห็นได้ชัดว่ามีสีซีดเล็กน้อย เพิ่มความแปลกใหม่ให้กับคืนที่เศร้าหมอง
ฉินสือโอวให้วินนี่และคนอื่นๆ กลับไปนอนก่อน โดยบอกว่าคืนนี้อาจมีแขกมา เขาจะพาชาวประมงไปรอรับแขกท่านนี้ พอถึงเวลาก็ทำให้เขาต้องประหลาดใจเล็กน้อย
วินนี่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้หลายครั้ง เธอจึงไม่รู้สึกกลัวอีกต่อไป เธอยักไหล่พร้อมบอกให้พวกเธอระวังตัวด้วย จากนั้นเธอก็ไปกล่อมเสี่ยวเถียนกวานอน
เป้าจือในช่วงเที่ยงคืน หูของหู่จือ เป้าจือและหมาป่าขาวตัวน้อยก็สั่นอยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็ส่งเสียงอย่างกระวนกระวาย ดเห็นแล้วดูอึดอัดมาก
ฉินสือโอวเคยมีประสบการณ์นี้แล้ว เมื่อรู้ว่าพวกเขาใช้เครื่องเสียงขับไล่สุนัขแบบอินฟราโซนิค เขาก็ปิดหูของเจ้าตัวเล็กทั้งสามทันที เมื่อเป็นแบบนี้พวกมันจึงยังรู้สึกไม่สบายตัวเล็กน้อย แต่ก็ทนได้
เวลาผ่านไปอีกชั่วโมงครึ่ง เวลาเที่ยงคืนครึ่ง ซึ่งเป็นคืนที่หนักที่สุดของวันและเป็นช่วงที่ผู้คนนอนหลับสนิทมากที่สุด เรือโรบินฮู้ดแห่งซิซิลีก็เข้ามาใกล้
ฉินสือโอวจึงถือกล้องโทรทรรศน์อินฟราเรดออกมาส่องดู เนื่องจากเครื่องยนต์ของเรือมีอุณหภูมิสูงมากจึงทำให้มองเห็นได้ง่าย เขาพบว่าเรือโรบินฮู้ดแห่งซิซิลีไม่ได้เข้าจอดที่ท่าเรือ แต่หยุดอยู่ในระยะไกล จากนั้นเรือด่วนหลายลำก็ถูกปล่อยออกจากเรือและแผดเสียงโจมตีไปยังฟาร์มปลา
ตอนนี้คนเหล่านี้มีปัญหาจริงๆ เข้าแล้ว เขาจึงผลักไปให้ชาร์คเขาและกระซิบว่า “ไปแจ้งตำรวจเถอะ”
เพื่อความปลอดภัย  ฉินสือโอวจึงใช้จิตสำนึกแห่งโพไซดอนแผ่ออกจากทะเลที่เต็มไปด้วยคลื่นพายุและโจมตีเรือด่วนที่พุ่งไปข้างหน้าสุด
เรือด่วนลำอื่นๆ จึงรีบลดความเร็วลง เรือด่วนลำแรกถูกคลื่นซัดจนลอยขึ้นไม่หยุด ผู้คนที่ตกลงไปในทะเลจึงส่งเสียงกรีดร้อง แต่เสียงของคลื่นดังเกินกว่าที่จะได้ยินสิ่งที่พวกเขาส่งเสียงร้องออกมา
เครื่องวิทยุสื่อสารเสียงดังขึ้น แบล็คไนฟ์จึงหัวเราะเบาๆ “เจ้างี่เง่าพวกนี้ พลาดแล้วล่ะ! บอส คุณต้องการโจมตีหรือไม่?”
ศิลปะการสงครามที่ฉินสือโอวคุ้นเคยเริ่มแสดงออกมา ในขณะที่เขารู้ว่าตอนนี้ไม่ใช่เรื่องดีที่จะโจมตี รอโอกาสดีที่จะโจมตีตอนที่มีเรือเทียบท่าและไม่มีเรือขึ้นฝั่ง
เรือด่วนทั้งหมดหกลำรีบแล่นไปที่บริเวณฟาร์มปลา โดยสองลำเป็นเรือด่วนลากจูง ฉินสือโอวจึงประหลาดใจ พวกนี้มาจากทางไหนกันแน่ หรือว่าต้องการจะลากบ้านของเขาออกไป?
เรือลำที่อยู่หลังสุดจะช่วยกู้เรือด่วนลำแรก พวกเขาควบคุมอีกครั้งและเรือด่วนทั้งหกลำก็ยังคงแล่นออกไป
เรือสปีดโบ๊ทเหล่านี้พุ่งขึ้นเป็นแถวเพื่อที่จะไม่มีโอกาสข้ามครึ่งมาได้ ทันใดนั้นท่านชายฉินก็บีบให้แน่นขึ้นทันที ศิลปะการต่อสู้ของหญิงสาวไม่น่าเชื่อถือ สุนัขที่ผู้หญิงเหล่านี้เลี้ยงไม่ทำตามแผน!
อย่าพูดมากนี้ พวกเขาขึ้นฝั่งแล้ว ฉินสือโอวที่กำลังสั่งให้โจมตี มีคนบนเรือเร็วลำที่สองที่พุ่งขึ้นมาบนชายหาดยกกล้องโทรทรรศน์อินฟราเรดขึ้นมาส่องและส่งเสียงตะโกนขึ้นทันที “ไม่ใช่ มีการดักซุ่ม! ล่าถอย!”
ให้ตายเถอะ ฉินสือโอวอดไม่ได้ที่จะสบถคำด่าออกมา การต่อสู้ครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย คู่ต่อสู้ไม่เพียงแต่ไม่ทำตามแผนที่วางไว้ แต่ยังรวมถึงอุปกรณ์ที่สมบูรณ์แบบของหญิงสาวด้วย คิดไม่ถึงว่าตัวเองจะค้นพบการซุ่มโจมตีของคนเหล่านี้
เรือด่วนที่เพิ่งลงจอดอย่างเรียบร้อยแล้วก็เริ่มหันเรือออกไปอีกครั้ง ในเวลานี้พลังจิตสำนึกแห่งโพไซดอนก็เปิดเผยอีกครั้ง ฉินสือโอวจึงสร้างคลื่นลูกใหญ่สองสามลูก ทำให้เรือด่วนเหล่านี้ถูกซัดขึ้นไปบนชายหาด ในขณะเดียวกันเรือที่อยู่ในทะเลก็ออกคำสั่งโจมตีออกมา “ซีมอนสเตอร์ บูล ตัดทางล่าถอยของพวกเขาออก! แบล็คไนฟ์ เหลาเกิ่ง โจมตี!”
หลังจากได้รับคำสั่งแล้ว ค่ำคืนที่เงียบสงัดก็มีชีวิตชีวาขึ้นทันใด มีปืนมากกว่าสิบกระบอกถูกตั้งเป้าขึ้นและเสียงปืนก็ดังก้องไปทั่วท้องฟ้า แสงไฟระยิบระยับก็ปรากฏขึ้นเป็นชุดๆ!
ในสถานการณ์แบบนี้ การเริ่มยิงไม่ได้เป็นการฆ่าคนเหล่านี้ แต่เป็นการขู่คู่ต่อสู้ เพื่อให้ฝ่ายตรงข้ามยอมแพ้โดยไม่มีการต่อสู้
แบล็คไนฟ์ได้สอนวิธีการยิงให้กับทุกคนไว้ล่วงหน้าแล้ว อย่างไรก็ตามเสียงปืนยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง มีการลดปากกระบอกปืนลงและกระหน่ำยิงไปที่ชายหาดและโขดหินเพื่อสร้างความหวาดกลัวให้คนเหล่านี้
แต่ทันทีหลังจากนั้นสถานการณ์ก็อลหม่านทันที หลังจากผู้คนที่กำลังจะหนีออกไปได้ยินเสียงปืนและพากันรีบซ่อนตัวอยู่หลังเรือด่วน จากนั้นเสียงปืนก็ดังขึ้นอย่างรุนแรงจากทิศทางของพวกเขา “ตู้มๆๆ ตู้มๆๆ!”
ไฟที่ส่องแสงระยิบระยับมากกว่าสิบดวงก็ปรากฏขึ้นทีละดวง ฉินสือโอวได้ยินเสียง ‘โวยวาย’ มาจากหลังของรถที่เขาซ่อนตัวอยู่ จึงยื่นหัวออกไปหัวและหดตัวเข้ามา
กระสุนยิงเข้าที่รถกระบะจึงทำให้เกิดเสียงดังขึ้น ชาร์คที่เพิ่งกลับมาจากแจ้งตำรวจก็รีบยกโทรศัพท์ขึ้นและโทรออกทันที จากนั้นก็ตะโกนว่า “วอทเดอะฟัค! พวกเขามีปืน! พวกเขามีปืน! พวกเขามีปืน!”
ฉินสือโอวกดหัวไว้ให้ติดกับตัวมากที่สุด แล้วตะโกนว่า “แม่เจ้า แล้วยังเป็นปืนไรเฟิลอัตโนมัติอีกด้วย! ให้ตายเถอะ พวกนายรีบมา พวกเขามีปืนไรเฟิลอัตโนมัติ!”
เสียงปืนยังดังขึ้นไม่หยุดและกระสุนก็ยังคงถล่มลงมาต่อเนื่อง เห็นได้ชัดว่านี่คือผลที่มาจากปืนไรเฟิลอัตโนมัติ แต่ถ้าไม่ใช่ปืนไรเฟิลอัตโนมัติ จะมาเป็นสิบนัดก็ไม่มีปัญหา
ทันใดนั้นผู้คนในฟาร์มปลาก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย พวกเขาคิดว่ามันเป็นแค่พวกขโมยปลาที่ต้องมาอาศัยฟาร์มปลา คิดไม่ถึงว่านี่คือกลุ่มทหารรับจ้าง
ฉินสือโอวส่ายหัวอย่างแรง เขารู้สึกว่ากลุ่มทหารรับจ้างไม่ได้ดุร้ายแบบนี้ ตอนแรกมีกลุ่มทหารรับจ้างมาก่อนหน้านี้แล้ว แต่มันก็ถูกจัดการออกไปได้ง่ายๆ โดยไม่ต้องใช้ความพยายามอะไร คราวนี้กลุ่มทหารที่มาเป็นขุนศึกเลยเหรอ?!
ไม่ว่าจะคิดเรื่องการป้องกันกี่ครั้งแล้วก็ตาม ฉินสือโอวก็ยังคงตะโกนใส่เครื่องส่งรับวิทยุ “ทุกคนซ่อนตัวให้ดี! อย่าโผล่ออกมาเด็ดขาด! ซีมอนสเตอร์ใช้เรือปริ้นเซสเมล่อนคว่ำเรือลำใหญ่ของพวกเขาให้ฉัน! พุ่งชนมันจนคว่ำเดี๋ยวนี้! บูล รีบเอาเรือกำปั่นทะเลมาหนุน ปืนน้ำของพวกนายอยู่ไหน?!”
เรือทั้งสามลำที่ซ่อนอยู่ในระยะไกลได้เคลื่อนตัวไปนานแล้ว ในตอนแรกเพื่อที่ป้องกันไม่ให้ถูกผู้คนพบ เรือทั้งสามลำจึงจอดอยู่ในที่ค่อนข้างไกลและเรือก็ไม่สามารถขับเคลื่อนได้เหมือนเครื่องบิน ดังนั้นจึงสามารถเร่งความเร็วให้เร็วที่สุดได้แค่ครั้งเดียว
ทันทีที่ฉินสือโอวนึกถึงเครื่องบิน เฮลิคอปเตอร์ก็มา
ใบพัดที่หมุนไปพร้อมกับเสียงอู้อี้ เบิร์ดขับเฮลิคอปเตอร์ขึ้นไปในอากาศ จากนั้นประกายไฟก็ปรากฏออกมานอกประตูเฮลิคอปเตอร์และกระสุนก็กระหน่ำเทลงมาอย่างรุนแรง!
บังเอิญที่เอาปืนเบรนขึ้นเฮลิคอปเตอร์ด้วยพอดี เดิมแผนการของพวกเขาคือใช้เฮลิคอปเตอร์และปืนเบรนรวมกันเป็นอาวุธในการต่อสู้เอาชนะเรือโรบินฮู้ดแห่งซิซิลี ในกรณีที่เรือขนาดใหญ่ต้องการหลบหนี การไล่ล่าด้วยเรือธรรมดาจึงอันตรายเล็กน้อย จะเกิดอะไรขึ้นถ้าสุนัขของพวกเขากระโดดข้ามกำแพงและชนเรือ?
เป็นผลให้อาวุธเอาชนะนี้กลายเป็นอาวุธที่น่าประหลาดใจ ในความเป็นจริง นอกเหนือจากปืนนี้แล้ว ปืนอื่นๆ ในฟาร์มปลาก็ไม่มีประโยชนอะไร…
พวกเขามี เออาร์-15 แค่สองกระบอกเท่านั้นและหนึ่งใน ก็เป็นเอสไอจีปืนไรเฟิลอัตโนมัติของนีลเซ็น ส่วนอื่นๆ ก็มีทั้งปืนลูกซองระยะประชิด ถ้าไม่เป็นเรมิงตัน ก็จะเป็นปืนไรเฟิลแบบตัดที่สามารถยิงได้ครั้งละนัดเท่านั้น  เกิงจุนเจี๋ยและคนอื่นๆ จึงยิ่งลำบาก เพราะปืนที่ใช้คือปืนลี เอนฟิลด์ไรเฟิล…
แต่ปืนเบรนก็ไม่มีประโยชน์อะไร เบิร์ดไม่กล้าบินต่ำเกินไป เพราะเฮลิคอปเตอร์ขนาดเล็กนี้ไม่สามารถกันกระสุนได้ และหลังจากที่พวกเขาถูกค้นพบ ผู้คนที่อยู่บนพื้นก็รวมตัวกันยิงจัดการพวกเขา พวกเขาจึงทำได้เพียงพยายามบินให้สูงขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงอันตราย
ด้วยวิธีนี้ แม้ว่าการยิงจากที่สูงจะไม่ทำให้ความรุนแรงของปืนเบรนลดลง แต่ก็ไม่สามารถเล็งได้ เพราะความเร็วของเฮลิคอปเตอร์ไม่เสถียร ใครจะไปรู้ว่ากระสุนที่ปืนเบรนยิงออกไปจะไปลงที่ไหน?
……………………………….
Related

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset