ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 674 สงครามกลางทะเล

เรือประมงห้าลำดูเหมือนมาจากรัฐโนวาสโกเซีย บนดาดฟ้าหัวเรือมีรถเข็นคันหนึ่งหน้าตาเหมือนปืนใหญ่ที่มีปากกระบอกยื่นออกมา มีชาวประมงสองคนคอยคุมอยู่คนละด้าน ดูท่าทางภูมิใจมาก
เฮลิคอปเตอร์บินวนรอบเรือประมงหลายตันที่ลำใหญ่ที่สุด ฉินสือโอวเห็นดังนั้นก็อดสบถไม่ได้ ‘แม่แกเถอะ’ ไอ้นี่มันยังเล่นแรงกว่าเขาอีกเหรอ เรือประมงติดอาวุธเลยนะ!
“รีบโทรเรียกหน่วยยามฝั่งเร็ว บ้าจริง เดี๋ยวพ่อจะจัดการไอ้พวกเวรนี่ให้เข็ดเลย!”ฉินสือโอวเอ่ยอย่างโมโห ถึงกับพากองทัพเรือมาบุกฟาร์มปลานี่คือจะประกาศสงครามใช่ไหม?
ถึงแคนาดาจะอนุญาตให้ประชาชนครอบครองอาวุธหนักโบราณได้ แต่ก็ไม่ได้อนุญาตให้นำออกมาในที่สาธารณะ
นีลเซ็นส่ายหน้า “ไม่ใช่ครับบอส นั่นไม่ใช่ปืนใหญ่แต่เป็นปืนสุญญากาศแบบหนึ่งครับ”
ฉินสือโอวกะพริบตาปริบๆ ถามอย่างสงสัย “ปืนสุญญากาศ? บ้าน่า แบบเรื่อง ‘หน่วยสกัดอาชญากรรม ล่าอนาคต'(Minority Report) น่ะเหรอ? นั่นมันก็แค่อาวุธในนิยายวิทยาศาสตร์ไม่ใช่เหรอไง? ไปคิดค้นของพรรค์กันได้ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย?”
‘หน่วยสกัดอาชญากรรม ล่าอนาคต’ เป็นหนังฮอลลีวูดไซไฟฟอร์มยักษ์ นำแสดงโดยทอม ครูซ กำกับโดยสตีเวน สปีลเบิร์ก เป็นเรื่องในช่วงเวลาครึ่งศตวรรษต่อมา ที่ตำรวจใช้อาวุธเป็นปืนสุญญากาศซึ่งทรงพลังมาก
นีลเซ็นยิ้มขมตอบว่า “เป็นไปได้สิครับ ปืนสุญญากาศเป็นของที่ใช้กันทั่วไป สามารถยิงแรงอัดอากาศรุนแรงไปยังทิศทางที่ต้องการได้ สามารถใช้ป้องกันตัวหรือทำลายสิ่งของเพื่อแยกส่วน ทำให้ของที่อุดตัน ติดผนัง หรือห้อยอยู่ในท่อหลุดออก”
พอได้ฟังนีลเซ็นอธิบาย ฉินสือโอวจึงเข้าใจ ไอ้เวรพวกนี้มันเตรียมพร้อมมาปะทะกับเขาโดยเฉพาะนั่นเอง
นีลเซ็นอธิบายเพิ่มซึ่งยิ่งช่วยยืนยันอีกเรื่อง ปืนสุญญากาศนั้นถูกออกแบบด้วยหลักการอากาศพลศาสตร์โดยมีสื่อเป็นอากาศตามธรรมชาติ เมื่อเปิดเครื่องมันก็จะดูดอากาศเข้าไปเองทันที พริบตาเดียวอากาศที่ไหลเข้าไปนั้นก็จะเปลี่ยนเป็นความดัน แล้วสามารถสร้างกระแสลมกระแทกใส่อย่างรุนแรงได้
ปืนแบบนี้ย่อมทำอะไรเรือประมงไม่ได้ ต้องใช้กระแสลมสักเท่าไรกันถึงจะพัดเรือประมงหนักหลายตันได้? มันต้องเอามาใช่กับเฮลิคอปเตอร์อยู่แล้ว กระแสลมที่แรงพอสามารถทำให้เฮลิคอปเตอร์เสียการควบคุมได้
ฉินสือโอวโกรธจัด นี่มันจะเกินไปแล้ว นายมาขโมยปลาบ้านฉัน แถมยังจงใจเตรียมอาวุธแบบพิเศษมาอีก?
ที่ทำเขาโมโหยิ่งกว่าคือ ปืนสุญญากาศถือเป็นอุปกรณ์ป้องกันตัวไม่นับว่าผิดกฎหมาย เป็นเครื่องมือทั่วไปสำหรับโรงงานอาหารสัตว์และฝ่ายก่อสร้างของเทศบาล ไม่เป็นอันตรายต่อคน ต่อให้หน่วยยามฝั่งมาก็จับพวกเขาไม่ได้
เหนือฟ้ายังมีฟ้า เฮลิคอปเตอร์ที่ไม่เกรงน้ำหรือปีนใหญ่ กลับแพ้ปืนสุญญากาศที่สามารถยิงแรงดันได้แบบนี้ มิน่าเบิร์ดถึงไม่กล้าเข้าใกล้
ถึงจะใช้ปืนใหญ่หัวจรวดที่นีลเซ็นพกมาด้วยยิงแต่วิถีกระสุนก็ยังสั้นเกินไป แถมไม่มีระบบเล็งอัตโนมัติให้ ยิงระยะไกลไปก็ไม่โดน ใช้ขู่เรือประมงพวกนั้นไม่ได้
เมื่อเห็นเฮลิคอปเตอร์ที่บินวนถอนตัวกลับไป พวกชาวประมงบนเรือจึงรู้ว่าพวกเขาขู่เฮลิคอปเตอร์สำเร็จแล้ว จึงพากันโห่ร้องยินดี บางคนใช้ปืนฉีดน้ำที่ใช้ล้างดาดฟ้าเรือฉีดน้ำขึ้นฟ้าเพื่อฉลองอย่างท้าทาย
ฉินสือโอวโกรธจริงๆ แล้ว!
ใช่ ถึงเฮลิคอปเตอร์ฉันทำอะไรพวกนายไม่ได้ แต่คิดว่าฉันจะมีแค่อย่างเดียวเหรอไง?
เขารีบโทรหาแฮงค์ฝ่ายขายของอุตสาหกรรมโพไซดอนอย่างฉุนเฉียว “เฮ้ พวก เรือกำปั่นสี่ลำของผมอยู่ไหนแล้ว? พับผ่าเถอะ ฟาร์มปลาผมจะโดนบุกมาถึงอวนปลาแล้ว! เข้าใจหรือเปล่า อวนปลาเลยนะ! แต่เรือประมงติดอาวุธผมดันไปอยู่ไหนแล้วก็ไม่รู้!”
แฮงค์ไม่กล้าขัดผู้สนับสนุนรายใหญ่ จึงเอ่ยด้วยความลังเลว่า “ขออภัยครับคุณฉิน ผมเข้าใจว่าคุณอยากรับทั้งสี่ลำกลับไปทีเดียว ทำให้การผลิตล่วงเวลามาขนาดนี้ ถ้าคุณจำเป็นต้องใช้ ตอนนี้มีสองลำที่พร้อมส่งไปได้ทันทีครับ!”
“ขับส่งมาให้ผมที่ฟาร์มปลาเลย!”
“คุณจะไม่เช็กก่อนเหรอครับ?”
“ไม่ต้อง ขับมาวันนี้เลย!”
“ไม่มีปัญหาครับ เดี๋ยวรบกวนรอสักครู่ ตอนนี้เรือจอดเทียบท่าเติมน้ำมันเรียบร้อยแล้วครับ”
แม้ทั้งสี่ลำจะเป็นเรือความเร็วสูง แต่ก็ยังต้องใช้เวลาอย่างน้อยห้าหกชั่วโมงจากท่าเรือเซนต์จอห์นมายังน่านน้ำฟาร์มปลาทิศใต้
หลังตกลงกับแฮงค์เรียบร้อย ฉินสือโอวก็ส่งสัญญาณให้เบิร์ดขับเฮลิคอปเตอร์กลับก่อน แล้วรอเรือกำปั่นทะเลมา
ก่อนที่จะขับเฮลิคอปเตอร์ออกทะเล ฉินสือโอวได้โทรแจ้งความไว้แล้ว หน่วยยามฝั่งจึงนั่งสปีดโบ๊ทตามมา ทว่าเรือประมงห้าลำนั้นเพียงลอยอยู่นอกเขตฟาร์มปลา ไม่มีทีท่าจะเข้ามาในอาณาเขตฟาร์มปลาต้าฉิน พวกเขาเลยทำได้เพียงตักเตือนเท่านั้น ไม่สามารถช่วยฟาร์มปลาดำเนินคดีได้
ซึ่งนี่เป็นเหตุผลที่ทำให้ฟาร์มปลาส่วนบุคคลทั่วโลกเติบโตไม่ได้เสียที การขโมยปลาเป็นเรื่องที่ยากจะป้องกัน โดยเฉพาะฟาร์มปลาขนาดใหญ่ซึ่งป้องกันได้ไม่ทั่วถึง
ทว่าปัญหาในตอนนี้กำลังจะหมดไป เมื่อเรือความเร็วสูงทรงเรียวยาวสองลำทะยานฝ่าลมโต้คลื่นเข้ามา ฉินสือโอวยืนอยู่บนดาดฟ้าทิศตะวันออกของเรือกำปั่นด้วยความกระตือรือร้น
เรือกำปั่นเป็นเรือความเร็วสูงรุ่นใหม่ล่าสุดของอุตสาหกรรมทางทะเลบอสตัน ได้ชื่อว่าเป็น ‘พีกาซัส’ แห่งอเมริกาเหนือ ไม่ถึงครึ่งปีก็ขายสินค้าได้มากมาย
รูปทรงของเรือกำปั่นสองลำสวยงามมาก หัวเรือเรียวเล็กเป็นตัววี ลวดลายข้างเรือเรียบง่าย ทนทานการหดตัวและมีพื้นที่กว้าง ส่วนท้ายเรือเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยมเล็กแบบที่เรือรบใช้กัน ให้ความรู้สึกเหมือนไซไฟ
ในด้านของการขับเคลื่อน เรือทั้งสองลำใช้แบบผสม คือ เครื่องยนต์กังหันก๊าซไฮโดรฟอยล์ที่ควบคุมอัตโนมัติและขับเคลื่อนด้วยแรงดันน้ำซึ่งสามารถรับประกันความเร็วระยะยาวของเรือเล็กได้ว่าจะไม่มีตกเมื่อเร่งความเร็ว ราวได้ขี่ม้าอย่างสง่างามบนทะเล อารมณ์เดียวกับตอนขับเบนซ์
บนดาดฟ้า ด้านหลังฉินสือโอวคือปืนใหญ่ที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางกว่าหนึ่งเมตร เป็นเครื่องยนต์ทูมันสกี(Tumansky)r-27-f2m-300 ที่แยกส่วนมาจากเครื่องบินรบมิก(MIG)-23S และผ่านการดัดแปลงมาแล้ว เป็นกำลังรบหลักของเรือความเร็วสูง
สองฝั่งของข้างเรือยังมีปืนใหญ่ติดตั้งไว้อีกฝั่งละสองกระบอก ปืนสี่กระบอกนี้คือปืนสนับสนุน แต่ก็สามารถใช้เป็นปืนหลักในการป้องกันเรือได้เช่นกัน
ในที่สุดเรือประมงผู้บุกรุกห้าลำก็ปรากฏแก่สายตา ฉินสือโอวใช้กล้องส่องทางไกลประมาณระยะห่าง เรือห้าลำนั้นล้วนเข้ามาในเขตฟาร์มปลาเขาแล้ว
อย่างที่เคยอธิบายไว้ ทะเลไม่เหมือนบนบก ฟาร์มปลาไม่เหมือนฟาร์มทั่วไป เขตแดนนั้นค่อนข้างคลุมเครือไม่ชัดเจน
เรือพวกนี้ก็ช่างเจ้าเล่ห์มาก พวกเขาไม่ได้เข้ามาในฟาร์มปลาอย่างโดยตรง เพียงแฉลบผ่านไปมาตรงขอบของเขตแดนฟาร์มปลาต้าฉิน เพราะเวลาฝูงปลาปรากฏบริเวณน่านน้ำนั้น มันก็กลายเป็นแหล่งจับปลาอีกแห่งเช่นกัน
ด้วยเหตุนี้ แม้ตามกฎหมายฉินสือโอวทำอะไรไม่ได้มากนัก แต่จากสถานการณ์ ไม่จำเป็นต้องพูดกันแล้ว จัดการเลยดีกว่า ช่างกฎมัน!
เงื่อนไขแห่งชาติโดยรวมที่แคนาดาเลือกใช้คือกลยุทธ์การป้องกันเชิงรับ หมายถึงเมื่อคุณถูกคนบุกรุกพื้นที่ คุณต้องเจรจากับอีกฝ่ายก่อนโดยมีบุคคลที่สามเป็นพยาน จากนั้นพอยืนยันแล้วว่าฝ่ายตรงข้ามเป็นภัยต่อความปลอดภัยของคุณ จึงจะสามารถตอบโต้ได้
ส่วนฟาร์มปลาและฟาร์มสัตว์ส่วนบุคคลถือเป็นข้อยกเว้น จะใช้กลยุทธ์การป้องกันเชิงรุกแทน นั่นคือเมื่อคุณรู้สึกว่าฝ่ายตรงข้ามกำลังคุกคามความปลอดภัยในพื้นที่ของคุณ คุณก็สามารถโต้ตอบได้เลย
เหตุผลก็เรียบง่าย เจ้าของฟาร์มปลาต้องปกป้องผลประโยชน์ตัวเองไว้ ทรัพยากรประมงและทรัพยากรปศุสัตว์ล้วนเป็นสิ่งไม่แน่นอน ไม่สามารถใช้วิธีป้องกันเชิงรับได้
………………………………………………..

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset