ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 2092

บทที่ 2092
ทุกคนรีบพูดว่า: “เข้าใจแล้วครับ!”
จากนั้น ก็นำตัวของทั้งสามคนดินออกไปข้างนอก
ซ่งเทียนหมิงกับซ่งหรงร้องห้ขอความเมตตาอยู่ตลอด ซ่งเทียนหมิงหันหน้ามองคุณท่านซ่ง และร้องไห้เรียกว่า: “พ่อ…ขอร้องพ่อเห็น
แก่ที่พวกเราเป็นพ่อลูกกัน ช่วยผมขอความเมตตากับอาจารย์เย่ด้วยให้อาจารย์เย่ยกโทษให้พวกเราครั้งหนึ่งเถอะ! ไม่อย่างนั้นผมอาจจะตายอยู่
ในเชียร์ราลีโอนนะพ่อ!”
ในใจของคุณท่านซ่งแอบรู้สึกเจ็บปวด
เย่เฉินบอกแล้วว่า จะให้พวกเขาอยู่ในเซียร์ราลีโอนเป็นเวลายี่สิบปี ปีนี้ซ่งเทียนหมิงห้าสิบกว่าแล้ว เมื่อไปที่พื้นที่ด้อยพัฒนาและยากจน
เป็นอย่างมากที่เซียร์ราสีโอน ร่างกายคงไม่สามารถแบกได้นานยี่สิบปี
เป็นไปได้มากว่ายังไม่หมดเขตยี่สิบปี เขาก็เสียชีวิตอยู่ที่เซียร์ราลีโอนแล้ว
ดังนั้นภาพในตอนนี้ อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่สองพ่อลูกจะมองตากันในชีวิตนี้
ในเวลานี้ขาทั้งสองของซ่งหรงวี่ก็อ่อนแรง ถูกคนลากออกไปเพิ่มขึ้น ในปากวิงวอนอย่างขมขื่น: “คุณปู่…ปีนี้ผมเพิ่งอายุยี่สิบปีกว่า ผมไม่
อยากให้ช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตถูกขังอยู่ในเชียร์ราลีโอน ขอร้องปู่ช่วยผมด้วยเถอะ…คุณปู!”
สีหน้าท่าทางของคุณท่านซ่งทั้งดิ้นรนทั้งสับสน เย่เฉินตะโกนอย่างเข้มงวดในเวลานี้: “ปิดปากพวกเขาให้ฉันเดี๋ยวนี้!”
ชายชุดดำหลายคนใช้ของปิดปากของพวกเขาในทันทีและทำให้พวกเขาพูดอะไรไม่ออกมา และในงานก็นั้นก็เงียบลงมากในทันที
ต่อจากนั้น ทั้งสามคนก็ถูกลากออกไป
เมื่อคุณท่านซ่งเห็นแบบนี้ รู้ว่าไม่มีทางเป็นไปได้ที่จะหมุนเวียนอะไรก็ตามกลับมาแล้ว ก็ถอนหายใจลึกๆ ราวกับว่าแก่ไปสิบกว่าปีในทันที
เย่เฉินเห็นสีหน้าท่าทางของเขาอยู่ในสายตา ส่ายหน้าเบาๆ และเอ่ยปากพูดเสียงดั่งว่า: “คุณท่านซ่ง เหตุผลของเลี้ยงลูกเสือลูกจระเข้
คุณรู้ดีกว่าผม คุณไม่เพียงต้องคำนึงถึงตัวเอง ก็ต้องคำนึงถึหวั่นถิง ถ้าหายนะภายหลังของสองคนนี้ไม่ถูกกำจัด ในอนาคตวันไหนหลังจากที่
คุณไม่อยู่แล้ว พวกเขาทั้งสองจะต้องเป็นภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดของหวั่นถิงอย่างแน่นอน!”
จากนั้น เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย และพูดต่อไปว่า: “ตราบใดผมเย่เฉินอยู่ ก็ไม่มีทางปล่อยให้พวกเขาสองคนคุกคามหวั่นถิงได้อย่างแท้จริง ก็
พูดได้ว่า ถ้าหากหายนะภายหลังอย่างพวกเขาสองไม่ถูกกำจัด ต่อไปตอนที่พวกเขาลงมือกับหวั่นถึงอีกครั้ง ผมไม่มีทางปล่อยพวกเขาไว้แน่ ดัง
นั้น พูดไปแล้ว การคุมขังพวกเขาอยู่ในเซียร์ราลีโอน ไม่ใช่เพื่อปกป้องหวั่นถิง แต่เพื่อไว้ชีวิตพวกเขา ไม่อย่างนั้นเกิดพวกเขารนหาที่ตาย คงจะ
กลายเป็นขี้เถ้าแน่ๆ!”
คุณท่านซ่งตกตะลึง มองไปที่ซ่งหวั่นถิงในทันที และรีบร้อนสองมือประสานคารวะต่อเย่เฉินแล้วพูดว่า: “อาจารย์เย่คุณพูดถูก! ก็ปล่อย
ให้พวกเขาเป็นตายเองอยู่ที่เซียร์ราลีโอนเถอะ!”
จากนั้น คุณท่านซ่งก็มองไปทางซ่งหวั่นถิง และเอ่ยปากพูดว่า: “หวั่นถิง ในเมื่อตอนนี้เธอกลับมาแล้ว ตำแหน่งประธานซ่งซื่อกรุ๊ปก็ยัง
ย่อมเป็นของเธอโดยธรรมดา ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป เธอก็ควบคุมงานของซ่งซื่อกรุ๊ปต่อไปเถอะ!”
ซ่งหวั่นถึงพยักหน้าอย่างเคารพ: “ได้ค่ะคุณปู่ หวั่นถึงรู้แล้วค่ะ”
คุณท่านซ่งสั่งการว่า: “หวั่นถิง ปู่ไม่หวังให้เธอนำพาให้ซ่งซื่อกรุ๊ปทำกำไรได้มหาศาล ตราบใดที่เธอสามารถรักษาสภาพที่เป็นอยู่และให้
ซ่งซื่อกรุ๊ปไม่ตกต่ำลงไปได้ ปู่ก็พอใจมากแล้ว ดังนั้นจากนี้ไปเธอไม่ต้องไปเจรจาการร่วมลงทุนข้ามชาติอะไรแล้ว ปู่ยอมให้ซ่งซื่อกรุ๊ปไม่เปิด
ตลาดต่างประเทศดีกว่าและไม่ร่วมลงทุนกับบริษัทต่างประเทศอะไรทั้งนั้น และก็ไม่อยากให้เธอตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายอีก เข่าใจมั้ย?”
ซ่งหวั่นถิงพยักหน้าเบาๆ แล้วพูดว่า: “คุณปู่ค่ะปูวางใจได้ จากนี้ไปหนูจะให้ความสำคัญกับความปลอดภัยของตัวเองให้ขึ้นมาอย่าง
แน่นอน นอกจากนี้เรื่องของกรร่วมลงทุกับบริษัทต่างประเทศ หนูคิดว่ายังสามารถที่จะดำเนินการต่อไป ไม่จำเป็นต้องลูบหน้าปะจมูกเพราะ
เรื่องในครั้งนี้ ”
จากนั้น เธอนิ่งไปเล็กน้อย แล้วพูดว่า: “ครั้งนี้ อาจารย์เย่ช่วยหนูเจรจาการร่วมลงทุนของบริษัทนิปปอนสตีได้สำเร็จ วาตานาเบะ ชินอิจิ
ประธานของบริษัทนิปปอนสตี ได้เซ็นสัญญาการร่วมลงทุนกับหนูที่ประเทศญี่ปุ่นแล้ว เนื้อหาของข้อตกลง ทั้งสองฝ่ายร่วมทุนสร้างโรงงาน และ
ดำเนินการลงทุนในอัตราส่วนห้าสิบกับห้าสิบ แต่บริษัทนิปปอนสตียินดีที่จะมอบหุ้นหกสิบเปอร์เซ็นต์ให้กับซ่งซื่อกรุ๊ปของพวกเรา”
“อะไรนะ?!”ท้นทีที่คำพูดนี้ออกมา ทุกคนในที่เกิดเหตุก็ตกตะลึงอ้าปากค้างทำอะไรไม่ถูกและแต่ละคนก็พูดไม่ออกสักคน
บริษัทนิปปอนสตีที่แข็งแกร่งมากในการร่วมลงทุนต่อต่งประเทศมาโดยตลอด พวกเขาถึงขนาดให้ตายยังไงก็ไม่ยอมสละส้ดส่วนการ
ถือหุ้นห้าสิบเอ็ดเปอร์เซ็นต์ แม้ว่าซ่งซื่อกรุ๊ปจะมอบกำไรหกสิบเปอร์เซ็นต์ให้บริษัทนิปปอนสตี บริษัทนิปปอนสตียังคงไม่ยอมหลีกทางการถือหุ้น
ให้
ดังนั้น ในสายตาของทุกคนในที่เกิดเหตุ บริษัทนิปปอนสตีจึงเป็นกระดูกที่แทะยากมากที่สุด
แต่ทว่า ซ่งหวั่นถึงกลับพูดว่า ตอนนี้บริษัทนิปปอนสตีไม่เพียงหลีกทางการถือหันออกมาให้ ยังยินยอมหลีกทางหุ้นสิบเปอร์เซ็นต์เปล่าๆ
ให้กับซ่งซื่อกรุ๊ป นี่เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ชัดๆ!

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

อ่านนิยาย ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน เย่เฉินเป็นเขยแต่งเข้าบ้านหญิงที่ใครๆก็ดูถูกเหยียดหยาม แต่ไม่มีใครรู้ว่าฐานะแท้จริงของเขาเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลอันดับต้นๆ พวกที่เคยดูถูกเขาสุดท้ายก็ต้องคุกเข่าต่อหน้าเขาและเรียกเขาด้วยความเกรงกลัวว่าท่านชาย!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset