ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 2266

เวลานี้เขาเพิ่งจะรู้ตัวว่าตนก่อความยุ่งยากใหญ่โตเพียงใด!
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงมองไปที่หวังตงเสวี่ยน พลางร้องไห้อ้อนวอนว่า “ตงเสวี่ยน! ขอร้องเธอล่ะ ส่งตัวฉันให้ตำรวจที! ให้ฉันได้รับโทษตามกฎหมายและตัดสินโทษอย่างถูกต้องด้วยเถอะ ขอร้องเธอแล้วตงเสวี่ยน! เธอช่วยสงสารฉันหน่อยเถอะ ตงเสวี่ยน!”
ในใจWalterคิดตกแล้ว แม้การติดคุกจะน่ากลัวมาก แต่อย่างน้อยตนก็เข้าคุกได้อย่างครบถ้วนสมบูรณ์ดี
หากตกอยู่ในมือเย่เฉินจริง แล้วยอมให้เย่เฉินทรมานเช่นนั้นล่ะก็ ตนไม่เพียงต้องได้รับการทรมานจากการเจ็บป่วยนานาชนิด สุดท้ายอาจถึงขั้นตายอย่างน่าเวทนาอยู่ในสถานฝึกสุนัข
ดังนั้นเมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว การติดคุกยังดูมีมนุษยธรรมมากกว่า
เย่เฉินยิ้มเย็นกล่าวล้อเลียนว่า “Walter คนอย่างแกนี่เปลี่ยนได้เร็วเหลือเกินนะ เมื่อกี้แกยังอ้อนวอนตงเสวี่ยนให้เธออย่าส่งตัวแกให้ตำรวจอยู่เลย ทำไมเพิ่งจะผ่านไปไม่กี่นาที แกก็เริ่มขอให้เธอส่งตัวแกให้ตำรวจแล้วล่ะ?”
Walterร้องห่มร้องไห้พูดว่า “อาจารย์เย่…อาจารย์เย่คุณทำก็ได้ โทรหา110 ให้ตำรวจมาจับตัวผมไปเถอะ ผมเป็นผู้กระทำผิด ผู้กระทำผิดสมควรได้รับโทษตามกฎหมาย ไม่รบกวนให้คุณลำบากแล้ว…”
พูดเสร็จ เขาก็มองไปที่หวังตงเสวี่ยนอีกครั้ง พลางร้องไห้อ้อนวอนว่า “ตงเสวี่ยน…ได้โปรดพูดอะไรหน่อยเถอะ ช่วยฉันขอความเมตตากับอาจารย์เย่ทีนะตงเสวี่ยน…ฉันโขกหัวให้เธอแล้ว…”
ยังไม่ทันสิ้นเสียง Walterก็เปลี่ยนเป็นทุ่มเทสุดชีวิตเอาศีรษะโขกกับพื้น ศีรษะที่โขกกับพื้นเกิดเสียงดังตึ้งๆ
เวลานี้หวังตงเสวี่ยนไม่พูดอะไรสักคำ
เมื่อกี้เย่เฉินบอกว่าหนามยอกต้องเอาหนามบ่ง แม้แผนการจะน่ากลัวอยู่บ้าง แต่จะว่าไปแล้ว สำหรับคนอย่างWalter ก็เป็นจุดจบที่สมน้ำสมเนื้อพอดี
เพราะอย่างไรเย่เฉินก็ยังคิดจะไว้ชีวิตเขา แต่ตอนที่เขาทำร้ายพ่อของตน กลับไม่มีความคิดแบบนี้!
หากตนไม่รับปากข้อเรียกร้องต่ำช้าเหล่านั้นของเขา เขาคงไม่มีทางเอื้อมมือมาหาพ่ออย่างแน่นอน!
สุดท้ายจุดจบของพ่อ คงมีแต่ตายสถานเดียว!
ดังนั้น ในใจหวังตงเสวี่ยนจึงเข้าใจได้อย่างชัดเจน ตนในเวลานี้ไม่อาจใจอ่อนใดๆ ได้เป็นอันขาด!
ดังนั้นเธอจึงกล่าวกับWalterเสียงเย็นว่า “ขอโทษด้วยWalter เศษสวะอย่างนาย ไม่สมควรได้รับความเห็นใจจากฉัน! จุดจบที่นายมีในวันนี้ ล้วนเป็นนายหามาเองทั้งสิ้น!”
Walterสิ้นหวังอย่างยิ่ง ร้องไห้กล่าวว่า “ตงเสวี่ยน ฉันรู้ว่าผิดไปแล้ว ฉันขอร้องเธอมอบโอกาสให้ฉันได้ปรับปรุงตัวใหม่และชดใช้ความผิดสักครั้ง…”
“ไม่อย่างนั้นล่ะก็ ต่อให้ทรมานฉันจนตาย กาลเวลาของพ่อเธออาจจะไม่หวนกลับมาอีกแล้วนะ!”
“ทุกคนล้วนอายุยังน้อย ในเมื่อเรื่องเกิดขึ้นไปแล้ว พวกเราก็ควรหารือกันดีๆ เพื่อหาวิธีแก้ไขและชดเชยเรื่องที่ตามมาภายหลัง แทนที่จะมาซักถามความผิด เค้นความจริงเพียงอย่างเดียว!”
ไม่รอให้หวังตงเสวี่ยนเปิดปาก เย่เฉินก็กล่าวเสียงเย็นว่า “Walter นับตั้งแต่นี้ไป หากแกไม่ได้รับอนุญาตจากฉัน แล้วพูดเกินมาหนึ่งคำ อย่างนั้นระยะเวลาที่กำหนดไว้สิบปี ฉันจะยืดไปอีกหนึ่งปี!”
พอWalterได้ยินเช่นนี้ ก็พลันตกใจจนขวัญบินทันที ไม่กล้าพูดอะไรออกมาอีกแม้แต่คำเดียว
เย่เฉินไม่สนใจเขาอีก แล้วกล่าวกับเฉินจื๋อข่ายต่อว่า “เหล่าเฉิน ฉันต้องการใช้เส้นสายของนายทั้งหมดที่สามารถใช้ได้ ภายในสามวันที่จะถึงนี้ ลบภาพกล้องวงจรปิดที่ถ่ายติดWalterตอนอยู่ในจินหลิงออกจากระบบกล้องวงจรปิดทั้งหมด ฉันต้องการให้คนอื่นไร้หนทางหาที่อยู่เขาเจอไม่ว่าใช้วิธีใดก็ตาม! ต่อให้คนของตระกูลรอธส์ไชลด์มาเอง ก็จะหาเบาะแสใดๆ ของเขาไม่เจอ!”
เฉินจื๋อข่ายกล่าวอย่างไม่ลังเลว่า “คุณชายวางใจได้เลยครับ ผมจะกำจัดภาพกล้องวงจรปิดที่ถ่ายติดเขาทิ้งให้หมด ถึงเวลาต่อให้เง็กเซียนฮ่องเต้มาสืบเอง ก็ไม่มีทางสืบเจอร่องรอยและเบาะแสใดๆ!”
เย่เฉินยิ้มออกมาด้วยความพอใจ ก่อนจะกล่าวว่า “ดี เรื่องพวกนี้มอบให้นายกับหงห้าไปจัดการแล้วกัน หลังจากรีบเคลียร์พื้นที่ให้ฉันแล้วก็มาบอกฉัน ฉันจะส่งWalterไปให้พวกนายที่ชั้นล่าง พวกนายก็พาเขากับลูกน้องของเขาไปที่สถานฝึกสุนัขพร้อมกัน!”