ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 2317

เมื่อหลิวจ้านได้ยินคำพูดเหล่านี้ เขาตื่นเต้นดีใจมากๆจนเกือบจะหัวเราะออกมา
เขาถามกลับไปทันที:”มันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?!”
ภรรยาที่อยู่ปลายสายพูดอย่างมั่นใจ:”ใช่ มันเป็นเรื่องง่ายมากๆ!”
“ดีมากๆ!”หลิวจ้านพูดด้วยความดีใจ:”มันเป็นเรื่องง่ายๆเหมือนกระดิกนิ้วเลย!”
เพราะเขาเคยเห็นรูปถ่ายและข้อมูลของตู้ไห่ชิงกับซูจือเฟยและซูจือหยูทั้งสามแม่ลูกมาแล้ว ซูจือเฟยไม่ได้อยู่ที่นี่ แต่ตู้ไห่ชิงกับซูจือหยูแม่ลูกคู่นี้ที่มีหน้าตาสวยงามและสะดุดตามากๆ เขามองเห็นพวกเธอเมื่อสักครู่แล้ว
ตอนนี้ แม่ลูกคู่นี้อยู่ในกลุ่มตัวประกันหนึ่งร้อยกว่าคน เมื่อตัวเองขอรถยนต์จากตำรวจได้แล้ว และจับพวกเธอสองคนเป็นตัวประกันและหนีไปพร้อมกัน!
เดิมทีลักพาตัวหนึ่งคนได้สิบล้านหยวน ตอนนี้ลักพาตัวสองคนได้เงินตั้งสามสิบล้านหยวน!
ชั่วชีวิตของหลิวจ้าน เขาไม่เคยหาเงินได้เยอะขนาดนี้มาก่อน
ดังนั้น เขารีบรับปากทันที:”ฉันรู้แล้ว คุณไปพูดกับพวกเขาด้วย บอกว่าฉันจะจัดการเรื่องนี้ให้สำเร็จ!”
ภรรยาของหลิวจ้านก็ดีใจมากๆเหมือนกัน
เพราะได้เงินตั้งสามสิบล้านหยวน!
ถ้าอาศัยอยู่ในชานเมืองของทางเหนือ บ้านหนึ่งหลังราคาไม่กี่แสนหยวน คฤหาสน์หนึ่งหลังก็แค่สองล้านหยวนเท่านั้น!
ดังนั้น เงินสามสิบล้านหยวนสามารถทำให้เธอและลูกทั้งสามคนใช้ชีวิตอย่างสุขสบายไปตลอดชีวิต และสามารถใช้ชีวิตอย่างคนร่ำรวยในชานเมืองทางเหนือได้!
ตอนนี้เธอกำลังเริ่มวางแผนแล้ว หลังจากที่หลิวจ้านจัดการเรื่องนี้เสร็จ และเดินทางออกนอกประเทศแล้ว ตัวเองก็จะใช้เงินหนึ่งล้านห้าแสนหยวนเพื่อซื้อรถยนต์ Porsche ที่เธอชอบมาหลายปี!
นั้นเป็นรถหรูที่เธอไม่กล้าคิดที่จะซื้อด้วยซ้ำ เธอเคยเห็นผู้หญิงสวยๆคนหนึ่งขับรถยนต์รุ่นนี้มาที่ห้างสรรพสินค้า ในตอนนั้นผู้หญิงคนนั้นที่ขับรถยนต์ Porsche เธอดูสูงศักดิ์และเย่อหยิ่งอย่างบอกไม่ถูก ทำให้เธออิจฉาผู้หญิงคนนั้นมากๆ
แต่ตอนนี้ บัญชีของเธอมีเงินสามสิบล้านหยวน ถ้าจะซื้อรถยนต์ Porsche รุ่นนั้น มันเป็นเรื่องที่ง่ายๆเหมือนพลิกฝ่ามือ!
ดังนั้น น้ำเสียงของเธอเริ่มสั่นเครือและพูด:”ที่รัก! อีกฝ่ายให้เงินพวกเราเยอะขนาดนี้ คุณต้องทำเรื่องที่เขาสั่งมาให้สำเร็จ!”
หลิวจ้านรีบพูดออกมาทันที:”วางใจได้ ฉันทำสำเร็จอยู่แล้ว พ่อแม่และลูกที่อยู่ในบ้าน คงต้องรบกวนคุณดูแลพวกเขาด้วย”
ภรรยาของหลิวจ้านพูดด้วยความตื่นเต้น:”ที่รัก เรื่องนี้คุณไม่ต้องเป็นห่วง! ฉันจะดูแลพ่อแม่และลูกของพวกเราให้ดีที่สุด!”
“ได้!”หลิวจ้านหัวเราะออกมาและพูด:”ฉันต้องวางสายก่อน รอฉันออกนอกประเทศแล้วค่อยติดต่อคุณอีกที!”
“ได้! ที่รัก คุณระมัดระวังตัวด้วยนะ!”
เมื่อวางสายโทรศัพท์แล้ว หลิวจ้านรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก