ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 2489

บทที่ 2489
ตอนนี้ทรัพย์สินในมือของเย่เฉินมีพอ อีกทั้งยังมีเครื่องพิมพ์งินที่สามารถทำเงินได้อย่างต่อเนื่องจากบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนแห่งนี้ ดัง
นั้นจึงไม่ใช่เรื่องยาก สำหรับเขาในการเริ่มการจนส่งทางทะเล
ไม่ว่าจะเป็นการก่อตั้งบริษัท เทียบท่าเรือหรือการเช่าเรือขนส่งสินค้า ไม่มีเรื่องเงินทุนใดๆทั้งสิ้น
แต่ ปัญหาที่สำคัญที่สุดคือ ถ้าต้องการเริ่มธุรกิจใหม่ขนาดใหญ่ จะต้องมีบุคคลที่มีความสามารถเพียงพอที่จะช่วยตนเองจัดการได้
คนที่เย่เฉินนึกถึงคนแรก ก็คือหวังตงเสวี่ยน
ความสามารถขอหวังตงเสวี่ยนคงไม่ต้องพูดถึง และบุคลิกก็ควรค่าแก่การไว้ใจ
แต่ปัญหาเดียวก็คือ หวังตงเวี่ยนต้องดูแลตี้หากรุ๊ป ถ้าให้เธอต้องแบกรับการขนส่งทางทะเลไปด้วย เกรงว่าเธอจะแย่งร่างทำเรื่องอย่าง
อื่นพร้อมๆกันไม่ได้
หลังจากที่ครุ่นคิดครู่หนึ่ง เยเฉินก็ตัดสินใจให้หวังตงเสวี่ยนกลับจากฮ่องกง เพื่อดูว่าเธอมีความคิดอะไรดีๆไหม หรือรู้จักคนมีความ
สามารถที่เก่งเรื่องการจัดการ
ดังนั้น เขาจึงพูดกับทุกคนว่า”ขอบคุณคำชี้แนะจากทุกท่านครับ เรื่องการขนส่งทางทะเล ผมจะพิจารณาอย่างถี่ถ้วนครับ”
นางาฮิโกะ อิโตะจึงรีบพูดขึ้นมาว่า”ถ้าคุณเย่จะทำ ผมจะให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่เลยครับ! ”
ซ่งหวั่นถิงพูดอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย”อาจารย์เย่คะ หวั่นถึงจะสนับสนุนอย่างไม่มีข้อแม้เลยค่ะ! ”
ฉินกางเองก็รีบพูดขึ้นมาว่า”อาจารย์เครับ ผมด้วย! คืนนี้กลับไป ผมจะโทรหาหสี่ไหลาย เขามากฐานมั่นคงที่เมืองไห่ อีกทั้งดูเหมือน
ว่าเขาจะได้ร่วมลงทุนในท่าเรือเมืองไห่ด้วย ถ้าถึงเวลานั้นคุณเลือกท่าเรือและฐานที่เมืองไห่ คุณจะสามารถได้ผลลัพธ์เป็นสองเท่าโดยใช้ความ
พยายามเพียงครึ่งเดียวจากความช่วยเหลือของเขา! ”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดขึ้นมาว่า”งั้นก็ดีเหมือนกัน คุณช่วยผมถามเรื่องสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับหไห่หลาย หลังจากผมกลับไปแล้ว
จะพิจารณาดูอีกครั้ง”
ฉินหางรีบตอบตกลงทันที”ได้ครับอาจารย์เย่! ”
ขณะที่เย่เฉินอยู่ที่โต๊ะอาหาร หลังจากที่หวั่นไหวกับเรื่องการขนส่งทางทะเล คุณท่านใหญ่ซูที่กำลังรับประทานอาหารค่ำ ที่คฤหาสน์ฝั่ง
ทะเลสาบซูหาง จู่ๆก็ได้รับรายงานข่าว
หลังจากที่เขาฟังจบ ก็ทำหน้าถมึงทึงพูดกับซูโสว่เต้าว่า”โสว่เต้า ฉันพึ่งได้รับข่าว นางาฮิโกะ อิโตะแห่งตระกูลอิโตะไปที่จินหลิง! ”
“ว่าไงนะ! ? “ซูโสว่เต้ากล่าวอย่างตกใจ”พ่อครับ นางาฮิโกะ อิโตะทำไมถึงไปที่จินหลิงล่ะ? ตระกูลอิโตะเหมือนจะไม่มีธุรกิจอะไรที่จิน
หลิงนะครับ”
คุณท่านใหญ่ซูเฉิงเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งเครียดว่า”ถึงฉันจะไม่รู้เหมือนกันว่าตระกูลอิโตะมีธุรกิจอะไรที่จินหลิง แต่ฉันรู้ว่าครั้งนี้ต้อง
ไม่ใช่เรื่องธรรมดาแน่ เพราะน้องสาวที่ท่าทางเหมือนคนโง่ของเขา ยั่งมีลูกน้องที่จงรักภักดีของเขา ต่างเลือกที่จะอยู่ที่โรงแรมป้ายจินฮานกง
ของจินหลิง!
“โรงแรมป้ายจินฮานกง? ! “ซูโสว่เต้าพล่งออกมา”นั่นเป็นทรัพย์สินของตระกูลเย่ไม่ใช่หรอครับ? “