ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 2619

บทที่ 2619
ซูรั่หลีตั้งแต่เติบโตมาจนถึงวันนี้ ก็รู้สึกด้อยค่ามาตลอด
ไม่เคยมีพ่ออยู่ด้วยตั้งแต่เล็ก เติบโตมาในตระกูลเหอจนถึง 18 ปี ในที่สุดก็ถูกส่งไปยังพ่อของเธอในฐานะบอตี้การ์ด
หลังจากที่มาถึงตระกูลชู เธอเห็นความรักความห่วงใยที่ชูโสว่เต้าแสดงต่อซูจือหยูทุกวัน อิจฉาตาร้อนทุกครั้งที่เห็น
เธอรู้ ว่าผู้ชายคนนั้นไม่ใช่แค่ฟอของซูจือหยู แต่ยังเป็นพ่อของตนเช่นกัน
แต่ตัวเองกลับไม่สามารถผชิญหน้ากับเขาได้ ปากเรียกพ่อ ทำไมได้แม้กระทั่งจะไปออดอ้อนต่อหน้าเขา
ตอนที่เขาทำงานไม่มีใครอยู่ ถึงจะสามารถแสดงความรักในฐานะพ่อได้’ ทันทีที่มีบุคคลที่สามอยู่รอบต้ว เขาจะเปลี่ยนกลับมาเป็นใบหน้า
ของคุณท่านตระกูลซูทันที
ดังนั้น ซูรั่วหลิอิจฉาซูจือหยูอย่างมาก
เธอคิดว่า ซูจือหยูเป็นคนที่ทุกคนรักและเนดู แถมยังเป็นหงส์ผู้สูงศักดิ์อีกด้วย
และตัวเอง ก็แค่ลูกเป็ดขี้เหร่ในเทพนิยาย
และตัวเองเป็นเพียงแค่ลูกเปิดขี้เหร่เพียงแค่ห่อนแรกเท่านั้น ไม่มีโอกาสได้เป็นหงส์
ลูกสาวนอกสมรส สำหรับตัวตนชนชั้นสูงก็คือขนชั้นที่ต่ำกว่า 3 ชั้น
แม้แต่ตอนนี้ทุกคนก็รู้ว่าเธอเป็นลูกสาวนอกสมรสของซุโสว่เต้า ก็ใช้สายตาดูถูกมองตน ดังนั้น ตนเองและซูจือหยูต่างกันราวกับฟ้าดิน
ตอนนี้ พี่สาวซูจือหยูไม่เพียงแต่ไม่ได้ดูถูกตน ตรงกันข้าม เธอเริ่มที่ให้เป็นพี่สาวน้องสาวอย่างเหมาะสม สิ่งนี้ทำให้ชูรั่วอบอุ่นและประทับ
ครั้นแล้ว เธอจับมือของซูจือหยู ร้องให้และบอกว่า: “พี่ ต่อไป…ต่อไปนี้ถ้าใครมารังแกคุณ คุณต้องบอกฉันนะ ฉันจะแก้แค้นแทนคุณ!
ความสามารถอื่นของฉันไม่มี และก็ไม่เคยเรียนอะไรมาก่น มีแค่ความสามารถในการต่อสู้และฆ่าคน ถึงตอนนั้นไม่ว่าใครรังแกคุณ ฉันจะสั่ง
สอนเขาให้แทน!”
ขจือหยุยิ้มอย่างรู้ใจ พูดว่า: “ได้ยินคำนี้ของคุณ พี่ก็วางใจแล้วล่ะ ตอไปพี่ก็จะมีคนฝืมือเยี่ยมยอดปกป้องพี่แล้ว ถ้าใครกล้ารังแกพี่อีก พี่
ก้จะให้คุณช่วย!”
ซูรั่หลิพยักหน้าไม่หยุด
ตู้ไห่ชิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และเอ่ยปากว่า: “หลี จากนี้ไปคุณอยู่ข้างกายเยเฉิน คุณต้องควมคุมอารมณ์ของคุณอย่างเหมาะสม อย่าต่อสู้
และเข่นฆ่าเหมือนเมื่อก่อน”
ซูร่ำหลิพยักหน้าอย่างอับอาย กล่าวด้วยใบหน้าที่รับฟังคำสอน: “นำตู้ท่านวางใจได้ ต่อไปฉันจะไม่ทำเรื่องโหดเหี้ยมไร้มนุษยธรรมอิก
แล้ว!”
ตู้ให่ซิงพยักหน้าเล็กน้อยด้วยความปลื้มใจ: “รอให้ความวุ่นวายในญี่ปุ่นได้ผ่านพันไป คุณก็เปลี่ยนตัวตนและเริ่มใหม่นะ”
ซูรั่หลีพยักหน้าเล็กน้อยด้วยความงงงวยเล็กน้อย
ที่จริงเธอรู้ดีอยู่แก่ใจ อ้างถึงอาชญากรรมที่ตนได้ทำมาก่อน คนญี่ปุ่นจะไม่ละทิ้งการคันหาตัวเองในชีวิตนี้
ถึงจะไปทำศัลยกรรมก็เถอะ เปลี่ยนตัวตนใหมไม่ปลอดภัยได้หรอก เพราะตนนั้นถูกเก้บ DNA ไปแล้วตอนโดนจับ นี่คือสั่งที่ตัวเองไม่
สามารถเปลี่ยนแปลงได้
ซูรั่หลี่ดูรายการสืบสวนคดีอาชญากรรมมากมาย มีอาชญากรจำนวนมากที่คุมขังมานานกว่าสิบหรือยี่สิบปี เวลานานขนาดนั้น พวกเขา
ได้เปลี่ยนไปสู่สิ่งแวดล้อมใหม่ วตใหม่ บางคนถึงกับเปลี่ยนรูปลักษณ์โดยสิ้นเชิง แต่ตำรวจยังคงพึ่งพา DNA เพื่อนำพวกเขาไปสู่กระบวนการ
ดังนั้น เธอคิดมาเสมอ ว่าตัวเองหนีออกจากญี่ปุ่นชั่คราว แต่เรื่องนั้นอาจติดตัวไปตลอดชีวิต
ในตอนนี้เย่เฉินพูด: “นำตู้ คุณชู พวกคุณทั้ง 2 อยู่ในห้องและพักผ่อนสักครู่ ตอนเย็นจะจัดคนให้ไปส่งพวกคุณไป”
ตู้ให่ซิงรีบกล่าว: “ลำบากคุณแล้วนะเย่เฉิน”
เย่เฉินยิ้มเบาๆ: “ก็เป็นเรื่องที่ควรทำ”
ซูจือหยูรวบรวมความกล้าในตอนนี้และพูดว่า: “ผู้มีพระคุณ!”
เย่เฉินมองเธอ รอเธอพูด
ยุติธรรม