ช่วงพักฟื้นสองวันที่บ้าน ในความคิดของเฮ่อจือชิวมีแต่ภาพของเย่เฉิน
เธอได้วางแผนไว้ว่าจะติดต่อเย่เฉินโดยเร็วที่สุด จากนั้นก็ไปที่สำนักงานของเย่เฉินเพื่อรายงานตัวและเริ่มทำงาน
แต่สภาพร่างกายของนั้นค่อนข้างอ่อนแอ พ่อก็ห้ามไม่ให้เธอเข้าทำงานเร็วอย่างนี้ ดังนั้นจึงต้องรอคอยอยู่
ตอนนี้พอเธอได้ยินว่าเย่เฉินอยู่ในชุมชนเดียวกัน ก็ย่อมรอไม่ไหวอยากจะรีบไปพบเขา
เดิมทีเฮ่อหย่วนเจียงเกลี้ยกล่อมให้เธอพักผ่อนอยู่ที่บ้าน แต่เมื่อเห็นท่าทียืนกรานของเธอก็ไม่ได้พูดอะไรอีก รีบบอกว่า “ถ้าอย่างนั้นเธอก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าออกไป เย่เฉินกำลังรออยู่”
“ค่ะ!” เฮ่อจือชิวดีใจอย่างที่สุด ร่างกายและจิตใจกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาอย่างมาก รีบหันหลังเดินกลับไปที่ห้องของเธอ
เธอเลือกเสื้อผ้าสวยๆ อย่างพิถีพิถัน แต่เมื่อเห็นว่าใบหน้าของเธอซีดไปเล็กน้อย ก็รีบแต่งหน้าอย่างเร็วที่สุด
เมื่อเธอออกมาจากห้อง ก็ดูแตกต่างจากเมื่อครู่เป็นคนละคน
เฮ่อหย่วนเจียงก็คิดไม่ถึงว่า ลูกสาวจะมีชีวิตชีวาขึ้นมาอย่างฉับพลันเช่นนี้ เขานึกประหลาดใจและสงสัย ไม่รู้ว่าเธอไปคึกมาจากไหน
สองพ่อลูกออกมาจากบ้านพร้อมกัน ไม่กี่นาทีก็มาถึงคฤหาสน์ที่เย่เฉินอยู่
พอเข้ามาข้างใน เย่เฉินกำลังยืนพูดคุยกับเหอหงเซิ่งและเหออิงซิ่วอยู่ในสนาม
พอเห็นเฮ่อหย่วนเจียงและเฮ่อจือชิวเข้ามา เขาก็รีบพูดด้วยรอยยิ้ม “ท่านเหอ คุณผู้หญิงเหอ ผมจะแนะนำเพื่อนสองคนให้พวกคุณรู้จัก พวกเขาก็อาศัยอยู่ในชุมชนนี้เหมือนกัน จากนี้คุณก็เป็นเพื่อนบ้านของท่านเหอแล้ว”
ในเวลานี้เฮ่อหย่วนเจียงก็รีบเดินเข้าไปเช่นกัน ยังไม่ทันถึงก็โบกมือทักทายกล่าวว่า “เย่เฉิน ทำไมไม่บอกฉันก่อนว่านายจะมา ฉันจะได้เตรียมอาหารค่ำไว้ให้ดินเนอร์กันที่บ้าน!”
เย่เฉินกล่าวยิ้มๆ “คุณอาเฮ่อ มากพิธีเกินไปแล้ว ผมพาเพื่อนมาดูบ้านพอดี เดี๋ยวก็ต้องกลับบ้าน เอาไว้วันหลังค่อยมารบกวนแล้วกัน”
เขาพูดพลางมองไปที่เฮ่อจือชิวที่อยู่ข้างๆ เฮ่อหย่วนเจียง เห็นสภาพของเฮ่อจือชิวดูดี ใบหน้าสวยแดงระเรื่อเล็กน้อย ก็อดหัวเราะไม่ได้ “จือชิว ท่าทางวันนี้ดูดีเลยนะ?”
เฮ่อจือชิวกล่าวอย่างเขินอาย “ขอบคุณคุณเย่ที่เป็นห่วง วันนี้ฉันดีขึ้นมากเลย พรุ่งนี้มะรืนนี้ฉันก็ไปรายงานตัวกับท่านได้แล้วค่ะ”
เย่เฉินโบกมือ “ไม่ต้องรีบ คุณพักผ่อนอีกสักสองวันก็ได้”
เฮ่อจือชิวรีบบอกว่า “ฉันเกือบจะหายดีแล้วจริงๆ ค่ะ คืนนี้นอนหลับให้เต็มอิ่มอีกสักคืน พรุ่งนี้ก็น่าจะไม่มีปัญหาแล้ว ท่านจะให้ฉันไปพบได้ที่ไหนคะ?”
เย่เฉินครุ่นคิดครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวว่า “เอาอย่างนี้แล้วกัน พรุ่งนี้คุณไม่ต้องมา เอาเป็นวันมะรืน! วันมะรืนเก้าโมงเช้า คุณไปที่ตี้เหากรุ๊ปหาประธานหวังตงเสวี่ยน ถึงตอนนั้นผมจะรอคุณอยู่ที่ห้องทำงานในตี้เหากรุ๊ป”
“ได้ค่ะ!” เฮ่อจือชิวพยักหน้าโดยไม่ลังเลและกล่าวว่า “มะรืนนี้ฉันจะไปถึงตี้เหากรุ๊ปตอนเช้าตรงเวลา!”
เย่เฉินตอบรับและกล่าวว่า “พอดีผมนัดกับซ่งหวั่นถิงจากตระกูลซ่งแห่งเมืองจินหลิงและอิโตะ นานาโกะจากตระกูลอิโตะของญี่ปุ่นเอาไว้ด้วย ตระกูลซ่งกำลังร่วมมือกับบริษัทนิปปอนสตีก่อตั้งโรงงานในประเทศอยู่ในขณะนี้ ในอนาคตจะมีความต้องการกำลังขนส่งทางทะเลเป็นจำนวนมากอย่างแน่นอน และตระกูลอิโตะยังมีการขนส่งทรัพยากรจำนวนมากอยู่ในประเทศญี่ปุ่น ถึงตอนนั้นจะสามารถรวมเป็นหนึ่งเดียวทำงานร่วมกันได้ มะรืนนี้คุณสามารถทำความรู้จักกับพวกเธอก่อน ดูว่าต่อไปจะขยายความร่วมมือกันอย่างไร”
เฮ่อจือชิวรีบตอบ “ไม่มีปัญหาค่ะคุณเย่ สองวันนี้ฉันจะทำแผนงานขั้นพื้นฐานเอาไว้ก่อน”
“ดี” เย่เฉินพยักหน้าด้วยรอยยิ้มแล้วรีบกล่าวว่า “โอ๊ย เกือบลืมเรื่องสำคัญไปเลย!”
