กลางคืน เย่เฉินพาเซียวชูหรันมาส่งกลับบ้าน ตัวเองก็หาข้ออ้างว่ามีธุระ ออกมาจากบ้านแล้ว
หน้าประตู Tomson Riviera หงห้าขับรถแท็กซี่คันหนึ่งมาจอดอยู่ที่ข้างทาง
ที่หน้ารถแท็กซี่ในเวลานี้ แสดงข้อความว่าหยุดให้บริการ
หงห้ารออยู่ที่นี่เป็นเวลานานแล้ว เห็นเย่เฉินออกมา เขาก็รีบลงจากรถ พูดอย่างอ่อนน้อมว่า : “อาจารย์เย่ คุณมาแล้ว”
เย่เฉินพยักหน้าแล้ว ชี้ไปยังรถแท็กซี่คันนี้พร้อมเอ่ยถามเขาว่า : “รถคันนี้ไม่ได้มีปัญหาอะไรใช่ไหม？”
หงห้ารีบพูด : “นี่เป็นรถแท็กซี่ที่ดำเนินการตามมาตรฐาน ป้ายทะเบียนรถ ใบรับรองล้วนเป็นของจริงทั้งหมด คุณวางใจได้ ”
เย่เฉินพูดอย่างพอใจว่า : “โอเค ทำได้ดีมาก เอากุญแจรถคันนี้มาให้ฉัน”
หงห้าไม่กล้าที่จะชักช้า รีบนำกุญแจรถส่งไปในมือของเย่เฉินแล้ว เอ่ยปากพูดว่า : “อาจารย์เย่ ถ้าหากคุณมีปัญหาอะไร สามารถติดต่อผมมาได้ทุกเมื่อนะครับ”
“โอเค” เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย แกว่งๆกุญแจรถแล้ว เอ่ยปากพูดว่า: “ฉันไปก่อนนะ”
พูดจบ ก็สอดตัวเข้าไปในเบาะที่นั่งคนขับในรถแท็กซี่ สตาร์ทเครื่องขับไปยังโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงแล้ว
ตอนที่เย่เฉินมาถึงหน้าประตูโรงแรมป๋ายจินฮ่านกงไหม้เฉิงซินก็เดินออกมาจากห้องโถงของโรงแรมแล้ว
ตอนที่เขาเดินมาถึงประตู เห็นเย่เฉินขับรถแท็กซี่มา ก็โบกไม้โบกมือไปทางเย่เฉินแล้ว
เย่เฉินก็ขับรถมาตรงหน้าของเขาทันที ลดกระจกลง เอ่ยปากถามว่า ： “นั่งแท็กซี่เหรอครับ？”
“ใช่！”ไหม้เฉิงซินพยักหน้าแล้ว พูด : “ฉันจะไปสุสานเขาเฟิ่งหวง”
“ไปสุสานเขาเฟิ่งหวง？”เย่เฉินแสร้งพูดอย่างตกใจว่า : “ดึกขนาดนี้ทำไมถึงจะเป็นสถานที่แบบนั้นด้วย？ผมไปไม่ได้ เฮงซวยเกินไปแล้ว ”
ไหม้เฉิงซินรีบพูด ： “พี่ชายน้อย ที่ผมไปสุสานเขาเฟิ่งหวงเพราะว่ามีธุระ ถ้าหากคุณคิดว่าไม่เป็นมงคลล่ะก็ ผมเพิ่มเงินให้คุณยังไม่โอเคอีกเหรอ？”
เมื่อเย่เฉินได้ยินคำพูดนี้ ขยับสายตา เอ่ยปากพูดว่า : “เพิ่มเงิน？งั้นคุณเพิ่งเงินให้ได้เท่าไหร่？”
ไหม้เฉิงซินล้วงธนบัตรหนึ่งร้อยออกมา10ใบเลย ยื่นส่งให้เย่เฉิน พูดกล่าว : “หนึ่งพันหยวน คุณคิดว่ายังไง？”
เย่เฉินแสร้งทำเป็นเห็นเงินแล้วตาลุกวาว กวักมือเรียกอย่างมีความสุขพร้อมพูดว่า : “มาๆๆ รีบขึ้นรถเลย！”
ไหม้เฉิงซินถึงได้เปิดประตูรถเข้ามานั่งแล้ว
เย่เฉินรีบสตาร์ทเครื่อง ขับรถมุ่งหน้าไปยังเขาเฟิ่งหวง
ระหว่างทาง ไหม้เฉิงซินพูดถามด้วยใบหน้าที่ตึงเครียดว่า : “คุณชายเย่ คุณว่าซวนเฟิงเหนียนนั่น สรุปว่าได้ตามหลังมาหรือเปล่า？”
เย่เฉินพูดอย่างราบเรียบว่า ： “ไม่ว่าเขาจะตามมาหรือไม่นั้น พวกเราเล่นละครก็จะต้องเล่นให้ครบถ้วนสมบูรณ์ไม่เช่นนั้นหากถูกเปิดเผย อีกฝ่ายจะต้องหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยทันที”
ไหม้เฉิงซินทำได้เพียงพยักหน้าแล้ว พูดถามอีกว่า ： “งั้นอีกเดี๋ยวเมื่อถึงที่หมายแล้ว ผมเข้าไปก่อนหรือว่าคุณมีแผนการอื่นเตรียมไว้？”
เย่เฉินก็พูดว่า ： “คุณลงรถแล้วก็สนใจแค่เรื่องเข้าไป รอซวนเฟิงเหนียนติดต่อกับคุณ”
ไหม้เฉิงซินพูดถามอย่างตึงเครียดเล็กน้อยว่า : “งั้นหลังจากที่ผมลงจากรถแล้ว คุณจะทำยังไง？แอบตามเข้าไป หรือว่าจะเฝ้ารอผลอยู่ข้างนอก？ ”
เย่เฉินพูดอย่างราบเรียบว่า : “วางใจ ถึงตอนนั้นฉันจะเข้าไปกับคุณอย่างตรงไปตรงมาเลย”
ไหม้เฉิงซินอดไม่ได้ที่จะถามว่า ： “ทำแบบนั้นจะไม่เป็นการทำให้ซวนเฟิงเหนียนเกิดความสงสัยหรอกเหรอ？”
เย่เฉินพูดอย่างมั่นใจในตัวเองว่า : “ไม่หรอก ถึงตอนนั้นซวนเฟิงเหนียนจะต้องคิดวิธีให้ฉันเข้าไปเช่นกัน”
ไหม้เฉิงซินประหลาดใจอย่างมาก : “ทำไมคุณถึงได้มีความมั่นใจขนาดนี้？”
เย่เฉินยิ้มอย่างเยือกเย็นพร้อมพูดว่า ： “เพราะว่าซวนเฟิงเหนียนให้ความสำคัญกับหนอนกู่ดวงชะตานั่นอย่างมาก เขาอยากจะป้อนอาหารที่ดีให้กับหนอนกู่ดวงชะตาของเขา เพราะงั้นไม่มีทางยอมปล่อยอาหารที่มีศักยภาพไปแน่นอน อีกอย่างเมื่อให้ฉันออกไปแล้ว สำหรับเขาแล้วก็เสี่ยงที่จะถูกเปิดเผย ทำไมไม่ฆ่าฉันให้ตายไปเลยล่ะ ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว ？ ”
ไหม้เฉิงซินอดไม่ได้ที่จะถามว่า ： “ถ้าหากเขาไม่อยากมีอุปสรรคทำให้ยากแก่การแก้ไข แค่อยากที่จะจัดการปัญหากับฉันเท่านั้น ？งั้นเมื่อเป็นแบบนั้น ถ้าคุณไม่ขับรถแท็กซี่ออกไป ในใจของซวนเฟิงเหนียนจะต้องเกิดข้อสงสัยแน่ ”
เย่เฉินโบกไม้โบกมือแล้ว พูดอย่างมั่นใจในตัวเองว่า : “คุณวางใจได้ ถึงตอนนั้นซวนเฟิงเหนียนไม่อยากให้ฉันจากไปแน่นอน！”
