การเคลื่อนไหวของเซียวเวยเวยนั้นเร็วมาก
ด้วยการยืนยันเพิ่มเติมและการคัดกรองรายชื่อบุคลากร เธอสามารถระบุพนักงานได้สามร้อยคนภายในสิบนาที
ต่อมา เธอก็คุยเรื่องรายละเอียดกับเฉินเหมิงเหมิงต่อ รวมถึงสโลแกนที่ต้องตะโกน แบนเนอร์ที่จะเล่น และเวลาเคลื่อนไหวทางร่างกาย
ตัวจงเทียนหยู่เองก็ไม่พอใจเซียวเวยเวยมาก แต่หลังจากที่เห็นว่าเธอทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพและเป็นมืออาชีพ อารมณ์ของเขาก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย
เมื่อเครื่องบินขึ้นบิน ในตอนที่เทียนหยู่กำลังบินไปจินหลิง เซียวเวยเวยได้ส่งพนักงานของเธอไปแล้ว สาวโมเดลลิ่งสามร้อยคนกำลังเตรียมที่จะออกจากทุกทิศของจินหลิงไปสนามบิน
หลังจากที่เซียวเวยเวยจัดการงานแล้ว เธอรู้สึกมีความสุขราวกับชนะการต่อสู้
เธอจำได้ว่าตอนที่เย่เฉินพี่เขยของเธอมอบบริษัทโมเดลลิ่งซ่างเหม่ยให้กับเธอ บริษัทยังคงเป็นบริษัทเล็กๆ แต่ในเวลาอันสั้น เธอได้ทำบริษัทนี้ในทางที่ดี และไม่เพียงแต่ประสิทธิภาพของบริษัทดีขึ้นเรื่อยๆ และขนาดของบริษัทก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
แน่นอน ว่าเธอก็รู้ดีด้วยว่าเหตุผลที่เธอได้รับการพัฒนาและประสบความสำเร็จอย่างรวดเร็ว นั้นเป็นเพราะเย่เฉิน ตอนนี้ธุรกิจมากมายได้รับการแนะนำโดยท่านหงห้า และคนของเขา หากไม่ใช่สำหรับพวกเขา บริษัทก็คงจะเดินไปทางที่ถูกได้อย่างรวดเร็ว
เมื่อนึกถึงเย่เฉิน หัวใจของสาวน้อยในใจของเธอก็ระเบิดออกมาอย่างช่วยไม่ได้
ตอนนี้เธอมีความรู้สึกดีต่อเย่เฉินอย่างลึกซึ้ง แม้ว่าเธอจะรู้ด้วยว่าช่องว่างระหว่างตัวเองกับเย่เฉินนั้นมากเกินไป แต่เรื่องความรู้สึกดีแบบนี้ หากมีแล้วมันคงยากที่จะหายไป แม้เธอจะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่ก็จะวนอยู่ในใจเธอ…..
ดังนั้น เธอจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา หลังจากที่คิดแล้วคิดอีก ลังเลสักพัก สุดท้ายก็โทรหาเย่เฉิน
ในขณะนี้ เย่เฉินซึ่งอยู่ในป๋ายจินฮ่านกง ได้รับโทรศัพท์จากเซียวเวยเวย ก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยอย่างอดไม่ได้
ทุกวันนี้ เขาแทบจะลืมเซียวเวยเวยไปแล้ว
เดิมที นายหญิงใหญ่เซียวยังคงด่าเฉียนหงเย่นที่ขโมยเงินของเธอแล้วไปจากจินหลิงที่ระเบียงทุกวัน เลยเถียงกันหม่าหลันไป แต่ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา นายหญิงใหญ่ดูเหมือนเธอจะปรับตัวเยอะเลย และไม่ได้ยินเสียงที่เธอเถียงกับหม่าหลัน
สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ ตอนนี้สถานะของเซียวเวยเวยในตระกูล เซียวนั้นสูงมาก และเธอสามารถถูกมองว่าเป็นที่หนึ่งในตระกูลเซียวได้
สาเหตุหลักเป็นเพราะ นายหญิงใหญ่เซียว รวมถึงเซียวฉางควนที่เป็นผู้ป่วยติดเตียง และสองพ่อลูกเซียวไห่หลง ตอนนี้ต้องพึ่งเซียวเวยเวยหาเงินเลี้ยงชีพ
แม้ว่านายหญิงใหญ่เซียวจะเคยอยู่ในอำนาจมาตลอดชีวิต และเคยคิดที่จะบังคับเซียวเวยเวย เอาเงินให้เธอเก็บไว้ แต่หลังจากที่เซียวเวยเวยทำบริษัท นิสัยก็แข็งกร้าวขึ้นมาก และความคิดของเธอก็หนักแน่นมากขึ้น ดังนั้น เธอได้ชี้แจงให้นายหญิงใหญ่เซียวทราบทันทีกับการแบ่งอำนาจปัจจุบันของตระกูลเซียว
ในเมื่อเธอมีหน้าที่หาเงินและเลี้ยงดูครอบครัว ดังนั้นในบ้านนี้ต้องยึดคำพูดของเธอเป็นหลัก คนอื่น ๆ ต้องทำตามคำแนะนำของเธอ แม้ว่านายหญิงใหญ่เซียวจะไม่ยอม แต่เพื่อมีเสื้อผ้าพอใช้ เธอจึงทำได้เพียงตอบตกลง
หลังจากเซียวเวยเวยตั้งตำแหน่งผู้นำในครอบครัว คำขอแรกที่ทำคือ ให้นายหญิงใหญ่หญิงหยุดทะเลาะวิวาทกับครอบครัวของเย่เฉินอีก
นายหญิงใหญ่เซียวไม่มีทางเลือก นอกจากต้องหยุด
เย่เฉินไม่รู้รายละเอียด รู้เพียงแต่ว่าช่วงนี้นายหญิงใหญ่เซียวไม่ได้เคลื่อนไหวมากนัก พอเธอไม่เคลื่อนไหว ทั้งครอบครัวนี้ก็จางหายไปจากวิสัยทัศน์ของเย่เฉิน
แต่ว่า แม้ว่า เย่เฉินจะแปลกใจ แต่เขาก็ยังรับสายของเซียวเวยเวย และถามเสียงนิ่ง:”เวยเวย เธอมีธุระอะไรเหรอ?”
เซียวเวยเวยรู้สึกประหม่าเล็กน้อยและพูดอย่างตื่นเต้นว่า:”พี่เขย พี่ทำอะไรอยู่เหรอ?”
เย่เฉินพูดอย่างสบายๆ:”ไม่ได้ทำอะไร มาหาเพื่อนข้างนอก ทำไมเหรอ?”
เซียวเวยเวยรีบพูดว่า:”เอ่อ……คือแบบนี้…จริงๆแล้ว……จริงๆแล้วฉันก็ไม่มีอะไรหรอก แค่อยากรายงานให้พี่เขยทราบเกี่ยวกับสถานการณ์ล่าสุดของซ่างเหม่ย”
เย่เฉินยิ้ม และถามเธอว่า:”ช่วงนี้ทำบริษัทเป็นไงบ้าง?”
เซียวเวยเวยรีบพูดว่า:”พี่เขย ช่วงนี้บริษัทดำเนินกิจการได้ดีมาก! ต้องขอบคุณพวกท่านหงห้าที่ดูแล ธุรกิจมีมากขึ้น รายได้ของบริษัทก็ค่อนข้างสูง และจำนวนพนักงานเพิ่มขึ้น”
เย่เฉินยิ้มพูดว่า:”ไม่เลวนี่ หวังว่าเธอจะพยายามต่อไป และทำให้บริษัทดียิ่งขึ้นไปอีก”
