ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 3010

แต่ว่า ในใจของเซียวชูหรันรู้ดีมาก ด้วยความแข็งแกร่งและความสามารถของตัวเองในตอนนี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะร่วมลงทุนในโครงการที่มีการลงทุนรวมหลายหมื่นล้านกับซ่งซื่อกรุ๊ปได้ในทีเดียว

ความแข็งแกร่งโดยรวมของบริษัทเธอในตอนนี้ ยังห่างไกลจากขนาดของบริษัทออกแบบขนาดใหญ่ ประกอบกับว่าตอนนี้เธอยังมีโครงการของตี้เหากรุ๊ปอยู่ในมือ ดังนั้นกำลังที่สามารถแบ่งออกมาได้จึงมีจำกัดมากยิ่งขึ้น

โครงการนับหมื่นล้านที่ซ่งหวั่นถิงนำออกมานี้ เซียวชูหรันคาดการณ์ว่าตัวเองอย่างมากที่สุดก็สามารถกินได้หนึ่งในห้า

แต่ว่า แม้แต่หนึ่งในห้า ก็เป็นกำไรส่วนหนึ่งที่ใหญ่เป็นอย่างมาก

เพียงแค่ค่าออกแบบ ก็มีเกือบสี่สิบล้านกว่า

ตอนที่เซียวชูหรันตื่นเต้นเพราะเรื่องนี้อย่างไม่มีสิ้นสุด ซ่งหวั่นถิงที่อยู่ตรงข้ามกับเธอคิดในใจ กลับจะพูดถึงหัวข้อบนตัวของเย่เฉินอย่างไร และไม่ทำให้เซียวชูหรันมีความสงสัยอะไร ถามคำถามเหล่านั้นที่ตัวเองอยากจะถาม

ดังนั้น เธอก็ถามเซียวชูหรันว่า: “นายหญิงเย่ คุณว่าโครงการเหล่านี้ของซ่งซื่อกรุ๊ป บริษัทของคุณสามารถร่วมลงทุนได้หรือเปล่าคะ?”

เซียวชูหรันพูดอย่างจริงจังว่า: “คุณซ่ง โครงการเหล่านี้บริษัทของพวกเราสามารถที่จะทำได้ เพียงแต่ว่าฉันไม่ค่อยแน่ใจ โครงการเหล่านี้ของคุณจะเริ่มพร้อมกันหรือเปล่า?”

ซ่งหวั่นถิงอธิบายว่า: “โดยทั่วไปแล้วโครงการเหล่านี้ก็ได้รับการจัดเตรียมการเปิดตัวทีละโครงการ แต่ว่าโครงการมากมายขนาดนี้ เวลากำหนดเฉพาะของการทำงานที่แท้จริงของแต่ละโครงการ ระยะเวลาน่าจะขยายครึ่งปีถึงกับหนึ่งปี แบบนี้ก็สะดวกที่นายหญิงเย่จะจัดการเวลาและกำลังอย่างสมเหตุสมผล ไม่อย่างนั้นถ้าหากโครงการทั้งหมดเหล่านี้เปิดตัวในช่วงเวลาที่ใกล้ชิดกันมาก ฉันกลัวว่าคุณจะยุ่งมาก”

เดิมทีเซียวชูหรันเป็นกังวล ก็คือบริษัทของตัวเองไม่มีกำลังคนและพลังงานที่เพียงพอ รับโครงการมากมายขนาดนี้ทีเดียว แต่ถ้าหากตามที่ซ่งหวั่นถิงพูด โครงการเหล่านี้จะทยอยเปิดตัวภายในครึ่งปีถึงหนึ่งปี ถ้าอย่างนั้นตัวเองก็สามารถที่จะมีเวลาเพียงพอไปจัดเตรียมการ

แบบนี้ รับโครงการทั้งหมดเหล่านี้มา บางทีรับมามากกว่าครึ่งหนึ่ง ก็ไม่แน่ว่าจะเป็นไปไม่ได้

ดังนั้น เธอก็ถามซ่งหวั่นถิงว่า: “คุณซ่งค่ะ คุณจะนำโครงการทั้งหมดเหล่านี้ออกมาร่วมลงทุนกับพวกเราเหรอ?”

“ใช่ค่ะ”ซ่งหวั่นถิงพูดอย่างใจกว้างมาก: “ตราบใดที่นายหญิงเย่สนใจ โครงการทั้งหมดก็สามารถที่จะมอบให้บริษัทของพวกคุณมาทำ ถ้าหากตัวของคุณเองทำได้ งั้นคุณก็มาทำเอง; ถ้าหากตัวของคุณทำไม่ไหว งั้นก็สามารถที่จะจ้างเหมาให้คนอื่นได้ ต่อจากนั้นคุณสามารถที่จะทำเงินจากราคาส่วนต่างตรงกลางได้”

เซียวชูหรันคาดไม่ถึงจริงๆ ซ่งหวั่นถิงจะใจกว้างขนาดนี้ ด้วยโครงการแบบนี้ บริษัทฝ่ายร่วมลงทุนทุกแห่งก็ต้องแย่งชิงส่วนแบ่งของโครงการประเภทนี้ ก็เหมือนกับบริษัทเซียวซื่อก่อนหน้านี้ เพื่อที่จะสามารถได้รับโครงการสามสิบล้านของตี้เหากรุ๊ป ทั้งตระกูลจะประชุมระดมกำลัง ยิ่งไปกว่านั้นภายในส่วนลึกหัวใจของทุกคนก็ไม่มีความคาดหวังอะไร

แต่ว่า ซ่งหวั่นถิงกลับส่งส่วนแบ่งมหาศาลโดยตรงไปยังตรงหน้าของเซียวชูหรัน นี่ทำให้เธอค่อนข้างดึงสติกลับมาไม่ได้ชั่วขณะหนึ่ง เนื่องจากว่า นี่ไม่ใช่ของฟรีที่ตกลงมาจากฟากฟ้า นี่เป็นกำไรมหาศาลที่ตกลงมาจากฟากฟ้า

ดังนั้น เธอก็ถามอย่างทำอะไรไม่ถูก: “คุณซ่ง ของขวัญชิ้นนี้ของคุณมากเกินไป ฉัน……ฉันละอายใจจริงๆ……”

ซ่งหวั่นถิงพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “นายหญิงเย่คุณอย่าได้เกรงใจฉันขนาดนี้ อาจารย์เย่เคยช่วยตระกูลพวกเรามาหลายครั้ง ถึงกับยังเคยช่วยชีวิตของฉัน ฉันและคุณปู่ติดค้างหนี้น้ำใจเขามากมาย ดังนั้นโครงการเหล่านี้ตราบใดที่นายหญิงเย่รู้สึกไม่มีปัญหา ฉันก็สามารถที่จะส่งมอบให้คุณทำได้”

เซียวชูหรันถามด้วยความประหลาดใจ: “คุณซ่ง คุณบอกว่าสามีของฉันเคยช่วยชีวิตของคุณเหรอคะ? ทำไมฉันไม่ได้ยินเขาพูดมาก่อน”

ซ่งหวั่นถิงอธิบายว่า: “คือแบบนี้ค่ะ ตอนนั้นฉันเชื่อฟังพูดของมิจฉาชีพที่มาจากฮ่องกง ไม่ระวังทำให้ฮวงจุ้ยของบ้านตัวเองกลายเป็นค่ายล็อกมังกร เกือบจะประสบอุบัติเหตุครั้งใหญ่ โชคดีที่คำแนะนำของอาจารย์เย่ถึงได้พลิกเหตุร้ายให้กลายเป็นความปลอดภัย……”