ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 3023

จากนั้น เย่เฉินยังคงวิเคราะห์ต่อไปว่า: “อันที่จริงถ้าหากกองกำลังภาคพื้นดินแปดพันนายของอีกฝ่ายเริ่มหักโหมทั้งหมด สำหรับพี่ก็ไม่นับว่าอะไร ลักษณะภูมิประเทศสถานที่ของพี่สูงและอันตราย มาตรฐานนั้นง่ายต่อการป้องกันและยากที่จะทำการโจมตี ถือได้ว่าเป็นหนึ่งคนเฝ้าด่าน ทหารหมื่นนายมิอาจกรายผ่านได้ ประกอบกับว่าพี่ได้สร้างป้อมปราการถาวรใหม่ ความแข็งแกร่งในการป้องกันจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้น ต่อให้อีกฝ่ายจะโจมตีพี่ก็ไม่ต้องกลัว ถึงเวลานั้นพวกเขาเพิ่งจะโจมตี อุโมงค์แนวป้องกันด้านหลังของพวกพี่ก็กลายเป็นพวกพี่ล้อมรอบตำแหน่งของอีกฝ่าย ถึงเวลานั้นยังได้เปรียบจากการครอบครองพื้นที่ภูเขาและอุโมงค์ และศัตรูที่ตีเข้ามาก็น่าสังเวชแล้ว ถูกล้อมอยู่ข้างใน ถอยก็ไม่มีที่ให้ถอย!”

“แม่งเอ๊ย!”ฮามิดตื่นเต้นขึ้นมาในทันที และอ้าปากพูดว่า: “น้องชาย! สุดยอด! สุดยอดจริงๆ! เดิมทีฉันยังวิตกกังวล แต่หลังจากที่ฟังนายพูดจบแบบนี้ ฉันแม่งแทบอยากจะรีบให้พวกเขารีบโจมตีเข้ามา!”

เย่เฉินพูดว่า: “พี่มีสภาพจิตใจแบบนี้ก็ดีที่สุดแล้ว รีบไขว่คว้าเวลา รีบจัดเตรียมกองกำลัง เตรียมการก่อนสงครามครั้งสุดท้าย ต้องจำคำพูดของผมเอาไว้ ไม่ต้องรีบร้อนไม่ต้องใจร้อน จะต้องเป็นคนขี้ขลาดตาขาว! อีกอย่างก็ต้องทำการวางแผนสำหรับสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด ถ้าหากสถานการณ์ไม่สามารถต้านทานได้จริงๆ ยังต้องรู้จักเอาตัวรอดหรือปรับตัวให้เข้ากับเหตุการณ์”

“เข้าใจแล้ว!”ฮามิดพูดอย่างตื่นเต้นว่า: “ฉันจะไปจัดการเดี๋ยวนี้! น้องชาย ถึงเวลาฉันจะติดต่อสื่อสารกับนายทันเวลา นายจะต้องเปิดโทรศัพท์ไว้ พี่ชายจะรอดจากอุปสรรคนี้ไปได้หรือเปล่า ก็อาศัยนายทั้งหมด!”

เย่เฉินพูดอย่างเคร่งขรึมว่า: “พี่วางใจได้ ผมจะเปิดโทรศัพท์ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ตราบใดที่พี่โทรมา ผมจะรับในวินาทีเดียว!”

“น้องชายที่แสนดี มีคำพูดนี้ของนายฉันก็วางใจ! นายรอข่าวดีของฉัน!”

“ได้ ขอให้พี่ชนะ!”

หลังจากที่เย่เฉินพูดจบ เขาก็วางสาย

ทันทีที่วางสาย เซียวชูหรันที่นั่งข้างคนขับรถก็ถามด้วยใบหน้าที่ตกใจว่า: “สามี ใครโทรหานายเหรอ? ทำไมยังเกี่ยวข้องกับเรื่องทำสงครามด้วย?”

เย่เฉินรีบพูดว่า: “เฮ้อ ภรรยา เธอเข้าใจผิดแล้ว เรื่องทำสงครามอะไรกัน คือเกม! เพื่อนคนหนึ่งของฉันช่วงนี้หมกมุ่นอยู่กับเกมทางทหาร นี่มีคนจะนำกองทหารไปโจมตีฐานทัพของเขาไม่ใช่เหรอ? เขาไม่รู้ว่าต้องจัดเตรียมกองทัพยังไง ดังนั้นจึงโทรมาถามฉัน”

เมื่อเซียวชูหรันได้ยินคำอธิบายนี้ ก็ไม่ได้สงสัยอะไร

เนื่องจากว่าเธอใช้ชีวิตอย่างสงบสุขมาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก เรื่องทำสงครามแบบนี้ก็ห่างไกลจากเธอมากเกินไป

ถ้าหากเย่เฉินบอกความจริงกับเธอจริงๆ บอกกับเธอว่าอันที่จริงตัวเองกำลังช่วยเพื่อนในซีเรียทำสงคราม เธอกลับยังรู้สึกว่าเย่เฉินกำลังแสวงหาความเบิกบานใจจากเธอ

ดังนั้น เธอยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า: “งั้นเพื่อนของนายคนนี้ก็ทุ่มเทมากพอกับการเล่นเกมจริงๆ เรื่องแค่นี้เอง ยังโทรมาหาขอคำชี้แนะกับนายด้วย”

เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า: “ภรรยาเธอไม่รู้ว่า เกมนี้ตั้งค่าได้โหดร้ายมาก ไม่ว่าก่อนหน้านี้เธอจะใช้เวลาก้มหน้าก้มตาพัฒนาในเกมนานแค่ไหน ถ้าเกิดเธอพ่ายแพ้ ก็ไม่มีอะไรแล้ว ดังนั้นทุกครั้งที่ทำสงครามจะต้องพยายามเอาชนะให้ได้ ไม่อย่างนั้นก็ต้องเริ่มใหม่ทั้งหมด”

เซียวชูหรันพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ฉันเข้าใจแล้ว! ใครก็ไม่ให้อยากความทุ่มเทของตัวเองสูญเปล่า พ่ายแพ้ครั้งหนึ่งก็ทำได้เพียงเริ่มใหม่ทั้งหมดอีกรอบ……”

“ใช่”เย่เฉินมองดูเวลา ขับรถไปที่ถนนใหญ่ แล้วพูดว่า: “ภรรยา ฉันส่งเธอไปที่บริษัทก่อน”

เซียวชูหรันตอบคำหนึ่ง และพูดด้วยรอยยิ้ม: “อือ!”